Bloggang.com : weblog for you and your gang
Group Blog
= m e =
+ m y +
: m i n d :
~ m i x ~
[ m a r k ]
* kleidi *
^ m a i n ^
Review
<<
พฤษภาคม 2550
>>
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
8 พฤษภาคม 2550
วันที่ไม่มีเธอ
All Blogs
ท้อ
ฝืน
ลา
ก็แค่...
ไม่ต้องการ
ดวงใจในห้วงกาล
แค่ความจริงใจ
สายลมแห่งรัก
วันที่ไม่มีเธอ
เปรียบเธอเป็น...เช่นหัวใจ
ถ้าไม่รักกัน...
ที่สุดของหัวใจ...คือรักไร้พรมแดน
กอด
หนาวน้ำตา
ดาว
วอนจันทร์...อ้อนฟ้า...วานดาว
รอ
เหงา
วันที่ไม่มีเธอ
ยังเขียนใหม่ไม่ได้ ก็เอาของเก่ามาหากินค่ะ ฮา
ถ้าใครเคยได้อ่าน
"Silver Rain - หยาดฝนสีเงิน"
ของ
Moana หรือ พี่อ้อม-เด็กทะเล
จะเห็นกลอนบทหนึ่งที่จขบ. ยัดเยียดให้พี่อ้อมอยู่เกือบๆ ท้ายเล่ม (คือจริงๆ พี่อ้อมขอมาแค่บททำนายดวงนางเอก แต่บทท้ายเล่มนี่เป็นของแถมค่ะ ฮา)
จำได้ว่าเริ่มเขียนบทนี้ตอนนั่งเฝ้ากองฯ อยู่ แต่ได้มาแค่ช่วงแรกๆ แล้วก็เลยเอากลับมาเขียนต่อที่บ้านบ้าง ที่ออฟฟิศบ้าง (ช่างเป็นพนักงานที่ดีเสียนี่กระไร ฮา) ดังนั้นกระดาษและไฟล์ที่ใช้ตอนคิดจึงกระจายไปทั่วพารา (ไม่ใช่ยาแก้ปวดนะ) ฮา
วันก่อนนั่งจัดไฟล์ในคอมพิวเตอร์ที่บริษัท เพราะว่ามันชักจะรกหูรกตาเกินไปแล้ว จึงได้เจอไฟล์หนึ่งซึ่งเมื่อเปิดมาก็พบว่าเป็นหนึ่งในจำนวนหลายสิบไฟล์ที่ใช้ตอนเขียนกลอนบทนั้น
กำลังจะกดปิดอยู่แล้วเชียว ถ้าไม่ใช่ลากลงมาแล้วเห็นว่ากลอนในไฟล์นี้มี 2 เวอร์ชัน
ป๊ะแหน่ว (จะอ่านให้ได้อารมณ์ แนะนำให้จินตนาการว่าเป็นเสียงกลอง ฉาบ หรือถาดก็ได้นะคะ ฮา)
ฮา สารภาพว่าเขียนเองยังลืมเองเลยค่ะว่ามี 2 แบบ แม้แต่พี่อ้อมก็ยังลืมว่าติ้นส่งไปให้เลือกทั้ง 2 แบบหรือมัดมือชกส่งไปให้แบบเดียว
ฮา
เกริ่นมาเสียยาว (แน่ใจว่าเกริ่น ไม่ใช่โม้ ฮา) เอามาลงให้อ่านกันเล่นๆ แล้วกันค่ะ
แบบแรก - ที่อยู่ในหนังสือ
ลม...พรมพร่างพลิ้ว
ปลิว...ผิวแผ่วไหว
หยาด...น้ำตาพราย
ปราย...สายฝนโปรย
เจ็บ...จนเกินฝืน
กลืน...กล้ำระโหย
ใจ...ลับโบกโบย
โรย...ไร้ชีวา
โศก...แสนอาดูร
สูญ...สุดเพรียกหา
ร้าว...ร้างวิญญาณ์
ล้า...ราวสิ้นใจ
สิ้น...คืนและวัน
ฝัน...พลันสลาย
รัก...พังมลาย
หาย...ลับกับตา
เหลือ...เพียงรอยหลัง
หวัง...ยังเรียกหา
ใจ...ร้าวโรยรา
ข้า...ไม่อาจทน
และแบบ 2 - ที่ถูกลืม ฮา
ลม...พรมพร่างพลิ้ว
ปลิว...ผิวแผ่วไหว
หยาด...น้ำตาพราย
ปราย...สายฝนโปรย
เจ็บ...จนเกินฝืน
กลืน...กล้ำระโหย
ใจ...ลับโบกโบย
โรย...ไร้ชีวา
โศก...แสนอาดูร
สูญ...สุดเพรียกหา
ร้าว...ร้างวิญญาณ์
ล้า...ราวสิ้นใจ
เธอ...เปรียบเสมือน
เดือน...สว่างใส
ดับ...ลับลาไกล
ทิ้งไว้...เพียงรอยจาร
วัน...ผ่านผันไป
ใจ...ยังร้าวฉาน
เจ็บ...เจียนแหลกราน
กาล...ไม่อาจเลือน
อ่านแล้วชอบบทไหนมากกว่ากันคะ
(หรือไม่ชอบเลยก็บอกได้น้า ฮา)
Create Date : 08 พฤษภาคม 2550
Last Update : 8 พฤษภาคม 2550 8:50:39 น.
6 comments
Counter : 598 Pageviews.
Share
Tweet
ชอบทั้งสองแบบเลยอ่ะ
จำได้คุ้นๆ ว่าติ้นเคยส่งให้ดูทั้งสองเวอร์ชั่นนะ
แต่ทำไมเลือกอันแรกหว่า ทั้งๆ ที่พอมาอ่านอีกรอบแล้ว เวอร์ชั่นสองเพราะอ่ะ
โดย: เด็กทะเล (
ลิปิการ์
) วันที่: 8 พฤษภาคม 2550 เวลา:10:44:28 น.
เศร้าทั้ง 2 บทเลยค่ะ (ขอไม่ชอบได้รึเปล่า
)
แวะมาทักทายและเอารอยยิ้มมาฝาก
ขอให้มีความสุขกับวันทำงานนะคะ
โดย:
เพียงแค่เหงา
วันที่: 8 พฤษภาคม 2550 เวลา:12:03:41 น.
ชอบบทล่างอ่ะค่ะ เพราะดี
โดย: lily (
lovekalo
) วันที่: 8 พฤษภาคม 2550 เวลา:19:10:03 น.
แบบแรกอ่ะค่ะ
แล้วชอบตรงคำแรกของท่อนสี่ อ่านเรียงกันก็เศร้าไปอีกแบบ สิ้นฝันรักหาย
แล้วท่อนห้าก็อ่านได้เป็น เหลือหวังใจข้า เศร้าอะ
ปล. จัดเสื้อผ้าเสร็จยัง
โดย: มินต์สวย IP: 58.8.116.221 วันที่: 8 พฤษภาคม 2550 เวลา:23:46:32 น.
ชอบบทแรกคับพี่ติ้น ^^
อ่านเรนแล้วก็รู้เลยว่าพี่ติ้นแต่งแหงม ประมาณว่าไม่ต้องเขียนก็รู้ ไม่ต้องสืบเลย ฮา....
เพราะมากมาย ของเก่าก็ยังเอามาหากินใหม่ได้เนอะ
เอิ๊ต*
โดย: เอิ๊ต (
earthii
) วันที่: 12 พฤษภาคม 2550 เวลา:22:50:11 น.
โดยส่วนตัวชอบอันที่สองค่ะ
แต่อันไหนก็เพราะทั้งนั้นเลย
โดย: เนตรนภัส IP: 58.137.5.153 วันที่: 22 พฤษภาคม 2550 เวลา:10:03:17 น.
ชื่อ :
Comment :
*ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
nyx
Location :
[ดู Profile ทั้งหมด]
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
?
]
Friends' blogs
ลิปิการ์
eccoiris
สายลมโชยเอื่อย
คีตภา
Clear Ice
papermint
นภันตรา
small Qpid
nainoi_tplusone
P_JUNG_PIGLET
ใบหม่อน
ฯคีตกาล
วลีวิไล
Masaomi
สาวไกด์ใจซื่อ
ผ้าถุง
Webmaster - BlogGang
[Add nyx's blog to your web]
Links
: : tplusone cafe : :
Jamsai Publishing
Emperor Penguin Empire
Pond's
Harlan Coben
BlogGang.com
Pantip.com
|
PantipMarket.com
|
Pantown.com
| © 2004
BlogGang.com
allrights reserved.
จำได้คุ้นๆ ว่าติ้นเคยส่งให้ดูทั้งสองเวอร์ชั่นนะ
แต่ทำไมเลือกอันแรกหว่า ทั้งๆ ที่พอมาอ่านอีกรอบแล้ว เวอร์ชั่นสองเพราะอ่ะ