|
ของขวัญจากท้องฟ้า
... ขอบคุณฝนหลงฤดู ที่เข้ามาดูแลกัน ... ของขวัญจากท้องฟ้าหลังจากทิ้งให้เมืองเชียงใหม่ตกอยู่ท่ามกลางหมอกควันหนามานาน.. . คงไม่พ้นเม็ดฝนที่พรั่งพรูลงมา..สลับกับเสียงฟ้าร้อง . ให้ชื่นอกชื่นใจปนน่ากลัวเล่น ๆซะยังงั้น....... . ชีวิตคนเราจะมีอะไรเป็นฟันเฟืองนอกจากการทำงาน . จนรู้สึกว่า บ้านมีไว้ซุกหัวนอน..แต่ที่หายใจและใช้ชีวิตจริง ๆคงเป็นที่ทำงาน . ดังนั้นเวลาว่างของแต่ละคนที่ใช้ไปคงแตกต่างกันแล้วแต่กิ่งก้านของชีวิต . ว่าต้องการต่อยอดแบบไหน...ให้เจริญเติบโตไปเรื่อย ๆ
.
. . เวลาว่าง ๆ จากโรงงานนรกของเจ้าหญิงไม่มีอะไร . นอกจากปลดปล่อยตัวหนังสือให้ออกมาเดินเล่น.... . สัมผัสใจและความรู้สึกของใครต่อใครในลานมิตรภาพจากการเดินทางของลายมือที่เป็นตัวตนของตัวเอง .
.. ช่วงนี้เป็นฤดูกาลของการผลัดใบ ใครต่อใครอาจจะชื่นชมกับใบไม้ป่าเขียว . หรือสีสันของดอกไม้ในฤดูหนาว . แต่ตัวเองกลับชอบมองเห็นความสวยงามของฤดูร้อน . นั่งมองดูต้นไม้ที่เหลือแต่กิ่งก้าน..ปูลาดใต้พื้นด้วยใบสีน้ำตาลที่ร่วงหล่นจากต้นอย่างเข้าใจ....ว่าหมดฤดูของตน .
น่าสงสารเจ้าใบไม้สีน้ำตาล....ทำได้แค่มองส่วนของกิ่งที่เคยเกิดและอยู่อย่างงดงามนั้น .
. .. อาจจะเหมือนใครบางคน ที่มองย้อนเข้าไปในกาลเวลา . และเห็นความรักที่เคยมีอยู่...สวยสด งดงามอยู่ตรงนั้น . หากใบไม้สีน้ำตาลไม่สามารถปลิวขึ้นไปแปรเปลี่ยนขึ้นไปเป็นสีเขียวสดใส . ความรักก็คงไม่ต่างกัน...... . ความรักที่ร่วงโรยไปแล้ว คงไม่สามารถที่จะคาดหวังให้คืนกลับมาได้ดังเดิม . นอกจากทำใจ ยอมรับ...การเกิดและการดับของมัน . และการเดินทางของชีวิตก็คงไม่ต่างเช่นเดียวกัน .
..
. ระหว่างการดำเนินชีวิตเราคงเป็นดังเช่นฤดูกาลที่เวียนผ่าน . มีขึ้นมีลงไม่รู้จบ จวบจนถึงวันหนึ่ง ที่ได้เวลาผลัดใบ . และคืนลงสู่ดิน เหลือเพียงร่องรอยของลมหายใจว่าเคยอยู่ในโลกกว้างแห่งนี้ เท่านั้นเอง .
.....
ฝากฝน - Basket Band
..
...
หากโลกที่เคยงดงามนั้นจบไปแล้ว
สิ่งที่เคยมี ไม่อาจสัมผัสได้อีกต่อไป......
เราจะเอ่ยเอื้อนบอกสิ่งใดกับหัวใจ
เพื่อให้ความเจ็บปวดค่อย ๆโรยตัวทิ้งลง....
..และให้หลงเหลือไว้ แต่ความทรงจำที่ไม่อาจทำร้ายใจ
... เจ้าหญิงที่เจ้าชายตายจาก
Create Date : 18 มีนาคม 2552 |
|
40 comments |
Last Update : 9 มีนาคม 2554 21:26:25 น. |
Counter : 847 Pageviews. |
|
|
|
|
| |
โดย: tanjira 18 มีนาคม 2552 7:57:23 น. |
|
|
|
| |
โดย: minporee 18 มีนาคม 2552 11:07:14 น. |
|
|
|
| |
โดย: ก.ก๋า (กะว่าก๋า ) 18 มีนาคม 2552 15:27:12 น. |
|
|
|
| |
โดย: Es (time3957 ) 19 มีนาคม 2552 3:09:34 น. |
|
|
|
| |
โดย: tanjira 19 มีนาคม 2552 8:09:32 น. |
|
|
|
| |
โดย: inmemoir 19 มีนาคม 2552 21:02:51 น. |
|
|
|
| |
โดย: กะก๋า (กะว่าก๋า ) 19 มีนาคม 2552 22:20:22 น. |
|
|
|
| |
โดย: tanjira 20 มีนาคม 2552 6:55:36 น. |
|
|
|
| |
โดย: gratai_noi (jamsaimak ) 20 มีนาคม 2552 8:59:08 น. |
|
|
|
| |
โดย: i_am_np 20 มีนาคม 2552 20:12:48 น. |
|
|
|
| |
โดย: Escobar 21 มีนาคม 2552 3:20:29 น. |
|
|
|
| |
โดย: ni (ชีวิตจริง ) 21 มีนาคม 2552 11:01:41 น. |
|
|
|
|
|
|
|
อาจจะลางเลือนเจือจางไปตามกาลเวลา
แต่ภาพใบไม้ที่ปลิดตัวเองร่วงลงใต้ต้น
ก็ยังคงฉายซ้ำได้เสมอ แต่ความเสียดายอาจไม่เท่าเดิม
สวัสดีเช้าวันทำงาน อีกวันค่ะ ^^