+ อ่านจบแล้ว ไม่รู้ทำไม ผมกลับไปคิดถึงพล็อตของหนังสุดรักเรื่องนึงของผมคือ My best friend's wedding แฮะ ... คิดถึงเจ๊จู แล้วประโยคที่พระเอก เดอมอร์ต มุลโรนีย์บอกกับเธอก็แว่บขึ้นมา ประมาณว่า (ไม่เป๊ะนะครับ) "If you love someone, say it, out loud, then the time passed by"
....
เธอบอกว่า อยากให้เราฟังเพลงเพลงหนึ่ง ที่เธอซื้อซีดีแผ่นนี้เพียงเพราะเธอได้ฟังเพลงนี้เป็นครั้งแรกแล้วรู้สึกชอบ
....
แค่เพลงนี้เพลงเดียวเท่านั้น......ที่เป็นเหตุผลที่เราซื้อแผ่น ๆนี้.......
....
เพราะฉะนั้น ๆทุก ๆครั้งที่เจ้าหญิงฟังเพลงนี้ คงมีคนเพียงคนเดียวในโลก
ที่จะคิดถึง.....
..
...
เกิดเป็นความสับสนใจฉัน
ที่ยิ่งนานยิ่งเหมือนเธอห่างเหิน
ช่วงเวลาที่รักเคยอุ่นใจ
ไม่เห็นเป็นอย่างเคย
เหมือนเธอห่างไกล
สบตากันแต่ฉันยังอ้างว้าง
ความจืดจางที่ฉันไม่เข้าใจ
ว่ามันเป็นเพราะฉันมันเริ่มชิน
กับรักที่มากมาย
เหมือนว่าเธอรักฉันน้อยลง
หากเธอยังรักเหมือนเก่า
ก็คงจะเป็นเพราะฉันเอง
ที่เริ่มต้องการมากมายเกินไป
ที่เรียกร้องไม่เคยเพียงพอ หรือเพราะอะไร
อยากรู้ รักเรา หวั่นไหว เป็นฉันหรือเธอที่เปลี่ยนไป
ก็ยังคงสับสนใจความรัก
ที่ยิ่งนานยิ่งเหมือนมันเปลี่ยนแปลง
อยากจะทำให้รักเราอุ่นใจ
ให้ฝันไม่อ่อนแรง
เหมือนมันยากไป
สบตากันแต่ฉันยังอ้างว้าง
ความจืดจางที่ฉันไม่เข้าใจ
ว่ามันเป็นเพราะฉันมันเริ่มชิน
กับรักที่มากมาย
เหมือนว่าเธอรักฉันน้อยลง
หากเธอยังรักเหมือนเก่า
ก็คงจะเป็นเพราะฉันเอง
ที่เริ่มต้องการมากมายเกินไป
ที่เรียกร้องไม่เคยเพียงพอ หรือเพราะอะไร
อยากรู้ รักเรา หวั่นไหว เป็นเพราะอะไร
อยากรู้ รักเรา กลับหลาย เป็นฉันหรือเธอที่เปลี่ยนไป
เป็นฉันหรือเธอที่เปลี่ยนไป
ยังหวังว่าเธอไม่เปลี่ยนแปลง
......
ช่วงนี้สับสน..ปนเหนื่อยใจ นอนไม่หลับ
ต้องจัดการความรู้สึกของตัวเองให้อยู่ในที่ในทาง ก่อนที่ชีวิตจะก้าวไปข้างหน้า
...
เพราะในวันที่เราโตขึ้น และความรับผิดชอบจะบอกเราเองว่า
..
เรื่องส่วนตัว......ถ้าเราให้มันนำเราไม่ได้ก็ให้มันเดินอยู่ข้างหลังเรา
...
เพราะความรัก ถ้าไม่ช่วยอะไร ก็ทำได้แค่เพียง อย่าให้ถึงกับทำลาย....ไปถึงชีวิตและหน้าที่การงานของเรา
...
เพราะ ณ วันหนึ่ง เราจะรู้ว่าบางครั้งที่เราทำงานไม่ใช่เพราะเงิน
แต่เพราะหน้าที่และความรับผิดชอบต่างหาก
ที่เราไม่ควรจะให้มันจบสิ้น เพียงแค่
..
คนที่เรารัก..เค้าไม่เลือกที่จะเดินไปกับเรา...แค่นั้นเอง