Bloggang.com : tobetwo99 : Tag !!!!

Tag !!!!

โดนเพื่อนแหม่มเล่นโป้งแปะ Tag มาที่บล้อกเป็นชาติกว่าแล้ว แรกๆ ก็อึ้งๆ ไม่รู้เรื่องรู้ราวกะใครเค้าหรอก ว่า Tagที่วามันคืออะไร แถมไม่ได้สนใจด้วย แต่คลิ้กไปคลิ้กมาไปเจอบล้อกไอ้มิว-เตชั่นเพื่อนรัก เห็นมันเล่าเป็นฉากๆ เลยเกี่ยวกับความลับทั้งห้า

อ่ะ ได้เวลา แอนด์ Here is my 5 secrets ;

1. ชื่อ สุรตี่ Suratee ไม่ใช่อ่านว่า สุรธีร์ เหมือนที่ใครๆคิดกัน อันเนื่องมาจากชื่อ มันมีที่มาที่ไปมานานโขแล้ว สมัยตอนเรียนม.4 หรือ 5 เนี่ย เคยๆคิดไว้กับพวกเพื่อนๆว่าเออ พอกูโตขึ้น กูจะเป็นนักเขียน คือแบบว่าสมัยนั้นมันมีหนังสือของกลุ่มไปยาลใหญ่ หรือติสๆกลุ่มเด็กถาปัดอะไรนั่นแหละ พวกหนังสือแนวตลก หาสาระไม่ได้ แต่ขำขี้แตกขี้แตนอ่ะ เช่น ขอชื่อสุธีสามสี่ชาติ กว่าจะถึงท่าพระจันทร์ หรือ บินแร้ง ไม่รู้เพื่อนๆในนี้ทันกันหรือเปล่า

พอคิดจะเป็นนักเขียนใช่ป่ะ มันก้อต้องมีนามปากกา ไงกูต้องครีเอทแบบเท่ๆสุดๆ มองๆไปมีเพื่อนสนิทชื่อไอ้ทิว (ไม่ใช่ชื่อเล่นของมันจริงๆอีกนั่นแหละ) มันชื่อเล่น(จริงๆ) ว่า เอ แต่เสือกมาจากโรงเรียน ทิวไผ่งาม มันเรียนเป็นรุ่นแรกของโรงเรียนมั้ง พอมาเจอกันที่เตรียมฯ มันก้อบอกมันมาจากโรงเรียนนี้ แต่ไม่มีใครรู้จักอ่ะ แต่ขำชื่อโรงเรียนของมัน แซวมันว่ามาจากบ้านนอก หรือเมคชื่อขึ้นมา เลยเรียกมันว่า ไอ้ทิว หรือ บุญทิว คือชื่อเต็มๆของมัน

ส่วนไอ้เป๊ป ก้อเรียกชื่อพ่อมัน ผสมชื่อจริงมันมั้ง ประมาณว่าพ่อชื่อ ธนู มันชื่อ ธีรพงศ์ เลยกลายเป็น ธีรนู อะไรเงี้ย ใช่เปล่าจำไม่ได้ หรือมันเป็น ก๋วยเป๊ป แทนที่ก๋วยเจ๋ง ประมาณอย่างเนี้ย คือชื่อคนอื่นจำไม่ได้นัก แต่ชื่อเราแม่งต้องเจ๋ง

ชื่อจริงสุดเชยสุดๆ ว่าสุวิทย์ แต่ตาตี่ เท่าเม็ดก๋วยจี๊ เพื่อนๆมันเลยเรียกไอ้ตี่ เลยเอามาผสมกันเป็น สุรตี่ เท่านั้นไม่พอ ต้องมีนามสกุล สมัยนั้นแอบหลงรักสาวเพื่อนร่วมห้อง ชื่อ ชวจรรย์ ชื่ออะไรไม่รู้โคตรแปลกเลย แต่น่ารักสุดๆ เลยผสมกะชื่อน้องสาว เลยออกมาเป็น

"สุรตี่ ปรีชวะ"

5555555

หากใครพบเจอหนังสือที่เจ้าของหนังสือชื่อนี้ โปรดให้การสนับสนุน จักเป็นพระคุณยิ่ง เหอเหอเหอ เพราะมันยังไม่มีจริง

2. มีพี่ชายคนก่อนหน้าเราอายุแก่กว่า 2 ปี ชื่อ ไอ้พรชัย เวลาเด็กๆทะเลาะกัน มีเรื่องมีราว ชกต่อยตีกันทีไร มันจะเอามาลำเลิกบุญคุณอยู่เสมอว่า

"เพราะมึงนั่นแหละ ทำให้กูต้องเรียนซ้ำชั้น มาอยู่ชั้นเดียวกะมึง มึงอ่ะตอนเด็กๆ ร้องไห้ซะจะเป็นจะตาย ครูใหญ่เค้าเลยให้กูมานั่งเรียนชั้นอนุบาลเดียวกับมึง มึงมันน้องเวร ดูดิถ้าป่านนี้ กูเรียนจบไปก่อนมึงนานแล้ว"

เรื่องนี้ไม่มีข้อพิสูจน์ที่แท้จริง เพราะเวลาทะเลาะกันทีไรเรื่องเนี้ย หันไปถามแม่หรือป๊า ว่าเท็จจริงมันเป็นยังไง เป็นเหมือนที่ไอ้พรมันแอบอ้างหรือเปล่า แม่ก้อจะหัวเราะแหะแหะ แบบไม่บอกรายละเอียดจริงๆ แถมเสเปลี่ยนเรื่องไปซะอีก เลยไม่รู้ว่าข้อสรุปจริงๆเป็นยังไง

แต่ในความเป็นจริง ก็คือ เราทั้งสองคนเรียนโรงเรียนเดียวกัน และเรียนชั้นเดียวกันมาตลอดตั้งแต่ชั้นประถม แถมมอต้นก็ยังไปสอบเข้าเรียนโรงเรียนเดียวกันอีก จนถึงม.3 แต่ว่าไม่เคยเรียนห้องเดียวกันเลย

โรงเรียนปราณีเนาวบุตร เป็นลูกค้าที่ร้านขายของชำของป๊ากะม้า เลยไม่ต้องเข้าเรียนโรงเรียนจีนเหมือนพี่ๆ แถมยังได้อภิสิทธิ์ แบบแม่ครัวทำกับข้าวพิเศษให้กิน อะไรยังเงี้ย แถมทุกชั้นประถมมี 2 ห้อง คือ ห้อง ก กะห้อง ข ไอ้พรชัยเป็นหัวหน้าห้องของห้อง ก มาตลอด ส่วนไอ้สุวิทย์นี่ก็เป็นหัวหน้าห้อง ข มาตลอดเหมือนกัน

สมัยม.ต้น ไอ้พรชัย ก็ยังคงเป็นหัวหน้าห้องมาตลอด อาจจะถึงมอปลายด้วย แถมเป็นประธานสีแดง(มั้ง)อีกด้วยในตอนม.6 ส่วนสุวิทย์ ไม่ยอมรับตำแหน่งใดๆ ทั้งสิ้น เพราะเหตุผลในความลับข้อ 3

3. เวลาตื่นเต้นจะปวดท้องตลอด ปวดแบบเสียดๆบ้าง ปวดเหมือนจะต้องเข้าห้องน้ำขี้ให้ได้ในทันที ไม่รู้เป็นไร จริงๆนะ ไม่ว่าจะทำอะไรต่อหน้าคนเยอะๆ จะพูดรายงานหน้าห้อง จะนำร้องเพลงชาติ จะกดกริ่งลงรถสองแถว หรือจะบอกชั้น"นักเรียนทั้งหมดทำความเคารพ" คือง่ายๆ เวลาทำหรือพูดอะไร ต่อหน้าผู้คนที่มากกว่าสองคนขึ้นไป มันจะมีผลโดยตรง และผกผันต่อระบบย่อยอาหารและระบบขับถ่ายทันที

สมัยเรียนประถมที่ปราณีฯ แม่จะให้นั่งรถโรงเรียนตลอด แต่แบบว่าโดนเพื่อนแซวตลอด ว่าลูกแหง่ แถมครูพละก้อมีแซวๆ สองคนกะพี่ชายเลยทั้งเกลี้ยทั้งกล่อมแม่ แบบว่าไม่เอาแล้วอายเค้าโตแล้วนั่งสองแถวไปเรียนเองก็ได้ แต่กว่าจะได้ไปเอง ก้ออยู่ปอ 5 นั่นแน่ะ

ทีนี้สองแถวที่ปากน้ำ สมุทรปราการเนี่ย บางคันมันก้อไม่ well equipped อ่ะนะ แบบบางคันแม่งไม่มีกริ่งกดให้ลงใช่ป่ะ ก้อต้องเอาเหรียญเคาะกะข้างตัวถัง หรือเคาะกะราวเหล็กจับบางทีแม่งไม่ได้ยิน ซวยอีกจอดเลยป้ายอีกละ แต่จริงๆแถวบ้านไม่มีป้ายจอดสองแถวหรอก แบบพอกดกริ่งปั๊บ คนขับแม่งก้อจอดเลย อะไรเงี้ย ฉนั้นต้องมีเทคนิคพิเศษเวลาขึ้นรถแถวบ้าน ทีนี่พอขึ้นรถไปโรงเรียนที ก็จะโรคจิตเลย แม่งคันนี้ไม่มีกริ่งอีกแล้วว่ะ เดี๋ยวกูเคาะมันจะได้ยินเปล่าวะ คราวที่แล้วเคาะแล้ว มันไม่ได้ยิน กูต้องเดินกลับมาโรงเรียนตั้งไกล

ทีนี้พอเวลารถสองแถวใกล้ถึงจะโรงเรียน หรือถึงจุดหมาย จะเกร็งๆปวดท้องทุกทีเลย มันเหมือนเป็นอัตโนมัติ ฉนั้นไม่ว่าจะทำอะไรเวลาคนเยอะๆจะตื่นเต้น ไม่ชอบอย่างแรง เพราะไอ้โรคปวดท้องมันจะมาเยือน

ก่อนอ่านข้อ 3 ขอเตือนว่าห้ามอ่านเวลากินข้าว หรือหลังกินข้าวเสร็จใหม่ๆ

ย้ำ ขอเตือน !!!

4. เป็นคนโรคจิตกะห้องน้ำ เพราะไม่เคยปล่อยอึที่ห้องน้ำในโรงเรียนเลยตลอดทั้งประถม มัธยมต้นและ ปลาย แบบ ไม่ว่าจะปวดยังไง พอเดินเข้าไปปุ๊บ มันจะอุดตูดเลย หายไปเลย แบบไม่ปวดล่ะ รู้ๆกันอยู่ ว่าห้องน้ำโรงเรียนสุดยอดแห่งความเหม็น

สมัยประถม ห้องน้ำเป็นแบบสังกะสีมุงมี 3-4 ห้องเองมั้ง สำหรับนักเรียนทั้งโรงนะ เด็ก400-500 คนได้มั้ง แถมห้องน้ำแต่ละห้องก้อกว้างใหญ่เลย ใหญ่แบบเวลาเข้าไปฉี่กันน่ะ เข้ากันไป 4-5 คน คนนึงฉี่ใส่ส้วมหลุม อีก 3-4 คนก้อแยกไปตามมุมฉี่ใส่กำแพงสังกะสีนั่น น้ำราดก้อยุงชุมหึ่งเลย

เกลียดห้องน้ำโรงเรียนตั้งแต่เด็กๆ เลย เกลียดแบบไม่อยากอึน่ะ แต่ฉี่ ก้อไม่มีปัญหา

สมัยตอนป.2 จำได้เลยว่าครูประจำชั้นชื่อครูจงกล (มั้ง) แกจะออกแนวโหดๆ สมัยก่อนครูประจำชั้นเหมาสอนมันทุกวิชาเลย ตั้งแต่เลข ภาษาไทย อังกฤษ สปช สลน วันนั้นเวลาประมาณบ่ายๆ ปวดท้องขี้สุดๆ เด็กๆอ่ะนะ สุวิทย์ก็ตดนำไปก่อน เสียงไม่มี แต่กลิ่นสุดยอด เหม็นขี้แตกขี้แตน เพื่อนๆ มันเริ่มกระสับกระส่ายกันใหญ่ แบบเหม็นจะอ้วก

ครูจงกลเค้าก้อเดินไปมาหาต้นตอ แถมถามแบบโคมลอยไหนใครตดบอกมา ใครจะกล้ารับละ ซวยดิ สักพักกลิ่นก็จางหายไป โดยไม่มีใครเป็นอะไรมาก หรือโพรงจมูกอักเสบ

สักพัก อูย ปวดอีกระลอกแล้ว เอาไงดีวะ ไปห้องน้ำตอนนี้ ไม่ดีแน่ ครูจงกลคงรู้แน่ว่าตรูทำมลภาวะในห้องเป็นพิษเมื่อกี้นี้ นั่งบิดไปบิดมา ฟีบบบบบ แบบไร้เสียงเช่นเคย

แต่กลิ่นคงไปเตะจมูกครูอย่างแรง จนชีถือไม้เรียวเคาะตามโต๊ะ พร้อมสูดจมูกฟุดฟิด เดินมาหยุดโต๊ะเรา บอก

"นายกานต์ ยืนขึ้น" พร้อมกับฟาดตูดมันไป 2 ที "บอกกี่ครั้งแล้ว ว่าอย่าตดในห้องอีก" พร้อมกับส่ายหัวปฏิเสธ

ไอ้เราก็เป็นใบ้เลย หันหาเพื่อน ทำหน้าซึ้งสุดขีด สงสารมึงว่ะ แบบกูขอโทษมึงว่ะ อยู่ในใจ กูตดเอง แต่ครูเค้านึกว่าเป็นมึง (เพราะไอ้กานต์มันเคยตด และขี้ราดในห้องมาก่อน โธ่ เด็กแค่ป. 2 อ่ะ เรื่องเล็กเนอะ)

ความลับนี้เพิ่งเปิดเผยเป็นครั้งแรกที่นี่

5. เคยไม่อาบน้ำนานสุด 5 วันติด ตั้งแต่อาทิตย์ไปจนวันศุกร์ เพื่อนมันบ่นว่า "มึงไปทำไรมาวะ ตัวเหม็นโคตร หิมะก้อเกาะหัวโพลนเลย" เลยตอบไปกูไม่ได้อาบน้ำมา 5 วันแล้ว สรุป วงแตก

แค่นี้แหละเพื่อนแหม่ม

Create Date : 30 มกราคม 2550

Last Update : 30 มกราคม 2550 13:25:20 น.

14 comments

Counter : 957 Pageviews.

น้ำตาเล็ดเลยยย ทิชชู่ ขอทิชชู่ที อ่านแล้วขำสุดๆๆๆเลยนายตี่ นายช่างทำวีรกกรรม ช่ายยย วีรกรรมทั้งนั้น

แบบนี้ ฝีมือการเขียนของสุรตี่ ต้องไม่น้อยหน้าฝีมือการแปลของคุณมิวเตชั่น แน่ๆ ...ผมขอสั่งจองหนังสือล่วงหน้า หนึ่งเล่ม อิอิ

โดย: yyswim

วันที่: 30 มกราคม 2550 เวลา:16:13:20 น.

เหอะๆๆๆ

โดย: มิว เต ชั่น IP: 203.155.225.163 วันที่: 30 มกราคม 2550 เวลา:23:47:04 น.

ฺฮาๆๆๆ มากๆๆๆ

โดย: แบ่งกันเซ็ง (แบ่งกันเซ็ง

) วันที่: 31 มกราคม 2550 เวลา:4:05:30 น.

มิน่าหล่ะเวลาไอเข้าห้องน้ำทีไรถึงตะงิดตะงิดอยากคูยกะยูทุกที อิอิ เสียดาย ที่โทรศัพไม่มีรุ่นส่งกลิ่นได้

โดย: flowersindecember (flowersindecember

) วันที่: 31 มกราคม 2550 เวลา:17:56:31 น.

มาตรวจการบ้านเพื่อนตี่
ขำก้ากเลยว่ะ ข้อสี่บรรยายส้วมสมัยประถมเสียเห็นภาพ(แหว่ะว่ะ)

โดย: DesperateMommy

วันที่: 10 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:2:28:41 น.

มาเยี่ยมค่ะ คุณเพื่อน

โดย: Mutation

วันที่: 16 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:16:16:11 น.

เฮียยยยย ร้านเป็นไงมั่ง เอารูปมาโพสลงให้ดูมั่งจิ ให้เฮียร่ำรวยเฮงๆ นะ เดี๋ยวตกงานไม่มีไรทำ จะสมัครไปเป็นล้างจานร้านเฮียเลยละันก ^__^ ตอนนี้อยากลาพักร้อนนนน อยากกินอาหารไทยจังเล้ยยย

โดย: chirala (chirala

) วันที่: 20 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:4:00:35 น.

Hello, from sunny miami, going home tomorow ....... go back to reality, sad wa!!!

โดย: flowersindecember (flowersindecember

) วันที่: 29 มีนาคม 2550 เวลา:12:47:57 น.

โดย: Mutation

วันที่: 14 เมษายน 2550 เวลา:22:08:21 น.

กิจการร้าน ก้าวหน้าขึ้น หรือ ทรงๆ

มีลูกค้าที่มีชื่อเสียง สั่งจองโต๊ะ มั่งหรือยัง?

กรุงเทพ ฝนตก ฟ้าร้องตอนเย็ย ตอนย่ำค่ำ หรือตอนดึก อิอิ ยังเอาแน่นอนนักไม่ได้

โดย: yyswim

วันที่: 18 มิถุนายน 2550 เวลา:14:06:27 น.

Last Update

พี่ตี่เปิดร้านได้ 1 อาทิตย์แล้วค่ะ กิจการกำลังไปได้สวย ไว้จะเอารูปมาโพสท์ให้ดูนะคะ

ไว้เจ้าของ blog จะมา update ถ้ามีโอกาสนะคะ

โดย: Nuj IP: 58.137.22.146 วันที่: 2 กรกฎาคม 2550 เวลา:11:51:07 น.

ตี่ เมื่อไหร่จะมาอัพบล้อก ...

คิดถึง ... ตอนนี้มีสามีแล้ว คิดว่าน่าจะขอวีซ่าเข้าอเมริกาได้ง่าย แล้วจะไปเยี่ยมเน้อ ...

ตอนมีไฟไหม้ เพื่อน (และกิจการของเพื่อน) เป็นอะไรหรือเปล่า ... เป็นห่วง (อยู่ในใจ -- ว่าจะส่งอีเมลไปถามไถ่ แต่ก็ได้แต่ ว่าจะ ว่าจะ ... เซ็งตัวเองว่ะ ขอโทษที)

โดย: Mutation

วันที่: 16 พฤศจิกายน 2550 เวลา:19:28:34 น.

ตี่ เมื่อไหร่จะมาอัพบล้อก ...

โดย: Mutation

วันที่: 14 ธันวาคม 2550 เวลา:19:51:10 น.

สวัสดีปีใหม่นะเพื่อน
ขอให้เพื่อนมีความสุข แข็งแรงทั้งกายและใจ
กิจการเจริญรุ่งเรื่อง

แล้วเจอกันเน้อ ปีนี้จะพยายามสอยวีซ่าไปเยี่ยมให้ได้

โดย: Mutation

วันที่: 1 มกราคม 2551 เวลา:16:39:31 น.