31 ธันวาคม 2022 การมีอยู่ของฉัน ก็ยังคงมีความหมาย

 

๓๑ ธันวาคม ๒๕๖๕ // 2022年12月31日 // December 31, 2022 วันนี้เป็นวันสุดท้ายของปี 2565 หรือปี 2022 แล้วนะ หมดเดือนธันวาคมแล้ว เดือนที่ฉันรักมากที่สุด ปีนี้ ฉันอายุ 35 ปีหน้า ฉันอายุ 36 ครบรอบปีกระต่ายของฉันด้วยนะ  ยิ่งอยู่นาน ฉันก็ยิ่งเบื่อโลกเข้าไปทุกที ทุกที  ฉันคิดมาตลอดเลยว่า ฉันเกิดมาทำไม  เป็นคำถามที่วนเวียนอยู่ในหัวเสมอมา ตอนเด็ก ฉันรู้คำตอบ ฉันเกิดมาเพื่อพ่อแม่บุญธรรมของฉัน ทำให้เขาสองคนมีรอยยิ้ม มีความสุข ตอนนี้ ฉันก็รู้คำตอบ ฉันเกิดมาเพื่อหมาแมวของฉัน ทำให้พวกมันมีความสุข มีชีวิตความเป็นอยู่ที่ดี ไม่ต้องเร่ร่อน พเนจร อาจไม่ดีที่สุด แต่ก็ไม่ต้องเร่ร่อน และอย่างน้อย ก็มีฉันที่รักพวกมัน ดีกว่าไม่มีใครรักเลย รักและพร้อมจะปกป้องพวกมันเสมอ เกิดมา 35 ปี ฉันมีคำตอบแค่นี้ว่าเกิดมาทำไม ก็มีแค่สองเหตุผลเท่านั้นเอง นอกเหนือจากนี้ ฉันไม่มีเหตุผลอื่นใด  ความฝัน ความหวัง ในเวลานี้ ฉันก็ไม่ได้ต้องการอะไร และถึงแม้ต้องการ ฉันก็รู้ดีว่า ฉันคงไม่มีวันทำได้  ฉันรู้ว่า ฉันไม่ควรคิดแบบนั้น แบบคนที่ขี้ขลาดและตัดใจยอมแพ้ง่าย ๆ แต่ฉันก็รู้ว่า ฉันไม่ควรหลอกตัวเองอีกต่อไป  ฉันแก่แล้ว 55555555555555555 จะให้เพ้อฝันแบบตอนที่ยังเป็นหญิงสาววัยรุ่น ก็คงจะไม่ไหว  ฉันก็มองโลกในความเป็นจริง ในปัจจุบันกับสิ่งที่ฉันมีและสิ่งที่ฉันเป็น ฉันปลง ปลง ในความหมายของฉันก็คือ ชินชา เฉยชา ยอมรับมัน แม้ไม่อยากยอมรับสักเท่าไหร่  แต่ก็ไม่มีอะไรจะดีไปกว่าการยอมรับความจริง คิดเสมอเลยว่า มันไม่มีอะไรพลิกหรอก  ทุกสิ่งทุกอย่าง เป็นเรื่องธรรมดา  เป็นเรื่องที่คาดเดาได้ง่าย ๆ ไม่มีอะไรที่แปลก มหัศจรรย์ เว้นเสียแต่ว่า จะมีปาฏิหาริย์เกิดขึ้นกับฉันเท่านั้นแหละ แต่ก็ช่างมันเถอะเนอะ การเกิดมาบนโลกใบนี้ของฉัน มันก็ไม่ได้เสียเที่ยวไปซะทีเดียว ฉันได้เกิดมาเป็นที่รักของพ่อแม่บุญธรรมของฉัน อย่างน้อย ฉันก็ได้เรียนรู้ว่า การเป็นที่รักของใครสักคน มันวิเศษขนาดไหน ฉันเป็นคนที่มีค่ามากแค่ไหน เมื่อได้กลายเป็นที่รัก มันวิเศษแค่ไหน ที่ฉันมีคนมารัก มาให้ความสำคัญ ไม่อย่างนั้น ถ้าไม่มีพ่อกับแม่ ฉันก็คงไม่มีใครรักเลยในชีวิตนี้ นอกเหนือจากนี้ ฉันยังกลายเป็นที่รักของหมาแมวของฉัน ฉันได้เรียนรู้ว่า แม้แต่สัตว์ ก็ยังมองว่าฉันเป็นสิ่งมีชีวิตที่มีค่า มันวิเศษมากเลยนะ สัตว์ที่พูดภาษาคนไม่ได้  แต่กลับทำให้ฉันรับรู้ได้ว่า ฉันคือคนที่มีค่ามาก ในสายตาของพวกมัน ถ้าไม่มีพวกมัน ฉันก็จะไม่รู้ตัวเองเลยว่า  ฉันเกิดมาในครั้งนี้ ฉันมีคุณค่าและมีประโยชน์มากแค่ไหน อย่างน้อย สองเหตุผลนี้ ก็ทำให้ฉันรู้สึกว่า  ฉันไม่เสียเปล่ากับการที่ได้เกิดมาในครั้งนี้ ได้เกิดมา และได้มีชีวิตอยู่มาจนถึงขณะนี้  มันไม่เสียเปล่า ไม่น่าเสียดาย  เพราะอย่างน้อย ก็ยังเป็นชีวิตที่มีคุณค่า แม้จะผิดหวัง ล้มเหลวอะไรไปบ้าง แต่อย่างน้อย พ่อกับแม่บุญธรรม และหมาแมวของฉัน ก็ทำให้ฉันรับรู้ได้ว่า การเกิดมาของฉัน การมีอยู่ของฉัน ก็ยังคงมีความหมาย  เอาล่ะ ตราบใดที่ฉันยังคงมีชีวิตอยู่ แน่นอนว่า ตอนนี้ ฉันยังต้องอยู่ เพราะฉันต้องอยู่เพื่อแมวของฉัน เพราะฉะนั้น ในเวลาที่ฉันยังมีชีวิตอยู่นี้  ฉันก็จะเพียรพยายามทำให้ดีที่สุด เท่าที่คนอย่างฉันจะทำได้ ก็จะทำไปทุกวัน ทุกวัน ผิดหวัง ล้มเหลวยังไง ก็จะพยายามทำใหม่ ลองใหม่ ทำอีกหลาย ๆ ครั้ง ความสำเร็จก็คือผลพลอยได้  แต่สิ่งที่ฉันอยากเห็นก็คือ ความแข็งแกร่งของตัวเอง ฉันอยากจะรู้ว่า ฉันจะอดทนได้มากสักแค่ไหน  เอาล่ะ วันนี้พอแค่นี้ ปีหน้าจะมาเขียนใหม่ ปีหน้า ก็คือ วันพรุ่งนี้ จะมาเขียนใหม่ 5555555555555555

 

Create Date : 31 ธันวาคม 2565		0 comments
Last Update : 31 ธันวาคม 2565 16:25:57 น.
Counter : 529 Pageviews.
Share Tweet