|
ภารกิจ เลิกเต้า ตอนที่ 1
คาดว่าจะมีหลายตอน เลยจ่อหัวไว้ก่อนเลยว่าตอนที่ 1
เกริ่นก่อนว่า ไข่มุกเนี่ย เป็นเด็กที่ติดนมแม่มากๆๆๆๆๆ ถึงขั้นเสพย์ติดเลยทีเดียว เพราะดูดมาตั้งแต่เกิด จนตอนนี้เกือบ 14 เดือนแล้ว
เหตุที่ต้องเลิก เพราะแม่แพลนจะไปคัดเพศน้องชายให้ไข่มุกแล้ว คุณหมอสั่งให้งดให้นมลูก
แม่คิดอยู่แล้วว่าวันนี้ต้องมาถึง แต่ยังไม่ได้เตรียมใจซะทีนะ
บอกอ้วนพีว่า เรารอให้กลับมุกก่อนละกันนะ ค่อยฝึก เพราะนั่งเครื่องบิน กล่อมลูกนอนต้องเอาเข้าเต้าก่อน ไม่งั้นรอเครื่องแตกแน่
เธอจะเป็นเด็กที่นอนง่ายมาก ถ้าง่วงจัดๆ เอาเข้าเต้าไม่เกิน 5 นาทีก็หลับ ตอนอยู่บนเครื่อง อยู่บนรถ อยู่ในห้าง ถ้างอแงง่วงนอนมากๆๆ ก็จะใช้วิธีนี้มาตลอด
เข้าเรื่องเลยดีกว่า ทุกวันนี้เวลาก่อนออกไปทำงาน ต้องนอนตอนสายก่อน 1 รอบ ส่วนใหญ่จะนับชั่วโมงเอา ว่าตื่นนอนมาแล้วกี่ชั่วโมง ปกติเธอจะอยู่ได้แค่ 3-4 ชม ก็ต้องนอน เช่น ถ้าตื่น 6 โมง 9 โมงลองกล่อมดู ส่วนใหญ่จะหลับ บางทีก็ไม่หลับ ก็ต้องปล่อยให้พี่เลี้ยงกล่อมไป
แต่ถ้าเลิกเต้า หน้าที่นี้เลยต้องตกไปเป็นของพี่เลี้ยงแต่เพียงผู้เดียว เพราะแม่ไม่สามารถเอานอนได้ถ้าไม่ได้ดูด แล้วโมต้องรีบไปทำงานตอนเช้า ไม่มีเวลามาฝึกเธอช่วงนี้
ที่จะฝึกคือ เลิกมื้อดึกก่อน
คืนแรก
ว่าจะยื้อเธอก่อน ให้รู้จักการรอคอย เผลอๆอาจจะหลับได้เอง แต่ไม่เป็นผล เลยต้องให้ดูดหลับก่อน
หลังจากมื้อก่อนนอนแล้ว เธอก็หลับยาว คาดว่าน่าจะตื่นอีกทีประมาณตี 2 โมทำเป็นไม่สนใจ เธอก็ลุกมานั่ง แล้วก็ร้องโวยวาย หว่า ๆๆๆ (แปลว่าหม่ำๆ พูดไม่ชัด) โมก็แกล้งทำเป็นหลับ เธอก็ร้องโวยวายๆๆ เห็นว่าไม่ได้ผล ก็เอาหน้าถูเตียง เอาตัวมาทับเรา แล้วก็บ่นๆ นอนต่อเองได้
สำเร็จ!!!!!!!!!!!!
ตื่นมาอีกที ประมาณ 6 โมงเช้า ก็ไม่ให้กิน เพราะกะรอให้กินมื้อเช้าไปเลยทีเดียว ได้ผล เธอกินเยอะขึ้น จากปกติ มื้อเช้าจะกินน้อยมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ (รู้งี้ให้เลิกนานแล้ว)
แต่แม่ต้องทุกข์ระทม เพราะเต้าระบม แข็งโป๊กยังกะหิน ทำไงดีละ อ่านในเน็ดเค้าให้เอามีบีบออกให้แค่รู้สึกสบายได้
เอ้า!! บีบก็บีบ ปกติไม่เคยบีบ จะปั๊มเอา
บีบออกมานมพุ่งปรู๊ดดดดดดเลย  ค่อยสบายเต้าหน่อย
คืนที่ 2
ยื้อก่อนเช่นเคย เธอก็พูด "หว่า หว่า" แล้วก็พยักหน้า อันนี้แปลว่าหนูอยากดูดแล้วนะค่ะ พอไม่ให้ก็ร้องแอ๊ะๆ ก่อน สักพักก็ร้องดังขึ้น ร้องจริง น้ำตาไหลพราก แม่เลยต้องให้ดูดหลับ แต่ต้องแน่ใจแล้วว่าง่วงจริงๆ พอดูดได้แค่ 5 นาทีหลับเลย
ระหว่างนั้นก็เลยต้องทำอะไรให้เงียบ ให้เบา เพราะไม่อยากให้เธอตื่นระหว่างนี้ บอกตรงๆ ว่าถ้าตื่นก่อน 00.00 น จะต้องให้ดูดดีหรือว่าปล่อยร้องดี งงๆกับทฤษฎีเหมือนกัน
แต่เธอก็นอนยาวไปจนประมาณตี 2 ลุกมานั่งตามเคย แล้วก็พูด "หว่า หว่า" แล้วก็ดึงเสื้อแม่ (ตอนนั้นแม่นมคัดแล้ว เลยเอามือมาป้องหน้าอกไว้ กลัวเธอจะก้มมาทับนม) พอไม่ให้เธอก็นอนต่อได้
นาทีทองมาถึง ........
ตื่นอีกที น่าจะตี 5 คราวนี้ลุกมานั่ง ไม่ให้ก็ร้องๆๆๆ สะอื้น น้ำตาไหลพราก ขี้มูกไหล ซูดดังซึ๊ดๆๆๆ น่าสงสารมาก (แต่แม่ใจแข็ง) จะถกเสื้อแม่ขึ้น แม่ก็เอามือมาปิด พอปิดก็ร้องไห้ แล้วก็เอาหน้ามาซุก เอาตัวมาทับ กะปลุกแม่ให้ตื่นแหละว่างั้น (แต่แม่ตื่นนานแล้ว) เจ๊บบบเจ็บนม เพราะเค้ามาทับตรงนม ก็ปล่อยให้ร้อง เธอก็ร้องๆๆ พ่อมันตื่นมา บอก "ไข่มุก slepp ลูก sleep" แล้วก็ตบก้น เธอก็ยิ่งร้องสิ ตบไป 2-3 ที พ่อมันนอนกรน คร๊อกกกกกกก ZZZZZZzzzzZZ
แหม่ ไม่ช่วยกันเลยวุ้ย ไข่มุกก็ร้องๆๆๆ แต่ก็หยุดเป็นพักๆๆ โมเลยปลอบลูก ตบก้น แล้วก็ฮัมเพลง เธอก็ก้มลงแล้วก็หยุดร้อง แต่ก็สะอื้นๆๆๆกระซิกๆๆๆ (น่าสงสารมากกกกก)
พอนึกขึ้นได้ ร้องใหม่ กลับไปสเต็ปเดิม เลยต้องตบก้นใหม่ พอหลับได้ คราวนี้เลยนอนยาวถึง 7 โมงเช้า
ส่วนโมนะหรอ ตั้งแต่ลูกตื่น ก็นอนไม่หลับเลย 
ตื่นมาลุกไปบีบนมออก เพราะเจ็บมาก กลัวเป็นเต้านมอักเสบ แล้วก็อาบน้ำแต่งตัวเลย ตอนนั้นก็ หกโมงกว่าๆแล้ว
ตอนเช้าเลยติดแม่แจเลย ให้แม่อุ้มตลอด กับพี่เลี้ยงก็ไม่ยอมให้อุ้ม แม่เผลอเดินไปไหน ไข่มุกก็ร้องไห้หาแม่ เห็นลูกร้องไห้แบบนี้แทบขาดใจงะ ปกติเค้าไม่เป็นแบบนี้ เค้าจะคิดหรือป่าวว่าเราไม่รักเค้า ไม่ให้เค้าดูด จิตตกมากๆๆๆเลยงะ น้ำตาจะไหล
บอกตรงๆนะ กังวลในเรื่องจิตใจเค้ามากกว่า ว่าเค้าจะไหวไหม เค้าจะโอเคไหม เรานะ ทนเจ็บนมได้ แต่ปวดใจกับการที่ลูกเป็นแบบนี้จริงๆ
ปรึกษาอ้วนพี ว่าลูกเราพร้อมหรือป่าวงะ กลัวทำร้ายจิตใจลูกจังเลย อ้วนพีก็ว่าหรือเราจะชะลอโครงการคัดเพศลูกไปก่อน แต่โมบอกว่าไม่ได้หรอก เราฝากกับหมอไปแล้ว เดี๋ยวพ่อเธอจะเสียหน้า แล้วถ้าเราอยากจะทำอีก เค้าก็คงจะไม่ทำให้เราแล้ว เพราะเราเปลี่ยนไปเปลียนมา
เลยตกลงกันว่า มื้อกลางวัน ถ้าเค้าขอก็จะให้ มื้อก่อนนอนก็ยังให้ แต่มื้อดึกจะไม่ให้แล้ว ฝึกให้เค้านอนยาว เพราะเห็นได้ชัดว่า เค้ากินดีขึ้น จะได้พองลมกะเค้าซะที
ไข่มุก มามี้รักไข่มุกนะ แต่นี้เป็นสเตปนึงที่ไข่มุกต้องเรียนรู้ ต้องเติบโตไป มามี้ไม่ได้รักไข่มุกน้อยลงเลยนะ แต่มันจำเป็นจริงๆ
ใจสลายจังเลย
| Create Date : 08 กุมภาพันธ์ 2555 |
|
1 comments |
| Last Update : 8 กุมภาพันธ์ 2555 16:50:55 น. |
| Counter : 637 Pageviews. |
|
 |
|
|
| | |
โดย: pennoom  9 กุมภาพันธ์ 2555 9:41:07 น. |
|
|
|
|
|
|
|
ค่อยสบายเต้าหน่อย
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
