กรรมเก่า คือ ตา หู จมูก ลิ้น กาย ใจ.เป็นเจ้าบทบาทเดิม จากนั้น การศึกษาอาศัยปรโตโฆสะ ซึ่งมีคติว่า "คนเป็นไปตามสภาพแวดล้อมที่ปรุงปั้น" และโยนิโสมนสิการ ซึ่งมีคติย้อนกลับว่า "ถ้าเป็นคนรู้จักคิด แม้แต่ฟังคนบ้าคนเมาพูด ก็อาจสำเร็จเป็นพระอรหันต์"
บุญ
ข้อธัมม์ที่ถาม-เถียงกันบ่อย
หลักปฏิบัติ
สภาวธรรม
ปฏิบัติธรรมให้ถูกทาง
ผู้พิพากษาตั้งตุลา ใ ห้ สั ง ค ม ส ม ดุ ล
คติธรรมสั้นๆ
ภาษาธรรมวันละคำ
รู้เขา รู้เรา
ปัจฉิมวาจา
ความเป็นมาของการบวช
การทำวัตรสวดมนต์
ทำยังไงจึงจะมีอายุยืนและมีความสุข
นิพพาน-อนัตตา ฉบับเพียงเพื่อไม่ประมาท
พลังดันคน
ที่ทำงานของจิต
บรรลุธรรมอะไร?
พุทธปรัชญาในสุตตันตปิฎก
ธัมมาธิบาย
สวดมนต์
ความจน เ ป็ น ทุ ก ข์ ใ น โ ล ก
เรียนบาลีเพื่อรักษาพุทธพจน์
ศีล-ธรรมไม่มาโลกาจะพินาศ
หลักธรรมสำหรับผู้ยังไม่นับถือศาสนาใดๆ
ก่อนศึกษาพุทธธรรม
ภาค ๑. มัชเฌนธรรมเทศนา
ภาค ๒. มัชฌิมาปฏิปทา
ภาค ๓. อารยธรรมวิถี
วัฒนธรรมประเพณี
จารึกธรรม
พฤศจิกายน 2564
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
7 พฤศจิกายน 2564
ตัวช่วยในการปฏิบัติ
แรงขับเคลื่อนที่จะเริ่มปฏิบัติธรรม
ปฏิบัติสำเร็จ วัดด้วยอะไร
เฉยไม่เอาเรื่อง หรือ คือปฏิบัติธรรม
อย่าทิ้งหลัก
ทำไมความลังเลสงสัย ถึงถือเป็นกิเลสที่ไม่ดี
ญาณ ๑๖
วิสุทธิ ๗ วิปัสสนาญาณ ๙
สำรวจตัวก่อนปฏิบัติธรรม ๔
สำรวจตัวก่อนปฏิบัติธรรม ๓
สำรวจตัวก่อนปฏิบัติธรรม ๒
สำรวจตัวก่อนปฏิบัติธรรม ๑
???
หลักพุทธธรรมเพื่อการปฏิบัติธรรม
หลักการ/ผลสำเร็จการปฏิบัติธรรมขั้นภาวนา
หลักการทั่วไปของการปฏิบัติธรรม
สอบอารมณ์ตัวเอง
ปัจจัยตัวเอกของการศึกษา
ตัวช่วยในการปฏิบัติ
แรงขับเคลื่อนที่จะเริ่มปฏิบัติธรรม
ปฏิบัติสำเร็จ วัดด้วยอะไร
เฉยไม่เอาเรื่อง หรือ คือปฏิบัติธรรม
วิธีปฏิบัติต่อความอยาก
จริงหรือที่ว่า ผู้ปฏิบัติธรรม ต้องไม่มีความอยาก
ปริยัติจะเอาแค่ไหน อย่างไร
ปฏิบัติโดยไม่มีปริยัติ จริงไหม
ตัวแท้ของปฏิบัติอยู่ที่ไหน
การศึกษา กับ การปฏิบัติ อย่างเดียวกัน
ปฏิบัติธรรม คืออย่าง่ไร
ความเข้าใจพื้นฐาน
แรงขับเคลื่อนที่จะเริ่มปฏิบัติธรรม
ตอน ๒
การเริ่มและก้าวหน้าในการปฏิบัติ
แรงขับเคลื่อนที่จะเริ่มปฏิบัติธรรม
ตอนแรกขอพูดถึงต้นทุนและเครื่องประกอบในการปฏิบัติ คนเราจะออกเดินทาง ถ้าจะให้ดีก็ควรจะต้องมีเสบียง หรือมีทุน และเครื่องมือที่ช่วยในการเดินทาง อาจจะมีเข็มทิศ มีไม้เท้า มีไฟฉาย มีกระติกน้ำ และมีอะไรต่างๆ นี่
เราก็จะเดินทางชีวิต
ก็เรียกว่า
การปฏิบัติธรรม
ก็ต้องมีทุน มีเสบียง มีเครื่องประกอบเหมือนกัน
อย่างหนึ่งก็คือ
ทุนเริ่มแรก
เราจะออกเดินทาง ตอนแรกก็ยังไม่รู้ว่าจุดหมายนี้มีทางที่คนเดินไปถึงได้จริงหรือไม่ แต่เราอาจจะเชื่อตำรา เชื่อครูอาจารย์ เชื่อคนที่บอกว่าเคยเดินทางไปถึง แล้วเราก็มีความมั่นใจ อย่างน้อยก็มีความเชื่อเป็นต้นทุนว่าทางที่เขาบอกนี้เขารู้ และเคยไปถึงจุดหมายจริง ซึ่งเราก็จะเดินทางไปถึงได้ ถ้าไม่เช่นนั้นเราก็ไม่เริ่มเดินทาง
คนที่จะเดินทางชีวิต
คือ
ปฏิบัติธรรม
ก็เหมือนกัน จะต้องมีความเชื่อพื้นฐาน ความเชื่อนี้ท่านเรียกว่า
ศรัทธา
ศรัทธา
ในที่นี้ เป็นศรัทธาในความหมายจำเพาะ ต้องเติมคำว่า
โพธิ
เข้าไป เป็น
โพธิสัทธา
เดิมยาวออกไปอีกหน่อยให้เต็มว่า
ตถาคตโพธิสัทธา
แต่จะเรียกสั้นๆก็ได้ว่า
โพธิสัทธา
ตถาคตโพธิสัทธา
นี้ ท่านแปลกันว่า
ความเชื่อในปัญญาตรัสรู้ของพระพุทธเจ้า
หมายความว่าอย่างไร พระพุทธเจ้าเคยเป็นมนุษย์ธรรมดา ต่อมาพระองค์ได้ตรัสรู้ค้นพบสัจธรรมก็กลายเป็นพระพุทธเจ้า ก็หมายความว่ามีปัญญาที่ทำให้คนกลายเป็นพระพุทธเจ้าได้ หรือมนุษย์สามารถพัฒนาปัญญาของตัวเองให้เป็นพุทธได้ เพราะฉะนั้น เชื่อในปัญญาตรัสรู้ของพระพุทธเจ้า ก็คือ เชื่อในปัญญาที่ทำให้มนุษย์กลายเป็นพระพุทธเจ้า
มนุษย์จะต้องมีปัญญาตัวนี้
และมนุษย์ก็
สามารถพัฒนาให้ปัญญานี้เกิดขึ้นได้
ตรงกับที่ภาษาสมัยใหม่เรียกว่า
เชื่อในศักยภาพของมนุษย์ที่พัฒนาได้
ถ้าไม่มีความเชื่ออันนี้ ก็ไปไม่รอด หรือก้าวไปไม่ได้
ฉะนั้น
คนที่จะเริ่มต้นปฏิบัติธรรม
จะต้องมีความเชื่ออันนี้ คือมี
ตถาคตโพธิสัทธา
เชื่อปัญญาตรัสรู้ของตถาคต คือเชื่อในปัญญาที่ทำให้มนุษย์กลายเป็นพุทธ เชื่อว่ามนุษย์นี้สามารถพัฒนาตนเองจนกระทั่งมีปัญญาสูงสุด ตรัสรู้เป็นพุทธได้ เชื่อในศักยภาพของมนุษย์ซึ่งเป็นสัตว์ที่พัฒนาได้
ในเรื่องนี้มีพุทธภาษิตมากมายมาช่วยประกอบ เช่น พระพุทธเจ้าตรัสว่า
ทนฺโต เสฏฺโฐ มนุสฺเสสุ
ในหมู่มนุษย์นี้ มนุษย์ที่ฝึกแล้วเป็นผู้ประเสริฐ ฝึกแล้วคือพัฒนาแล้ว หรือได้รับการศึกษาแล้ว
คำว่า
ทม
แปลว่า
ฝึก
คำว่า
ภาวนา
แปลว่า
เจริญ
หรือพัฒนา คำว่า
สิกขา
แปลว่า
ศึกษา
นี้ เป็นศัพท์ที่ใช้แทนกันได้ ใช้แทนกันบ่อย ฝึกแล้ว ก็หมายถึงมีการ
ศึกษา
หรือได้พัฒนาแล้วนั้นเอง ในบรรดามนุษย์ทั้งหลายนั้น มนุษย์ที่ฝึกแล้วหรือมีการศึกษา หรือพัฒนาแล้ว เป็นผู้ที่ประเสริฐสุด
พุทธพจน์แห่งนั้น ตรัสสอนให้คนมีความกล้าหาญเชื่อมั่นในตนเอง ท่านว่า
กลฺยาณํ วต โภ สกฺขิ อตฺตานํ อติมญฺญูสิ
ท่านเอย ท่านก็สามารถทำดีได้ ใยจึงมาหมิ่นตนเองเสีย
คนจำนวนมาก ดูถูกตนเอง นึกว่าตนเองไม่มีความสามารถ ก็เลยย่อท้อ ไม่สามารถทำสิ่งที่ดีงาม พระพุทธเจ้าได้ตรัสเตือนด้วยพุทธพจน์นี้ ซึ่งก็เป็นบทหนึ่งที่เร้าใจเรา มีพุทธพจน์ประเภทนี้หลายแห่งสำหรับเร้าใจอยู่เสมอให้มนุษย์มีความกล้าหาญ มีความเชื่อมั่นในตนเอง แต่ไม่ใช่เชื่อมั่นอย่างเลื่อนลอย ให้เชื่อมั่นในการที่จะพัฒนาตนเองต่อไป เพราะฉะนั้น สิ่งเริ่มแรกคือมีโพธิสัทธา ความเชื่อในปัญญาตรัสรู้ ที่ทำให้มนุษย์กลายเป็นพุทธได้
โพธิสัทธานี้ เมื่อโยงออกไปให้เต็มระบบ ก็คือ
ศรัทธาในพระรัตนตรัย
นั่นเอง
ตอนนี้จะ
เข้าสู่ทาง
แล้ว พอมีความเชื่อ ก็
เริ่มต้นเดินทาง
ได้
ทีนี้
ตัวทาง
เรียกว่าอะไร ตัว
ทาง
นี้เมื่อกี้ก็ได้ใช้คำหนี่งว่า
ปฏิปทา
เช่น
มัชฌิมาปฏิปทา
แปลว่า ทางสายกลาง แต่คำที่่สามัญกว่านั้น คือคำว่า
มรรคา
หรือมรรค
มรรค
แปลว่า
ทาง
และในพระพุทธศาสนานี้
หลักธรรมที่เป็นข้อปฏิบัติ
ทั้งหมด ก็คือ
มรรค
ตกลงมาสอดคล้องกันที่นี่ชัดเจนเลยว่า
การปฏิบัติธรรม
ก็คือ
การเดินทาง
ได้แก่
การดำเนินชีวิต
เพราะว่า หลักธรรมภาคปฏิบัติทั้งหมด รวมอยู่ใน
มรรค
ทั้งสิ้น
Create Date : 07 พฤศจิกายน 2564
Last Update : 2 มีนาคม 2567 16:45:27 น.
0 comments
Counter : 225 Pageviews.
Share
Tweet
ชื่อ :
* blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
*ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
สมาชิกหมายเลข 6393385
Location :
[ดู Profile ทั้งหมด]
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 9 คน [
?
]
Webmaster - BlogGang
[Add สมาชิกหมายเลข 6393385's blog to your web]
Bloggang.com