ปริศนา ธูป 1 ดอก
"ปริศนา ธูป 1 ดอก ..."
ไปอ่านเจอ ที่อื่น เลยขอ copy มาตรงนี้ไว้ให้ตัวเองได้กลับมาอ่าน
งานบำเพ็ญกุศลผู้วายชนม์ที่วัดชลประทาน การสวดพระอภิธรรมของวัดชลประทานสมัยนี้ ยังคงเป็นเหมือนกับ
สมัยที่หลวงพ่อปัญญา นันทภิกขุ มีชีวิต...
นั่นคือ งานสวดพระอภิธรรมต้องมีเทศนาธรรมแขกเหรื่อที่มาร่วมงานศพ ต้องสวดมนต์รับศีล ฟังเทศน์ ก่อนจะฟังสวดพระอภิธรรม
พระท่านเทศน์ด้วยคำถามว่า
รู้ไหมว่าทำไม...ต้องจุดธูป 3 ดอกหน้าพระพุทธ
หลายคนคงบอกว่าเพื่อบูชา
พระพุทธ พระธรรม และพระสงฆ์
......ผิดค่ะ
ความจริงแล้วธูปทั้ง 3 ดอก จุดเพื่อบูชาพระพุทธเจ้า
หรือ พระพุทธเพียงอย่างเดียว
เพียงแต่ 3 ดอก ที่จุดขึ้นนั้นก็เพื่อ
บูชาพระปัญญาคุณ พระบริสุทธิกุลหรือพระวิสุทธิคุณ
และพระมหากรุณาธิการของพระพุทธเจ้า
= บูชาพระปัญญาคุณ เพราะพระพุทธองค์ทรงรู้แจ้ง
เห็นจริงด้วยพระองค์เอง
= บูชาพระบริสุทธิคุณ เพราะหมดจดสิ้นโลภ โกรธ หลง
= บูชาพระมหากรุณาธิคุณ เพราะมีเมตตาสั่งสอน
ให้ผู้อื่นรู้แจ้งเห็นจริง
แล้วธูป 1 ดอกที่จุดหน้าศพล่ะ?......ไม่ต้องรอคำตอบ
พระท่านได้เฉลยว่า ธูป 1 ดอก
หมายความถึง...ชีวิตของคน...แต่ละคนมี 1 ชีวิตเท่ากัน
ธูปส่วนที่ถูกเผา
หมายถึง ...ช่วงเวลาที่...ดำเนินชีวิตมาแล้ว
ส่วนธูปที่เหลือ
คือ....ช่วงเวลาที่เหลืออยู่
พระท่านยังว่า เมื่ออยู่หน้าศพ ก็ให้ระลึกไว้ 3 อย่าง
หนึ่งคือ เอวัง ภาวี หมายถึง ต่อไปเราก็ต้องเป็นแบบนี้
หนึ่งคือ เอวัง ธัมโม สิ่งนี้คือธรรมชาติ
และ อีกหนึ่งคือ เอวัง อะนาติโต ทุกชีวิตไม่สามารถ
หนีสิ่งนี้พ้น
พระท่านบอกว่า งานสวดศพเขาเรียกว่างานบำเพ็ญ
กุศล ไม่ใช่...งานบุญ
เพราะ การทำบุญนั้น พอทำแล้วใจพองโต เช่น ทำดี
ได้บุญ ใจเป็นสุข
แต่ทำกุศลนั้น ทำแล้วได้ปัญญา
ท่านพุทธทาส
สอนความแตกต่างระหว่าง "บุญ" กับ "กุศล" เอาไว้
สรุปว่า
= บุญ คือ การพอใจ
= ส่วนกุศล คือ ความฉลาดที่จะไม่ติดยึดกับความพอใจ
การจัดงานศพจึงเป็นงานบำเพ็ญกุศล คือ สร้างเสริมปัญญา...ให้แก่ผู้มาร่วมงาน
ทำให้รู้ว่า
ชีวิต...มีเท่านี้
ช่วงชีวิต...ก็แค่นี้
และ สุดท้ายของชีวิต....ก็แบบนี้
ดังนั้น
ใครที่โกรธกัน ใครที่เกลียดกัน ใครที่มัวแต่คิดจะฆ่าฟันทำลายล้าง น่าจะลองทบทวนใหม่
ใครที่ซึมเศร้า ใครกำลังคิดสั้น ใครท้อแท้-หดหู่ ก็น่าจะทบทวนตัวเองอีกครั้ง
ทบทวนหวนนึกถึง...ธูป 1 ดอก ที่หมายถึงชีวิต 1 ชีวิต
ทบทวนถึง...ธูปที่เผาไหม้ อันหมายถึงเวลา....ที่ชีวิต
ใช้ไปทุกเมื่อเชื่อวัน
ทบทวนแล้วน่าจะแลเห็นว่า...
ชีวิตนั้น....แสนสั้น
การอยู่ร่วมกันของคนแต่ละคน...ก็แสนสั้น
หากมัวแต่เกลียดกัน โกรธกัน ฆ่าฟันทำลายล้างกัน
ทำให้จิตใจมัวหมอง
เท่ากับว่า...กำลังทำให้ชีวิต...เสียโอกาส
เสียโอกาสที่จะได้....ทำบุญ คือ ทำแล้วฟูใจ พอใจ สบายใจ
และเสียโอกาสที่จะได้.....กุศล คือ ได้วิชา ได้ความรู้
ได้ปัญญา
ยิ่งสังคมทุกวัน มีบางคนกำลังใช้เวลาของชีวิต
ไปกับความเกลียด ความโกรธ และอาฆาตมาดร้าย
จึงเกรงว่าหากยังเป็นเช่นนั้นต่อไป .....ชีวิตของเขา
และเธออาจ....สูญเปล่า
หมดโอกาสจะได้ "ทำบุญ"
หมดโอกาสจะสร้าง "กุศล" เพราะจิตใจหมกมุ่นอยู่กับความโกรธ ความเกลียด
วุ่นวายอยู่แต่เรื่องที่จ้องจะทะเลาะกัน
แถมท้ายค่ะ
เวลาของชีวิตเรา เหลือไม่เยอะนัก เหมือน
" ธูป ส่วนที่เหลือ "
คำถาม คือ
วันนี้คุณรู้ หรือยังว่า...
คุณเกิดมาเพื่ออะไร
คุณมีชีวิตอยู่..เพื่อใคร และ
คุณได้สร้างคุณค่า...อะไร..ไว้ให้กับครอบครัว และสังคม
หรือ
คุณแค่...เกิดมาเพื่ออยู่ไปวันๆ ทำในสิ่งเดิมๆ
ทั้งๆที่สิ่งที่ทำอยู่นั้น ไม่สอดคล้องกับความใฝ่ฝันใดๆ
ในชีวิตคุณ
แค่....เพื่อ...รอวันแตกดับ
หรือ
คุณจะลองใช้ชีวิต ที่เหลืออยู่ไม่มากนี้
มาสร้างปาฏิหารย์ให้กับชีวิตคุณ และสร้างผลลัพธ์ที่
แตกต่างให้กับครอบครัวคุณ และช่วยเหลือผู้คนรอบตัว
คำถามต่อไป
" เมื่อเวลาที่เหลืออยู่....
น้อยเต็มที....คุณ...รอ...อะไรอยู่"
แล้วก็มีคำถามสำหรับตัวเอง
ว่าแล้ว เรา รอ อะไรอยู่????
ขอบคุณที่มาของข้อความนี้ .........
| Create Date : 24 พฤศจิกายน 2559 |
| Last Update : 26 พฤศจิกายน 2559 23:28:15 น. |
|
0 comments
|
| Counter : 293 Pageviews. |
 |
|
|
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 2 คน [