เรื่องซึ้งๆ นะครับ
ท่ามกลางสายฝนที่ตกพร่ำ แรงงานสาวจากจังหวัดศรีษะเกษและหนุ่มน้อยจากประเทศเพือนบ้านชาวกัมพูชากำลังใช้ดินผสมปูนพอกทำคันนาในนาข้าวของพ่อหลังจากฝนตกหนักทำให้ดินคันนาเดิมถูกน้ำกัดเซาะพัง เธอเล่าว่าเริ่มเข้ามาทำงานที่นี่ได้สามสี่เดือนแล้ว ทำงานตั้งแต่เจ็ดโมงเช้าจนถึงสี่ทุ่ม ถามเธอว่า"เหนื่อยไหม" เธอส่ายสายตามองไปทางอื่นเหมือนจะหลบรอยคลอของน้ำตาแล้วตอบว่า
"เหนื่อยแต่นู๋อยากทำให้พ่อ นู๋กลัวงานเสร็จไม่ทัน" เราก็ก้มหลบสายตา จุดในหัวอก น้ำตาคลอไม่ต่างกัน นู๋

Cr.วสันต์ วณิชชากร