เทวดาตนหนึ่งที่เฝ้ามองขอทานคนนี้มาสักระยะนึงแล้ว จึงแปลงร่างเป็นคนลงมา แล้วมาหาขอทานคนนี้...

"ข้ามองเจ้ามานานละ เห็นว่ายากจนมาก แต่ก็ยังดีที่ขยันทำมาหากิน ไม่ไปปล้นจี้ ขโมยของใคร วันนี้ข้าจะให้เงินเจ้า 10,000 บาทละกัน"

ขอทานตื่นเต้น เทวดาถามว่า
"แต่ข้าถามนิดนึง เจ้าจะเอาหมื่นนึงนี่ไปทำอะไรเหรอ?"

"ข้าจะเอาไปซื้อโทรศัพท์ครับท่าน" ขอทานตอบ

เทวดาก็ถามต่อ "ซื้อไปทำไม?"

"ข้าจะได้โทรไปถามเพื่อนๆ ข้าว่า ตรงไหนขอทานแล้วได้เงินดีๆ บ้างน่ะครับ"

เทวดาได้ฟังคำตอบก็เริ่มมึนตึ้บๆ
"งั้นข้าให้เจ้า 100,000 เลยจะเอาเงินแสนนึงนี้ ไปทำอะไร?"

"ข้าจะเอาไปซื้อมอเตอร์ไซค์มาขี่ครับ จะได้ไปขอทานได้ไกลขึ้น สะดวกขึ้น" เทวดาเริ่มไม่เข้าใจความคิดขอทานมากขึ้น...

"งั้นข้าให้เจ้า 10,000,000 เลยทีนี้!! เจ้าจะเอาไปทำอะไร !?!" เทวดาถามครั้งสุดท้าย

"โอ้!!! ถ้าข้ามีสิบล้าน! ....ข้าจะเอาเงินไปจ้างให้ขอทานคนอื่นมันออกไปจากเมืองให้หมดเลยครับ! แล้วข้าจะได้เป็นขอทานแค่คนเดียวในเมืองนี้!"

เทวดาฟังเสร็จเพลียกับคำตอบของขอทานอย่างมาก แล้วก็หายวับไป ไม่ปรากฏตัวอีกเลย...

เทวดาได้ข้อสรุปว่า "คนบางคนไม่ได้จนเพราะขาดโอกาส แต่จนเพราะความคิดของเขาต่างหาก เลยต้องจนทั้งปีทั้งชาติ"

ความจน 4 ประเภท
จนเงิน จนเวลา
หากมีโอกาสดีๆ มา ยังพอแก้ไขได้

จนโอกาส
หากความคิดดี เมื่อมีโอกาสดีๆ มา ยังพอที่จะเปลี่ยนชีวิตได้

แต่หากจนความคิด ต่อให้มีโอกาสดีๆ ผ่านมาเท่าไร มันก็คงกลายเป็นแค่อากาศที่ผ่านมา แล้วก็ผ่านไป...

(Cr: Forward LINE)