Bloggang.com : หัวใจสีชมพู : "เส้นทรายสีเงา" หนังสือเรื่องหนักๆ ที่ทำให้อิชั้นต้องกลั้นยิ้มและน้ำตา

"เส้นทรายสีเงา" หนังสือเรื่องหนักๆ ที่ทำให้อิชั้นต้องกลั้นยิ้มและน้ำตา

ขอขั้นทริปหัวหินด้วยการรีวิวหนังสืออีกสักเล่มนะคะ
แบบว่าอ่านจบไปก็เกือบเดือนแล้ว แต่ไม่ได้หยิบมารีวิวกันซะที
ไอ้ครั้นจะทิ้งไว้ก่อนก็กลัวจะจำความรู้สึกตอนอ่านไม่ได้
เพราะหลังจากเล่มนี้จบอิชั้นก็อ่านหนังสือต่อมาอีก 3-4 เล่มแล้ว
กลัวว่าความรู้สึกของการอ่านมันจะตีกันซะก่อน 555

หนังสือเล่มนี้เป็นอีก 1 เรื่องที่ได้ความอุปถัมภ์มาจากน้องชม-ชมสิจ๊ะ
เป็นผลงานเรื่องที่สองของคุณวรรณวรรธ์ที่เราได้อ่าน
หลังจากอ่าน "ฤกษ์สังหาร" ไปก่อนหน้า แล้วรู้สึกติดใจ
น้องชมก็ไม่รอช้าหอบหิ้วมาให้ยืมอีกสองเรื่องคือ
"เส้นทรายสีเงา" และ "เจ้าชายอัสวัต ราชันย์แห่งความมืด"
น้องชมให้คำแนะนำไว้ว่าให้อ่านเส้นทรายสีเงาก่อน
เพราะเป็นจุดก่อกำเนิดของเจ้าชายอัสวัต
โอเชเลย ตามน้อง น้องว่าไงก็ว่าตามนั้น

"เส้นทรายสีเงา" เรื่องราวของเจ้าชายเลือดผสมพลัดถิ่นรูปงาม
ผู้เต็มเปี่ยมไปด้วยศรัทธาในพระผู้เป็นเจ้า และรักแผ่นดิน "อัคไบยาห์" ของพระองค์ยิ่งชีวิต
เจ้าชายซาเลม อัสวัด อัลฮิลมิชาล................. บุรุษผู้มีชะตาดำมืด
เจ้าชายที่ถูกขับไล่ออกจากแผ่นดิน เหตุเนื่องจากมีเลือดผสม
แต่เมื่อครั้นเติบโตขึ้นเป็นหนุ่มใหญ่ กลับเกิดเหตุการณ์ให้ต้องกลับมายังแผ่นดินเกิด
เรื่องราวในชีวิตที่เกี่ยวกับการเมือง ผู้ก่อการร้าย ศรัทธา
และอีกสิ่งหนึ่งที่เจ้าชายคาดไม่ถึง นั่นคือ การสูญเสีย

ครั้งแรกที่น้องชมขนเอามาให้ มีบอกนิดนึงว่า เนื้อเรื่องซีเรียสนิดๆ นะพี่ ออกแนวการเมือง ผู้ก่อการร้ายน่ะ
อืม หวั่นๆ เล็กน้อย กลัวว่าสมองอันน้อยนิดจะอ่านไม่เข้าใจในกลการเมืองทั้งหลายแหล่
แต่พอครั้นได้อ่านจริงๆ มันก็ไม่ได้หนักหนาอะไรนัก หรือเป็นเพราะอ่านแนวสืบสวนที่มีความกดดันมาเยอะก็ไม่รู้

หลังจากอ่านจบก็รู้สึกว่า ทำไมเจ้าชายองค์นี้มันดูหื่มกามยังไงก็ไม่รู้
แหมม มันดูตรงข้ามกะพ่อมหากะทิง จากฤกษ์สังหารซะเหลือเกิน
คนอะไรไม่รู้ สามารถดีจริงๆ กับการนอนกะผู้หญิงทีละหลายๆ คนเนี่ย ไม่เหน็ดเหนื่อยหรือไงฟะ 555
หนึ่งตัวละครที่ไม่เอ่ยถึงไม่ได้คือ พระขนิษฐาของเจ้าชายซาเลม องค์หญิงไนม่าห์
คนเขียนสร้างตัวละครตัวนี้ได้น่ารัก น่าเอ็นดู ใสซื่อ แต่ก็เต็มเปี่ยมไปด้วยความรักที่มีต่อพี่ชาย-เจ้าชายซาเลม
และเมื่อครั้งที่จะตกหลุมรักใครสักคน ก็ดูน่าหยิก น่ารักเสียจริงๆ
สิ่งหนึ่งที่สัมผัสได้หลังจากได้อ่านงานของคุณวรรณวรรธน์ไป 2 เรื่อง
คือฉากกุ๊กกิ๊ก คนเขียนสามารถเขียนแล้วดูน่ารัก ไม่มาก ไม่น้อย แต่กำลังน่าหยิก
อิชั้นอ่านเจอฉากแบบนี้ทีไร รู้สึกว่าตัวเผลออมยิ้ม กัดริมฝีปาก เขินอายเล็กๆ ประหนึ่งเป็นตัวละครเองซะงั้น
และนี่คือเสน่ห์ของคุณวรรณวรรธน์ สิ่งที่ทำให้อิชั้นรู้สึกชอบผลงานของเธอ

แต่แอบอยากตี คุณวรรณวรรธน์กับบทสรุปของเรื่อง "ใจร้ายมั่กๆ"
คุณคะ อิชั้นเหน็บหนังสือเล่มนี้ไปนั่งอ่านที่ร้านเวลาขายของ
ไอ้ตอนฉากกุ๊กกิ๊กอิชั้นก็ต้องพยายามกระเหม็ดยิ้ม ไม่ให้มันเว่อร์จนคนเค้าคิดว่ายัยนี่บ้า
แล้วนี่บทสรุปที่โหดร้าย ต้องทำให้อิชั้นต้องนั่งหยิกตัวเองเพื่อไม่ให้มีหยาดน้ำตาหยดลงมา
ต้องคอยกระพริบตาถี่ๆ เพื่อให้น้ำในตามันค่อยๆ หายไป
และต้องสูดลมหายใจลึกๆ เพื่อไม่ให้หัวใจมันหมดเรี่ยวแรงที่จะอ่านต่อ
โอ ช่างเป็นการอ่านหนังสือที่ทรมานอิชั้นจริงๆ เลยเจ้าค่ะ
แต่ก็จะเป็นอีกหนึ่งผลงานที่ชั้นจะไปถอยมาไว้ในครอบครองแน่ๆ ค่ะ

Create Date : 31 ตุลาคม 2551

Last Update : 31 ตุลาคม 2551 10:55:36 น.

11 comments

Counter : 1487 Pageviews.

สรุปเลยแล้วกันพี่ปลา
ซื้อทุกเรื่องแหละค่ะ
เดี้ยนรับรอง!!! หุหุ

โดย: ชมพู IP: 58.137.14.42 วันที่: 31 ตุลาคม 2551 เวลา:10:54:33 น.

แนะนำอีกสองเรื่องค่ะ 55+
จันทราอุษาคเนย์กับข้าบดินทร์ ก็สนุกค่ะ

ในจันทราอุษาคเนย์ อ่านแล้วยากเป็น "ตมิสา" นางเอกของเรื่อง อิๆๆ

ส่วนข้าบดินทร์ ..น่าสงสารพี่เหม พระเอกของเรื่องต้องตกระกำลำบากมากมายค่ะ

งานเขียนของคุณวรรณวรรธน์การันตีได้เลยว่าสนุกทุกเรื่องค่ะ

โดย: maoo_ryo

วันที่: 31 ตุลาคม 2551 เวลา:15:24:19 น.

เรื่องเส้นทรายสีเงาตอนท้ายเรื่องแต่งแอบใจร้าย
ไนม่าห์ไม่น่าเลย สงสารที่สุด
พอภาคต่อมาไม่พูดหรือนึกถึงเลยอีกตังหาก เป็นตัวละครที่น่าสงสารสุดๆ

โดย: อนุมานน้อย

วันที่: 1 พฤศจิกายน 2551 เวลา:6:07:34 น.

ใช่ค่ะๆ ไม่น่าจบอย่างนั้นเลย คนเขียนใจร้ายจริงๆ

ป.ล. เวลาอ่านก็ชอบเผลออินไปกับบท คิดว่าตัวเองเป็นนางเอกเหมือนกันค่ะ คิดว่าเป็นคนเดียวซะอีก

)

โดย: หมูย้อมสี

วันที่: 1 พฤศจิกายน 2551 เวลา:17:22:10 น.

กร๊ากกกก เจ้าชายหื่นกาม ซะงั้น

เล่มนี้คงต้องซื้องวดหน้าแหละค่ะ แหะๆ

เอ่อ..นน.น่ะขึ้นสิคะ ไม่ต้องห่วงเลย เหอๆ

นี่ก็..พยายามลดอยู่อะค่ะ

โดย: สาวไกด์ใจซื่อ

วันที่: 3 พฤศจิกายน 2551 เวลา:15:16:29 น.

ฮ่าๆๆๆๆเจ้าชายหื่น เห็นภาพเลยค่ะ
เรื่องทรายล้อมตะวัน ก็ออกหื่นเหมือนกันนะคะแต่เป็นช่วงหลังๆ

โดย: ดอกคูณริมฝั่งโขง

วันที่: 3 พฤศจิกายน 2551 เวลา:17:15:57 น.

ชอบๆค่ะ เรื่องเจ้าหญิงเจ้าชาย ยิ่งหน้าปกเป็นทะเลทรายด้วย น่าหามาอ่านเป็นที่สุด

แต่ติดใจที่คุณจขบ.บอกว่าบทสรุปโหดร้ายอ่ะ เราชอบอ่านแต่แฮปปี้เอนดิ้ง เป็นพวกสุขนิยม

เวลาอ่านหนังสือผ่านไปนานๆแล้วมารีวิวนี่ก็นึกความประทับใจตอนอ่านไม่ออกเหมือนกันค่ะ หุๆ

ส่วนเรื่องของโอตสึอิจิเล่มนี้คิดว่ายังไม่มีแปลไทยนะคะ เท่าที่ทราบล่าสุดมีแปล "รอยสักรูปหมา" ค่ะ

โดย: แอปเปิ้ลอบเชย (apple_cinnamon

) วันที่: 3 พฤศจิกายน 2551 เวลา:17:31:15 น.

น้องชมน่ารักจังเอาหนังสือมาให้น้องอ่าน

น้องเหมือนพี่เลย เวลาอ่านหนังสือบางครั้งอารมณ์ตามตัวหนังสือไป

ยิ่งเวลาดูหนัง ถ้าหนังเศร้า ๆ เชื่อไหมพี่น้ำตาไหลพราก ๆ อายสามีฝรั่งจัง

สำหรับเรื่องผี เชื่อไหมพอมาอยู่อเมริกา ความกลัวผีหายไปมาก อาจจะเพราะบรรยากาศด้วยมั่ง

บางครั้งพี่อยู่บ้านคนเดียวได้ยินเสียงคนเดินในบ้านตอนดึก ไม่รู้สึกกลัวเชื่อไหม ถ้าอยู่ไทยคิดว่าผีแน่ ๆ

โดย: jiney (สวยตลอดกาล

) วันที่: 4 พฤศจิกายน 2551 เวลา:4:30:20 น.

หนังสือน่าอ่านจังเลยค่ะ (เเต่ไม่มีเวลาเลยอ่ะค่ะ) ข้ออ้างสุดๆ

โดย: ellie@aggie

วันที่: 4 พฤศจิกายน 2551 เวลา:10:24:46 น.

ขอบคุณที่แวะมา.. ชมภาพที่บล็อกมี่บ่อยๆค่ะ

สร้าง Comment ง่ายๆ ด้วยตัวคุณเอง..คลิ๊กที่นี่

โดย: ญามี่

วันที่: 4 พฤศจิกายน 2551 เวลา:16:02:38 น.

สวัสดีค่ะ แวะมาตอบคำถาม

ชุดนักศึกษาฯ เราชอบนะคะ แต่บางคนก็ไม่ชอบ ของสนพ.นี้เราก็ชอบชุดนี้ชุดเดียว ชุดสารวัตรโอนุกิ+ชุดคู่ซ่า เราไม่ค่อยชอบเท่าไหร่ค่ะ

โดย: หมูย้อมสี

วันที่: 4 พฤศจิกายน 2551 เวลา:21:02:12 น.

2015 Reading Challenge

LookPla's books

quotes LookPla likes