ขอบคุณที่แวะไปเยี่ยมนะคะ

บล็อกนี้ก็มีสิ่งดีๆไว้แบ้งปันกันเหมือนกันนะคะ

“ เมื่อไหร่ที่เราพร้อมหรือเรามีเหลือก็ค่อยมาช่วยคนอื่น ช่วยตนเองไม่ให้เป็นปัญหาก่อนดีที่สุด เพราะอย่างน้อยสังคมเราก็ลดคนมีปัญหาไปหนึ่งคน ”
By bouble

ข้อความโดนใจจริงๆเลย แสงตะวันแห่งทุ่งโหล๋งเหล๋ง...

เรายังกินทิ้งกินขว้าง แต่เขาไม่มีจะกิน ขอบคุณสำหรับบล็อกสาระดี ๆ กินขนมไม่ลงแล้วค่ะ

เราคงต้องแบ่งปัน และเสียสละให้มากกว่านี้นะคะ เคยเห็นภาพชีวิตของผู้อพยพในสมัย 15 ปี ที่แล้วค่ะ เหมือนแบบนี้แหละ แต่เราคนไทยใจดีอยู่แล้ว ช่วยเหลือแบ่งปันให้กับผู้ยากไร้ได้เสมอค่ะ

ขอบคุณคะที่ไปเยี่ยมที่บล็อก
และยินดีที่ได้รู้จักคะ
ดูภาพแล้วรู้สึกผิดลึกๆคะเพราะตัวเองมักอยากได้โน่นนี่อยู่เสมอๆ..........แล้วเรายังต้องการอะไรอีกหนอ.....

- - - พี่กิ๊ก - - -
แสงตะวันก็ชอบประโยคนั้นมากค่ะ เลยนำมาลงใน Blog ให้เพื่อนๆได้อ่านกัน ขอบคุณพี่boubleด้วยนะคะ บางเรื่องก็เป็นสิ่งที่รู้ๆกันอยู่ เราทำได้ แต่คนเรามักจะชอบมองข้ามเรื่องเล็กๆน้อยๆอยู่เสมอ

- - -แซนด์ซี - - -
ใช่ค่ะ เรื่องกินทิ้งกินขว้างนี้ แสงตะวันไม่ค่อยทำนะคะ
เพราะทางครอบครัวแสงตะวันจะสอนอยู่เสมอ กว่าจะได้ข้าวมาแต่ละเม็ด นี่เป็นไง และนึกถึงคนที่ไม่มีจะกินบ้าง

- - -Love U forever-- - -
ขอบคุณค่ะ แสงตะวันดีใจนะที่ Blog นี้ให้อะไรแก่เพื่อนได้


- - --เสลาสีม่วง - - - - -
จ้า คนไทยมีน้ำใจชอบช่วยเหลือคนที่กำลังลำบาก ตกยาก อย่างที่มีเหตุการณ์ประสบภัยน้ำท่วม ทสึนามิ ก็ร่วมกันช่วยเหลือ

- - -miz u so much - - --
เป็นธรรมดาของมวลมนุษย์ ที่มีความต้องการ ไม่รู้จบจ้า
แสงตะวันเองก็ยังต้องการอยู่ ตราบใดที่เรายังเป็นปถุถุชนคนทั่วไปนะ แต่จะดีหรือไม่ดี อันนี้ก็คงต้องขึ้นอยู่กับ พื้นฐานจิตใจของแต่ละคนเน๊อะๆๆ

สวัสดีตอนเช้าของ เนเธอร์แลนด์ นะจ้า


หากว่าเธอมอง Blog เธอในตอนนี้
จะเห็นว่ามีดอกทิวลิปสวยๆมอบให้
และหากว่าเธออ่านข้อความข้างล่าง
ก็จะเห็นว่า มีความคิดถึง ห่วงใยมาให้เธอ



** ขอให้มีความสุขในวันหยุดพักผ่อนนะจ้า **

ความต้องการคือ กิเลส อีกชนิดหนึ่งที่น่ากลัว

เห็นด้วยอย่างแรง
บางทีหากเราทุกข์มากๆ การหันกลับไปมองคนที่ทุกข์กว่าอาจจะทำให้ความทุกข์ของเราเหลือเพียงนิดเดียว
Sheer up!

ลืม log in ค่ะ

ขอบคุณครับที่แวะไปเยี่ยมเยียน blog

การมาทำงานในต่างจังหวัด การได้เห็นการสูญเสีย
การเห็นความตายบ่อยๆ
ทำให้เข้าชีวิตได้ดีขึ้นมากครับ และคิดอยู่เสมอว่า
การมีชีวิตอยู่ก็เป็นสิ่งที่มีค่ามากแล้ว
จะเรียกร้องสิ่งใดให้มากมาย

พอดีอ่านประโยคที่คัดลอกมาของคุณแสงตะวันที่ว่า
“ เมื่อไหร่ที่เราพร้อมหรือเรามีเหลือก็ค่อยมาช่วยคนอื่น ช่วยตนเองไม่ให้เป็นปัญหาก่อนดีที่สุด เพราะอย่างน้อยสังคมเราก็ลดคนมีปัญหาไปหนึ่งคน ”
By bouble

ก็สะดุดใจครับเพราะกำลังคิดเกี่ยวกับประเด็นนี้อยู่
จะเขียนในนี้ก็จะยาวไป ชวนไปอ่านใน blog ผมนะครับ

ดีเกินไป มีด้วยเหรอ ?

เมื่อไรเราถึงจะพร้อมหรือมีเหลือล่ะคะ ยากนะคะที่คนเราจะรู้สึกได้ว่ามีพอแล้ว มีคนบอกว่าถ้ารอให้มีพร้อมแล้วค่อยช่วยน่ะคงไม่มีวันได้ช่วยใครหรอก ช่วยเท่าที่มีไปก่อนนี่แหละ มีน้อยก็ช่วยน้อย พอมีมากขึ้นก็ค่อยช่วยมาก

" หากชีวิตคือการเดินทางที่ยาวไกล เราต้องสะพายหัวใจที่แข็งแกร่งแล้วออกเดินทาง "



ถูกใจหลายเด้อ....... พี่กลายเป็น คน ติด บลอกแสงตะวันไปซะแร้น...อิอิ
เหนื่อยเว้ยยยย แต่สุขใจลึกๆ งานคือเงิน เงินคืองานบันดาลสุข

นั่นสินะ มันควรเป็นคำพูดของเราอีกเหรอ ขอบคุณแสงตะวันมากมายจากใจ มีอะไรให้ได้ยอ้นกลับมามองตัวเองเสมอเลย ชอบของพี่กิ้กด้านบนด้วยเช่น

คุณแสงตะวันผมยังหาหนังสือเล่มนั้นไม่ได้เลย เอ้อจะหาได้มั้ยเนี่ย

มาหวัดดีคุณแสงตะวันจ้า....ได้อ่านบทความด้านบนแล้วก็รู้สึกมีกำลังใจในชีวิตขึ้นอีกเยอะเพราะว่าได้เห็นว่ายังมีคนที่มีการเป็นอยู่ย่ำแย่กว่าเราอีกเยอะ...เพราะฉะนั้นก็ต้องทำวันนี้ให้ดีที่สุด...คุณแสงตะวันชื่ออะไรครับอย่าลืมกลับไปแนะนำตัวกลับด้วยนะครับ....นายท๊อปครับ

ขอบคุณค่ะที่แวะไปที่บล็อก

นี่ก็พยายามช่วยคนด้อยโอกาสกว่าเราเท่าที่ความสามารถจะอำนวยให้ค่ะ

เห็นและก็สงสารน่ะ เมล์นี่มาไม่ครบนิ ถ้าครบจะมีเปรียบ

เทียบกันระหว่างเด็กด้อยโอกาส กับ เด็กที่ไม่ด้อยโอกาส

ที่ปลงได้อยู่แล้ว เห็นภาพแล้วยิ่งปลงใหญ่เลยค่ะ ตอนนี้ก็ช่วยๆ เด็กกำพร้าอยู่บ้างเท่าที่กำลังจะมี
ยินดีที่ได้รู้จักเพื่อนใหม่นะคะ คุณแสงตะวัน

- - - จอมแก่นแสนซน- - -
ขอบคุณสำหรับดอกไม้และบทกลอนน่ารักๆค่ะ
ทุกคนก็มีกิเลศด้วยกันทั้งสิ้นจ้ะ

- - - -Jedi - - - -
ฮั่นแน่...เข้ามาเจอกันอีกแล้วนะคะ ดีใจมากเลยค่ะที่Blog นี้ ให้ข้อคิดดีๆกับคุณนะ

- - -pigletdora - - -
ขอบคุณค่ะที่เข้ามาเยี่ยมนะ แสงตะวันเองชอบไปป้วนเปี้ยนBlog คุณบ่อยๆค่ะ

- - -ลูกสาวโมโจโจโจ้- - -
ที่คุณพูดมาก็ถูกนะคะ ก็คิดกว้างออกไปอีกมุมมองหนึ่งน่ะค่ะ
แต่ในที่นี้ว่ามีความพร้อมหรือมีเหลือ ไม่ได้หมายความว่าต้องรอให้มีมากมายจนเหลือแล้วมาช่วย
สำหรับแสงตะวัน ความพร้อมและมีเหลือคือ เรามีทรัพย์จำนวนหนึ่ง อาจจะไม่มากนัก แต่เราก็มีความพร้อมที่จะช่วย โดยที่ตัวเองก็ไม่ลำบาก มีน้อยช่วย น้อย เมื่อวันข้างหน้ามีมากก็ช่วยมาก หรือแม้กระทั่งเราไม่มีทรัพย์เราก็สามารถช่วยคนอื่นได้ อาจจะเป็นช่วยในรูปแบบที่แตกต่างออกไป แล้วแต่กรณีค่ะ

- - -พี่กิ๊ก - - - - -
เรียนพี่กิ๊ก IT ของ BitS(Thailand)คนสวย พี่คงต้องไปลด ละ เลิก อาการติด Blog แสงตะวันที่รพ.นะคะ
ก็คนบางคนไม่ยอมทำBlog เป็นของตัวเองสักทีนี่นา ต้องมาอาศัยชาวบ้านอ่าน หุ หุ

- - - - ยังคงรักเธอ--- - -- -
น่าสงสารจังเลยค่ะ ยังหาหนังสือไม่ได้เหรอ เห็นเงียบไป นึกว่าเลิกตามเเล้วนะเนี่ยๆๆ อิ อิ

- - - -jeakja - - - -
อ๋อ...เป็นคนละเมล์กันค่ะ เมล์อันนั้นที่ว่า แสงตะวันเคยได้รับเช่นกันค่ะ ที่เป็น Power Point เป็นการเปรียบเทียบ
อย่างที่คุณว่ามา มีภาษาอังกฤษบรรยายด้วย



ขอบคุณเพื่อนๆที่เข้ามาอ่านะคะ แสงตะวัน ตอบCommentให้ไม่ครบทุกคน ไว้จะตามไปเยี่ยมทุกคนค่ะ

ใช่ค่ะ คำพูดทั้งหมดนี้ถูกหมดเลย ชอบจังค่ะ

เวลาเห็นภาพเหล่านี้ บอกตรงๆ ค่ะ ว่าสลดใจ

สงสารพวกเขามากๆ

เคยเห็นภาพแบบนี้อยู่เหมือนกันค่ะ เห็นแล้วก็น่าสงสารพวกเขาเหล่านั้นจังเลย

บล็อคนี้ดีจัง
เคยได้เมลนี้
ดูแล้วก็สลดใจ

ขอโต๊ดดดดที่หนีเที่ยวซะหลายวัน กลับมาแล้วจ้า

สวัสดีแสงตะวัน ตอนนี้เป็นไงบ้าง สบายดีหรือปล่าว ส่วนเราตอนนี้ยุ่งมากๆ คิดถึงมากนะเฟ้ย

It seem to be a normal event that's always being happened in some parts of this world, whenever we sad the world do never and ever sad, so why we let our feeling down and out. We all here pray for the peace and happyness and won't let the world go by, without us.

ความต้องการคือ กิเลส อีกชนิดหนึ่งที่เรามักจะหลีกไม่พ้น

เรายังต้องการความรักและความห่วงใยที่จะหยิบยื่นให้กันและกันครับผม

เพิ่งตื่นมาตอนกลางดึกค่ะ สลึมสลือ...

พี่ขอเป็นคนอ่านดีกว่านะค่ะแสงตะวัน เห็น comments แล้วปวดใจปางตาย ไปนะอ่านหนังสือดีกว่า

อกหักเรื่องตลก
สอบตกเปงเรื่องน่าอาย

แวะมาทักทายจ้า

----พี่แพท----
ทำไมต้องแอบอ้างชื่อคนอื่นด้วยคะ ชมพู่ทราบนะว่าเป็นพี่แพทเข้ามา Comment ที่เป็นภาษาอังกฤษแบบนี้ ลักษณะการเขียนแบบนี้ มีแต่พี่แพทคนเดียวเท่านั้น ถึงชมพู่จะไม่ได้สันทัดภาษาอังกฤษนักก็ตามที

อย่ามองคนที่อยู่สูงกว่าเรา...จงมองคนที่ลำบากกว่าเรา...แล้วสู้ต่อไป...ปัญหาทุกอย่างเราแก้ได้..อยู่ที่ว่าเราจะแก้ไขมันยังไงให้สำเร็จลุล่วงไปด้วยดี...
"กำลังใจให้กับตัวเอง"เป็นสิ่งที่สำคัญที่สุด

เห็นภาพแล้ว สลดเลยค่ะ โลกมันไม่สดใสเลย
บางครั้งกิ๊ฟก็ลืมไปว่ายังมีภาพแบบนี้อยู่ในโลก



ทำให้เวลากิ๊ฟท้อแท้ ต้องจำภาพนี้เอาไว้เตือนใน

ขอบคุณที่เอามาเผยแพร่ค่ะ

เห็นแล้วก็สงสารค่ะ

มาอรุณสวัสดิ์จ้า
วันนี้วันสุข
HAPPY DAY naaaa

จริงนะ เห็นภาพนี้แล้ว เราจะเรียกร้องเอาอะไรกันอีก เราควรจะแบ่งปัน ช่วยเหลือซึ่งกันและกัน

ยู้ปี้....ครับสาหวัดดีครับ ผมชื่อยินดีไม่มีปัญหา อิอิ

ทายซิว่าใคร

แวะมาเยี่ยมก่อนนอนหลับจ้า......

ขอให้เสาร์-อาทิตย์นี้มีความสุขกับวันหยุดนะครับ

พี่กิ๊กแน่เลยค่ะ ก็เมื่อวานมาเฉลยที่ English Dept.นี่นา รออ่านอยู่นะจ๊ะ
พี่กิ๊กคนสวย ดีใจนะที่ได้ทำ Blog แล้ว ทีนี้ แสงตะวันจะไปป่วน Blog พี่กิ๊กบ้างเเล้ว อิ อิ

มี blog แล้วแต่ทำไม่เป็น


รอชมพูกับพี่ผึ้งสอนอยู่ อิอิ

พี่รู้แล้วว่าจะอัพเรื่องอะไร เด๋วขอรูปกับแม่ไปแสกน อิอิ ภาพรวมครอบครัว แสนนานแล้วอะ ตั้งแต่พี่ชายยังอยู่ จะทำได้ป่าวมะยู้ เด๋วลองดู

ปล.. อายเค้าเรียกพี่กิ๊กคนสวย คนเห็นตัวจริงแล้วพี่โดนด่าแน่ๆเลย

ทำไมต้องอาย
พี่กิ๊กน่ารักจะตาย
เก่งด้วย ภาษาอังกฤษก็เก่ง คอมก็เก่ง
Sexy อีกต่างหาก น้องอยากเก่งแบบพี่กิ๊กบ้างจัง

ชมพู่ขี้จุ๊ เด๋วเค้าเชื่อกันหมด กร๊ากกกก อายเค้า อายเค้า จริงๆพี่ หน้าอกเล็กไปนิด
..... ต้องหมั่นออกกำลังกาย
.
.
.
.
.เลอะเทอะ ใหญ่แล้ว วันนี้อารมณ์ดี เจอหวานใจ นายตี๋เก็ก...เล่าให้เพื่อนคน เวียดนามฟัง หัวเราะขำกลิ้ง ขี้อายทั้งคู่... มันคงตลกดีถ้าชี้ให้เพื่อนดู ดูตัวตลกซิจะเล่นมุขอะไร แก้มคงแดง มือก็สั่น ยิ่งมองกลับไปยิ่งสั่น เก้กั้งๆ อย่างนั้นมันทุกที...

To my dearest, Chompoo

I'm always follow ur comprehensions and also smiling face with proud, its a wonderful time beautiful woman like u r, although my comments in many places and names u r still rememember me.

Luv, forever

เห็นแล้วเศร้าจัง แล้วก็คิดเหมือนคุณแสงตะวัน ว่าเราหนะดีแค่ไหนแล้ว ที่ได้กินอิ่มนอนหลับ อยู่ในแผ่นดินของพ่ออย่างนี้

เราเลยอยากให้มากขึ้น และ รู้สึกขอบคุณกับสิ่งที่มี ในทุกๆ วัน

ขอบคุณสำหรับแง่คิดดีดี ค่ะ

เคยอ่านประโยคนี้จากหนังสือเรื่อง ความหวังโง่ๆค่ะ
ประทับใจเหมือนกัน อยากแนะนำให้อ่านนะคะ เล่มนี้เขียนโดย วินทร์ เรียววารินค่ะ