Bloggang.com : กระเถิบ : ความไม่เข้าใจ นั่นแหล่ะ คือเข้าใจ

ความไม่เข้าใจ นั่นแหล่ะ คือเข้าใจ

เราก็ คนเหมือนกัน ต่างกันที่ตรงไหนล่ะ ... คิดว่า นะ..
ต่างกันตรงที่มีความคิด ต่างๆนานๆไม่เหมือนกัน
สร้างสรรค์บ้าง บ่อนทำลายบ้าง
ให้กำลังใจบ้าง หรือบ้างก็ไม่เคยคิดจะสนใจเรื่องของคนอื่นเลย..
บางครั้ง กับบางปัญหา มันก็ไม่ไช่เรื่องใหญ่
แต่ว่า.. อีโก้ ของคนเรา นั่นแหล่ะที่ทำเรื่องเล็กให้เป็นเรื่องใหญ่ได้
หรือว่า ผลประโยชน์บางอย่าง ก็ ซื้อ ความเป็นคน ได้
เวลาเปลี่ยน คนก็เปลี่ยน ..
ยังมีปัจจัย อีกหลายๆอย่าง ที่ทำให้ คนเราเปลี่ยนไป
การศึกษา สภาพแวกล้อม หรืออายุที่เพิ่มขึ้น
ทุกวัน คนเราก็มีแต่ความ อยากได้ๆๆ อยากมีอย่างงั้นอย่างงี้ อยากเป็น
แบบนั้นแบบนี้ ไปเรื่อย ไม่มีที่สิ้นสุด
เหนื่อย กับบางวัน ที่ ร่างกายไม่พร้อมให้ต่อสู้
แต่ก็ ไม่มี เวลาให้ มาออดอ้อนกับตัวเอง
ยังไงซะก็ต้อง ยืนหยัด ต้องสู้ไป เรื่อยๆ
วันที่สิ้นลมนั่นแหล่ะ เราถึงจะได้พักร้อนระยะยาว
คิดถึง กับคนหลายๆคนที่จากไปอย่างไม่มีวันกลับเหมือนกันนะ
คิดว่า ถ้า คนเหล่านั้นได้กลับมาพูดคุยกันอีก
ได้ บอกเล่า อะไรให้กันอีก ได้ให้เรา ปรึกษา เป็นที่พึ่งทางใจ
เป็นกำลังใจให้เรา ได้อีก จะดีแค่ไหน..
มันก็ เป็นได้ แค่ความนึกคิด..
..
แล้วก็ กลับมา สู่ความเป็นจริง
ที่ไม่อิงนิยาย หลายบท
เดินท่ามกลางหนทางที่เลี้ยวลด
ที่ว่า อดทนแล้ว ไม่แคล้ว ท้อ
อ่อนใจ ให้กับบางวัน ไม่หรรษา
มองหาสิ่งที่ศรัทธา ทุกเวหน
กับชีวิตได้เกิดมาว่า เป็นคน..
แต่ก็ คิดแสนสับสน ทนทำไป
คงต้องหา สิ่งดลใจในยามถอย
มัวมานั่งสำออย คอยความหวัง
ถ้าไม่สู้ อยู่อย่างเศร้า เราจะพัง
สร้างความหวังให้กับใจไร้เรี่ยวแรง..

..

ก็ได้ แค่บ่นๆ ..นะๆ .. อากาศร้อนมาก ปนๆฝนตกแรง.. อาจจะทำให้
คนเรา จิตตกได้..