นกอินทรีย์เป็นสัตว์ปีกที่มีอายุยาวนานที่สุดในโลก มันมีอายุยาวนานถึง 70 ปี
เมื่อเราเอ่ยถึงมันก็คงต้องนึกถึงปีกอันสง่างาม และกรงเล็บที่ทรงพลัง
แต่จะมีใครรู้หรือไม่ว่ามันมีช่วงชีวิตที่เป็นอุปสรรคอันใหญ่หลวงของมันด้วย
นกอินทรีย์พออายุ 40 ปี
★ปากของมันจะงองุ้ม จะจิกจะกินอะไรก็ทำได้ยาก
★เล็บมันจะยาวและ โค้งงอ มันจะจับสัตว์ กินเป็นอาหารเหมือนเดิม มันก็ไม่อาจจะสามารถทำได้ง่าย
★และปีกที่งามของมันก็จะเกิดขนปกคลุมจนหนาและหนัก ที่ให้มันบินแต่ละครั้ง ต้องทำด้วยความยากลำบาก
ช่วงเวลานี้กินเวลายาวนานถึง 150 วัน หรือ5 เดือนกว่า
พอมาถึงช่วงนี้ มันมีทางเลือก 2 ทาง ในชีวิต คือ
1. ฆ่าตัวตายเสีย
2. ต้องอดทนและต้องผ่านบททดสอบนี้ไปให้ได้
★ เมื่อมันเลือก ★
■ ทางเลือกที่ 1
.... มันก็สามารถทำได้ ด้วยการเอากรงเล็บปาดคอตัวเองจบชีวิตมันลง หรือ
ไม่ก็ทรมานตายไปเอง...
■ แต่ถ้ามันเลือกทางเลือกที่ 2....
มันต้องบินขึ้นสู่ภูเขาหินสูง และ
●เคาะปากมันกับหิน เป็นร้อยเป็นพันครั้ง เพื่อให้จงอยปากของมัน หลุดออกมา
●หลังจากนั้น มันต้องเคาะเล็บตนเอง ที่งองุ้มกับพื้นหินที่แข็ง ๆ ให้ เล็บหลุดออกมาทีละเล็บ
จนหลุดออกจนหมด
●มันต้องจิกขนที่หนาเตอะตรงอก ตรงปีกออกทีละชิ้น ทีละชิ้นจนขนที่หนาเตอะเหล่านั้นหมดไป
★แน่นอนกระบวนการเหล่านี้ต้องกินเวลานาน และเจ็บปวดทุกข์ทรมานแสนสาหัส สากรรจ์
★กระบวนการจะเริ่มอย่างช้าๆ และ สิ้นสุดลงเมื่อครบ 150 วัน
เมื่อมันผ่านไปได้รางวัลของมัน คือ
ปากที่จะงอก....ออกมาใหม่ สวยงามกว่าเดิม
เล็บที่จะงอก....ออกมาใหม่ เล็บแหลมคม และ งอ อย่างสวยงาม
●เหมาะแก่ การล่าสัตว์หาอาหาร
●เหมาะแก่การดำรงชีวิต
และของขวัญล้ำค่าอีกอย่างคือ
ชีวิตที่จะมีต่อไปได้อีก 30 ปี เป็นชีวิตที่จะมี 30 ปี ที่สง่างามและมีเกียรติ....
มันจะบินขึ้นบนท้องฟ้าอีกครั้ง ด้วยปีกที่ทรงพลังกว่าเดิม
★★ แต่ถ้าหากว่ามันไม่ผ่านบททดสอบ มันไม่ยอมทนทุกข์ และไม่ยอมเจ็บทนเอาปากออก... และไม่ยอมเจ็บเพื่อจะเอาเล็บตนเองออก.... และไม่ยอมอดทนที่จะจิกเอาขนที่มีจำนวนมากมายและหนาเตอะออก.....
เมื่อผ่าน 150 วันมันจะต้องตายในที่สุด......
มีนกอินทรีย์หลายตัวมาก ที่ผ่านบททดสอบ และก็มีจำนวนมหาศาลมากเช่นกันที่ตายในบททดสอบ 150 วันนี้
มนุษย์เราเมื่อเกิดมาแล้วเราก็ต้องมีทั้งสุขและทุกข์
......เมื่อเราเจอเหตุการณ์ ที่ทำให้เราต้องเจ็บปวดเราต้องอดทนจนถึงที่สุด
เพราะเรารู้ว่าเมื่อเราผ่านมันไปได้ชีวิตเราย่อมมีสิ่งที่ดี ๆรอเราข้างหน้าแน่นอน....
ถ้ามีหลายครั้งที่เราเจ็บเหลือเกิน เราร้องไห้ เราล้มลงทั้งยืน ให้เรา..อย่าหมดหวังในชีวิต จงลุกขึ้นสู้อุปสรรคนั้น
อย่าคิดทิ้งบททดสอบเหมือนนกอินทรีย์บางตัวที่ไม่ยอมทนเจ็บ ไม่ยอมทนทรมานเพียงชั่วคราว
ช่วงเวลา แห่งความทุกข์มีกันทุกคน แต่มันไม่ได้มีตลอดนิรันดร์
เมื่อเราผ่านได้มันก็จะหายไปเองเหลือทิ้งไว้ แต่ ....
ความเข้มแข็งของเราที่มีมากกว่าเดิม
อุปสรรคไม่เคยฆ่าใครตาย
อุปสรรค เป็นกำแพงที่มี เพื่อให้เราข้าม เพื่อที่เราจะเติบโต
เพื่อที่เราจะแข็งแกร่งขึ้น เพื่อที่เราจะงดงามขึ้น
จงเป็น ดั่งนกอินทรีย์ที่มีชีวิตต่อไปได้อีก 30 ปี ข้างหน้า อย่างภาคภูมิใจ
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 63 คน [