"ปลาสด".......คนญี่ปุ่นชอบเนื้อปลาสดๆ แต่ทะเลหรือแหล่งน้ำแถบญี่ปุ่นนั้น ไม่มีปลาชุกชุมมานานหลายทศวรรษแล้ว
ดังนั้น เรือประมงทั้งหลายจึงมีขนาดใหญ่ขึ้นเพื่อให้สามารถหาปลาได้เพียงพอต่อการบริโภค ชาวประมงออกไปหาปลาในน่านน้ำที่ไกลออกไป ยิ่งออกจากฝั่งไปไกล ก็ยิ่งใช้เวลานานเวลานำปลากลับมา
ถ้าออกทะเลไปนานเกิน 2-3 วัน ปลาก็จะไม่สด และคนญี่ปุ่นไม่ชอบรสชาติแบบนั้น
วิธีแก้ปัญหาก็คือ บริษัทประมงทำการติดตั้งตู้แช่แข็งเอาไว้บนเรือ พอจับปลาได้ก็เอาใส่ไว้ในตู้แช่แข็ง ตั้งแต่ตอนที่ยังอยู่ในทะเล ทำให้พวกชาวประมงสามารถ ออกไปหาปลาได้ไกลจากฝั่งมากขึ้น....แต่ว่าคนญี่ปุ่นก็สามารถแยกความแตกต่าง ในรสชาติของเนื้อปลาสดกับเนื้อปลาแช่แข็งได้อยู่ดี และพวกเขาก็ไม่ชอบปลาแช่แข็งเสียด้วย ปลาแช่แข็งจึงมีราคาถูกเมื่อเป็นเช่นนั้น บริษัทประมงจึงทำการติดตั้งแท้งค์น้ำ แล้วเอาปลาที่จับได้ใส่ลงไป แต่พอถูกเหวี่ยงไปเหวี่ยงมา และต้องโคลงเคลงอยู่ในแทงค์นานๆเข้า ปลาก็ไม่ยอมว่าย มันอ่อนล้าแล้วก็เซื่องซึมลง แม้จะยังมีชีวิตอยู่ก็ตาม...แต่คนญี่ปุ่นก็ยังสามารถแยกความแตกต่าง ในรสชาติของเนื้อปลาได้อยู่เหมือนเดิม ปลาเหล่านั้นไม่ให้รสชาติความสดใหม่เสียแล้ว เพราะว่ามันไม่ได้ว่ายมาหลายวันคนญี่ปุ่นชอบรสชาติความสดของปลาใหม่ๆ มากกว่าปลาเฉื่อยๆแบบนั้น บริษัทประมงญี่ปุ่นแก้ปัญหานี้อย่างไร?
พวกเขาจะจับปลาที่ให้รสชาติของความสดใหม่กลับประเทศอย่างไร?
หากคุณจะให้คำปรึกษาแก่อุตสาหกรรมประมง คุณจะแนะนำอย่างไร?
เสือ... ไม่ยอมกินเหยื่อที่ตายแล้ว
คน.... ก็ไม่ชอบกินปลาที่ตายแล้วเหมือนกัน
บางที่.. การเป็น "ของตาย"มันก็ไม่น่าสนใจอะไรอีกต่อไป...!!
ทางแก้ปัญหาเรื่องปลาของญี่ปุ่น ... ง่ายนิดเดียว
ชาวประมงญี่ปุ่นเค้าจะใส่ปลาไว้ในแทงค์ แล้วก็ใส่ "ปลาฉลาม"ลงไปในแต่ละแทงค์ด้วย ปลาฉลามอาจกินปลาไปนิดหน่อยแต่มันทำให้บรรดาปลาส่วนใหญ่มีชีวิตชีวามากขึ้น ....ปลาก็ผจญกับเรื่องท้าทาย ไม่เบื่อหน่ายไม่เป็นปลาที่รอวันตาย
ความท้าทายที่พอดี... ทำให้เราสนุกกับปัญหา สนุกกับสิ่งกระตุ้นใหม่ๆ ที่เข้ามา พอคิดถึงเรื่องท้าทายต่างๆแล้วก็จะรู้สึกมีพลังขึ้นมา ตื่นเต้นที่จะลองวิธีแก้ปัญหาใหม่ๆ แล้วก็รู้สึกสนุกกับมัน
มันเป็นสัญญาณ บ่งบอกว่า... คุณยังมีชีวิตอยู่และนั่นละ ...มันก็เป็นการท้าทาย ของคนที่จะมากินปลาด้วยเหมือนกัน วันนี้ คุณหาปลาฉลาม มาใส่ในชีวิตคุณบ้างหรือยัง ?การที่เราใช้ชีวิตโดยไม่กล้าตัดสินใจ เมื่อพบปัญหาอุปสรรคต่างๆหรือปล่อยชีวิตให้เป็นไปตามยถากรรม ที่เรียกว่า "ฟ้าลิขิต" นั้นจะทำให้ชีวิตเราไม่กระตือรือล้น ปล่อยชีวิตให้ตายเปล่าไปวันๆถ้าเราได้ตระหนักถึงคุณค่าของ "เวลา" ที่สูญเสียไปแต่ละวันก็คงจะต้องทำให้ชีวิตมีชีวา ด้วยการกระโจนเข้าใส่ ปัญหา จนกระทั่งแก้ไขเอาชนะมันได้ 
สวัสดีนะจ้ะ เราแวะมาเยี่ยมนะจ้ะ ^____^ 
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 63 คน [