|
| 1 | 2 | 3 | 4 | 5 |
6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 |
13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 |
20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 |
27 | 28 | |
|
|
|
|
|
|
|
พบคุณหมอครั้งที่ 12 - 35 สัปดาห์ 3 วัน
วันพุธที่ 23 กุมภาพันธ์ 2011 เวลา 9.50 น. วันนี้ลูกอายุครบ 35 สัปดาห์ 4 วันค่า
สวัสดีค่าน้องเฟ
อีกไม่กี่วันเราก็จะได้เจอกันแล้วนะคะลูก
วันนี้หม่ามี๊จะมาเล่าเรื่องการไปพบคุณหมอสุวิทย์เมื่อวานให้หนูฟังค่า ป่าป๊ามารับหม่ามี๊จากที่ทำงานประมาณ 13.50 น. แล้วเราก็ดิ่งตรงไปที่โรงพยาบาลกันเลยค่ะ
วันนี้หม่ามี๊ดีใจมากๆหลายอย่างที่จะได้ไปพบคุณหมอเพราะว่า วันนี้คุณหมอจะให้อัลตร้าซาวด์อีกครั้งหนึ่ง หม่ามี๊ก็จะได้เห็นหนูอีกครั้งแล้วค่ะ แล้วอีกอย่างคุณหมอสุวิทย์ยังไม่เคยได้ซาวด์หนูตอนโตเลย เคยซาวด์แค่สองเดือนแรกเองค่ะ เพราะว่าพอคุณหมอนัดมาซาวด์ทีไร หม่ามี๊มีเหตุต้องมาโรงพยาบาลฉุกเฉินทุกที ไม่ว่าจะเป็นตอนที่ลื่นหกล้ม และตอนที่หม่ามี๊มีเลือดออก ทำให้เวลาอัลตร้าซาวด์กับคุณหมอท่านอื่น ก็ดูแค่ว่าหนูปลอดภัยดีไหม แต่ไม่ได้บอกอะไรละเอียดๆเท่าไหร่เลย ดังนั้นการอัลตร้าซาวด์ครั้งนี้หม่ามี๊เลยดีใจเป็นพิเศษที่คุณหมอเจ้าของไข้ของเราจะเป็นคนดูให้เลยค่ะ
อีกประการหนึ่งที่หม่ามี๊ดีใจที่จะได้ไปหาคุณหมอ ก็เพราะว่าหม่ามี๊โดนป่าป๊าควบคุมน้ำตาลมาหลายวันแล้ว ป่าป๊ากลัวหม่ามี๊จะน้ำตาลขึ้นแล้วโดนเจาะเลือด ก็เลยช่วยเบรคเวลาหม่ามี๊จะทานอะไรที่มีน้ำตาลเยอะ จนบางครั้งหม่ามี๊ยังหัวเสียเลยที่ป่าป๊าคอยห้าม แต่ป่าป๊าก็หวังดีกับหม่ามี๊อะเนอะ ถ้าวันนี้หม่ามี๊ผลน้ำตาลผ่านหม่ามี๊จะได้ไปกินไอติมด้วย หม่ามี๊ฝันถึงไอติมมาหลายวันแล้วค่ะ อยากกินฮอดฟัดจ์ราดรอกกี้โรดมาหลายวันแล้วค่ะ
พอไปถึงโรงพยาบาล หม่ามี๊กับป่าป๊าก็ยังไม่เข้าไปแผนกของเรา แต่ไปหาที่นั่งดื่มน้ำเปล่าไปสองแก้ว แล้วเข้าห้องน้ำสองหนก่อน ฉี่จะได้ไม่มีน้ำตาล แฮะๆ แอบลักไก่นิดหน่อย เพราะลูกศิษย์ป่าป๊าที่เป็นคุณหมออยู่โรงพยาบาลจุฬาเคยให้ทริคไว้ว่า จริงๆถ้าหม่ามี๊ไม่ได้ทานน้ำตาลและวัดไม่เจอน้ำตาลเมื่อครั้งก่อน ก็แสดงว่าหม่ามี๊ไม่ได้เป็นเบาหวานแน่ๆ แต่ตามกฎของโรงพยาบาลทั่วไป ถ้าตรวจปัสสาวะเจอน้ำตาล 2 ครั้งจะต้องเจาะเลือด แต่ของหม่ามี๊พออดน้ำตาลแล้วน้ำตาลก็ไม่ขึ้น แสดงว่าเบาหวานไม่เยือนแล้วค่ะ
เนื่องจากดื่มน้ำไปเยอะ และปัสสาวะออกไม่หมด พอขึ้นเครื่องชั่งของโรงพยาบาล หม่ามี๊หนักถึง 60.9 กิโลแหน่ะค่ะ ขึ้นจากคราวก่อน 2 กิโลแหน่ะ แต่หม่ามี๊ก็รู้ในใจว่ามันไม่ใช่น้ำหนักแท้จริงเท่าไหร่หน่ะคะ คุณหมอก็บอกว่าหม่ามี๊ทานเก่งมากๆเลย แต่น้ำหนักที่ขึ้นมาเยอะคุณหมอวบอกว่าไม่เป็นไรค่ะ เพราะหม่ามี๊ใกล้คลอดหนูแล้ว เหลือเวลาอีกไม่มากคงไม่เกินเยอะเท่าไหร่
วันนี้หม่ามี๊ลืมบอกป่าป๊าให้เอากล้องมา ก็เลยใช้กล้องจากมือถือถ่ายคลิปตอนที่คุณหมออัลตร้าซาวด์หนูค่ะ แต่ครั้งนี้หนูตัวโตแล้ว ต้องอัลตร้าซาวด์ทีละส่วนๆ เริ่มจากที่หัว คุณหมอบอกว่าวันนี้หนูหันหน้ามาทำให้วัดรอบศีรษะไม่ได้ ซึ่งจะทำให้ผลนำหนักของหนูคลาดเคลื่อน คุณหมอเลยรอเวลาหนูหันด้านข้างให้โดยไปดูที่ส่วนอื่นๆก่อน โดยไปดูที่ลำตัวของหนู หม่ามี๊เห็นซี่โครงของหนูด้วย รู้สึกอเมซิ่งมากๆเลยว่าพระเจ้าสร้างหนูในท้องหม่ามี๊ได้ยังงัยกันเนี่ย หม่ามี๊ไม่ได้ทำอะไรเลยทำไมหนูถึงมี ซี่โครง หัวใจ อวัยวะเยอะแยะไปหมดเลย
คุณหมอวัดส่วนท้องของหนู แล้วก็ไปวัดส่วนขาของหนู ทุกอย่างอยู่ในเกณฑ์ปกติค่ะ แล้วคุณหมอก็จะกลับไปวัดศีรษะหนูอีกรอบแต่หนูยังคงอยู่ในท่าที่วัดไม่ได้ หม่ามี๊เลยบอกให้คุณหมอเอาค่าใกล้เคียงที่สุดก็ได้ ซึ่งเมื่อวัดมาได้แล้ว หนูหนักประมาณ 2500 กรัมค่ะ แต่ค่านี้ต้อง + - ครึ่งกิโลค่ะ ซึ่งคุณหมอบอกว่า ถ้าหม่ามี๊คลอดหนูในวันที่คุณหมอกำหนดแล้วหล่ะก็เรื่องน้ำหนักไม่ใช่เรื่องใหญ่ค่ะ เป็นเรื่องอายุของหนูมากกว่า
คุณหมอบอกว่าหนูสามารถคลอด เพราะโตเต็มที่แล้วตั้งแต่วันที่ 5 - 16 มีนาคมเลยค่ะ หนูจะสมบูรณ์มากๆ แต่หม่ามี๊อยากคลอดหนูวันที่ 18 เนื่องจากติดเรื่องงานนิดหน่อยค่ะ ถ้าคลอดวันที่18หม่ามี๊จะกลับไปทำงานแค่ 2 สัปดาห์เท่านั้น แต่ถ้าคลอดวันที่ 16 หม่ามี๊ต้องกลับไปทำงาน 3 สัปดาห์ ก่อนหยุดงานจ้า เหตุผลเรื่องงานนิดหน่อย
คุณหมอบอกว่าถ้านัดครั้งหน้าวันพุธที่ 8 มีนาคมแล้วคุณหมอตรวจทุกอย่างโอเค หม่ามี๊ก็สามารถคลอดหนูวันที่ 18 มี่นาได้ค่ะ แต่คุณหมอให้หม่ามี๊นั่งๆนอนๆเยอะๆ ถ้าทำงานหนักหรือเดินเยอะๆ ก็จะอยู่ไม่ถึงค่ะ หม่ามี๊จะพยายามพักผ่อนเยอะๆนะคะ วันนี้ไปพบคุณหมอ ป่าป๊าจ่ายเงินไป 1955 บาทค่ะ
หลังจากนั้นเราก็ไปทานข้าวกันร้านอร่อยราชพฤกษ์ ร้านหมูสะเต๊ะร้านโปรดของหม่ามี๊ แล้วเราก็ดิ่งไปร้านเสวนเซ่น เพราะหม่ามี๊หิวไอติมสุดๆเลยค่ะ ที่คิดไว้ว่าจะสั่งอะไร ก็ต้องลดสเปคนิดหน่อยเพราะหม่ามี๊อิ่มมากๆค่ะ วันนี้เลยคิดว่าอยากจะไปทานที่ตั้งใจไว้เมือวานเสียหน่อยค่ะ
เมื่อคืนหม่ามี๊นอนไม่ค่อยหลับเลยค่ะลูก นอนตาค้างไปสามชั่วโมงกว่าจะนอนได้เกือบเที่ยงคืน แล้วก็ตื่นตีห้าครึ่งมาทำงานโดยมีป่าป๊ามาส่งค่ะ วันนี้กลับบ้านคงจะหลับแน่ๆ อ้อ เกือบลืมว่าเมื่อคืนหม่ามี๊ตื่นเพราะเหมือนเจ็บท้องเตือนด้วยค่ะ นี่นับเป็นครั้งที่สอง จากคืนวันอาทิตย์ที่รู้สึกเจ็บท้องเป็นครั้งแรกค่ะ นี่เป็นเสียงเตือนว่าป่าป๊า หม่ามี๊และน้องเฟกำลังจะได้เจอกันแล้วค่า อยากเห้นหน้าลูกจังเลย
รักลูกที่สุดเลยค่ะ ป่าป๊ากับหม่ามี๊
Create Date : 23 กุมภาพันธ์ 2554 |
|
18 comments |
Last Update : 23 กุมภาพันธ์ 2554 11:41:53 น. |
Counter : 935 Pageviews. |
|
|
|
|
| |
โดย: อิงสวน 23 กุมภาพันธ์ 2554 12:50:56 น. |
|
|
|
| |
โดย: Koe-Usa 24 กุมภาพันธ์ 2554 8:34:40 น. |
|
|
|
| |
โดย: ikkyiky 24 กุมภาพันธ์ 2554 11:14:46 น. |
|
|
|
| |
โดย: pithi 24 กุมภาพันธ์ 2554 13:13:09 น. |
|
|
|
| |
โดย: Mamaphookan IP: 223.207.55.174 24 กุมภาพันธ์ 2554 21:54:41 น. |
|
|
|
| |
โดย: ปุ๊ก (pithi ) 25 กุมภาพันธ์ 2554 8:50:55 น. |
|
|
|
| |
โดย: ParkMinJi 25 กุมภาพันธ์ 2554 14:26:34 น. |
|
|
|
| |
โดย: ปุ๊ก (pithi ) 26 กุมภาพันธ์ 2554 11:35:43 น. |
|
|
|
| |
โดย: ปุ๊ก (pithi ) 1 มีนาคม 2554 10:34:43 น. |
|
|
|
| |
โดย: ปุ๊ก (pithi ) 2 มีนาคม 2554 8:59:42 น. |
|
|
|
|
|
|
|
จะได้เจอน้องเฟแล้วเน๊อะ สรุปปุ๊กออกมาเลี้ยงน้องเลยใช่มั้ย เอ๋ยังสองจิตสองใจอยู่เลย กลัวจิตตกอ่ะ กลัวอยู่ที่บ้านแล้วเหงา