ฮิฮิ+ภูฏาน+Nada So So ไม่ได้อัพบล็อกมาสักระยะเนื่องจากอยู่ในอาการง่อยเปลี้ยเพลียกายตั้งแต่เมื่อวันอังคารที่แล้วโน่นน อยู่ดีๆ ก็เจ็บคอเป็นไข้ขึ้นมาซะงั้น เลยทำให้ไม่อยากจะทำอะไรนอกจากนอนและนอน ขนาดว่านอนเร็ว ตื่นมาก็ยังอยากจะนอนต่อไป แต่ตอนนี้ก็ดีขึ้นแล้ว อาการเจ็บคอใกล้จะหาย แต่ก็ยังไม่หายขาด คาดว่าอาทิตย์หน้าคงหายดีเป็นปลิดทิ้ง สาธุ!~ นึกเรื่องที่จะเขียนได้อยู่หลายอย่าง เลยเอามาผสมรวมกันไว้ในที่เดียวเลยละกัน เริ่มต้นด้วย "ฮิฮิ" ก่อน "ฮิฮิ" เป็นนิตยสารใหม่เอี่ยม เพิ่งออกมาอวดโฉมบนแผงเมื่อเดือนธันวาคมที่ผ่านมาเป็นฉบับแรก เราเห็นโฆษณาจากรายการทางช่อง 11 คือเขา review หนังสือและนิตยสารที่ออกใหม่ ก็พอดีมีพูดถึง "ฮิฮิ" แล้วสายตาเราก็เห็นว่าบนปกเขียนชื่อของ "นิ้วกลม" และ "บ.บู๋" เราเลยรู้สึกอยากหามาอ่าน รู้สึกว่ามันแปลกดีที่มีคอลัมน์ของสองคนนี้มาอยู่ในเล่มเดียวกัน (จุ๊จุ๊ อย่าเอ็ดไป เราเคยเป็นแฟนคอลัมน์ทุ่งหญ้าแห่งความฝันของเฮียบ.บู๋แกด้วยนะ แต่ก็น้านนานมาแล้ว ตอนนี้ไม่ได้อ่านแล้วหล่ะ) บก. ของ "ฮิฮิ" คือคุณธวัชชัย คิดอ่าน เราว่า ฮิฮิ ทำให้เรานึกถึง ปลื้ม+ a day สมัยแรกๆ อ่านแล้วฮาดี ไม่มีสาระ กร๊ากกก ไอ่เรื่องไร้สาระเนี่ยเราถนัดและชอบมาก คอลัมน์ "คุยกับตะพาบ" ทำเอาเราขำกลิ้งไปเลย เมื่อเจอจดหมายจากคุณหญิงระเบียบรัตน์ที่เขียนมาบอกว่าชื่อถนน "เลียบนที" ไม่สุภาพ (คือแกอ่านว่า เลีย-บน-ที) แล้วก็จะมีคุณเฟรเดอริก มาสาธิตวิธีการอะไรแปลกๆ ต่างนานาเช่น ท่ายืนบนรถไฟฟ้า ท่ายืนเวลาถ่ายรูป ท่าให้ดอกไม้ มีคอลัมน์วิจารณ์ยำ โดยสามทหารเสือ ที่เป็นบทสนทนาของคนสามคนจะพูดคุยถึงเรื่องบันเทิงและสถานการณ์ปัจจุบัน แต่เราว่าคอลัมน์นี้สั้นไปหน่อย ที่ชอบอีกอย่างคือคอลัมน์เพื่อนกินหาง่าย ที่จะพาไปร้านอาหารธรรมดา แล้วบอกว่าถ้าซื้อราคาเท่านี้ เอามาชั่งน้ำหนักดูแล้วจะหนักเท่าไร แปลกดี และก็มีวิธีวัดอะไรประหลาดๆ แนวๆ นี้ อย่างวัดเส้นผ่านศูนย์กลางของภาชนะที่ใส่อาหารว่าจะมีขนาดเท่าไร (อืม จะวัดทำไม?) ฮิฮิ สนนราคา 55 บาทเท่านั้น เราว่ามันถูกดี ถูกจริตคนอ่านอย่างเราด้วย เราไม่ค่อยได้ซื้อนิตยสารเล่มไหนเป็นประจำ เพราะรกบ้านและเปลืองเงิน แต่กับ ฮิฮิ เราต้องไปหาที่แผงช่วงใกล้ๆ สิ้นเดือน รู้สึกว่ามันเป็นราคาที่เราจ่ายได้ และเราสนุกที่จะอ่านมัน คุณพี่บก. บอกว่าให้ช่วยกันโปรโมต ก็ไม่รู้จะช่วยยังไง เขียนลงบล็อกละกัน :D ถ้าใครสนใจลองไปหาๆ ดู แต่ว่ามันเป็นหนังสือที่ค่อนข้างลำบากเวลาไปตามหานะ แบบว่าขำอ่ะที่จะต้องถามคนขายว่า พี่คะมีฮิฮิเปล่า? แต่ว่าแผงแถวบ้านนอกของเราเนี่ย รับฮิฮิมาตั้งเกือบ 10 เล่มเห็นจะได้ โอ่ว..แสดงว่ายอดขายที่นี่ดีใช้ได้นะ ไม่น่าเชื่อเลย อิอิ (ภาพจากคุณป้อจาย) ตอนนี้มีโฆษณาโดนใจอยู่หนึ่งตัว เป็นโฆษณาที่เราปลาบปลื้มเสียเหลือเกิน ประหนึ่งเราเป็นคนทำโฆษณาชิ้นนี้เสียอีก 555 โฆษณาตัวที่ว่าก็คือโฆษณาของ dtac ที่ไปถ่ายทำกันในภูฏานนั่นเอง ภาพสวยมากๆ เลยง่ะ ชอบ ชอบ แม้จะมีเสียงค่อนขอดว่านี่หรือพอเพียง ทำไมไม่เอาตัวอย่างคนไทยมา present แทน เราว่าถ้าเป็นภาพคนไทย อาจไม่ดึงใจผู้ชมมากเท่านี้ก็ได้ ก็แค่ยกตัวอย่างให้เห็นเท่านั้นเองว่าประเทศที่ยึดหลักพอเพียงมันมีอยู่จริงๆ นะจ๊ะ ไม่ได้โม้ แม้ว่าอาจมีบางเสียงสะท้อนว่าก็เพราะภูฏานยากจน เขาจึงต้องใช้หลัก GNH เข้ามาเป็นตัวหลัก อ้าว..ก็ดีแล้วไงที่รู้จักตัวเอง ไม่เหมือนประเทศไหนไม่รู้ ไม่รู้จักกำลังของตัวเอง หุหุ ตอนท้ายโฆษณาเขาก็ตบท้ายให้ได้สะอึกกันไว้แล้วว่าให้เรารู้จักคำว่า "พอ" ที่พ่อหลวงสอนเราไว้ตั้ง 30 กว่าปีมาแล้ว 30 ปีมาแล้ว แต่ก็ไม่มีใครคิดจริงจังกับแนวคิดนี้ เพิ่งจะมารู้สึกก็ตอนประเทศบอบช้ำสุดๆ จนเกินเยียวยาแบบนี้แล้ว ที่น่าอนาถก็คือกะอีแค่คำสองคำ "พอเพียง" แค่นี้เราเชื่อว่าคนค่อนประเทศไม่เข้าใจว่ามันหมายถึงอะไร แล้วประเทศของเราจะอยู่กันอย่างไรละนั่น..เฮ่อ เมื่อคืนนี้ไปดู Nada Sou Sou มาที่สยามท่ามกลางข่าวว่าอาจมีเหตุร้ายเกิดขึ้นอีก หุหุ ถ้าเกิดว่าเราเป็นอะไรขึ้นมา ก็ถือว่าตายเพื่อน้องซาโตชิเลยนะเนี่ย แล้วน้องซาโตชิจะเห็นคุณงามความดีในตัวเดี๊ยนบ้างมั้ยเนี่ย? ก่อนเข้าโรงได้เจอน้องอาร์มด้วย (เป็นหนึ่งในเด็กหน้าตาดีในคอลเล็คชันของเจ้เองฮ่ะ แต่น้องอาร์มไม่รู้จักเราหรอกนะ) ตอนแรกคิดว่าจะมาดูหนังแต่ปรากฏว่ามันมาฉี่ แป่ว.. ตั้งแต่อาร์มเข้าวงการ รู้สึกว่ามันมีรัศมีจับแฮะ 55 ก่อนหน้าก็ไม่เคยเห็นรังสีโอโมฉายเลย แต่ชอบเพราะน้องเล่นละครเวทีแล้วเจ้ไปดู เลยชอบ :D วันนี้อาร์มมากะแควน เพื่อนเราซึ่งมาไม่ทันเห็นหน้าอาร์ม เห็นแต่หลังถามเราว่า ผญ คนนั้นเป็นไง เราบอกว่าก็ธรรมดานะ เพื่อนบอกว่าจริงเหรอ แล้วทำไมไม่เป็นเรา น่านน เพื่อนเดี๊ยน ตลกบริโภคกะเขาเสียล่วย หลังจากที่เข้าโรงแล้ว ก็เจอตัวอย่างหนังเรื่อง Udon (อุด้ง มะใช่ อุดร) งึมๆ น่ากิน ถ้าเรื่องนี้เข้าฉาย ควรจะไปดูก่อนเที่ยง พอดูเสร็จก็จะได้หาอุด้งกิน อิอิ โปสการ์ดที่แถมเมื่อซื้อตั๋วหนัง สำหรับ Nada Sou Sou เราว่ามันก็ธรรมดานะ สำหรับเราแล้ว ส่วนที่ดีที่สุดก็คือน้องซาโตชิเนี่ยแหล่ะ วะฮ่ะฮ่า พล็อตเรื่องก็ไม่ใหม่อะไร เราว่าไม่ชวนซึ้งหรือประทับใจเท่ากับ be with you (ผู้กำกับคนเดียวกัน) เพื่อนเดี๊ยนตั้งใจจะไปร้องไห้ แต่มันบอกว่า อารมณ์ไม่ต่อเนื่องหว่ะ คือเราว่ามันไม่เศร้าอ่ะ ธรรมดามากๆ เอหรือเราเป็นคนใจหิน?? ก็ขนาด Be with you เรายังไม่ร้องเลย 55 แต่ว่าประทับใจนะ ที่ชอบอีกอย่างของ Nada Sou Sou ก็คือ setting เราว่าดอกไม้เยอะดี สวยชอบ และอีกอย่างก็คือเพลงประกอบ ตอนจบ ขอบอกว่าควรฟังเพลงให้จบก่อนลุกนะคะ ไม่งั้นคุณจะพลาด.. สรุปแล้วเราว่า Nada Sou Sou ก็เป็น Nada So So สำหรับเรา อ้อ ชื่อเรื่องอ่านว่า นาดะ โซ โซ นะเคอะ พอดีได้ยินเด็กมันคุยกันในห้องน้ำว่าตกลงแล้วชื่อหนังอ่านยังไง ระหว่างนั่งรถกลับบ้านเลยคิดว่าจะหยิบ Slow Dance ที่น้องซาโตชิเล่นมาดูให้จบเสียหน่อย หลังจากซื้อมาเป็นชาติแล้ว แต่ดองเอาไว้ อืมม มานั่งนึกๆ ว่าเรารู้จักน้องซาโตชิครั้งแรกที่ไหนหว่า นึกไปมาก็สรุปได้ว่าคงจะเป็นเรื่อง waterboy เนอะ ตอนนั้นผอมแห้งมากๆ แล้วก็มาเจออีกทีตอนที่เล่นเรื่อง ข้าวห่อไข่ เราเคยเอารูปน้องเขาไปใช้เป็น display เวลาเล่นบอร์ดเจย์ดุ ปรากฏว่ามีคนหลังไมค์มาถามเราตั้งสองคนว่า ชายหน้าตาดีผู้นี้คือใคร 555 มีคนนึงบอกว่านึกว่าเป็นเจ้าชายของเมืองไทย กร๊ากกก   Create Date : 24 กุมภาพันธ์ 2550 12 comments Last Update : 24 กุมภาพันธ์ 2550 18:57:29 น. Counter : 1678 Pageviews. Share Tweet

น่าหามาอ่านจังเลยค่ะ เดี๋ยวสอบเสร็จก่อน ค่อยไปตามหา มีความสุขมากๆ นะคะ   โดย: บัวริมบึง 24 กุมภาพันธ์ 2550 19:38:19 น.

ยังไม่มีโอกาสไปดู Nada Sou Sou เลยนะ แต่ฮิฮินี่มีคนพูดถึงหลายคนแระ เด๋วคงต้องไปหามาอ่านให้หายสงสัยล่ะ   โดย: หุหุ (redistuO ) 24 กุมภาพันธ์ 2550 20:22:05 น.

ดีจ้า น้องชิง ตามมาจากกระทู้ คนรวยไม่เข้าใจความพอเพียง ไล่อ่านดูก็รู้ว่าต้องเจอนู๋แน่ๆ มิผิด มิผิด ได้ดูโคสะนาที่เอาไปฝากแล้ว พี่เพิ่งกลับมาจากเขาสก มิได้ดูทีวีเลยขอบใจมากจ้า ยั่วกิเลสอยากเที่ยวอีกแล้ว เป็นมนุษย์เงินเดือน ไม่เป็นหนี้เก็บตังค์ไปเที่ยวงดช้อบปิ้งงดของฝาก พอเพียงอ๊ะเปล่าจ๊ะ นาดะ โซ โซ เห็นเป็นอาทิตย์มิรู้ว่าหนังใหม่น้องซา อยากดูมาซักพักเพราะเห็น MV ใน Youtube คนบ้านนอกอย่างพี่ก็รอแผ่นแหละจ้า อยากได้โปสการ์ดจัง โอ้โหโม้ซะยาวคิดถึงน่ะจ้า ป.ล. ได้แผ่นคืนแล้วนะ เห็นน้องสาวพี่เปิดดูว่ามีแผ่นแถม ขอบใจนะ   โดย: จังไม IP: 203.188.24.200 25 กุมภาพันธ์ 2550 15:57:01 น.

คุณบัวริมบึง.. ขอให้สอบได้คะแนนดีๆ นะคะ คุณ redistuo .. ลองไปหามาอ่านดูค่ะ แก้เครียด ขำๆ ดี พี่จังไม.. การไม่มีหนี้ก็ถือว่าพอเพียงได้เหมือนกันนะคะ   โดย: Qingqing (Qingqing ) 26 กุมภาพันธ์ 2550 8:05:13 น.

ดูโฆษณาดีแตกแย้ว อยากไปเที่ยวง่ะ อยากไปๆๆ   โดย: แพนด้ามหาภัย 26 กุมภาพันธ์ 2550 14:02:48 น.

ส้มตำไหม หุหุ   โดย: แพนด้ามหาภัย 13 มีนาคม 2550 14:07:35 น.

โย่ว มาทักหลังจากบล็อกเน่าไปหลายเพลา คิดถึงนะน้อง   โดย: จังไม (ทำไมต้องล็อกอิน ) 13 มีนาคม 2550 15:14:39 น.

แพนด้า.. โอเคได้เลย ส้มตำ โย่ว โย่ว พี่จังไม.. คิดถึงเหมียนกัน บล็อกเน่ารู้สึกว่าโลกเงียบ 555   โดย: Qingqing (Qingqing ) 13 มีนาคม 2550 16:11:36 น.

น้องชิง ส้มตำแซ่บบ่ อิอิ ระวังดูๆไป จะหลงรัก ปลาจวดนะ คุณหมอเค้าแปลกๆอ่ะ คิ้วหนาเชียว นึกว่าน้าของชินจัง   โดย: พี่จังไม (ทำไมต้องล็อกอิน ) 13 มีนาคม 2550 18:51:59 น.

หวัดดีค่าน้องชิง...แวะมาทักทายค่ะ เห็นคุยกันเรื่องส้มตำ ว่าแล้วก็ไปซื้อส้มตำปูกินดีกว่า เมื่อกี้อาบน้ำเสร็จนึกอยากกินอยู่พอดี   โดย: ขอโทษนะคร้าบ ขอแจมด้วยคน 14 มีนาคม 2550 18:02:03 น.

พี่หลิง.. ออกไปซื้อส้มตำระวังระเบิด..   โดย: Qingqing IP: 203.170.164.62 15 มีนาคม 2550 8:59:20 น.

น่าน...ใจคอจะให้กินแต่มาม่าเหรอ...งั้นส่งมาม่าเกาหลีมาให้กินหน่อยจิ ดูหนังแล้วอยากกินอะ ที่นี่ไม่มีขาย .. หุหุ มั่วนิ่ม หาของกินซะเลย อื้มม.. พอคุยเรื่องนี้พี่เพิ่งนึกได้ว่าเรื่องหลังๆ ที่พี่ดู ไม่ค่อยมีกินมาม่าใหนบทแฮะ หรือถ้ามีก็กินแบบไม่เชิญชวนซักเท่าไหร่ ... มิน่า ความอยากชักจางหาย   โดย: ขอโทษฯ IP: 203.188.5.32 15 มีนาคม 2550 18:36:32 น.