And it's Nodame Cantabile
แล้วเราก็ดู Nodame Cantabile จบจนได้ แล้วเราก็เป็นสาวกท่านจิอากิจนได้ ชอบในความเป็นจิอากิน่ะนะ ยังไม่รู้ว่าถ้าเขาเล่นเรื่องอื่นจะชอบรึเปล่า
เรื่องย่อคงไม่ต้องเล่า ใครๆ ก็เล่าไปหมดแล้ว เนอะ ที่หยิบเรื่องนี้มาดูเพราะได้ยินเสียงลือเสียงเล่าอ้างมาหลายเพลาว่าสนุก อีกทั้งยังเกี่ยวกับดนตรีอีกต่างหาก อย่างนี้เลยสลัดความขี้เกียจมาดูเสียหน่อย
เปิดมาฉากแรกก็โดนแล้ว เพราะพระเอกโตที่ปราก (กรี๊ดมากมาย อิอิ) ตอนแรกที่ดูไม่รู้ว่าเป็นซีรีย์ที่สร้างมาจากการ์ตูน ดูๆ ไปก็รู้สึกว่าเอ..นี่มันการ์ตูนชัดๆ แล้วก็จริงๆ ด้วย เป็นซีรีย์ที่สนุกมีสาระตามสไตล์ซีรีย์ญี่ปุ่นเป๊ะ นักแสดงเล่นได้ดีกันทุกคนเลย โดยเฉพาะท่านจิอากิกับโนดาเมะ
(เพิ่งรู้ว่าน้องนางเอกเล่นเปียโนเป็นอยู่แล้ว ถึงว่าทำไมเนียนจัง..ส่วนท่านจิ๊นั่นเล่นไม่เป็นสักอย่างในเรื่อง แต่สามารถมากๆ ใช้วิธีจำเอา แล้วก็ไปเรียนคอนดักต์กับหัวหน้าวงโตเกียวซิมโฟนี..โอ้ว..เก่งจริงๆ ที่สามรถแสดงออกได้ขนาดนั้น นับถือ นับถือ)
ที่เราประทับใจก็คงเป็นเรื่องราวของเสียงเพลง เราไม่มีความรู้เกี่ยวกับเพลงคลาสสิคหรือออเคสตร้าหรอก แต่เวลาได้ฟังก็รู้สึกชอบ เราว่ามันยิ่งใหญ่อลังการดี แม้จะเคยผ่านหูผ่านตากับชื่อนักแต่งเพลงมาบ้าง แต่ก็ไม่รู้จักในรายละเอียด ฉากที่โนดาเมะร้องไห้เพราะอินไปกับดนตรีและความสมบูรณ์แบบในการคอนดักท์ของท่านจิอากิ เกือบจะพาเราเสียน้ำตาไปด้วย ไม่อยากจะบอกเลยว่าเคยน้ำตาไหลในหนัง seasons change ตอนที่วงเล่นเพลงฤดูที่แตกต่าง คือมันเป็นเพลงที่เราชอบมากๆ พอมาได้ยินในเวอร์ชันออเคสตร้ารู้สึกแบบว่าโดนมากๆ แต่เสียดายเล่นไม่เต็มเพลง (เราเป็นโรคจิตนิดๆ อยากฟังเพลงปกติในเวอร์ชันออเคสตร้า เพลงที่อยากจะฟังมากที่สุดคือเพลง Don't look back in anger ของ Oasis เราว่ามันต้องอลังมากๆ แน่ๆ เลยถ้ามีคนเลือกมาทำ) ก็เพราะเป็นเรื่องราวของเพลงคลาสสิคนี่และที่ทำให้เราประทับใจกับซีรีย์เรื่องนี้
นอกจากเพลงแล้ว ก็ต้องเป็นความฮาของโนดาเมะ เรากับโนดาเมะมีความเหมือนกันเพียงอย่างเดียวคือความสามารถในการทำห้องรก (เอ่อแต่ห้องเราไม่รกเท่าของโนดาเมะนะเคอะ)
ส่วนท่านจิอากินี่นะ เก็กเทพได้ตลอดเวลาเลยให้ตายสิ เราว่าเขาบุคลิกดี ชอบเวลาแกยืนคอนดักต์เท่ห์ม้ากมากค่ะ
ฉากโปรดของใครๆ หลายคนและเราด้วยก็คือฉากขโมยจุ๊บ
กรี๊ดมากตอนท่านจิอากิบอกว่ายอมให้แทนคำขอบใจหรอก คริคริ (ลืมตัวคิดว่าตัวเองเป็นโนดาเมะอยู่สามวินาที)
นอกจากสองตัวเอกแล้ว เราก็ชอบมิเนะกับมัตสิมิจัง เป็นเพื่อนที่น่ารักทั้งคู่ ท่านจิอากิต้องขอบคุณมัตสึมิจังนะเนี่ยที่คอยเป็นบอดี้การ์ดให้ ป้องกันการถูกคุกคามทางเพศ 555
มีติ่งนึงในความรู้สึกเวลาดูเรื่องนี้ก็คือ เขกกบาลตัวเองที่ไม่ได้ไปฟังออเคสตร้าที่ปราก เพราะมัวแต่หลงดูตึกอยู่เลยไม่ได้ฟังเพลง (จริงๆ ก็เกือบจะได้ดูแล้วแต่ที่เล็งไว้ดันขายตั๋วหมดไปแล้ว อด) และเจ็บใจอีกซ้ำสอง ที่ไม่ได้ซื้อซีดีเพลงใดๆ กลับมาเลย เพราะปกติเราต้องมั่วนิ่มซื้อซีดีกลับมาฟังเวลาไปเที่ยวที่ต่างๆ แต่ก็นั่นแหล่ะ มัวแต่หลงดูตึกอันสวยงามเลย อดอีกครั้ง
ปราก..ที่ท่านจิอากิเติบโต
ดูเรื่องนี้แล้วก็ทำให้นึกถึง ปราก คุณบัณฑิต อึ้งรังษี และ Season Changes
สรุปว่าชอบซีรีย์เรื่องนี้มากมาย ตอนนี้เพลงในมือถือมีแต่เพลงคลาสสิคทั้งนั้นเลย แลดูไฮโซม้ากมาก แต่อย่ามาถามนะว่าชื่อเพลงอะไร 555
Create Date : 01 พฤษภาคม 2550 |
|
17 comments |
Last Update : 3 พฤษภาคม 2550 22:54:39 น. |
Counter : 787 Pageviews. |
|
|
|