พาคนแก่เที่ยวสวิส - เยอรมัน วันที่ 10 Fussen – Back to Home

วันที่ 10 15 เม.ย. 2007 Fussen – Back to Home

วันนี้เป็นวันสุดท้ายของการเดินทางแล้ว แล้วก็เป็นวันที่รอคอย ขอสารภาพว่า ที่มาเที่ยวมิวนิคอีกครั้งนี้ ก็เพื่อจะได้มาเที่ยวที่ปราสาทนอยส์ชวานสไตน์นี้เลยแหละ ของดีต้องเก็บไว้วันสุดท้าย

เราออกเดินทางแต่เช้าตรู่ ก่อนออกเดินทางก็ check out แล้วก็ฝากกระเป๋าไว้ที่โรงแรม แล้วก็ไปซื้อ Bayern Ticket เหมือนเดิม แต่วันนี้เราคงขึ้นรถไฟไม่ผิดขบวนแล้วหล่ะ วันนี้เป็นวันเสาร์ เราจึงใช้ตั๋วนี้ในการเดินทางได้ตั้งแต่เช้า ไม่ต้องรอให้ถึง 9 โมงแบบวันธรรมดา

รถไฟที่เรานั่งไป Fussen นี้มีสภาพค่อนข้างเก่า ห้องน้ำเหม็นและสกปรก คนนั่งกันน้อยจนไม่อยากเชื่อว่าเรากำลังจะไปเที่ยวปราสาท Neuschwanstein ส่วนใหญ่เป็นนักท่องเที่ยวเกือบทั้งหมด รถที่เรานั่งไปขบวนนี้ต้องไปต่อรถไฟอีกขบวนหนึ่งที่ Buchole เพื่อไปลงที่ Fussen

วิวระหว่างทางไป Fussen





พอลงจากสถานีรถไฟ หน้าสถานีรถไฟก็จะเป็นป้ายรอรถประจำทางที่จะพาเราไปปราสาท Neuschwanstein โดยรถที่จะพาเราไปเป็นรถสาย 73 และ 78 สลับเวลากันมาทุกครึ่งชั่วโมง และเมื่อไปถึง ก็ต้องเดินจากป้ายรถเมล์ไปประมาณ 500 เมตรได้ เพื่อจะไปที่ ที่ขายตั๋วเข้าชม โดยส่วนตัวแล้ว ถ้าเป็นนักท่องเที่ยวที่ไม่มีข้อมูลมาก่อนนั้น ค่อนข้างจะงงกับการเดินทางจากสถานีรถไฟไปเที่ยวปราสาทเหมือนกัน เนื่องจากไม่มีป้ายบอกทาง หรืออะไรที่เสดงว่าเรามาถูกที่แล้วเลย ป้ายรถหน้าสถานีรถไฟก็เหมือนไม่ใช่ป้ายรถ เพราะพอดีว่ามันเป็นป้ายสุดสายรถเมล์ที่ไม่เห็นรถเมล์จอดเลย แล้วก็เป็นทางตัน พอมาถึงตรงส่วนปราสาท ก็ไม่มีป้ายบอกทางเพื่อเดินไปเที่ยวปราสาท หรือเดินซื้อตั๋ว และบังเอิญว่าช่วงที่เราไปตอนเช้านั้น ก็ไม่ค่อยมีนักท่องเที่ยวด้วย โชคดีที่มีแผนที่จากหนังสือนำเที่ยวไว้ เลยเดินได้สบาย คงเป็นเพราะนักท่องเที่ยวส่วนใหญ่เลือกมากับทัวร์ เพราะเราเดินเที่ยวไปซักพัก พอสาย ๆ รถทัวร์ก็เริ่มทะยอยกันเข้ามาจนเต็มลานจอดรถ จากนั้นฝูงนักท่องเที่ยว ซึ่งหลัก ๆ ก็คือญี่ปุ่น จีน และเกาหลี ก็กรูกันลงมาเป็นฝูง(เน้นว่าเป็นฝูงใหญ่ ๆ ด้วย เพราะมากันเยอะจริง ๆ )

เราเลือกซื้อตั๋วเข้าชมทั้งปราสาท Hohenschwangau และ Neuschwanstein ไหน ๆ อุตส่าห์ดั้นด้นมาแล้ว ต้องเข้าให้ครบโดยเค้าจะจัดเวลาที่จะเข้าไปชมทั้ง 2 ปราสาทห่างกันประมาณ 2 ชั่วโมง ซึ่งก็เป็นเวลาที่กำลังดี เพราะหลังจากชมปราสาทแรก Hohenschwangau แล้ว เราก็ต้องเดินขึ้นเขาเพื่อไปปราสาทที่สอง Neuschwanstein ใช้เวลาเดิน+พักเหนื่อยก็ประมาณ 1 ชั่วโมงพอดี ๆ

ภายในปราสาทไม่อนุญาตให้ถ่ายภาพ และค่อนข้างมีพิธีรีตองในการเข้าพอสมควร เช่น ต้องไปยืนเข้าแถวตามช่องที่กำหนดไว้ แต่สุดท้ายก็เดินรวมกันอยู่ดี ไม่รู้ว่าต้องไปเข้าคอกเพื่ออะไร

ปราสาท Hohenschwangau นี้ แสดงให้เห็นชีวิตในวัยเด็กของกษัตริย์ลุควิดที่ 2 ส่วนปราสาท Neuschwanstein เป็นปราสาทที่กษัตริย์ลุควิดที่ 2 สร้างขึ้นมาใหม่ เอาแบบตามสไตล์อลังการทั้งภายในและภายนอกเลยทีเดียว ชื่อของคนสร้างก็คงจะรับประกันความอลังการได้ดี

ตัวปราสาท Hohenschwangau สีเหลืองสดใส







วิวจากปราสาท Hohenschwangau มองลงไปข้างล่าง เหมือนเมืองตุ๊กตาเลย



วิวจากปราสาท Hohenschwangau มองไปเห็นปราสาท Neuschwanstein อยู่ลิบ ๆ



ดอกไม้ระหว่างทาง



ระยะห่างที่จัดให้เข้าไปชมปราสาทนั้งก็กำลังดี พอชมปราสาทแรกเสร็จ ใช้เวลา 2 ชั่วโงจริง ๆ ที่จะเดินไปให้ถึงปราสาทที่ 2 เหลือเวลาพักเหนื่อยเล้กน้อย เพราะปราสาท Neuschwanstein ต้องเดินขึ้นเขาชัน ๆ ไประยะทางไกลพอแฮ่ก โดยมีบริการรถโดยสารขึ้นไปด้วย แต่เราขอเดินชมวิวเก็บบรรยากาศไปดีกว่า (จริงๆ แล้วขึ้เหนียว เสียดายตังค์ค่ารถ เลยทรมานคนแก่ดีกว่า) ส่วนขากลับค่อยนั่งรถโดยสารลงมา(เพราะค่ารถขากลับถูกกว่าเกือบครึ่งหนึ่ง แล้วก็เมื่อยขาอย่างแรงแล้วด้วย)

จะถึงแล้ว



เฮ้อ ถึงซะที



รูปเดียวที่สามารถถ่ายจากปราสาทได้



สะพาน Mary Bridge



วิวปราสาท Neuschwanstein ระหว่างทางเดินไปสะพาน



รถโดยสารที่บริการนั้น ไม่ได้ไปส่งถึงตัวราสาท แต่จะส่งตรงระหว่างทางไป Mary Bridge กับปราสาท Neuschwanstein ซึ่งเราก็ต้องเดินย้อนกลับมาที่ปราสาทอยู่ดี ถ้าอยากประหยัดตังค์แล้วก็ร่างกายสู้ไหว ก็แนะนำให้เดินเถอะค่ะ ระหว่างทางก็มีป้าแก่ ๆ เดินเป็นเพื่อนเต็มไปหมดเลย แต่ขากลับเนี่ย แพ้สังขาร แล้วค่ารถก็ถูกลงเยอะ เลยอดใจไม่ไหว ขาลงนี่ไม่มีคนนั่งลงมาเลย ผิดกับขาขึ้นทียืนเบียดกันแน่นรถไปหมด

ขากลับ เมื่อมายืนรอรถเมล์เพื่อกลับเข้าเมือง Fussen ปรากฎว่ามีผู้โดยสารรอรถกันเยอะไปหมด และได้มีโอกาสแว่บเข้าไปในเมือง Fussen นิดนึงตอนรอรถไฟ เบ็ดเสร็จแล้ว การไปเที่ยวปราสาททั้ง 2 นี้ก็ใช้เวลาเกือบค่อนวันเลย เพราะกลับมาถึงมิวนิคก็ราว ๆ 4 โมงเย็น ตัวเมืองในวันอาทิตย์เงียบเหงามาก ร้านค้าปิดเกือบหมด แม้แต่ห้างสรรพสินค้าก็ปิด เลยเดินแกร่วไปมา จนประมาณ 6 โมงเย็นก็ตัดสินใจเดินทางไปสนามบินเลยดีกว่า โดยเราก็ยังสามารถใช้ Bayern Ticket ได้กับรถไฟที่เดินทางไปสนามบิน วันนี้เลยรู้สึกคุ้มจริง ๆ เลย ตั๋วใบนี้

สนามบินมิวนิคเป็นสนามบินที่ใหญ่ แต่พอเข้าไปแล้ว รู้สึกว่าไม่ใหญ่มากอย่างที่เห็นภายนอก เดินนิดเดียวก็ทั่วแล้ว และไม่ค่อยคึกคัก หรืออาจเป็นเพราะเราอยู่ในส่วนของ terminal เก่าหรือเปล่าไม่แน่ใจ แต่อย่างไรก้ตามก็นั่ง ๆ นอน ๆรออยู่ในสนามบินจน 4ทุ่ม เครื่องถึงพาเราออกจากมิวนิคอย่างแสนเสียดาย

มีเรื่องน่าตื่นเต้นก่อนจบการเดินทางทริปนี้ ก็คือพวกเราเกือบจะไม่ได้กลับเมืองไทยค่ะ เพราะตอนไป Transit ที่ดูไบ ขณะที่นั่งรถไปขึ้นเครื่องบินเพื่อบินกลับเมืองไทย คนขับรถก็พาเราไปขึ้นเครื่องบินอีกลำหนึ่ง ซึ่งจะไปไหนก็ไม่รู้ แต่ที่แน่ ๆ ไม่ได้กลับเมืองไทย ทีนี้พอไปผิดลำ ก็เคว้งละซิ ตกลงเค้าก็ขับไปเรื่อย ๆ ตามที่วิทยุแจ้ง ปรากฎว่า เครื่องบินลำที่ 2 ที่รถไปจอดก็ปฏิเสธผู้โดยสารอีก เพราะไปผิดเครื่องอีกครั้ง เราเลยได้นั่งรถเที่ยววนซะทั่วสนามบินดูไบเลย (สนามบินกว้างมาก) และในที่สุดเราก็สะบักสะบอมไปถึงเครื่องบินลำที่ถูกซะที ก่อนที่จะลงจากรถ ผู้โดยสารด้วยกันเองก็มองหน้ากันว่า เราคงไม่ต้องเดินเก้ออีกนะ เฮ้อ กว่าจะได้ขึ้นเครื่องก็ delay ไปซะเกือบชั่วโมง พอเราได้ขึ้นเครื่องบิน อาหารมื้อแรกที่เสริฟบนเครื่อง เราเลือกกินเมนูข้าวทันที ด้วยความคิดถึง

และแล้ว เราก็กลับมาถึงกรุงเทพฯอย่างปลอดภัย เฮ้อ จบซะที....

Create Date : 27 มกราคม 2551		3 comments
Last Update : 27 มกราคม 2551 21:39:25 น.
Counter : 2104 Pageviews.
Share Tweet