ต้องเป็นที่หนึ่งให้ได้ - Conduct Your Dreams [หนังสือเล่มอื่น] [ส่วนนี้เป็นบทนำ Click อ่านส่วนแนะนำหนังสือที่นี่] ใคร ๆ ก็มีฝัน.. มีเป้าหมาย.. หลายคนฝันไปไกล.. แต่ไปไม่เคยถึง... อันที่จริง เป้าหมายในชีวิตของแต่ละคนนั้น คงจะแตกต่างกันออกไป นอกจากจะไม่เหมือนกันแล้ว ยังอาจจะไม่เท่ากันอีกด้วย ทั้งนี้ส่วนหนึ่งเป็นเพราะประสพการณ์ และ วิสัยทัศน์ ของแต่ละคน สำหรับคุณบัณฑิต อึ้งรังษีแล้ว เขามีความใฝ่ฝันที่จะเป็นวาทยากร (Conductor) ควบคุมวง orchestra ที่มีชื่อเสียงในระดับโลก !! นับตั้งแต่เด็ก คุณบัณฑิต เฝ้าถามตัวเองว่า ทำไมจึงไม่มีคนไทยสร้างสถิติให้ได้เป็นอันดับหนึ่งในโลกบ้าง ทำไมผลงานความสำเร็จในด้านต่าง ๆ จึงไม่ค่อยจะมาจากประเทศไทย ด้วยเพราะใจที่รักในดนตรีคลาสสิก และหลงไหลในศาสตร์ของการควบคุมวง orchestra คุณบัณฑิตตั้งเป้าหมายเอาไว้ว่า "...สักวันผมจะทำชื่อเสียงให้ประเทศ ...ผมจะเป็น conductor ที่ดีที่สุดในโลก และเมื่อนั้นทุกคนจะได้รับรู้" แน่นอนว่ามันไม่ใช่เรื่องง่าย เขาต่อสู้ มุ่งมั่น ฝ่าฝันอุปสรรคต่าง ๆ นานับประการ เพื่อที่จะได้เดินเข้าสู่เส้นทางอาชีพวาทยากรที่ใฝ่ฝัน และ..จะต้องเป็นที่หนึ่งให้ได้ ในปี พ.ศ. 2545 คุณบัณฑิตเข้าแข่งขัน Maazel-Vilar International Conducting Competition ซึ่งเป็นการแข่งขัน conductor ที่สำคัญที่สุดในโลก จัดที่ Carnegie Hall มหานคร New York. โดยได้รับรางวัลชนะเลิศ จากผู้แข่งขันทั้งหมด 362 คนทั่วโลก (ปีนั้นมีชนะเลิศ 2 คน) แม้ว่าจะยังไม่เป็นที่หนึ่งในโลก แต่ ณ วันนี้ ถือได้ว่าคุณบัณฑิต อึ้งรังษี ได้รับการยอมรับจากนานาชาติแล้วว่า เป็น conductor รุ่นใหม่ ที่สำคัญคนหนึ่งของโลก เขาไปได้ไกลกว่าที่หลาย ๆ คนเคยคาดคิด หรือ สบประมาทเอาไว้ [แนะนำหนังสือ] หนังสือเล่มนี้ไม่เชิงเป็นอัตชีวประวัติเสียทีเดียว หากแต่เป็น การรวบรวมแง่มุมต่าง ๆ จากประสพการณ์ในการทำงานของคุณบัณฑิต อึ้งรังษี ในฐานะที่ได้ทำงานในระดับนานาชาติ จนประสบความสำเร็จ (ในระดับหนึ่งจากที่ได้ตั้งเป้าหมายไว้) โดยเขาได้สรุปออกมาเป็น "39 ข้อคิดแห่งความสำเร็จ" ทุกวันนี้ หากเดินตามร้านหนังสือก็จะเห็นได้ว่า มีหนังสือประเภทจิตวิทยาเพื่อความสำเร็จ หรือ เคล็ดลับความสำเร็จ วางขายอยู่หลายเล่มเลยทีเดียว บางเล่มนั้นจะเขียนเป็นทฤษฎีโดยนักวิชาการ บางเล่มเขียนจากประสบการณ์ของผู้เขียนที่มีความสำเร็จในระดับต่าง ๆ บางเล่มเป็นหนังสือแปลจากต่างประเทศ บางเล่มเขียนโดยคนไทยเอง "ต้องเป็นที่หนึ่งให้ได้" มีความพิเศษกว่าเล่มอื่น ตรงที่ว่า ผู้เขียนเป็นวาทยากรคนไทยซึ่งมีผลงานเป็นที่ยอมรับ มีชื่อเสียงในระดับโลก โดยสร้างความสำเร็จเหล่านั้นมาได้ด้วยฝีมือของตัวเองจริง ๆ แม้ว่าจะไม่ได้มีต้นทุนในทางด้านดนตรีมาก่อนเลย เรียกได้ว่าเป็นคนเก่ง มีความสามารถจริง เนื่องจากข้อคิด (เพื่อความสำเร็จ) ในหนังสือเล่มนี้ เขียนขึ้นจากประสพการณ์การทำงาน "แข่งขัน" กับชาวต่างชาติ (โดยเฉพาะอย่างยิ่งชาวยุโรป และ อเมริกัน) จึงมีข้อความหลายตอนที่แสดงถึงประเด็นปัญหาการกีดกันทางเชื้อชาติ ปัญหาการดูถูกคนเอเชีย (นี่ยังไม่นับว่าคนไทยยังดูถูกกันเองเลยนะ) ซึ่งมุมมองแบบนี้ จะไม่มีอยู่ในหนังสือที่แปลจากจิตวิทยาเพื่อความสำเร็จของนักเขียนต่างชาติเป็นแน่ เช่นว่า ถ้าผลงานเท่ากัน "เขา" จะเลือกฝรั่งก่อน ไม่ว่า "เขา" จะเป็นคนไทยหรือฝรั่งก็ตาม ดังนั้น เราจะต้องเก่งกว่า ผลงานจะต้องดีกว่าให้ได้ อันที่จริงประเด็นดังกล่าวที่ว่า คนไทยมักดูถูกกันเอง หรือเห็นชาวต่างชาติดีกว่านั้น เป็นที่รับรู้กันทั่วไปอยู่แล้ว หากแต่ปัจจัยที่ทำให้เรื่องแบบนี้มีให้รับรู้อยู่ตลอดนั้นคืออะไรกัน จะเป็นเพราะว่าเขาดีกว่าจริง ๆ หรือ เป็นเพราะว่า เราคิด (ไปเอง) ว่าเราสู้เขาไม่ได้ หนังสือเล่มนี้มีประเด็นที่คล้ายหนังสือจิตวิทยาความสำเร็จทั่วไปอย่างหนึ่งคือ ทุกอย่างอยู่ที่ความคิด การที่เรารุ่งเรืองหรือตกต่ำก็เป็นเพราะความคิด ถ้าเราคิดว่าทำไม่ได้ ก็จะทำไม่ได้ ถ้าเชื่อมั่นว่าทำได้ เราจะมีความมุ่งมันที่จะทำให้ได้ (ทั้งนี้ขึ้นกับจริตความชอบของเราต่องานนั้น ๆ ด้วย) ดังนั้นเมื่อมีฝัน ก็ฝันไปให้ไกล ทำให้เต็มที่ ลบความคิดที่ว่าชาวต่างชาติเก่งกว่าออกให้หมด "คนไทยทำอะไรไม่แพ้ชาติใดในโลก ถ้าเรามุ่งมั่น ซ้อม ซ้อม และก็ซ้อม" (ข้อความในอัญประกาศนี้ มาจากปกหน้าของหนังสือ) คุณบัณฑิต ได้กล่าวไว้ในคำนำว่า "...ผมหวังว่าข้อคิดเหล่านี้จะทำให้นักฝัน "ประหยัดเวลา" ในการทำฝันให้เป็นจริงได้..." คิดว่าหนังสือเล่มนี้น่าจะช่วยจุดประกายให้ผู้อ่าน ได้เห็นศักยภาพในตัวเองไม่มากก็น้อย เพื่อที่จะได้มีกำลังใจในการสร้างสรรค์ผลงานต่อไป ต้องเป็นที่หนึ่งให้ได้ - Conduct Your Dreams พิมพ์ครั้งแรก สิงหาคม 2549 พิมพ์ครั้งที่สี่ ธันวาคม 2549 ISBN 974-323-779-8 ผู้เขียน บัณฑิต อึ้งรังษี - www.bunditmusic.com สำนักพิมพ์มติชน 176 หน้า [หนังสือเล่มอื่น]   Create Date : 29 มิถุนายน 2550 26 comments Last Update : 29 มิถุนายน 2550 14:56:09 น. Counter : 1658 Pageviews. Share Tweet

คนที่ได้ที่ 1 ด้วยกันก็มาจากเอเชีย เป็นสาวจีน ปีนั้นเอเชียเก่งมาก เข้ารอบลึกถึง 3 คน ชอบมุขนี้มาก Q: Do you know how to get to Carnegie Hall? A: Practice! Practice! Practice!   โดย: หน้าม้าแถวบ้าน 29 มิถุนายน 2550 7:12:03 น.

เห็นเค้าเขียนหนังสือมาแต่ว่าก็ยังไม่ได้ซื้อหามาอ่านเลยค่ะ แต่ว่าเคยได้เค้าในรายการ เจาะใจ ... เชื่อไม๊ค่ะว่านั่งดูแล้วเราเกิดความตั้งใจบางอย่าง .... รู้สึกดีขึ้นเมื่อได้ยินคำพูดบางคำที่เค้าแนะนำ ... คิดว่าเดี๋ยวน่าจะได้หาอ่านหนังสือเล่มนี้แน่นอน ...   โดย: JewNid 29 มิถุนายน 2550 8:55:24 น.

ได้อ่านแล้ว มีไฟขึ้นมาพอประมาณ ต้องกระตุ้นตัวเองบ่อยๆ... คนไทย เก่งอยู่แลว นิ..   โดย: แร้ไฟ 29 มิถุนายน 2550 17:27:54 น.

ขอเก็บรายชื่อหนังสือไว้ก่อนค่ะ ตอนนี้ยังไม่ค่อยมีเงิน ชอบหนังสือที่อ่านแล้วให้กำลังใจค่ะ อ่านแล้วรู้สึกว่าเราไม่ควรปล่อยเวลาให้ผ่านไปเปล่าๆ น่าจะทำให้มันมีค่าขึ้นมา เพราะทุกคนก็มี 24 ชั่วโมงเหมือนกัน   โดย: PinGz (Kai-Au ) 29 มิถุนายน 2550 18:32:35 น.

อยากอ่านมากๆเล่มนี้น่ะ เคยอ่านที่เขาให้สัมภาษณ์แล้วลงใน Reader Digest แล้ว ชอบมากๆกับความคิดเขา "ต้องเป็นที่หนึ่งให้ได้" รวมถึงเรื่องการแบ่งแยกทางสีผิวแบบฝังอยู่ด้านใน อันที่จริงเรื่องที่ว่าต้องเชื่อว่าคนไทยเก่ง เราทำได้ทุกอย่างน่ะ ก็เคยมีคนที่เขาคิดแบบนี้และพยายามจะทำให้ไทยไปให้ได้ในระดับนั้นนะ แต่ก็มีบางคนกลับมองว่าเขาโอหังซะงั้น ออกมาบอกว่าไม่ต้องการเขาแล้ว เอ่ โยงมาได้ไงเนี่ย เพียงแต่ว่าบางมุมของคนที่เราว่ามา เขาก็มีความเชื่อมั่นในศักยภาพของประเทศไทย จึงพยายามจะนำพาไปให้ได้ไง แต่ก็อาจไม่ถูกใจใครหลายคน พอดีกว่า สรุปแล้ว อยากอ่านเล่มนี้ คิดว่าคงได้อ่านในไม่ช้า   โดย: cottonbook 29 มิถุนายน 2550 21:46:08 น.

น่าอ่านมากๆ จ๊ะ เสาร์นี้ไปหามาอ่านซะเลยนิ   โดย: zMee 29 มิถุนายน 2550 22:13:57 น.

สำหรับคนที่มีพรสวรรค์อยู่แล้ว อ่านแล้วเพิ่มแรงมุมานะขึ้นอีก คงไม่ยากจะสำเร็จได้อย่างที่หวัง แต่คนที่ไม่มีพรสวรรค์ แต่อยากแสวง คงไม่ง่ายอย่างที่คิด บนทางเดินจึงอาจยากลำบากกว่าที่เป็น ที่บอกว่า ซ้อม ซ้อม และซ้อม จึงอาจมากกว่าอาบเหงื่อต่างน้ำ เพราะอาจอาบน้ำตาไปด้วยก็ได้ ไม่มีอะไรง่ายในโลกนี้ และไม่มีใครมีโอกาส หรือโชคไปได้ตลอด คนกีดกัน ขัดขวาง แก่งแย่ง มีมากมาย อาจเป็นการมองโลกในแง่ร้ายมากไป แต่อยากจะบอกว่า ไม่มีใครมีโชคเหมือน ๆ กันทุกคน แม้นจะมีความมุ่งมั่นเต็มจนล้นก็ตาม ถ้าได้การจุดประกายขึ้นบ้างแล้ว ลองเดินดูแล้วพบว่าไม่ง่ายอย่างที่คิด ล้มแล้วล้มอีก...ซ้อมแล้วซ้อมอีก ก็ยังไม่ดี ก็อย่าเพิ่งท้อ... ดูคนที่สำเร็จแล้วเป็นเพียงปลายยอด หนทางที่ผ่านมาของเขาไม่ง่าย..   โดย: icechick 30 มิถุนายน 2550 7:17:04 น.

ไฟแช๊ก หรือ จะเป็นไม้ขีดไฟ ดีล่ะ !!   โดย: zoetic IP: 58.9.176.248 10 กรกฎาคม 2550 22:37:27 น.

น่าอ่านแฮะ!!! พรุ่งนี้หลังเลิกงาน ต้องขอแว๊บไปนายอินทร์ดีกว่า.....ลองยืนอ่าน แบบ Bird Eye View ก่อนนะ ถ้าชอบจะซื้อ และแปลงร่างเป็นมด อ่านแบบ Ant Eye View.....นะคร๊าบ   โดย: จอย IP: 58.181.143.189 23 มีนาคม 2551 23:28:33 น.

น่าจะชอบมากกว่า "อัจฉริยะสร้างได้" นะครับ   โดย: Plin, :-p 23 มีนาคม 2551 23:33:30 น.

ย๊ะ !!! พ่อคูณทูนหัว !!!!   โดย: stupid joy IP: 58.181.143.189 23 มีนาคม 2551 23:38:28 น.

อืม คิดว่า ถ้าคุณจอยสามารถอ่านเร็ว ๆ กับ "อัจฉริยะสร้างได้" จนจบ เล่มนี้ก็น่าจะอ่านได้จบเร็วกว่านะครับ เพราะว่า ตัวอักษรต่อหน้าน้อยกว่า (ความหนา พอ ๆ กัน)   โดย: Plin, :-p 24 มีนาคม 2551 0:07:05 น.

จะลองจับเวลาดูนะคะ แล้วจะมาเล่าให้ฟัง อืม..... collect data กันจริงจังเลยดีมั๊ยคะ ประมาณว่าแยกตัวแปรเป็น ความหนา, ประเภทของหนังสือ, ขนาดตัวหนังสือ, จำนวนภาพ, gender and others แล้ว test สถิติ เทียบตัวแปรกับเวลา เอ!!!! ใช้โปรแกรมไหนดีละ SAS SPSS Jump-IN หรือ R-Analysis ดีมั๊ยล่ะ ลองดูนะ 5 5 5 ป.ล. วันนี้โม้ด้วยได้นิดเดียวนะคะ เวลางานแล้วเจ้าค่ะ ..... Monday Blue he! he! he! Oh!! Ooo ลืมขอบคุณ ที่ทำให้วันหยุดสุดสัปดาห์ครั้งนี้ สนุกมาก ปกติไม่ค่อยจะใช้เวลาว่าง นานขนาดนี้กับอะไร นอกจากอ่านหนังสือที่ shop กับการอยู่ร้านกาแฟ นายเจ๋งจริงๆ นาย Plin.....   โดย: จอย IP: 58.181.143.189 24 มีนาคม 2551 9:38:51 น.

เอ คงบอกไม่ได้ว่าจะใช้โปรแกรมไหนดีกว่ากันนะ เพราะเคยใช้แต่ SPSS อันอื่นไม่เคยใช้ แถมตอนที่ใช้ก็งง ๆ มั่ว ๆ ไงก็ไม่รู้อยู่เลย ดีว่ามีคนมาช่วยทำ ปล ชอบนั่งเล่นร้านกาแฟเหมือนกัน   โดย: Plin, :-p (เจ้าของ blog ตัวจริง ไม่ได้ login) IP: 202.28.62.245 24 มีนาคม 2551 9:54:35 น.

โอ้แม่เจ้า!!!! ก็ว่าจะไม่ตอบแล้วเชียว แต่อดใจไม่ได้ทุกที..... ตกลงเราเคยนั่งร้านกาแฟเดียวกันรึเปล่า อาจจะเคยโม้กันที่ร้านกาแฟก็ได้นะ check ดีๆ นะ จอยอาจจะเป็นญาติ Plin อีกคนก็ได้นะ (เหมือนตอนที่ Plin แอบจีบลูกพี่ลูกน้องตัวเองทาง ICQ he he he) อ้อ!!! ว่าแต่ Plin ไม่ได้ทำงานหรือวันนี้ ทำไมตอบเร็วจังเลย   โดย: stupid joy IP: 58.181.143.189 24 มีนาคม 2551 10:17:46 น.

คงไม่เคยโม้กันที่ร้านกาแฟหรอกครับ เพราะว่าผมชอบไปคนเดียว แล้วก็... ไม่ค่อยได้คุยกับคนที่นั่งโต๊ะข้าง ๆ ด้วย ไม่น่าจะเป็นญาติกัน เพราะใน blog เที่ยวศรีลังกา มีรูปคุณแม่ผมอยู่ด้วยหลายรูปเลย ถ้ารู้จักกันก็น่าจะคุ้นหน้าคุ้นตา ปล วันนี้ทำงาน แต่แวะมา check mail ครับ   โดย: Plin, :-p (เจ้าของ blog ตัวจริง ไม่ได้ login) IP: 202.28.62.245 24 มีนาคม 2551 10:37:19 น.

ปกติ จอย ก็ไม่ค่อยได้คุยกับโต๊ะข้างๆเหมือนกัน ชอบไปอ่านหนังสือ ที่ร้านประจำนี้มีหนังสือเยอะมากๆ มีเล่มโปรด คือ ผู้จัดการรายสัปดาห์ แนะนำให้อ่านนะคะ เล่มนี้ไม่ได้เน้นเรื่องการเมืองเลยนะ แต่ละฉบับจะมี theme ชัดเจน เช่น ฉบับที่เขียนเรื่องร้านกาแฟ ทั้งเล่มก้จะ Follow ไปในทิศทางเดียวกัน ทีเด็ดก็คือท้ายเล่ม จะมีการ review หนังสือ ส่วนใหญ่จะเป็นการ Review text book ลองอ่านดูนะ เผื่อชอบ... ว้า สหายความคิดที่รัก !!!! วันนี้ คุยได้แค่นี้แล้วนะคะ...... ต้องตั้งใจทำงานแล้วล่ะครับผม เพื่อชาติ 5 5 5   โดย: stupid joy IP: 58.181.143.189 24 มีนาคม 2551 11:14:13 น.

อืม ไม่ค่อยได้อ่านเลยครับ แต่คุ้น ๆ ว่า นิตยสารผู้จัดการ เล่มนึง (น่าจะเป็นรายเดือน) ปกเป็น starbucks หรือไงเนี่ย แต่ผมอ่านทาง web แทนนะครับ ไม่ได้ถืออ่าน อ่านแล้วก็รู้สึกดี ร้านกาแฟสำหรับหลาย ๆ คนเป็น third place จริง ๆ ส่วน review textbook นี่ เพิ่งทราบว่าในผู้จัดการมี review text ด้วย !!   โดย: Plin, :-p (เจ้าของ blog ตัวจริง ไม่ได้ login) IP: 202.28.62.245 24 มีนาคม 2551 11:28:38 น.

อุ๊ย!!! ...... ขออีกนิดนะคะ.....ใข่แล้ว จอยผิดเอง.....เป็นผู้จัดการรายเดือนครับผม   โดย: จอย IP: 58.181.143.189 24 มีนาคม 2551 11:39:06 น.

เมือตะกี๊.... ตอนเที่ยงไปร้านการแฟร้านโปรดมา สั่งชาเขียวเย็น อร๊อย อร่อย ร้านนี้เค้าฃง ชาสเขียวดีมาก ไม่ได้ใช้แบบผงสำเร็จรูป แต่ใช้ใบชาเขียวจริงๆ แล้วกรองเอาน้ำมาชง... เลิศคะ เลิศ..... เมือวานเราคุยกันเรื่องของ++สี++ กันซะเยอะ เลยขอแอบทิ้งท้ายอีกนิดนะคะ...... บทกลอนของเด็กแอฟริกันผู้ได้รับรางวัลยอดเยี่ยมจาก UN (แอบจด..มาจากหนังสือของร้านกาแฟ) When I born, I balck. When I grow up, I black. When I go in sun, I black. When I scared, I black. When I sick, I black. And when I die, I still black. And you white fellow. When you born, you pink. When you grow up, you white. When you go in sun, you red. When you cold, you blue. When you scared, you yellow. When you sick, you green. And when you die, you grey. And you calling me COLORED???   โดย: จอย IP: 58.181.143.189 24 มีนาคม 2551 13:25:24 น.

อย่าว่าโง้นงี้เลยครับ ได้อันนี้มาจาก forwarded mail เหมือนกัน ผม reply กลับไปว่า เค้าก็พยายามไม่เรียกว่า black แล้วไง คือ ย่อมาจาก black color.   โดย: Plin, :-p (เจ้าของ blog ตัวจริง ไม่ได้ login) IP: 202.28.62.245 24 มีนาคม 2551 14:42:21 น.

ได้อ่านแล้วเหมือนกันค่ะ มีไฟขึ้นมาสุดๆ เคยฟลุกเจอคุณบัณฑิตที่เกาหลีด้วย เขาไม่ถือตัวเลย   โดย: NaNn IP: 58.64.78.181 23 เมษายน 2551 3:04:56 น.

ยังไม่เคยอ่านหนังสือของเค้าเลยครับ แต่เคยฟังสัมภาษณ์ ผมว่าพี่เคามุ่งมั่นมากๆ ผมเองก็เป็นคนนึงที่เป็นหนึ่งในเมืองไทยก็ว่าได้แต่ในสายงานของผมน๊ะคับ เคยเป็นตัวแทนไปประชุมสัมนาระดับนาๆชาติกับเค้าอยู่บ้าง ตอนนี้ก็ยังงงๆอยู่เลยว่าเรามายืนอยู่จุดนี้ได้งัย ผมเองก็จะมุ่งมั้นพัฒนาตนเองอยากเป็นหนึ่งในเด็กสร้างของคุณบัณทิต น๊ะครับ ฝันเอาไว้ว่าวันนึงประสบการณ์ของผมคงจะได้เป็นประโยขน์กับเด็กไทย (ในยุคติดเกมส์onlineเข้าเส้น) ได้บ้างไม่มากก็น้อย อุดมวิทย์   โดย: Wit IP: 136.8.1.100 29 เมษายน 2551 12:23:00 น.

เจอตัวจริงๆคุณบัณฑิตมาแล้ว ล่ะ เป็นปลื้มมากเลย เห สาวๆมาเม้นให้เยอะจริง   โดย: yok IP: 168.120.27.108 27 พฤษภาคม 2551 8:33:43 น.

อยากชวนเพื่อนๆ ไปดูคอนเสิร์ตซีมโฟนีออร์เคสตร้า โดยมีคุณบัณฑิต อึ้งรังษี เป็นคนควบคุมวงด้วย รวมกับวง “Unity” จัดขึ้นในวันศุกร์ที่ 30 พฤษภาคม 2551 โดยผู้สนใจเข้าร่วมคอนเสิร์ต ติดต่อจองบัตรโดยไม่เสียค่าใช้จ่ายใดๆ ได้ที่ ธนชาต Contact Center 1770   โดย: bright IP: 202.57.129.65 27 พฤษภาคม 2551 12:13:43 น.

ชอบคุณบัณฆิตมากๆๆค่ะ มีหนังสือของเขาทุกเล่มแล้ว...*-* ^________^   โดย: โบว์ IP: 222.123.144.205 2 ตุลาคม 2551 13:58:45 น.