| |
ประสบการณ์เมื่อครั้งน้ำท่วมใหญ่..น้ำใจยังมีอยู่ บล็อกแก็งที่รัก วันนี้เข้ามาเล่าเรื่องราวเก่าๆ ที่เป็นความทรงจำประทับใจ เมื่อครั้งน้ำท่วมปี 54.. วันหนึ่งโรงงานประกาศหยุดงาน..เราเลยเดินทางกลับบ้านต่างจังหวัด ในระหว่างเดินทางกลับ..นั่งรถตู้สายหนองจอกไปมีนบุรี เพื่อต่อรถจากมีนบุรีไปอนุเสาวรีย์..เอ่อออ น้ำก็ท่วมนะแถวมีน.. นั่งๆอยู่แว็บเห็นรถตู้ลพบุรี-อนุเสวรีย์ ตามมาข้างหลัง เลยตัดสินใจลง..ณ บัดนาว เพื่อไปโบกรถลพบุรี-อนุเสวรีย์ เพื่อจะได้ถึงเร็ว และไม่ได้ต่อรถ.. แต่ๆๆๆ...พลาดๆๆ มันไม่จอดรับ คนเต็มรถ และจอดไม่ได้น้ำท่วมสูงเท่าเข่า ตายแล้ว ตัดสินใจพลาดอย่างแรง ตกรถ...กลางทางคนเดียว มึนเลย.... . . . ยืนมึน..ดูรถผ่านไปคันแล้วคันเล่า เต็มหมด เซงๆๆๆ แต่แล้ว...มีรถกระบะยกสูงคันนึง มาจอดเรียบฟุตบาท พร้อมลดกระจกถาม น้องจะไปไหน...??? เราตอบอย่างไว " ไปอนุเสาวรีย์ค่ะ" พี่แกบอก..."ขึ้นมาเร็ว" เราโหนขึ้นรถอย่างคล่องแคล่ว...รอดแล้วว้อยย สรุปคือ..พี่แกเป็นพนักงานการบินไทย กำลังจะไปทำงาน แกเลยไปส่งที่ transport airport ให้เราต่อรถไปอีกทีนึง.. โอ้ขอบคุณมากค่า... พี่แกเป็นผู้ชาย น่าจะมีครอบครัวแล้ว อายุประมาณ 45-50 นี่ล่ะ ท่าทางใจดีพร้อมกับเตือนเราด้วยว่า สถาณกาลณ์น้ำท่วมอย่างนี้ ตกรถง่ายๆ อย่าลงต่อโดยไม่จำเป็น.. ค่ะๆๆๆๆ ขอบน้ำใจคุณพี่มากๆๆ แม้จะไม่ได้เจอกันอีกเลย แต่หนุก็ขอให้เจริญๆนะ ที่ช่วยคนกำลังตกทุกข์ได้ยาก................ฟิน
|
พวงชมพูอินดี้
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 5 คน [?] สวัสดีค่ะ ชื่อแต๋มนะคะ อายุ 31 ปี จากสาววิศวกรโรงงาน..ลุยๆๆ ณ ตอนนี้ผันตัวเองมาทำธุรกิจเล็กๆและเกษตรพอเพียง ตามวิถีทางชนบท..ใช้ชีวิตเรียบง่าย สงบ ในต่างจังหวัด เดินทางตามที่ตัวเองเลือกละอยากให้เป็น... ........................... ในชีวิต หลงใหล ธรรมชาติ ป่าเขา ทะเล แสงแดด ท้องฟ้า.. พืชพรรณ ดอกไม้ ความเรียบง่าย ความสงบสูข..และวิถีแบบพอเพียงยั่งยืน หวังว่าสักวันจะได้ใช้ชีวิตแบบที่อยากจะเป็น.. ความสูขที่ไม่ต้องซื้อหาด้วยเงินทอง.. ความสูขที่ได้เริ่มทำในสิ่งที่ไม่ฝืนตัวเอง.. ความสูขที่..เริ่มจากใจของเราเอง.. Friends Blog
Link |
||||||||||||
