Herb Island Korea เกาะสมุนไพรเล็กๆ น่ารักที่ไม่ควรพลาด

วันนี้จะมาแนะนำสถานที่ท่องเที่ยวที่เกาหลีอีกที่หนึ่งให้รู้จักนะคะ

ชื่อว่า Herb Island จากที่ได้ไปเที่ยวมา คิดว่าน่าจะเปิดมานานแล้ว แต่คนไทยส่วนใหญ่จะรู้จัก โพรว๊องซ์ หมู่บ้านฝรั่งเศสมากกว่าที่นี่ แต่จากที่ไปเที่ยวกับพี่ๆที่เคยไปหมู่บ้านฝรั่งเศสมาแล้ว พี่ๆบอกว่า ที่ Herb Island มีอะไรน่าสนใจมากกว่าเยอะค่ะ

ตั้งอยู่ที่ คยองกิโด ใช้เวลานั่งรถไฟจากโซล ประมาณ 1.40 นาที นั่งรถไฟ สาย 1 ไปลง โซโยซาน (Soyosan) สถานีเลขที่ 100 พอถึงสถานีโซโยซาน เดินออกมาหน้าสถานที แล้วข้ามถนนทางม้าลายนะคะ จะมีป้ายรถเมย์อยู่ฝั่งตรงข้ามเยื้องทางซ้ายมือค่ะ ให้ขึ้นรถเมย์สาย 57 รถจะมาประมาณชั่วโมงละ 1 คันนะคะ แต่ช่วง 5 โมงเย็น จะมีรถเมย์ทุกๆ 30 นาที ดังนั้น แนะนำให้ไปแต่เช้า เดินถ่ายรูปให้ทั่ว แล้วกลับ ตรงป้ายรถเมย์ขากลับจะมีบอกเวลาว่ารถจะมากี่โมงบ้างนะคะ

นั่งรถไป 1 ชั่วโมง เค้าจะจอดตรงทางเข้าพอดี เดินต่อเข้าอีก ประมาณ 500 เมตร จะมีพนักงานยืนขายบัตรเข้า

บัตรราคา 6000วอน หรือคิดเป็นเงินไทยประมาณ 180 บาทค่ะ

นี่เป็นบรรยากาศโดยรอบนะคะ

มีเรือให้นั่งภายรอบๆ มีร้านขายสมุนไพร เครื่องหอมต่างๆ

แต่ที่แนะนำคือชาค่ะ ชาชื่อว่า Herd Island Tea จะมีให้ชิมค่ะ รสชาติหอม ดื่มแล้วรู้สึกหวาน พอลงคอแล้วจะรู้สึกสดชื่นมากๆ ต้องลองชิมดูค่ะ ใครชอบราคาอยู่ที่ 15000วอน หรือประมาณ 450 บาทค่ะ

อันนี้เป็นขนมปังขอบอกว่าที่นี่ขนมปังเค้าเป็นแบบผสมสมุนไพรจริงๆ แม้กระทั้งมัฟฟินช็อคโกแลต ใครสนใจลองไปชิมได้ค่ะ

นี่เป็นร้านขายของชำของเด็กๆ หน้าร้านน่ารักมากค่ะ

มีส่วนที่จัดเป็นห้องเรียนสมัยก่อนมีเมโลเดียน และเปียโนให้เล่นค่ะ

ร้านขายขนมสมัยโบราณคล้ายๆบ้านเราค่ะ

ด้านนี้เป็นมุมสวนดอกไม้ค่ะ

สโนไวท์ก็อยู่ในสวนดอกไม้ด้วยนะคะ

มีมุมน่ารักๆ หลายมุม ใครไปก็สามารถเลือกเก็บภาพตามสไตล์ได้เลยค่ะ

ยังไงก็ลองไปกันดูนะคะ เดินทางไกลนิดนึงแต่ได้อีกฟิวนึงที่ในโซลไม่มีค่ะ  

ปล.ใครรู้บ้างว่าบล็อคแก๊งมีแอพพลิเคชั่นในไอโฟนหรือไม่บอกทีนะคะ ขอบคุณค่า

วันนี้ไปกินทัคคาลบี้กับเพื่อนที่อาจารย์มาค่ะ ชื่อร้าน อิลโดชิ ทัคคาลบี้ (일도씨 닭갈비)ไม่รู้สะกดถูกมั๊ยนะคะ ตอนเค้าร้านมัวแต่เม้าส์กับเพื่อนฮ่าๆ  แต่ได้ถ่ายรูปเมนูที่ร้านมาค่ะ

อร่อยดีเผ็ดๆหวานๆ รสชาติไม่เหมือนที่เมืองไทย เหมือนอาหารคนละอย่าง จะมีก็แค่กระทะ กับผ้ากันเปื้อนที่มีให้เหมือนกัน

ซุปที่นี่ให้เป็นซุปมันหวาน รสชาติดีค่ะ ทางขวามือเป็นเมนูของทางร้าน

ตอนแรกมาเป็นกระทะของเราสั่งแบบเผ็ดน้อยสุดค่ะ แต่ก็เผ็ดนะคะสำหรับคนทานไม่เผ็ด

พอสั่งทางร้านก็จะนำกระทะที่เต็มไปด้วยผักและเนื้อไก่ชิ้นใหญ่ๆ พร้อมซอสแดงๆ ซึ่งน่าจะเป็นโคชูจังบวกกับการปรุงรสของทางร้าน

ผัดไปเรื่อยๆ

จนเริ่มได้ที่ ใช้เวลาสักพักใหญ่ๆเลยค่ะ

แต่จะมีคนมาผัดให้นะคะ เป็นชายหนุ่มของทางร้านยิ้มแย้มดีค่ะ

พอเริ่มจะสุกเค้าก็จะถามว่าจะเอาท๊อปปิ้งเป็นอะไร มีให้เลือกหลายอย่าง ข้าว รามยอน อุด้ง ชีส และอื่นๆ ตามเมนูฮ่าๆ แต่ที่เราใส่ไปนั้น คือ จือมยอนค่ะ คือเส้นตัดเป็นเส้นแบนๆ อร่อยดีค่ะ

ผัดเสร็จพนักงานจะบอกว่าทานได้แล้วครับ เราก็ลงมือทานกันเลยค่า มันเยอะมากค่า

น่ากินมั๊ย ฮ่าๆๆ

สำหรับเครื่องดื่มทางร้านจะมีน้ำเปล่าให้อยู่แล้ว แต่เราก็สั่งเบียร์ที่จะเรียกกันว่าแมกจู หรือ เหล้าข้าว ที่เรียกว่ามอกกอรี ก็ช่วยเพิ่มรสชาติไปอีกแบบค่ะ

สรุปว่าอร่อยใช้ได้เลยบวกกับบริการโอเค ไม่หน้าบึ้ง และต้อนรับต่างชาติดีค่ะ

เส้นทางไป ลงสถานีบังแบ (방배) อยู่สาย 2 เลขสถานี 229 พอถึงแล้วออกทางออกที่ 1  เดินตรงไปประมาณ 500 เมตร ร้านจะอยู่ทางซ้ายมือค่ะ ร้านจะเป็นร้านสีส้มๆ ผ้ากันเปื้อนของร้านก็สีส้มค่ะ

ลองไปชิมกันดูนะคะ

ปล.บล็อคแก๊งมีแอพพลิเคชั่นในไอโพนมั๊ยค่ะ ใครทราบบอกทีนะคะ

สวัสดี ห่างหายจากการเขียนบล็อก หรือโพสแนะนำร้านอาหารไปนานมาก บอกตรงๆว่า เกือบลืมไปแล้วว่าเขียนเขียนบล็อกอยู่

วันนี้อยู่ดีๆ ก็นึกถึงการกลับมาเขียนบล็อกขึ้นมา จึงรีบค้นหา id ที่จะล็อคอินเข้ามาเพื่อเขียนอีกครั้ง ก็พบว่า ลืมไปหมดแล้ว ทั้งรหัส ทั้งนามแฝง ทำอย่างไร ทำอย่างไรดี

คอมพิวเตอร์ที่ใช้อยู่ตอนนี้ก็ช้า เสียนี่กระไร  กดลืมรหัส ก็รีเซตรหัสใหม่ได้ แต่นามแฝงนี่สิดันลืมด้วย ทำอย่างไรดี ก็ลองล็อคด้วยอีเมล์ ปรากฏว่าล็อคอินเข้าได้ในที่สุด ดีใจจัง เปิดหน้าบล็อกเข้ามา เจออะไรเก่าๆ ที่ลืมไปแล้ว ทั้งชื่อสเตตัสอันเก่า วอลเปเปอร์อันเก่า เรื่องราวร้านอาหารเก่าๆ ที่เคยไปกับคนเก่าๆ ที่ตอนนี้ไม่มีเค้าแล้ว ผลุดขึ้นมา

แม้ว่าจะเคยเขียนแค่ไม่กี่เรื่อง แต่มันก็เต็มไปด้วยความรู้สึก และ กลิ่นอาย ความรู้สึกเดิมๆท่วมท้น  เราไม่รีรอ จัดการเปลี่ยนวอลเปเปอร์ใหม่ ตั้งสเตตัส ใหม่ เรื่องราวเดิมๆยังไม่ลบไป (แอบเสียดาย)เก็บไว้ เผื่อว่าจะได้กลับไปสถานที่เดิมๆ กับคนใหม่ในอนาคตบ้าง ^^

เวิ่นมานาน ตอนนี้ได้มาเรียนแลกเปลี่ยนที่เกาหลีเป็นเวลา 4 เดือน จะพยายามโพสเรื่องราวที่พบเจอ และลงรูปที่ถ่ายไปมาให้ดูกัน  แม้จะไม่ค่อยมีเพื่อนในบล็อกนี้ แต่รู้สึกดีที่ได้โพส เพราะเมื่อเวลากลับมาอ่านอีกครั้ง มันชื่นใจอย่างบอกไม่ถูก จะพยายามโพสบ่อยๆ นะคะ 

สวัสดีทุกคนอีกครั้ง …. ชีวิตที่เกาหลีเริ่มแล้วนะ  ^^ 한국에 ….

ปล. บล็อคเเก๊งมีแอพพลิเคชั่นในไอโฟนมั๊ย ใครรู้บอกด้วย ฮ่า