.. 1st cup & สาวนักไต่เส้นลวด ..
กาแฟแก้วแรกของอาทิตย์ กลิ่นหอมและรสขมจางๆที่รอคอย เพราะเป็นกาแฟดริป ผมจึงปรับความขมของแก้วนี้ได้ตามใจ
ผมหยิบหนังสือเล่มบนสุดของกองหนังสือมาเปิดอ่าน ผมเป็นนักอ่านหนังสือแบบสะสม คือ อ่านไปทีละหน้า สะสมไปเรื่อย ๆ ข้อดีคือ กว่าจะหมดเล่มมันใช้เวลานานมาก ประหยัดค่าซื้อหนังสือไปเยอะเลย ข้อเสียคือ เนื้อหามันไม่ประติดประต่อ ผมจึงมักไม่อ่านนิยายยาวๆ
เล่มที่อ่านเป็นหนังสือเก่าที่เคยอ่านมานานมากมาแล้ว เล่มแรกที่อ่าน มันเดินทางไปถึงไหนแล้วไม่รู้ หากอยู่ในมือใครกรุณาส่งมันเดินทางต่อด้วยนะฮะ ส่วนเล่มนี้ผมได้มาใหม่ ซื้อแบบช่วยคนขาย ประมาณนั้น
มาอ่านด้วยกันไหมฮะ บางส่วนจากหน้าที่ผมอ่านวันนี้ มันเป็นโปสการ์ดจากสาวนักเดินไต่ลวด
"ท่านแขกผู้มีเกียรติที่รัก:
เรามาฝึกเดินไต่ลวดอย่างสนุกสนานกันเถอะค่ะ
ค่อยๆเริ่มจากระดับสูงสิบเซนติเมตรจากพื้น ฝึกสมาธิ ไม่ร้องไห้ ไม่กลัว ไม่ท้อใจ พวกท่านจะหล่นลงพื้นอยู่เสมอ ไม่หยุดหย่อน จนกระทั่งวันหนึ่งที่พวกท่านลืมลวดเส้นนั้น ลืมว่าพวกท่านอาจหล่นลงพื้นได้ จึงถือว่าได้เรียนรู้แล้วอย่างแท้จริง
เมื่อวานมีแขกผูมีเกียรติท่านหนึ่งร่วงจากการไต่ลวดสูงระดับตึกสิบเก้าชั้น ตอนนั้น เขากำลังจะใช้โทรศัพท์มือถือซื้อประกันชีวิตผ่านทางอินเทอร์เน็ตอยู่ ชีวิตคนมีเรื่องไม่คาดฝันเกิดขึ้นบ่อยๆ หลุมพรางก็มีอยู่ทั่วไป ทุกคนจึงควรต้องฝึกเดินไต่ลวดทุกวน
อย่าลืมยิ้มแย้ม เงยหน้า ยืดอก ระวังรอบคอบ ก้าวเดินไปข้างหน้าอย่างกล้าหาญ"
โปสการ์ดลงชื่อ สาวนักไต่ลวด 23 ธันวาคม
(Love in the cards by Jimmy Lao)
ผมมักจะเปิดอ่านหนังสือเล่มนี้ทีละหน้า เพราะแต่ละหน้ามีอะไรเล็กๆน้อยๆ ที่ให้คิดต่อไปอีกไกล
อ่านแค่หน้าเดียวก็หมดกาแฟหนึ่งแก้ว กาแฟก้นแก้วดูจะหวานกว่าเดิม คงเป็นเพราะผมคนน้ำตาลให้ละลายไม่หมดจนมาตกนอนก้น แต่รสชาติที่เปลี่ยนไปในแต่ละระดับของแก้วแบบนี้ ผมก็ชอบนะ
มันเหมือนชีวิตจริง กับบางอย่าง ที่เราค่อยๆคิด ค่อยๆลอง อย่างเข้มแข็ง อย่างกล้าหาญเหมือนสาวนักไต่เส้นลวดว่า ท้ายสุด หลังจากขมมามากแล้ว สุดท้ายเราจะได้รสหวานของความพยายามนั้น
สิ่งที่ผมทำอยู่ก็เป็นแบบนั้นเหมือนกัน เพียงแต่ว่า ผมยังไม่ได้สัมผัสรสหวานเลยสักที แต่คอยดูสิฮะ มันต้องมีสักวัน :)
Create Date : 24 มีนาคม 2555 |
|
6 comments |
Last Update : 24 มีนาคม 2555 8:54:54 น. |
Counter : 1004 Pageviews. |
|
|
|
กำลังจะออกไปบ้านสายสาม
ร่างกายบอกว่าเหนื่อย แต่ใจบอกว่า เดี๋ยวเจอพ่อกับแม่ที่รออยู่ก็จะหายเอง
ไว้เจอกันฮะ