บันทึกการเทรดวันที่24ก.ย..ใจไปแต่มือไม่ไป
วันนี้เช้าเปิดมาหล่นร่วมสิบจุดแล้วเด้งเลย พอกระดานหุ้นเปิดก็ขึ้นไปวิ่งอยู่ในกรอบ976-982 ใจจริงอยากจะเปิดลองตั้งแต่แท่งแรกของ15นาที ที่ราคา975 เพราะเป็นแท่งเขียวยาวนอกbbbซึ่งตามสบการแท่งเทียนจะวิ่งขึ้นไปหาbba แล้วstoก็เป็นขึ้น คือค่าkมากกว่าค่าd นอกจากนั้นในtf2นาทีก็เป็นแท่งเทียนนอกbbb แล้วแท่งเทียนถัดๆไปก็วิ่งขึ้นไปอยู่ในbbแล้วเป็นแท่งเขียวแสดงถึงแนวโน้มการขึ้น แต่อีกใจนึงก็บอกว่าให้รอดูเทรนก่อนตามที่เราเคยทำมา ในที่สุดก็ตัดสินใจรอดูเทรนก่อน จากนั้นราคาก็วิ่งในกรอบแบบขึ้นอย่างช้าๆ มีสัญญาณลองเกิดขึ้นอีกครั้งตอนสิบเอ็ดโมงเมื่อแท่งเทียนขึ้นไปอยู่เหนือเส้น5วัน แต่เห็นว่าขึ้นมาที่981แล้วและก็ขึ้นช้ามากไม่มั่นใจว่าถ้าออกก่อนเที่ยงจะคุ้มไหมเลยคิดว่ารอบ่ายดีกว่า แต่ก่อนปิดเที่ยงโดดขึ้นไปถึง986 บ่ายเปิดโดดขึ้นไปอีกถึง988แล้วหล่นเลย ในtf15นาทีแท่งเทียนตัดเส้น5วันลง stoก็ตัดลง ในtf2นาทีเป็นเข็มนอกbbแล้วตามด้วยแท่งแดง แสดงถึงแนวโน้มว่าลงละนะ ใจคิดว่าจะเปิดช้อตที่985 แต่มือมันไม่ยอมไปเพราะสมองไปคิดว่าตอนเช้ามันทำท่าจะขึ้นนี่นาแล้วจะย่อลงไปลึกแค่ไหนกัน แต่ผิดแล้วครับท่าน จากนั้นก็ลงตลอด มีเด้งบ้างไรบ้างเป็นครั้งคราวสลับกันไป คราวนี้ก็เป๋ดิครับ หาจังหวะเข้าแบบมั่นใจไม่ได้เลย ได้แต่นั่งมองตาปริบๆ พอดีมีธุระต้องออกจากตลาดไปก่อน ค่ำกลับมาเปิดกราฟดู ปรากฎว่าลงไปปิดที่967
วันนี้เราก็เสียโอกาสเช่นเคยทั้งๆที่อ่านออกว่าจุดเข้าอยู่ตรงไหน แล้วจุดออกน่ะหรือครับ ถ้าเปิดลองตอนเช้าก็ปิดก่อนตลาดปิดเที่ยงที่985-986 ถ้าเปิดช้อตตอนบ่ายก็ไปปิดเมื่อเกิดแท่งเขียวท้ายตลาดที่ประมาณ967 ที่ผมเอาสี่เหลี่ยมครอบไว้อ่ะครับ แล้วต่อไปจะเอาไง ก็ต้องตัดสินใจด้วยใจมากกว่าตัดสินใจด้วยสมอง ดีมะครับท่าน อิ อิ ไปดูพรุ่งนี้กันครับ tf week ยังเป็นแท่งแดงยาวเหนือเส้น5วัน20วันและbbaเช่นเดิม สัญญาณส่วนใหญ่เป็นลง แบบนี้น่าจะลงต่อนะครับ
tf day เกิดแท่งเทียนแดงสั้นมีใส้บนยาวตัดเส้น5วันลงมาอยู่เหนือเส้น100วัน สัญญาณส่วนใหญ่ยังเป็นขึ้นอยู่ แต่อาการแท่งเทียนแบบนี้บอกว่าอยากจะลงต่อนะครับ แต่ลงมาชนเส้น100วันแล้วจะเด้งหรือเบรคได้ก็ต้องรอดูกันต่อไป ต้าน 976 990 1004 รับ 956 948 927
tf 60 นาที อยู่ในสามเหลี่ยมทางลง สัญญาณเป็นลงหมด แท่งเทียนล่าสุดเป็นแท่งแดงยาวอยู่ใต้เส้น5วันและตัดผ่านเส้น100วันลงมานิดหน่อยส่ออาการว่าจะสามารถเบรคลงมาได้ จึงน่าจะลงต่อครับ ต้าน 982 1004 รับ 960 955 940
tf 15 นาที อยู่ในสามเหลี่ยมทางลง สัญญาณเป็นลงหมด แท่งเทียนล่าสุดเป็นแท่งแดงสั้นมีใส้บนอยู่ใต้เส้น5วัน ท่าทางอยากลงต่อครับ ต้าน 975 984 รับ 963 944
สรุป น่าจะลงต่อนะครับ พรุ่งนี้ไม่อยู่ครับไม่ได้เข้าตลาด ค่ำๆจะเข้ามาดู ขอให้ทุกท่านโชคดี บายเลยครับ
Create Date : 24 กันยายน 2556 |
|
18 comments |
Last Update : 24 กันยายน 2556 21:22:47 น. |
Counter : 1348 Pageviews. |
|
|
|
แม่นานา อ่านให้ฟัง ช่างซึ้งใจ พ่อนานา มาเล่าใหม่ ใช้คำกลอน
มีสามี ภรรยา อยู่หนึ่งคู่ พวกเขาอยู่ เป็นคู่เคียง ร่วมเรียงหมอน
รักกันดี มีความสุข ทุกช่วงตอน ช่างสุขใจ ไม่เดือดร้อน นอนสบาย
แต่เคราะห์กรรม ช้ำใจ ให้อาเพศ อุบัติเหตุ ภรรยา ตาเสียหาย
เธอตาบอด มองไม่เห็น แทบเป็นตาย ต้องร้องไห้ ฟูมฟาย ตายทั้งเป็น
แต่สามี ดียิ่งนัก รักภรรยา ถึงแม้ว่า ตาทั้งสอง มองไม่เห็น
เฝ้าอดทน ปรนนิบัติ จัดเช้าเย็น ไม่เคยห่าง ไม่ว่างเว้น เช่นนี้ไป
ไม่อยากมา เป็นภาระ กะสามี หางานดี มีให้คน ตาบอดไหม
หางานได้ ในที่สุด แสนดีใจ ถึงต้องไป ไกลก็เอา ทุกเช้าเย็น
คุณสามี ไม่รีรอ ขอรับส่ง กลัวเมียหลง คงลำบาก และยากเข็ญ
ไม่อยากให้ เมียลำบาก ยากลำเค็ญ มองไม่เห็น ไม่เป็นไร ไปส่งเอง
คอยรับส่ง เมียสุขล้น ผัวคนขับ เช้าไปส่ง เย็นไปรับ กระฉับกระเฉง
หลายเดือนผ่าน ผัวขอให้ เมียไปเอง เธอเริ่มสั่น เริ่มหวั่นเกรง แต่เกรงใจ
เขาลองพา เธอไปขึ้น รถเมล์ดู ถึงอดสู ต้องรับกรรม ทำให้ไหว
ให้ลองดู เขาอยู่ข้าง นั่งเมล์ไป ยังอุ่นใจ เขาไปด้วย ช่วยได้ดี
พอลองถึง หนึ่งสัปดาห์ สามีว่า เธอแกร่งกล้า น่าไปเอง ได้แล้วนี่ !
จะได้ช่วย ตัวเอง ได้สักที ! เธอเจ็บแปลบ โดนแบบนี้ ชีช้ำใจ
แสนรันทด ต้องอดทน ไปคนเดียว ช่างห่อเหี่ยว ชอกช้ำ น้ำตาไหล
สามีเค้า ไม่รักเรา แล้วหรือไร ถึงปล่อยให้ ไปรถเมล์ ตามลำพัง
แสนรันทด ต้องอดทน ไปคนเดียว ช่างห่อเหี่ยว ชอกช้ำ น้ำตาไหล
สามีเค้า ไม่รักเรา แล้วหรือไร ถึงปล่อยให้ ไปรถเมล์ ตามลำพัง
พอก้าวขึ้น รถเมล์ เซถลา แต่ยังดี มีคนมา พาไปนั่ง
พอจะลง คนมาช่วย ด้วยดีจัง ช่วยระวัง ป้องกันหก ตกบันได
สามีให้ ไปคนเดียว เหี่ยวใจจริง เราตาบอด เขาทอดทิ้ง เราไปไหน
แต่ทุกครั้ง ก็มีคน ช่วยด้วยใจ เธออดทน จนทำได้ ไม่ยากเกิน
ตามืดมัว ตัวพึ่งตน ทนเอาหนา ยืนบนขา ตัวดีกว่า น่าสรรเสริญ
ช่วยตัวเอง เริ่มเก่งแล้ว แววเจริญ สามีเมิน เดินเองได้ ไม่พึ่งพา
อีกไม่นาน สามีซวย มาป่วยหนัก เขาย้ำนัก รักภรรยา เป็นนักหนา
มีจดหมาย ก่อนตาย ให้ภรรยา ให้คนอื่น อ่านให้นา ขอลาตาย
สามีตาย แต่ยังต้อง ขึ้นรถเมล์ เดินโซเซ เอ๊ะ!ชอบกล คนช่วยหาย
กระเป๋ารถ เดินเข้ามา พูดทักทาย ถามถึงชาย ที่ช่วยหาย ไปไหนนา ?
งงเลยเรา กระเป๋ารถ ถามถึงใคร มีคนไหน ใครมาช่วย ด้วยหรือหวา ?
คุณกระเป๋า จึงเล่าความ ตามออกมา ภรรยา ฟังแล้วอึ้ง ตะลึงลาน
กระเป๋าว่า มาทุกวัน เช้ากับเย็น เป็นต้องเห็น ชายคนหนึ่ง ซึ่งภูมิฐาน
ขึ้นรถเมล์ ป้ายก่อนคุณ มาไม่นาน นั่งหน้าบาน เหมือนรอผ่าน บ้านคุณเลย
รถจอดป้าย ชายนั้นหนอ รอคุณอยู่ คอยเฝ้าดู ประตูหน้า หานิ่งเฉย
ประตูเปิด คุณขึ้นปั๊บ เขารับเลย ใครที่เห็น เป็นชมเชย เขาทุกคน
คุณนั่งแล้ว เขายืนดู อยู่ไม่ห่าง ตลอดทาง อันร้อนอับ และสับสน
พอคุณลง ตรงปลายทาง ห่างผู้คน เหมือนเป็นเงา เขาตามก้น จนจากไป
ตกตอนเย็น เห็นเขาก่อน เหมือนตอนเช้า เหมือนกับเขา คอยเฝ้าอยู่ คุณรู้ไหม
ผู้โดยสาร ทุกคนเห็น เป็นชื่นใจ ชายผู้นั้น เขาเป็นใคร ไม่รู้ฤา...