จริงๆแล้วผู้ชายคนนี้ต่างหากที่เรียกได้ว่าเป็นรักครั้งแรกและรักแรกพบของเราอย่างแท้จริง ตลอดเวลาที่ผ่านมา 15 ปีหัวใจครึ่งหนึ่งของเราอยู่ที่ผู้ชายคนนี้มาตลอดตั้งแต่ตอนที่เราต้องเลิกเกินโดยไม่รู้ว่าเพราะอะไร ทั้งที่ต่างคนก็ยังรักกันแต่เวลาก็พาเรา 2 คนให้ห่างกันไปไกล ไปใช้ชีวิตของตัวเองนานถึง 15 ปี และมีบางเหตุผลที่ทำให้เราไม่เคยได้เจอกันในบางครั้งที่เลี่ยงจะเจอ เพราะอะไรก็คิดว่ารู้อยู่แก่ใจว่ายังรักคนนี้แต่ต้องอยู่กับอีกคนที่คิดว่ารัก เป็นแบบนี้มา 15 ปี จนอะไรๆในชีวิตเปลี่ยนไปมากมายหลังจากเลิกกับแฟนที่คิดว่ารักได้ 3 ปี ใช้ชีวิตอะไรเรื่อยเปื่อยมีใครที่คิดว่าจะรักเข้ามา ก็ไม่สามารถเปลี่ยนแปลงความรู้สึกว่าอยากอยู่คนเดียวได้ไม่เคยคิดจะทำอะไรจริงจังเพื่อให้ใครมารัก ได้แต่ทำอะไรบ้าๆบอๆไปเรื่อยจนวันหนึ่งที่กับมาเจอคนคนนี้ แบบตั้งใจที่จะเจอมันเหมือนทุกอย่างวนกลับไปจุดเดิมก่อนที่จะเลิกกัน คำถามแรกคือ ทำไมเลิกกัน.....เลิกทั้งที่ยังรักและไม่มีปัญหาอะไรกัน และยังปล่อยเวลาให้ผ่านมานานขนาดนี้ ไม่มีหรอกคำตอบ ใครจะไปตอบได้ และช่วงเวลาที่ผ่านมาก็อยู่ใกล้กันแค่นี้แต่ก็ไม่เคยเจอกัน ไม่อยากจะเชื่อเลย จากวันที่เจอกันเราก็กลับมากรุงเทพฯที่พี่เค้ามาส่งนั้นแหละ แต่ไม่ได้คุย เราก็มาทำงาน พี่เค้าก็โทรมา และคุยในเฟซ....คุยกัน กลับมาลองคบกัน....ทุกอย่างที่เค้าเป็นมันเหมือนเดิมที่เค้าเคยเป็นกับเราตอนนั้นเราเด็กมาก คนที่รักและดูแลเราทุกอย่าง ยอมเราทุกอย่างพูดได้เลยว่าไม่มีอีกแล้วที่จะทำให้ได้ขนาดนี้ จนตอนนี้เค้าก็เป็นแบบนั้นไม่เคยลืมว่าตอนนั้นเราเป็นยังไง ถึงตอนนี้เราจะโตขึ้นมากเรื่องเยอะและกินยากแค่ไหน เราก็ยังได้รับการปฏิบัติตัวเช่นเดิม บางครั้งมันก็ไม่อยากจะเชื่อหรอกว่าจะทำให้ได้ขนาดนี้ เกือบ 1 เดือนที่ลองคบกันมา จนไปเที่ยวด้วยกัน ทุกอย่างที่พี่ทำให้หนูรู้ว่าพี่รักหนูอยากทำอะไร อยากได้อะไร หนูได้หมดทุกอย่าง ถ้าพี่เคี้ยวข้าวแทนหนูได้พี่คงทำให้หนูแล้วมั้ง55++

ขอบคุณสำหรับทุกสิ่งทุกอย่างนะคะ .....ชดเชยกับเวลา15 ปีที่หายไปหนูได้คืนมาทุกอย่างโดยเฉพาะความรักที่มันมากขึ้นกว่าเดิมไม่รู้เท่าไหร่.....ขอบคุณสำหรับดอกบัวสวยๆที่ลงไปเก็บมาให้ขอบคุณที่ทอดปลาให้กินถึงมันจะไม่ค่อยสุกก็เถอะ ....ไม่ว่าต่อจากนี้ไปจะเกิดอะไรขึ้น แค่ขอให้มันจบอย่างมีเหตุผลไม่ทำเหมือนเมื่อ 15 ปีที่แล้วก็พอ หนูก็ยังพอใจที่จะใช้ชีวิตคนเดียวแบบนี้ต่อไปแค่เก็บพี่ไว้ในความทรงจำ.......................