...ควันหลงปีใหม่...

- วันพุธ -
เมื่อวานเขียนเมล์ไปถามคุณ Purchasing เรื่องเที่ยว
มี Auto Reply กลับมาว่าไม่อยู่ กลับวันนี้
วันนี้เห็นคุณ Purchasing เช็คเมล์ตอนเช้า
จากนั้นก็เงียบหายไป เราก็แบบว่าถามสั้นๆ ไมไม่ยอมตอบฟะ?
(ไม่คิดเล้ยว่าเค้าหยุดไปหลายวันต้องมาเคลียร์งาน แหะ แหะ)
ตอนบ่ายคุณ Purchasing ถึงได้ตอบเมล์มา
เฮ้ย...ถามไปประโยคเดียว ตอบกลับมาเกือบหน้า A4
แถม link ประกอบการตอบแบบข้อมูลแน่นปึ้ก
อ่านแล้วอึ้ง เขียนกลับไปขอบคุณและถามอีกหนึ่งประโยค
คุณ Purchasing เช็คเมล์ทันทีก่อนหายไปหนึ่งชั่วโมง
และกลับมา(อีกครั้ง)ด้วยข้อมูลความยาวเกือบหน้า A4
โอ้...จอร์จ...มันยอดมาก ข้อมูลหนาปึ้กจริงๆ
(ที่หายไปชั่วโมงนี่ไปเขียนเมล์นี้อย่างเดียวรึเปล่าคุณ?)
นี่ถ้าไม่เกรงใจว่าไม่ได้สนิทกัน แถมพี่แกเป็นผู้ชาย
จะชวนไปแบกเป้เที่ยวแล้วจริงๆ นะเนี่ย ^ ^"
Note-สำหรับคนที่โทรไปหาตอนเราอยู่เชียงใหม่
แล้วพูดสั้นๆ แค่ว่า "หิวข้าว" ตอนบ่ายสาม
(อุตส่าห์เป็นห่วงนึกว่าไม่ได้กินจริง ที่แท้เป็นมุขตลกอยากกินฟรี)
อีกเดือนกว่าเองนะคะ...ก็จะถึงวันคล้ายวันเกิดแล้ว
เพราะฉะนั้นถ้าไม่เจอกันก่อนหน้านั้น เป็นอันหมดสิทธิ์กินฟรี 555
(จะตลกเบี้ยวไม่ยอมเลี้ยงทั้งวันเกิดและขอโทษอ่ะ มีไรไหม?)

- วันพฤหัส -
คนในตึกกลับมาทำงานกันเยอะแล้ว
แต่ก็ยังมีชาวต่างชาติบางส่วนยังลาอยู่
กลับมาอีกทีวันจันทร์ โห...ดีจริงๆ
งานเริ่มยุ่งแล้ว เพราะพอหยุดยาวกลับกันมา
ต่างคนก็ต่างอยากได้ update โน่นนี่
เหอะ เหอะ อาทิตย์หน้าตอนกลับมาครบตายแหงแก๋

- วันศุกร์ -
ลงชื่อ book ตั๋วไว้แล้วล่ะ จะหาเพื่อนไปได้รึเปล่าไม่รู้ >__<
ขอบคุณคุณแฟนวันคี่ ที่พร้อมจะลุยด้วยกันเสมอ(แม้คุณแฟนจะมีแฟนแล้ว)
ขอบคุณ Patty ที่ตัดสินใจกันง่ายๆ ซะอย่างนั้น
เดี๋ยวก็รู้ว่าสุดท้ายจะเหลือใครที่สามารถบ้าง(เฮ้อ...ลำบากจัง)
ตอนเย็นไปทานอาหารใน Food Hall-Siam Paragon
แบบว่าหาเวลามานาน ได้ฤกษ์ทานข้าวรับปีใหม่กันสักที
คุณแฟนวันคู่บอกว่าอาหารอินเดียอร่อย แต่ไม่ได้สั่งอ่ะ
ดันไปซื้ออาหารจีน อาหารญี่ปุ่น และอาหารเวียดนาม
เอาเป็นว่าความอร่อยเรียงลำดับจากปกติไปน้อย ไม่ประทับใจเลย
ตัวคุณแฟนวันคู่เอาตัดช่องน้อยแต่พอตัวด้วย Bread Talk
ก่อนจะไปร้องคาราโอเกะกันทั้งๆ ที่เรามึนหัวและคุณแฟนวันคี่เจ็บคอ
ตามฟอร์ม...ได้ข่าวว่าเป็นผู้หญิงกันทั้งสี่คน ร้องเพลงแมนมาก
ทั้งสกาแล็กซี่ โปเตโต้ ดัง-พันกร(ใครเลือกฟะ?) ฯ
ร้องๆ ไปตอนหลังชักเปลี่ยนใจ เริ่มเลือกเพลงที่ดู music VDO ได้แทน
จากนั้นมาช่า ทาทา เกิร์ลลี่เบอร์รี่ และแคท ก็ถูกเลือก
(เอ่อ...ได้ข่าวว่าเป็นผู้หญิง จะดูผู้หญิง sexy ทำไมเนี่ย?)
ไม่ค่อยร้องเท่าไหร่ เน้นดู music VDO ล่ะทีนี้
ระหว่างกลับบ้านพี่คณะโทรมาด้วยเสียงแย่มากๆ ก่อนจะเริ่มบ่น
เพราะเป็น Friday night แท้ๆ พี่แกยังติดอยู่ที่ทำงาน
ก่อนนอนโทรหาพี่คณะอีกที เฮ้ย...พี่ยังทำงานไม่เสร็จอีกเหรอ
บอกให้กลับบ้านไปนอนแล้วทำต่อวันนี้ พี่แกก็อารมณ์ต้องทำให้เสร็จ
สุดท้ายเลยบอกว่าจะกลับบ้านเมื่อไหร่โทรบอกด้วยแล้วกันแก
เข้านอนพร้อมกับเปิดโทรศัพท์ทิ้งไว้ที่หัวนอน แล้วโทรศัพท์ก็ดังจริงๆ
พี่คณะเชื่อคนง่ายมาก โทรมาบอกว่าเออ...ทำเสร็จจะกลับแล้วนะ
บอกให้พี่แกขับรถกลับดีๆ ก่อนดูนาฬิกาที่มือถือพบว่าตีหนึ่งกว่าอ่ะ
แย่จัง...อดคิดถึงสมัยเรายังบ้าพลังอย่างนี้ไม่ได้อ่ะ คิดแล้วเซ็ง
Note-พี่เหมียวบอกว่าหลังๆ มานี่พวกแกสองคนสนิทกันจัง
ก็แหงดิพี่ ตอนเพื่อนสองคนที่ฝ่ายยื่นใบลาออก หนูก็เครียด
หาคนบ่น ก็เหลือแต่พี่สลัดกับพี่คณะ ซึ่งพี่สลัดก็ไม่มีเวลาให้
สุดท้ายเด็กใจร้อน หัวแข็ง ความอดทนต่ำ ขี้บ่น สองคนก็รวมหัวกันได้
แว่บมานั่งโรงอาหารกันเป็นประจำ ไม่สนใจสายตานายซะอย่างนั้น
ตอนนี้อยู่คนละที่ เลยต้องโทรหากันแบบสายไหม้เป็นระยะ
เหอ เหอ พี่คณะชั้นจะอยู่รอดทำตามแผนการณ์ที่วางไว้ไหมเนี่ย?

- วันเสาร์ -
เพิ่งเข้าใจว่าเรื่องเพศเป็นเรื่องที่สำคัญมากจริงๆ ด้วย
จำเพศไม่ได้ ทำอะไรต่อไม่ได้เลย รูปประโยคผิดไปหมด >__<
วันนี้อาจารย์อึ้งไป เพราะครึ่งนึงของเด็กในห้องมาจาก class เดียวกัน
แล้วทุกคนก็ไปเรียนภาษาแบบไม่มี Dictionary
อาจารย์แบบว่าเอ่อ...dict ล่ะจ๊ะ ทำไมไม่มีมาเปิดกัน
บอกอาจารย์เสียงอ่อยๆ ว่าอาจารย์ class ที่แล้วห้ามพก dict ค่ะ
แบบว่าคนละคน วิธีการเรียนการสอนก็แตกต่างกันไป
อาจารย์คนนี้เลยบอกว่าคราวหน้าเอา dict มาด้วย ครูไม่ว่า
โอเชเลย น้อง dict หนูนอนนิ่งอยู่กับบ้านมานาน(จนฝุ่นจับ)แล้ว
แว่บไป TK Park แต่หาหนังสือที่ต้องการไม่ได้
(ไม่ได้ไปมาหลายเดือนแล้ว คิดถึงจังแต่อยู่นานไม่ได้เพราะมีนัด)
ก่อนไปทำบุญโลงศพรับปีใหม่ที่วัดหัวลำโพง(คุณตายจะได้มีโลงนอนไง)
แล้วไปหยุดที่ Food Loft เซ็นทรัลชิดลม
แทนที่จะเป็น Siam Paragon อย่างที่ตั้งใจไว้ทีแรก
อ่ะนะ คุณหญิงเธอบอกว่าจะไปเอาของ ก็เลยไปชิดลมกัน
ถามว่าไปเอาอะไรก็ไม่ได้บอก สุดท้ายไปเอาโบรชัวร์ความงามนั่นเอง
เข้าไปฟังๆ คุณหญิงถามๆ เม้าท์ๆ กับคุณคนขาย ก็เพลินดี
ก่อนจะไปหาแม่ ส่วนคุณหญิงแยกไปหาหมอต่อ นัดกันใหม่อาทิตย์หน้า
หวังว่าอาทิตย์หน้าหนูยุ้ยจะตามไปทานข้าวฉลองปีใหม่กันได้นะ
Note-ถ้าตอนคุย Skype มีช่วงเรางงๆ ขอโทษทีนะ
ไม่ได้ไม่อยากคุยหรือไม่สนใจ แต่กำลังง่วงจัดเพราะยาแก้แพ้อ่ะ

- วันอาทิตย์ -
เมื่อวานตอนหัวค่ำโทรนัดคุณหมอจนได้ ไม่ได้ไปหาซะนาน
กำลังจะไปหาหมอ...เจ็บตัวอีกแล้วตู >_<



Thanks to เฮียกัง
ดีใจ...ที่ได้สวัสดีปีใหม่ผ่าน MSN กันวันนั้น
ขอบคุณ...ที่ทำให้อยากกลับเข้าไปในเว็บถ่ายภาพอีกครั้ง
เพิ่งรู้สึกเหมือนกันว่าเกือบสามปีที่ห่างมา คิดถึงเหลือเกิน
คิดถึงภาพถ่ายสวยๆ ของคนที่เอามาโพสต์
คิดถึงภาพใน Portfolio ของตัวเอง
(ตอนนี้โดนลบไปแล้วแหง ต้องเริ่มสร้างกันใหม่)
คิดถึงคำติชมจากทั้งมือใหม่และผู้เชี่ยวชาญทั้งหลาย
รอหน่อยนะ...ขอให้เรารู้สึกว่าพร้อมกว่านี้ก่อน
รับรอง...ว่าจะกลับเข้าไปสู่ความอบอุ่นนั้นอีกครั้ง



Special Thanks to ของขวัญปีใหม่
ที่ส่งตรงมาในความรู้สึกเมื่อวันที่ 1 มกราคมพอดิบพอดี
...เวลาทำข้อสอบที่มีเวลาจำกัด
ฉันมักจะข้ามข้อที่ทำไม่ได้ไปทำข้อที่ทำได้ก่อน
เพื่อที่จะได้มีเวลามากพอมาคิดข้อที่ทำไม่ได้อีกครั้ง
และถ้าสุดท้ายฉันทำโจทย์ข้อที่ยากสำหรับฉันไม่ได้จริงๆ
ก็อาศัยอาการเดาตอบเพื่อให้มีส่งอาจารย์ไป
หรือถ้าเป็นข้อสอบแบบบรรยาย ก็คงต้องเว้นว่างไว้...
...แล้วฉันก็พบว่าโจทย์บางข้อ คำถามบางคำถาม
เป็นสิ่งที่ฉันไม่สามารถหาคำตอบได้โดยง่าย
และเป็นสิ่งที่เมื่อฉันไม่สามารถหาคำตอบได้แล้ว
ฉันจะไม่สามารถเดินต่อไปเพื่อตอบคำถามอื่นๆ
หรือแม้แต่เดินต่อไปเพื่อที่จะให้พ้นคำถามนี้ได้
คำถามสำคัญที่ถูกส่งมาโดยคนส่งไม่รู้เนื้อรู้ตัว
กลับเป็นสิ่งที่ยากในการตอบ ไม่รู้ว่าจะต้องใช้เวลาเท่าไหร่...
...สิ่งที่ยุ่งยากคือฉันกล้าหาญพอที่จะตั้งคำถามให้กับตัวเอง
อย่างซื่อตรงต่อจิตใจของตัวเองมากที่สุด เท่าที่ฉันจะสามารถทำได้
คำถาม ซึ่งฉันเคยตอบกับตัวเองอย่างซื่อตรงที่สุดมาแล้วครั้งหนึ่ง
แต่เมื่อเวลาผ่านไปดูเหมือนว่าคำตอบนั้นอาจไม่ใช่คำตอบสุดท้าย
ทำให้ฉันเริ่มหวาดกลัวกับการหาคำตอบใหม่อีกครั้งในครั้งนี้
เพราะกลัวว่าคำตอบที่ได้จะไม่ตรงกับสิ่งที่ฉันเคยตอบตัวเองไป
และเกรงว่าคำตอบที่ได้จะเป็นสิ่งที่ฉันไม่อยากเป็นมากที่สุด...
...บางครั้งคนเราก็ไม่ควรจะทำให้ชีวิตมันยุ่งยากเกินกว่าที่ควรจะเป็น
แต่ฉันก็ได้ทำมันลงไปอีกครั้งหนึ่งอย่างเต็มใจ ตามนิสัยไม่ดีของตัวเองแล้ว
เมื่อไหร่นะ? ที่ฉันจะเรียนรู้กับการนั่งนิ่งๆ ไม่ต้องคิดอะไร
ไม่ต้องสนใจตั้งคำถาม ไม่ต้องสนใจหาคำตอบ ปล่อยให้ทุกอย่างเป็นไป
แล้วถ้าวันนึงฉันสามารถเป็นอย่างนั้นได้ ฉันจะรู้สึกดีกว่าที่เป็นอยู่ไหม?...



//web.tickle.com/color/?test=colorogt
เจ้าของไดฯ ได้สีแดงค่ะ ค่อนข้างตรงซะด้วยนะ แม้ว่าจะเป็นนิสัยที่ไม่ค่อยดีก็ตาม 555
(ขอบคุณคุณแฟนวันคู่-สาวสีส้ม ที่ส่งมาให้ ไม่คิดมาก่อนนะเนี่ยว่าเราจะได้สีแดง)
ลองเล่นมะ?

Create Date : 08 มกราคม 2549		2 comments
Last Update : 8 มกราคม 2549 9:03:55 น.
Counter : 522 Pageviews.
Share Tweet