บนหนทางเเสนเหงา
มีผู้หญิงเศร้าคนนี้
คนที่รักบทกวี
เเละมีความรักมากมาย
บนหนทางเปล่าเปลี่ยว
มีผู้เดินคนเดียวคือฉัน
ท่ามกลางสายฝนเย็นฉ่ำ
ที่กระหน่ำถึงขั้วหัวใจ
ลาทีหยาดน้ำตา
เเละความรักที่เคยให้
เมื่อไม่รักไม่จริงใจ
ขอลาไกลชั่วนิรันดร์

เพลงซึ้งจังเลยค่ะ

คุณนกจ๋า
คิดถึงที่สุดเลยยยยยยยยยยย
สบายดีหรือเปล่า
งานยุ่งมากไหม
หัวใจกระชุ่ทกระชวยหรือเปล่า
คิดถึงๆๆๆ

เพลงหวาน...บล็อกหวาน
แข่งกับคุณอัล
อินเลิฟอีกคนหรือเปล่าน้อคุณนก

ระหกระเรหินไปตามเวลาแต่ก็ยังกลับมาเยือนนะไอ้น้อง หวานเสมอ

ฝนกลับบ้านแต่ละครั้ง รู้สึกเลยว่าพ่อ,แม่
ลำบากกับการกินของเราจัง จะกินโน้น
กินนี่ ก็นะ เบื่ออาหารถุงที่กรุงเทพจะแย่
นาน ๆกลับทีก็เรียกร้องมากหน่อย..เอิ๊กๆๆ

คิดถึงนกเช่นเคยค่ะ

รอรับแผนที่อยู่จ้า...
ว่าแต่... คิดดีแล้วเหรอ
ไม่กลัวอัลหอบผ้าหนี
ไปอยู่กับนกเลยเหรอ
อิ ๆ ๆ

คุณอาลีอา...
บทที่นำมาวาง
เศร้าจัง..แค่บทกวีนะคะ
สำหรับคน..สดใสร่าเริงนะคะ



คุณนิตยา...
เพลงไพเราะค่ะ
เป็นเพลงที่ชอบอีกเพลงหนึ่ง
ชอบฟังเพลงเก่าๆ นะคะ
ถ้ามีเวลาเชิญแวะมาฟังเพลงได้ค่ะ



คุณนา...
นกสบายดีค่ะ
คุณนาก็คงสบายดีนะคะ
ยังคงคิดถึงเสมอๆ นะคะ



คุณนาง...
ความรักที่มี
อยู่กับพ่อ แม่ พี่ น้อง
วิถีในทุกวันนี้ อยู่กับครอบครัวค่ะ
คุณนางล่ะคะ สบายดีนะคะ
คิดถึงคุณนางและเพื่อนๆ ในกลุ่มเสมอค่ะ



พี่พราน...
เรื่องเรียนเป็นไงบ้างคะ
เรียนหนักมั้ยนี่ เครียดเปล่า
นกรู้ค่ะ ว่าพี่พรานเก่งอยู่แล้ว
เนอะ พี่ชาย อิอิ



ฝนจ๋า...
ไม่มีความรักใด
ให้เราได้มากเท่า
กับความรักของพ่อแม่ค่ะ
วันเสาร์ทีไร นกเองก็จะได้รับโทร
และคำถามที่ถามเสมอเลย...
วันนี้อยากกินอะไร แล้วแม่ก็เตรียมๆๆ
กลับไปถึงบ้าน ก็จะได้กินตามที่บอกค่ะ
พ่อกับแม่ฝน ก็คงเหมือนกันนะคะ ใช่มั้ย



อัลจ๋า...
ไว้ปลูกบ้านเสร็จก่อนนะคะ
จะส่งแผนที่ไปให้ คิดดีแล้วจ้า
อยากให้อัลหอบผ้ามาอยู่ด้วยเลยน๊า
ว่าแต่...อย่าเคาะกะลา ให้หมาดีใจล่ะ อิอิ

แวะมาอรุณสวัสดิ์คุณนะคะ
คิดถึงเสมอเช่นกันนค่ะ

สวัสดีครับคุณนก ยังขยันเหมือนเดิมนะ

บล็อกยังคงสวยเช่นเดิม

สบายดีนะครับ

ละเลียรินยินเสียงนกบินผกผิน
กระดกลิ้นสิ้นเสียงเพลงบรรเลงหวาน
รสสุราพาหัวใจให้สำราญ
ยามเบิกบานสานคำกลอนเมื่อตอนเมา.... อิอิ

แวะมาทักทาย..ครับ

ฝันดีจร้า..

ไปทำบุญที่ไหนมาหรือเปล่าคะคุณนก

ใช่ค่ะ พ่อแม่ฝนเหมือนพ่อแม่นกเลย
บอกเถอะ อยากกินอะไร จัดให้ทุกอย่าง
ตามความต้องการ

ช่วงนี้
นกมีกิจการอะไรยุ่งอยู่หรือเปล่า ไม่เห็นเลยอาทิตย์นี้
ยังคิดถึงนกอยู่เสมอเน้อ

น้านกครับ....

ผมปัณณ์ครับ...ป้าปลายแปรงให้ผมมาแนะนำตัวขอรับ
น้านกสบายดีนะครับ....หัวยุ่ง หัวฟูกะงานเหมือนเดิมหรือเปล่า

นกเจ้าเอย...

บินไปมีความสุขแล้วสิ เลยทิ้งบล็อกซะนานขนาดนี้
ยังไงอัลก็ดีใจกับความสุขของนกเสมอ...

ถึงวันนี้ไม่พบพาน แต่ก็ยังคิดถึงสม่ำเสมอทุกเวลาจ้ะ
ถ้ากลับเข้าบล็อก ก็แวะทักกันด้วยนะ ..ยิ้มหวาน..

หนูนก
ผกผินบินจร
สุนทราภรณ์คนโปรดเราเหมือนกัน

นึกไม่ออกว่าต้นฉบับใครร้องไว้ แต่คุณตู่ก็ทำให้ไพเราะซาบซึ้งไม่แพ้กัน

ทุกสิ่งจบสิ้นลงที่ความตาย!!!วุ่นวายทำไม?

บ้านนี้เจ้าของ..อู้งาน
สองเดือนแล้วแช่หน้าบล็อคอยู่นี่....