โอ้ คุณแจงเห็นหัวข้อวันนี้แล้วหวาดเสียวค่ะ
นึกว่าคุณแจงรำลึกความหลังเมื่อครั้งที่เศร้าใจเสียอีก
แต่อ่านดูกลายเป็นรำลึกความหลังเมื่อครั้งสุขใจ
ที่ได้ดูละครที่ชอบนี่เอง อิอิ

เพลงนี้เพราะและความหมายดีจริงๆ ค่ะ
เมื่อเธอพบใครดีกว่า ก็บอกลากันสักคำ...
การที่เงียบหายไป บางทีก็เจ็บปวดสำหรับคนที่ถูกปล่อยให้รอ
ความรักแบบคาราคาซัง ทำให้หัวใจฟื้นตัวได้ยากลำบาก
บางทีก็คิดว่าตัดใจ บางทีก็คิดเข้าข้างตัวเองว่าเดี๋ยวเขาคงกลับมา
ประมาณนั้น...ว่ากันไป คิดถึงความหลังหน่ะค่ะ

ส่วนละคร เหมือนเดิมๆ ขอคอมเม้นท์คนต่อไปละกัน
อ้อนอ่อนเรื่องละครค่ะ

ดีใจที่เห็นตัวหนังสือ...กำลังคิดถึงอยู่พอดีเลยค่ะ^^

ชอบคำนี้จั่งค่ะ

หากความสุขที่ได้รับคือบาดแผลของใครบางคน

มีความสุขในวันหยุดพักผ่อนค่ะ

เรื่องนี้เคยดูเหมือนกันค่ะ แล้วก็คิดว่าความรักเป็นสิ่งดีแม้จะสร้างความเจ็บปวดให้กับบางคนก็ตาม แต่ถ้าเราพยายามเข้าใจว่าทำไมความรักของเราถึงเป็นแบบนั้น เราก็จะมีความสุขได้

ความรักในมุมมองของส้มมีทั้งเสียสละ ในขณะเดียวกันก็มีความเห็นแก่ตัวแฝงอยู่ด้วย มันขึ้นอยู่กับอะไรหลายๆ อย่างในเวลานั้น แต่ท้ายที่สุดไม่ว่าผลจะออกมาเป็นยังไงเราก็ควรยอมรับและดีใจที่ครั้งนึงเรามีความรัก

ขอบคุณนะครับ คุณแจง ที่เดาตอนจบแล้ว
อุตส่าห์อ่านจนพบว่า ไม่ได้จบอย่างที่คิด
สำหรับคนที่อ่านจบทั้งในรวดเดียวและหลาย
รวดต้องนับว่าเป็นยอดนักอ่านจริง

แต่เขิลลล ครับเขิน ชมซ้าตัวลอย เนี่ยดีว่ามี
ลูกเป็นสาวแล้วนะครับ ไม่งั้นพี่หนูหล่อมี
หว่านหวาย

เรื่องของคุณแจงนี่ก็ดีมากเลยครับ เป็นแง่มุม
ที่คนมีความรักควรได้เก็บไว้ใคร่ครวญ รักด้วยใจ
หรือด้วยสมองก็ต้องมีสติเผื่อไว้บ้าง เราอาจต้อง
แพ้ใจตัวเราเอง แพ้ใจเขา แพ้โชคชะตาฟ้าลิขิต
แพ้มือที่สาม เหอ เหอ ความรักก็เป็นเกมแหละครับ
ต้องมีใจเป็นนักกีฬา แพ้ก็คือแพ้ ใช่ก็คือใช่ ไม่ใช่
ใยต้องฝืน

ขอให้มีความสุขนะครับ หนาวมากหรือยัง ที่บ้าน
เขาใหญ่นี่ ฝนยังตกทู้กกกวัน

จำไม่ได้แล้วอ่ะค่ะ เรื่องราวของสามหนุ่มเนื้อทอง
แต่พอคุณแจงรื้อฟื้นขึ้นมาก็พอคุ้น ๆ เหมือนกัน
จำได้ว่าดู แต่ไม่ได้ติด เลยไม่ได้ติดตามตลอดเรื่องนะคะ
ไม่รู้ว่าเริ่มยังไง จบยังไง เลยไม่ได้อินเท่าคุณแจงอ่ะจิ

แต่พอฟังที่คุณแจงว่าแล้ว ทำให้ปอยนึกถึงอีกเรื่องนะคะ
เคยบอกไปแล้ว ว่าเป็นซีรีย์เรื่องโปรด sex and the city ค่ะ
เป็นเรื่องราวความรัก ความสัมพันธ์ทำนองเดียวกันเลยนะ
ไม่มีใครดีสุด ๆ ไม่มีใครร้ายสุด ๆ เหมือนละครไทยทั่วไป
สมจริงสมจัง ทุกคนมีบทบาทในชีวิตและดำเนินไปตามนั้น
แล้วแต่ว่าโชคชะตาจะพัดพาไปทางไหน อย่างไรบ้างน่ะค่ะ
ติดตามสาวทั้งสี่มา 6 ปี ได้อะไรกลับมามากมายเลยล่ะ
ทำนองเดียวกับที่คุณแจงเขียนเลยค่ะ เรื่องความสัมพันธ์
เรื่องความรัก ไม่มีอะไรถูก ไม่มีอะไรผิดทั้งนั้นนนะคะ
ในชีวิตจริง เราไม่สามารถเขียนบทได้ว่าจะจบยังไง
มีแต่ดำเนินไปเรื่อย ๆ แต่ที่เราต้องทำคือเรียนรู้จากมัน

ละครที่ชอบก็เหมือนคุณแจงค่ะ ทำให้เรามีความสุขไปกับมัน
แม้ว่าบทจบหรือเรื่องราวจะไม่ได้เป็นเหมือนที่เราคาดหวัง
แต่มันคือ "ชีวิตจริง" ที่เราต้องยอมรับมันอย่างที่มันเป็น
อยู่ที่ว่าจะยอมรับมันอย่างไร ขมขื่นเจ็บปวดเพราะผิดหวัง
หรือยิ้มรับหน้าชื่นตาบาน เพราะมันคือสิ่งที่เกิดขึ้นไปแล้ว
และไม่สามารถเปลี่ยนแปลงได้...นั่นแหละ ทำให้สุขใจ
เพราะยังมองโลกในแง่ดีได้ แม้ว่าจะไม่สมหวังก็ตามนะคะ

ว่าไปเรื่อยค่ะ เหอะ ๆ

................

คนในจดหมายรัก แหะ ๆ ก็คนที่คุณแจงก็รู้ว่าใครนั่นแหละ
ขอโทษนะคะที่ไม่ได้ตอบเมล์คุณแจงเลยอ่า รู้สึกผิด ๆ
มีเรื่องให้คิดหลายเรื่องเลย ยังคิดไม่จบสักทีค่ะ เหอะ ๆ
เดี๋ยวจะเล่าให้ฟังทีหลังแล้วกันนะคะคุณแจงขา แต่กระนั้น
ก็ยังคิดถึงคุณแจงเหมือนเดิมนะ

มีของฝากค่ะ อยู่ที่บลอคไปเอาด้วยนะ กลัวเพื่อนดองบลอค

ป.ล.คุณแจงลงโค้ดกันก๊อปปี้ข้อความเอาไว้เหรอคะ ฮือ ๆ
เมื่อกี้ปอยพิมพ์ไปยาวเฟื้อยเลยค่ะ แต่ว่าคอมพ์เจ๊งโบ๊ง
ปกติจะกดก๊อปเม้นต์ตัวเองเอาไว้ เผื่อเนทหลุดไรงี้ขึ้นมา
กดก๊อปเม้นต์บลอคนี้ไม่ได้ เลยต้องพิมพ์ใหม่หมดเลยค่า

บอกแค่ชื่อเรื่อง จำไม่ได้เลยค่ะ เพราะมันนานจริงๆ
แต่ว่าพอบอกว่ามีใครแสดงมาบ้างก็จำได้เลา ๆ
แต่ก็แค่เลาๆ อ่ะคะ เพราะว่าเรื่องราวนั้นต้องบอกเลยว่า
ลืมไปหมดแล้วอ่า .. น่าหามาดูอีกจัง สงสัยว่า
ต้องใช้บริการของยูทูปแน่นอนเลยอ่ะค่ะ


...........

แต่ว่าด้วยเรื่องราวธรรมดาแบบไม่ซับซ้อนอย่างนี้
น่าดูนะคะ เพราะความรักจะว่าไปแล้วใครที่มองมันง่ายๆ
มันก็ง่ายคะ แต่ว่าใครที่มองว่ามันยาก มันก็คือว่า
ยังเป็นเรื่องยากอยู่เหมือนเดิมล่ะคะ ...

ขอบคุณที่ไปให้กำลังใจค่ะ
พลอยก็วุ่นๆไปตามเรื่องค่ะ
ชีวิตคงเหมือนละครที่ยังไม่ถึงตอนจบ
ก็ต้องลุ้นกันต่อไปว่าบทสรุปสุดท้ายละคร
ชีวิตของพลอยจะลงเอยอย่างไร เชื่อว่าบางที
ชีวิตคนอื่นๆอาจจะเป็นเช่นเดียวกับพลอยก็ได้

ขอให้แจงสอบใบขับขี่ได้สำเร็จนะคะ
เอากำลังใจมาฝากค่ะ

คุณแจงขา บล็อกนู้น หญิงสาวผู้หลงรักพระอาทิตย์
ได้รับแรงบันดาลใจมาจากสายรุ้งหน่ะค่ะ
สายรุ้งที่พาดผ่านท้องฟ้า ในเย็นวันที่เขียนบล็อกนั่นเอง
ก็พระอาทิตย์พวกสายฝนเป็นสายรุ้งสวยงามเหลือหลาย
แต่อ้อนกลับคิดว่าสายรุ้งถ้าเป็นหญิงสาว ก็คงจะน่าสงสารนะ
เป็นหญิงสาวที่หลงรักพระอาทิตย์
จนยอมกลายเป็นสายรุ้งเพื่อจะได้อยู่ใกล้ชิดดวงอาทิตย์
ประมาณนี้ค่ะ เพ้อเจ้อๆ งง ๆ เปล่าคะ

ที่ถามเรื่องเพลงอ้อนเป็นประเภทชอบฟังเพลงซ้ำๆ ค่ะ
ชอบเพลงไหนก็จะฟังไปเลยเพลงเดียวค่ะ
พอเบื่อก็จะฟังเพลงอื่นต่อไป แหะๆ เพลงที่ปลื้มช่วงนี้
เป็นเพลงของ กรู๊ฟไรเดอร์ค่ะ เพลง เธอทั้งนั้น
ไม่รู้คุณแจงเคยฟังเปล่า เพราะดีนะคะ

เรื่องนี้ไม่เคยดูเลยค่ะ แต่รู้จักเพลงนี้ค่ะ ไม่ได้ฟังนานแล้ว

คงต้องไปหาละครเก่าเรื่องนี้มาดูบ้าง พี่หมวยเพิ่งดู "ไม้เมือง" จบไปค่ะ ชอบจัง แอนดริวแสดงดี แต่เบ้นซ์เป้นเกลียวไหมที่น่าหมั่นไส้มากเลยค่ะ ไม่น่าเห็นใจเหมือนในนิยาย

พี่ก็คิดถึงแจงนะ แต่ช่วงนี้พี่ก็ไม่ค่อย up blog เหมือนกัน หลายๆวัน up ทีค่ะ

มีความสุขในวันทำงานค่ะและทุกๆวันน่ะค่ะ

ป.ล........ เจ้านายหัวใจ........ มีคนตั้งให้อ่ะค่ะ

อย่าลืมแวะไปเยี่ยมกันอีกน่ะค่ะ........

วันนี้อ่านข้อความในบล็อกนี้แล้ว
รู้สึกเบา สบาย ง่าย แต่งดงาม...
รู้สึกแบบนี้จริงๆ นะ

แง่มุมความรักจากในละคร
บทเพลงกับความทรงจำ
มุมมองของ จขบ.
สวยงามมากค่ะ

แหะๆๆ ละครใหม่จัง ไม่รู้จักครับ ชื่อดาราก็ล้วนแต่ใหม่ๆ นึกหน้าไม่ออกเลย (แต่รู้จักรวิชนะครับ กรี๊ด)

อ่านดูแล้ว ก็รู้สึกดี ที่หนุ่มสาวในเรื่องได้พบกับความสุขตอนจบนะครับ ถึงขึ้นต้นมาจะเป็นคนละคนคนละคู่กันก็เหอะ

เอาน่า... บางที เราอาจจะเป็นและมีคนคั่นเวลาในบางช่วงชีวิต ใครจะไปรู้เนาะ แต่ไม่ว่าตอนนี้เราจะอยู่กับใคร ก็ดีแล้ว ที่คิดว่าคนนี้แหละที่ใช่ ทำให้ดีที่สุด ก็ไม่ต้องเสียใจทีหลังนะครับ

เพลงนี้เพราะจังคุณแจง เศร้าง่ะ แง้

สวัสดีจ้าแม่น้องนางฟ้าคนสวย
ละครเรื่องนี้พี่ไม่เคยดูเลยค่ะ
แต่มีนิยายอยู่บนชั้นหนังสือที่บ้านล่ะ (แต่ไม่ได้อ่าน แหะ ๆ )
ฟังจากที่น้องแจงพูดถึงทำเอาอยากอ่านขึ้นมาตงิด ๆ แฮะ

เดี๋ยวลองอ่านดูแล้วได้มุมมองยังไงค่อยมาแชร์กันนะจ๊ะ

ชอบเป็นนางร้ายคะ เพราะทุกวันนี้เป็นนางเอกอยู่ แต่เป็นนางเอกที่เจ้าชายตายไปแล้ว แต่ยังไม่ได้เผาแค่นั้น แล้วก็ยังไม่ไปผุดไปเกิดซะด้วย อิอิ


...
สงสัยจะเป็นนางเอกเกาหลี ถ้าไม่ตายก็โดนทิ้ง เหมือนมเหสีในบันทึกรักคิมซูซอน

อยากฝังเร้วๆจัง