...Can You Hear my Heart

คุณไม่ได้ยินเสียงอื่นใด
แต่คุณได้ยินเสียงของหัวใจของฉันใช่ไหม
เสียงหัวใจของฉัน ที่เต้นดังกว่าเสียงอื่นใดในโลก
Thum Thum Thum...รัก รัก รัก


ผมไม่จำเป็นต้องได้ยินเสียงของคุณอีก
เพราะเสียงที่คุณเรียกผมว่า "ชาดงจู" เมื่อตอนที่เราพบกันครั้งแรกนั้น
มันยังสะท้อนก้องอยู่ในความทรงจำของผมมาตลอด 16 ปี ที่ผมไม่ได้ยินอะไรอีกเลย
Thum Thum Thum...รัก รัก รัก

Can You Hear my Heart...คงไม่สามารถเรียกได้ว่าเป็นซีรี่ย์นอกกระแส เพราะเรทติ้งดีทีเดียว (555+ อันนี้อ้างอิงมาจากการเข้าห้องละครเกาหลีในเฉลิมไทยค่ะ) มีคนดูพูดถึงพอสมควร เป็นซีรี่ย์เกี่ยวกับความรักความอบอุ่นของครอบครัว ที่มีความสัมพันธ์และความขัดแย้งโยงใยกันอีรุงตุงนังไปหมด รวมถึงความรักสามเส้า ที่จบลงอย่างแสนสุข


Can You Hear my Heart ...เป็นเรื่องราวของชาดงจู ชายผู้มีความพิการทางหู เพราะอุบัติเหตุเมื่อ 16 ปีก่อน กับสาวน้อยสดใส บงวูริ เด็กสาวใสซื่อที่มีพ่อเลี้ยงพิการทางสมอง ที่เธอรักมากที่สุดในชีวิต และมีแม่เป็นคนพิการทางหู (ซึ่งเสียชีวิตในกองเพลิงเมื่อ 16 ปีก่อนเช่นกัน) ทำให้เมื่อเธอได้พบกับชาดงจู เธอจึงเริ่มรู้ว่าเขามีความไม่ปกติทางการได้ยิน แม้ว่าเขาจะพยายามปกปิดไว้เพียงไรก็ตาม


และความรักครั้งนี้ก็เกิดขึ้นท่ามกลางความเจ็บปวดของจางจุนฮา ชายหนุ่มที่แม่ของชาดงจูรับมาเลี้ยงในฐานะลูกชายอีกคน เพราะเขาเองก็แอบรักบงวูริเช่นกัน ...เด็กสาวที่ครั้งหนึ่งเคยเดินตามเขาต้อยๆ และเฝ้าบอกรักและชื่นชมเขามาตลอด ตั้งแต่สมัยที่เขายังเด็ก ยังเป็นเพียงบงมารุ เด็กชายที่มีพ่อเป็นคนพิการ (พ่อเลี้ยงของบงวูริ)


ความรักความแค้นถาโถม มีเรื่องมากมายที่เกิดขึ้นในชีวิตของพวกเขา...ก่อนจะดำเนินไปถึงจุดจบที่สวยงามและเหมาะสม













ความเห็นส่วนตัว...


ออกตัวอีกแล้ว (เหมือนเดิม) ว่าปกติจะไม่ดูซีรี่ย์ยาว ถ้าเกิน 20 ตอน จะไม่ดู นอกจากรณีพิเศษจริงๆ คือดูแล้วติดใจ จนต้องตามดูต่อเรื่อยๆ และ Can You Hear my Heart ก็เป็นหนึ่งในนั้น เริ่มดูตั้งแต่ตอนที่ซีรี่ย์เรื่องนี้ออกอากาศไปแล้ว 17 ตอน ดังนั้นอีก 13 ตอนที่เหลือจึงเป็นอะไรที่อดทนรอพอสมควร กว่าจะเดินทางมาถึงตอนจบ เรื่องนี้เป็นซีรี่ย์ที่มีโทนอบอุ่นมากค่ะ อุ่นตั้งแต่เริ่มต้น หนาวเย็นบ้างเป็นระยะ และสุดท้ายก็จบลงอย่างมีความสุข สมหวังกันถ้วนหน้า


โดยส่วนตัว ชอบบุคลิกของพระเอกมากค่ะ คิมแจวอนอาจจะไม่ใช่พระเอกในดวงใจ เพราะตี๋เกินไป ขาวเกินไป บุคลิกอบอุ่นเกินไป แต่ก็ตามดูซีรี่ย์เขามาหลายเรื่อง เพราะเป็นผู้ชายที่มีลักษณะน่าคบ ไม่น่าหมั่นไส้...โดยเฉพาะเรื่องนี้ คิดว่าบทของเขาดีมาก แหวกแนวละครทั่วไปเลยทีเดียว เพราะพระเอกหูหนวก!!!!!!!!!! แต่ขอบอกเลยว่า ชาดงจูเป็นคนพิการที่ไม่มีความน่าสงสารเลย เขาเข้มแข็ง เขาไม่แสดงออกให้ใครรู้ว่าเขาพิการ ด้วยความที่เขาไม่ได้พิการตั้งแต่กำเนิด ทำให้เขาสามารถพูดและตอบโต้กับคู่กรณีได้ด้วยการอ่านปาก และรับโทรศัพท์โดยมีเครื่องแปลเสียงเป็นข้อความ...เขาฉลาด เขาเป็นนักสู้ แต่ถ้าจะสงสารก็คงสงสารตรงที่มีความกดดัน คือแม่ที่ไม่อยากให้ใครรับรู้ว่าลูกชายพิการ จึงพยายามทำทุกอย่างเพื่อปกปิด ทำให้เขาไม่ได้เป็นในสิ่งที่อยากเป็น


พระรอง (เราไม่รู้จักดาราคนนี้มาก่อน ดังนั้นจึงไม่ได้คาดหวังมาตั้งแต่ต้น) หล่อดีค่ะ แสดงเก่งมากด้วย บทบาทที่ได้รับก็ดีมาก บงมารุคือเด็กชายผู้เก็บกดเพราะอายที่ตนเองมีพ่อสติไม่ดี ย่าที่ยากจนและแม่ผู้ให้กำเนิดที่เลว เขาจึงดิ้นรนเพื่อให้พ้นจากครอบครัวของตัวเอง ไปอยู่กับแม่ของพระเอก บุคลิกเป็นผู้ชายที่อบอุ่นมากๆ อ่อนโยนและแสนดีกับแม่และน้องชาย (พระเอก) แต่มีปมลึกๆ อยู่ในใจ คืออิจฉาพระเอกที่มีทุกอย่าง คือเป็นทั้งความอิจฉาผสมผสานกับความรักความผูกพันธ์ด้วย แต่เมื่อวันหนึ่ง ความลับบางอย่างถูกเปิดเผย จึงทำให้เขาหันเหไปในทางร้าย และพยายามจะครอบครองทุกสิ่งทุกอย่างที่พระเอกมี


นางเอก 555+ จริงๆ เธอเป็นผู้หญิงที่น่ารักมากๆ แต่ขอละไว้ไม่พูดถึง เพราะอิชั้นเคืองระคายลูกกะตา กับทรงผมหัวเห็ดของเธอ ชิส์...ไม่ปลื้มทรงผมอย่างแรง...(แต่นอกนั้นดีหมด น่ารักมาก)


ฉากประทับใจ มีหลายฉาก ที่แต่ชอบเป็นพิเศษ คือฉากจูบของพระเอกและนางเอก แค่จูบเบาๆ แต่สะเทือนไปถึงหัวใจ ไม่ต้องบดบี้ ขยี้ขย้ำไปถึงไหนๆ ไม่ต้องแช่ค้างไว้หลายนาทีจนปากเปื่อย ...แค่พระเอกเดินขึ้นบันไดไปหานางเอก เขาอยู่ต่ำกว่านิดนึง แล้วชะโงกหน้าขึ้นไปจูบเบาๆ ที่ริมฝีปากนางเอก....จุ๊บ...แค่นี้แหล่ะ หวานพอแล้ว

Create Date : 14 กรกฎาคม 2554
Last Update : 14 กรกฎาคม 2554 18:03:59 น.		13 comments
Counter : 7786 Pageviews.
Share Tweet