|
| 1 | 2 | 3 | 4 |
5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 |
12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 |
19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 |
26 | 27 | 28 | 29 | 30 | |
|
|
|
|
|
|
|
คิดถึง คิดถึง เหงาจัง
| | | |
คิดถึง
ผ่านมาเกือบ 2 เดือนแล้ว ที่คนที่รักเราจากไปแล้ว เมื่อก่อนจะมี แม่ที่คอยถาม ว่าเป็นยังไงบ้าง ทำงานมีปัญหาอะไรไหม๊ นี่แหละทำให้เรารู้สึกว่า ตอนที่มีความทุกข์ทุกครั้ง เรายังมีคนห่วงใยเสมอ ได้ระบายให้ใครคนหนึ่งที่ไว้ใจได้ พร้อมจะเข้าใจเราเสมอ
แต่วันนี้ ..ไม่มีอีกแล้ว ทุกคืน..ทุกคืน..ทุกคืน.. มันเหงา คนที่คอยห่วงใยเราตลอดไม่อยู่เคียงข้างเราอีกต่อไป ต่อไปนี้เวลามีความทุกข์ล่ะ จะมีใครมอบความรู้สึกนี้ให้กับเรา เขาบอกว่า เวลาจะช่วยให้เรารู้สึกดีขึ้น จากวันนั้นถึงวันนี้ สภาพจิตใจรู้สึกดีขึ้นมาบ้าง แต่ยังไม่หายคิดถึง และจะร้องไห้ทุกครั้งเวลามีความทุกข์ แล้วต้องมานั่งเก็บตัวอยู่เพียงคนเดียว ไม่มีใครใส่ใจอย่างแต่กอน พี่น้อง เขามีครอบครัวกันหมด แต่เรามีพ่อกับแม่เป็นครอบครัวเรา แต่วันนี้คนๆ หนึ่งก็จากไปแล้ว เหลือแต่พ่อที่ก็มีนิสัยอย่างผู้ชาย ไม่ค่อยละเอียดอ่อนกับความรู้สึกเหมือนแม่
รู้สึกว่าตัวเองไม่ค่อยเข้มแข็งเหมือนคนอื่นเลย คือจะใช้เวลาทำใจกับคนที่จากไป ค่อนข้างจะนาน ขณะที่พี่น้องคนอื่นๆ เขาอาจจะคิดได้ว่า เกิด แก่ เจ็บ ตาย เป็นเรื่องธรรมดา แต่สำหรับฉันแล้ว มันคือการสูญเสียคนที่รักเราไปอีกคน ไม่มีวันที่เราจะได้เห็นหน้าเขาอีกแล้ว
วันที่ 30 มิถุนายน 59 ช่วงเวลาประมาณ 03.00 น. กว่าๆ เป็นคืนแรก หลังจากที่แม่จากไป ฉันฝันถึงแม่ เขาว่าก่อนนอนหากเรากังวลเรื่องอะไร เราก็จะฝันเรื่องนั้น ทุกคืนฉันจึงพยายามคิดๆๆ แต่เรื่องแม่ เพื่อเวลานอนฉันจะได้ฝันถึงแม่ ไม่เลย ตั้งแต่แม่เสีย ฉันไม่เคยฝันถึงเลย แม้แต่พี่น้องทุกคน ก็ไม่เคยมีใครฝันถึง แม่ไป ไม่แม้แต่จะกลับมาเข้าฝันลูกเลย แต่คืนที่ผ่านมาฉันฝันถึงแม่ แค่เห็นในความฝันก็ดีใจที่สุดแล้ว
รักและคิดถึงอยู่เสมอ
| | | | |
Create Date : 29 มิถุนายน 2559 |
|
0 comments |
Last Update : 30 มิถุนายน 2559 8:06:57 น. |
Counter : 845 Pageviews. |
|
|
|
|
|
|
|
|
Location :
[ดู Profile ทั้งหมด]
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember ผู้ติดตามบล็อก : 11 คน [?]
|
***ชอบตุ๊กตาเป็นชีวิตจิตใจ พอได้เห็นบลายธ์ครั้งแรกเลยชอบเอามากๆ ตุ๊กตาบ้าอะไรก็ไม่รู้ น่ารักสิ้นดี*** ใครจะคาดคิดว่าเจ้าของบล็อกที่เก็บสะสมภาพบลายธ์ไว้มากมาย แท้ที่จริงแล้ว อายุก็ปาเข้าไปจะครึ่งร้อยอยู่แล้ว มีบางคนบอกว่าการที่คนแก่เล่นตุ๊กตา คือการเติมเต็มชีวิตในวัยเด็กที่ไม่เคยมีตุ๊กตาไว้เล่น สำหรับคนอื่นไม่รู้นะ แต่สำหรับตัวเองแล้ว เออ! มันรู้ได้ไงเนี่ย
|
|
|
|
|
|
|