Group Blog
 
<<
เมษายน 2550
1234567
891011121314
15161718192021
22232425262728
2930 
 
10 เมษายน 2550
 
All Blogs
 

คนมีอีกตั้งล้านคน ไม่มีเหตุผลที่เธอต้องเลือกฉัน

...พรหมลิขิต..

ครั้งแรกที่ได้ฟังเพลงนี้ ของบิ๊กแอส ได้อ่านเนื้อเพลง ฟังซ้ำอยู่หลายรอบ ก็นึกตามไปว่า อืม คนเราเจอกันได้เพราะพรหมลิขิตจริงๆเหรอ?

อย่างพื่อนที่ร่วมรุ่นกันตั้งแต่อนุบาล ก็ยังไม่แปลกใจ และก็ยังไม่ได้นึกไปถึงพรหมลิขิต เพราะมันถึงวัยที่ได้ศึกษา ต้องมาเจอกัน มันก็เป็นเรื่องธรรมดา ถ้าจะโดนลิขิต ก็คงตั้งแต่เราเกิดมาในปีใกล้เคียงกันโน้นแน่ๆเลย


ชีวิตก็พบเจอผู้คนมาเยอะ ได้พบปะพูดคุย สนิทบ้างไม่สนิทบ้าง เจอกันในเรื่องงาน เพื่อนแนะนำหรือจะด้วยเหตุบังเอิญก็ตาม ก็ยังไม่ได้นึกถึงพรหมลิขิตอยู่ดี ...

แต่พอมาถึงวันนี้...มีคนกลุ่มนึง ที่ทำให้เราได้ฟังเพลงพรหมลิขิตแล้ว มันซึ้งจนบางที น้ำตาก็คลอๆได้ ไม่ใช่ รัก จนมากมายเสียจนต้องเจอกันตลอดเวลา แต่มันผูกพันจนอดคิดไม่ได้ว่า ถ้าในวันนี้ไม่มีพวกเขา เราจะเป็นยังไง ถ้าวันนี้ไม่ได้พูดคุยกับพวกเขา แล้วชีวิตจะขาดสีสันไหม คำตอบคือ ความสุขในวันนี้คงหายไปเยอะเลย ทั้งที่บางที พวกเราก็ขัดแย้งกันบ้าง บางทีพวกเราก็แอบขัดใจกันอยู่ บางทีพวกเราก็น้อยใจกันและกัน แต่เรื่องพวกนี้มันก็สามารถหายไปได้ในเวลาชั่วข้ามคืน เพราะ พวกเรายังอยากที่จะอยู่ด้วยกันและมันเป็นอะไร ที่เหนือคำว่า รัก มันเหมือนชีวิตประจำวัน มันคือความสุข พวกคุณ คือ ความสุข

ความสุข ที่ไม่ได้ใช้เงินซื้อ ความสุข ที่ไม่ได้คาดหวังว่าจะได้มา แต่มักมาเกินความคาดหวัง ความสุข ที่ไม่อยากให้หายไป..


ที่มาเขียนบล๊อกในวันนี้ แค่อยากบอกว่า ถ้าเราได้ทำให้ใครคนใดคนหนึ่ง ต้องเสียใจ กับการกระทำหรือคำพูด ตั้งใจหรือไม่ตั้งใจก็ดี เราเสียใจจริงๆ และขอโทษ หากบางทีการใส่ใจไม่ทั่วถึง หรือละเลยใครไปบ้าง

วันข้างหน้า ไม่มีใครรู้ได้เลยว่าจะเกิดอะไรขึ้น จะยังมี บ้านหลังนั้นอีกไหม? แต่อย่างน้อยบล๊อกในวันนี้ จะคอย เตือนตัวเองให้ระลึกเสมอว่า วันนี้ มีความสุขมากๆ วันนี้ยังมีพวกคุณอยู่ วันนี้ยังได้หัวเราะ ได้ระบาย กับพวกคุณทุกคน และพวกคุณทำให้เพลง พรหมลิขิต มีความหมายชัดเจนในใจกว่าสิ่งใดๆ

.....ขอบคุณที่รักกัน....เจ๊เป็นห่วงพวกนู๋เสมอ และทุกคนนะคะ








ขอบคุณน้องแป้งน้องสาวสุดที่รัก ที่มาแต่งแต้มเพลงนี้ให้มีความหมายมากยิ่งขึ้น ขอให้น้องประสบความสำเร็จในสิ่งที่หวังนะจ๊ะ พี่ภูมิใจในตัวนู๋นะคะ


~พรหมลิขิต บิ๊กแอส น้องแป้งส่งเสียงใส กิ๊งๆ~







 

Create Date : 10 เมษายน 2550
17 comments
Last Update : 10 เมษายน 2550 10:31:24 น.
Counter : 482 Pageviews.

 

เราว่าคงเป็นพรหมลิขิตที่ทำให้คนสองคนมาเจอกัน

 

โดย: จอย IP: 221.128.91.121 10 เมษายน 2550 10:05:51 น.  

 

พรหมลิขิตหรือความบังเอิญอยู่ห่างกันนิดเดียวเอง

แวะมาทักทายค่ะ

 

โดย: เพียงแค่เหงา 10 เมษายน 2550 10:10:20 น.  

 

พรหมลิขิต อาจนำเรามาพบกัน
แต่ต่อจากนั้น...
อยู่ที่เราสองคนลิขิตเอง

แป้งร้องเพลงเพราะดีครับ



 

โดย: Fleur Bleue (Fleur Bleue ) 10 เมษายน 2550 10:23:51 น.  

 

อ่านแล้วปลื้มใจแทนหนูๆทั้งหลายของพี่จังเลยค่ะ ซึ้งซ้า

 

โดย: สะพานดาว 10 เมษายน 2550 10:50:47 น.  

 

ไม่ว่ามันจะเป็นเพราะพรหมลิขิต หรืออะไรก็ตามแต่
ก็คงต้องกล่าวคำว่า "ขอบคุณ" อยู่ดีค่ะ
ขอบคุณที่ทำให้เราได้เจอกัน ได้รู้จักกัน ได้ผูกพันกัน
ไม่สำคัญว่าวันข้างหน้าจะเป็นอย่างไร รู้แค่เพียงว่า...
วันนี้ยังมีทุกคนอยู่ในใจเสมอค่ะ~~

รักทุกคนนะคะ

แป้ง

 

โดย: แป้งร่ำทำไปได้ (Auanny ^^" ) 10 เมษายน 2550 10:51:05 น.  

 

เฮ้อ...ไม่รู้เหมือนกันนะค่ะเจ๊ว่า ตกลงคือพรหมลิขิตหรืออะไร...

แต่ไม่ว่าสิ่งนั้นจะเป็นอะไร มิ้นท์ก็ขอขอบคุณ...
ขอบคุณมากๆทีทำให้พวกเราได้มาเจอกัน
รู้จักกัน...มีความสุขด้วยกัน...แล้วก็รักกัน.

ถึงแม้วันเวลาจะผ่านไป ต่างคนก็ต่างมีสิ่งอย่างที่ต้องทำ
แต่ก็อยากให้ทุกคนจดจำไว้เสมอว่า...
พวกเราจะอยู่ด้วยกันตลอดไป~

((จะอยู่รั่วด้วยกันตลอดไปนะค่ะ สัญญา~))

 

โดย: ไก่จิ ~ กาต๊าก IP: 75.39.218.47 10 เมษายน 2550 10:55:53 น.  

 

แวะมาเยี่ยมจ้า

 

โดย: BaLL182 10 เมษายน 2550 22:08:42 น.  

 

กระเสือกกระสนหาทางเล่นจนต่อเนตเต่าได้

เจ๊รู้มะ ครั้งแรกที่ได้ฟังเพลงนี้ เคเก็นึกถึงทุกคนในบ้านเล็กแห่งนั้นขึ้นมาทันทีเช่นกัน
"พวกคุณทำให้เพลง พรหมลิขิต มีความหมายชัดเจนในใจกว่าสิ่งใดๆ "
- ประโยคนี้ มันกินใจสุดๆ

อยากบอกว่ารักเจ๊เช่นกันค่ะ ขอบคุณที่ทนฟังปัญหาและเรื่องยุ่งๆของเค้านะคะเจ๊

รักทุกคนด้วย พวกคุณทำให้เราคิดได้ว่า แม้แต่เรื่องที่ไม่ดีเกี่ยวกับพวกคุณหรือความรู้สึกไม่ดีบางครั้งที่ได้รับเป็นเรื่องสนุกได้เลยรู้มะ พอมานั่งนึกๆตอนหลังน่ะ

 

โดย: บิ้กมาม่า IP: 203.154.7.10 10 เมษายน 2550 23:08:20 น.  

 

ณ ตอนนี้มีความสุขที่ได้รู้จักทุกคนเช่นกันค่ะ

ไม่รู้เหมือนกันว่าเราเจอกัน รู้จักกันด้วยสิ่งใด เอาเป็นว่าขอขอบคุณสิ่งเหล่านั้น
และขอบคุณทุกๆ คนมากนะคะ..

 

โดย: Nerk IP: 58.9.153.95 10 เมษายน 2550 23:11:10 น.  

 

เค้ารักเจ๊ รักทุกคน

ขอโทษ สำหรับสิ่งที่ทำให้เจ๊และทุกคนไม่สบายใจ

ขอบคุณ สำหรับความสุขที่มีให้ตลอด

 

โดย: ส้มจัง IP: 58.8.151.161 10 เมษายน 2550 23:11:19 น.  

 

โปรดอย่าทำให้เราพลัดพราก
ให้เรารักกัน เนิ่นนานถึงจนวันตาย


...ฉันขอได้ไหม




- ทุกครั้งที่อุ้มฟังหรือร้องเพลงนี้ ท่อนที่มันมักจะผุดขึ้นมาในสมอง ก็คือท่อนนี้ ...

ก็ลองมาคิดๆดูว่า ทำไมคนเราเมื่อรักกันแล้ว มันมักจะต้องมีอะไรมาทำให้แยกจากกันด้วย

ก็ได้คำตอบให้กับตัวเองว่า
ถ้าไม่แยกจากกัน ... มันก็คงไม่รู้คุณค่า ของการที่มีอยู่


ถ้าวันนึง ไม่มีเป้ ถ้าวันนึง ไม่มีทุกคน
วันนั้น คงเป็นวันที่
"ความสุข" มันหายไปด้วย

เหมือนเดิมคะ "รักเจ๊ แล้วก็รักทุกๆคนมากๆเลยนะคะ ^^"


 

โดย: yuki_oh IP: 58.9.203.94 11 เมษายน 2550 0:04:57 น.  

 

จำไม่ได้ว่าเริ่มเข้าพันทิป..เมื่อไหร่
จำไม่ได้ว่าเริ่มไปอ่านรายงานสด..เมื่อไหร่
จำไม่ได้ว่าเริ่มคุยกับ..."พวกเรา"..เมื่อไหร่
จำไม่ได้ว่าเราเริ่มเข้าเป้..เมื่อไหร่
จำไม่ได้ว่าเริ่ม...ที่จะเปิดใจให้ทุกคน..เมื่อไหร่
จำไม่ได้...ว่าเรามาสนิทกันขนานี้ได้ยังไง

แต่ทุกสิ่งทุกอย่างมันเป็น "ความทรงจำที่ดีที่สุด" ของปาม

ปามอาจจะจำจุดเริ่มต้นของมันไม่ได้...ปามก็เลยคิด...หรือไม่ก็หวัง...ว่ามันจะไม่มีจุดจบ

ปามเคยโดนหักหลัง เคยโดน"เพื่อนที่สนิทที่สุด"ทำร้าย... จนคิด..สัญญากับตัวเองที่จะปิดใจ ไม่สนิทกับใครอีก

จน...กลายเป็นคนมองโลกในแง่ร้ายตลอดเวลา

เจ็บ..ตลอดเวลา โดยที่คนอื่นอาจมองไม่เห็น

เพราะปามก็ "ยิ้ม" ตลอดเช่นกัน "ยิ้ม" ทั้งๆที่ไม่ได้มีความสุขอะไรเลย

จนวันนึงที่ได้รู้จักกับทุกคน...ค่อยๆทำความรู้จักไปทีละคน...บอกตรงๆว่าแรกๆ ปามก็ปิด..ตัวเอง ไม่ไว้ใจ ไม่กล้าสนิทกับใคร แต่ก็ไม่เข้าใจเหมือนกันว่ากรอบที่ปามล้อมตัวเองไว้ มันเริ่มหายไปเมื่อไหร่ มารู้สึกตัวอีกที...ปามก็เริ่มกลัว... กลัวที่จะโดนทำร้าย...

ปามคิดว่า...ปามเปิดใจให้กับทุกคนมากไป ทั้งๆที่สัญญากับตัวเองไว้ว่าจะไม่สนิทกับใครอีก

แต่..ลึกๆก็บอกว่า คนพวกนี้ไม่มีทางจะทำร้ายเรา

เพราะพวกเค้าทำให้ปามรู้ ว่า เค้า "รัก" ปาม เท่าๆกับที่ปาม "รัก" เค้า

ถ้าปามเจ็บ...ทุกคนก็เจ็บด้วย...ใช่มั๊ยคะ?

พวกคุณทำให้ปาม "ยิ้ม" ออกมาจากใจได้อีกครั้ง

ทำให้ปาม"เปิดใจ"ให้กับคนรอบข้างมากขึ้น

ทำให้ปาม "กล้า" ที่จะเดินหน้าต่อไป

ปามรักเจ๊ และทุกคนมากนะคะ

ขอโทษ...ถ้าทำอะไร พูดอะไรผิดใจใครไปบ้าง เราให้อภัยกันเสมอใช่มั๊ย?

ขอบคุณ...ที่คอยอยู่ข้างๆเวลาที่ปามมีปัญหา

ขอบคุณ...ที่รักกันนะคะ



"I'll be with you forever จะรักเธอตลอดไป
ไม่ว่าผ่านฝนร้อนหนาว เท่าไหร่ จะเดินไปด้วยกัน
We will be together จะมีแค่เธอ คนเดียวเท่านั้น
จากวันนี้ไปถึงทุกวัน จะมีกันตลอดไป

ทุกเวลาที่ฉันมีเธอ เหมือนฉันมีทุกสิ่ง
เพราะเธอมีความรักแท้จริง
ที่ฉันไม่เคย ได้เจอจากใคร"







 

โดย: palmpotter IP: 58.8.108.189 11 เมษายน 2550 2:30:10 น.  

 

นั่นสิเจ๊..

คนมีอีกตั้งล้านคน ไม่มีเหตุผลที่เธอต้องเลือกฉัน ~

มันก็แปลกแฮะ
รายงานสดก็ไม่ได้รายงานกะเค้า...
ไปคอน ก็ไม่ได้ไปกะเค้า...
ค.เห็นในพันทิปก็ไม่ได้โพสท์กะเค้าซักเท่าไหร่

แต่วันนึงก็มีหลังไมค์ละก็ลากเข้าเป้มาในที่สุด...

จากที่เล่นเน็ตแบบเงียบๆเหงาๆ ก็มีหน้าต่างเพิ้มขึ้นมาอีกหน้าต่างที่กระพริบได้ตลอดเวลา...

อารมณ์ดีก็เข้าเป้...
นอยมาก็เข้าเป้...
มีเรื่องจะเล่าก็อยากมาเล่าในเป้...
ง่วงนอนก็เข้าเป้... (เพื่อ !?!?!) 555

ไม่รู้จะเขียนไรต่อ...เอาเป็นว่าขอบคุณทุกคนสำหรับทุกๆอย่างที่เกิดขึ้นละกันค่ะ ^^

ปล..ใครๆอาจจะวันจำที่ตัวเองเข้าเป้ไม่ได้ แต่เค้าจำได้นะ...เพราะมันคือวันปฏิวัติ !!! กร๊ากกก

 

โดย: Remember..I..love..u IP: 58.8.93.229 11 เมษายน 2550 22:12:27 น.  

 

อย่างน้อยพรหมลิขิตก็ให้เราได้มาเจอกันเนอะ..

รักเจ๊ตัวใหญ่ๆ รักพี่แป้งเสียงหวานๆ รักชาวเป้ทุกคน..

 

โดย: Ragazza IP: 124.120.133.142 11 เมษายน 2550 22:38:16 น.  

 

พรหมลิขิตบรรดาลชักพา
ดลให้มาพบกันทันใด
ก่อนนี้อยู่กันแสนไกล
พรหมลิขิตดลจิตใจ
ฉันจึงได้มาไกล้กับเธออออ

เออ ชะรอยจะเป็นเนื้อคี่~~

เย้ยย
(มาขัดจังหวะอารมณ์ซึ้งบล็อคหน้านี้ซะงั้น 55)

ไม่ว่าจะเป็นเหตุบังเอิญ
หรือคนบนฟ้าบังคับให้เรามาเจอกัน

ยังไงก็ไม่เคยเสียใจ หรือผิดหวังที่ได้เจอพวกคุณ

..มันเหมือนเดินงงๆหลงทางอยู่มืดๆ เงียบๆคนเดียว
แล้วจู่ๆก็มีคนอีกสิบกว่าคนมาเดินร่วมทาง
สร้างเสียงหัวเราะ สร้างความผูกพันธ์

มันทำให้การเดินทางของเรา น่าจดจำมากขึ้นมาอีกเท่าตัว

มายเคยเชื่อว่ามายเจอแล้วแหละ เพื่อนแท้.. และชีวิตนี้ ก็คงมีแค่สิบเอ็ดตัวนั้นที่เราจะรัก และรักเราได้ขนาดนี้

มายคงคิดผิด..

ก็เล่นได้มาเจออีกสิบกว่าคน ที่มีคุณสมบัติ เหมือนกันเปี๊ยบได้ขนาดนี้

และทำให้ได้เจออะไร ที่ไม่เคยคาดหวังว่าจะได้เจอมาก่อน

ขอบคุณความบังเอิญ
ขอบคุณโชคชะตา
ขอบคุณมิตรภาพ
...ขอบคุณ

 

โดย: A MeloDy IP: 75.39.218.47 12 เมษายน 2550 7:46:42 น.  

 

ถ้าพรหมไม่ได้ลิขิตก็คงเป็นเพราะว่าทุกชีวิตถูกลิขิตจาก 'กรรม'
"กรรมดีได้ดี กรรมชั่วได้ชั่ว"
สาธุ สาธุ สาธุ
ปล. บางความคิด พรหมลิขิตก็เกิดจากสมมติของ'อารมณ์'
ปล.(อีกที) "ห่วงบ้านให้ล้อมรั้ว ห่วงครอบครัวให้ล้อมรัก"

 

โดย: na_keang IP: 203.113.41.132 12 เมษายน 2550 16:58:59 น.  

 

พรหมลิขิต หรือ ความบังเอิญ

ที่ทำหั้ยเราได้เกิดมาเป็นเพ่น้องกันเนี่ย

อยากบอกว่า .... ดีใจน่ะ ที่ได้เกิดมาเป็นน้องสาวที่น่ารัก และสุดสวยของเจ้เนี่ย อิอิอิ .... นี่เจ้ แกดีใจบ้างม่ะ ที่มีเค้าเป็นน้องสาวอ่ะ ฮ่าๆๆๆๆ โอเค เค้ารู้ว่าเจ้ก้อดีใจอยู่ไม่น้อย 555+

เอาเป็นว่า ..... เค้ารักเจ้เหมือนกันน่ะ จุ๊ฟ จุ๊ฟ

 

โดย: ซายน์ (zaza_zine ) 13 เมษายน 2550 19:25:40 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 


เจ้าฮาจิ
Location :


[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed

ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




Friends' blogs
[Add เจ้าฮาจิ's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.