Edinburgh.... เมืองที่ไปแล้วไม่อยากกลับ ในที่สุดก็ได้ฤกษ์อัพซะทีนา ทริปที่ไปเอดินเบอระคราวนี้เนี่ยถือว่าเป็นทริปที่ไม่ค่อยได้วางแผนล่วงหน้าซะเท่าไหร่ จองตั๋วรถไฟก็ก่อนไปแค่อาทิตย์เดียวเอง (ถ้าจองก่อนไปสองอาทิตย์ได้ถูกกว่านี้อ้ะ) เช้าวันที่ไปก็ค่อนข้างจะฉุกละหุกเล็กน้อย เพราะว่ารถไฟออกตอนเก้าโมงครึ่ง แต่ตอนนั้นตู่ไม่ได้พักที่หอตัวเอง เพราะโดนเค้าไล่ให้ไปนอนพักที่ Orientation course ให้หมดอะ - -" ก่อนย้ายออกไปก็เลยเอากระเป๋าไปฝากไว้บ้านเพื่อน ค้างอยู่ที่ Orientation course สี่คืน พอเช้าวันที่ห้ารีบตื่นมากินข้าวแล้วแบกกระเป๋า (เฉพาะที่แบกไป) กลับมาที่หอ บังเอิ๊ญไอ้ที่ไปพักก็ไกลเหลือหลาย นั่งรถประมาณยี่สิบนาทีได้ (ปกติยี่สิบนาทีนี่ยังใช้เดินเอานา) กว่าจะเช็คอินเข้าห้องพัก รีบเก็บของแล้วรีบออกไปสถานีรถไฟ อู้หู๊... รีบกันน่าดูล่ะ ไปถึงสถานีรถไฟก็.... เอ่อ แล้วมันไปขึ้นที่ platform ไหนล่ะ? เวรกรรม ดูตารางรถไฟก็ดูไม่เป็น - -" เดินไปถามเจ้าหน้าที่ตรงประชาสัมพันธ์พี่แกก็บอกแต่ว่ามันยังไม่มา รอไปก่อนละกันนะ - -" พอเริ่มใกล้เวลา เฮ้ย.... ยังไม่มาอีกเหรอ??? คราวนี้เดือดร้อนไปถามเจ้าหน้าที่ที่ประจำอยู่ตรงชานชาลาดีกว่า เลยได้รู้ว่าดูไปให้ตายก็ไม่เจอหรอก เพราะขาไปตู่ต้องไปเปลี่ยนขบวนที่ยอร์ค แต่ไอ้รถไฟที่นั่งไปอันแรกน่ะมันไปสุดสายที่นิวคาสเซิล... เพราะงั้นหาให้ตายชื่อยอร์คก็ไม่ปรากฏ สุดท้ายก็.... ทั้งคณะ 5 คนวิ่งขึ้นรถไฟได้ปุ๊บ มันก็ออกพอดี ฮู่ว์.... นี่แค่ขบวนแรกนะเนี่ย ไม่อยากคิดสภาพตอนที่ต้องไปเปลี่ยนขบวนที่ยอร์ค แล้วยังขากลับอีก... เอาเหอะน่า ตอนนี้ปลอดภัยแล้ว พอขึ้นรถไฟได้ปุ๊บ ตู่ก็ว่าจะตีตั๋วนอน... เพื่อนมันไม่ยอมอะ บอกว่าช่วยกันขึ้นมาวางแผนเที่ยวเดี๋ยวนี้เลยนะ โธ่... คนมันเมารถนะเฟ้ย แต่รถไฟที่นี่ดีมากเลยค่ะ (ถึงจะไม่ดีเท่าญี่ปุ่น) ยังไงเก้าอี้มันก็หันหากัน แล้วเราก็เลยได้ปรึกษากันแบบหรูหรามีระดับ มีโต๊ะคั่นกลาง กางแผนที่ กางข้อมูลที่ปริ้นท์กันออกมาเป็นปึก (ปริ้นท์หน้าละ 5พี นะนั่น) ได้ที่นั่งดีแบบนี้เพราะว่าทางเจ้าหน้าที่เค้าจองให้เลยตั้งแต่ตอนซื้อตั๋วหร๊อก พอวางแผนกันเลยสรุปได้ว่าไปถึงปุ๊บจะรีบไปปราสาทเอดินเบอระก่อนเลย เพราะมันเป็นของจำเป็นที่ไม่ไปไม่ด๊ายยยยยยย เอาล่ะ... ถึงเวลานอนตูล่ะนะ แหะแหะแหะ แต่จริง ๆ ก็ไม่ได้นอนหรอก นั่งไปซักชั่วโมงสองชั่วโมงก็ต้องเปลี่ยนเที่ยวละ คราวนี้ไม่มีปัญหา รถไฟที่เปลี่ยนมันระบุชัดเจนว่าไปเอดินเบอระเลยวิ่งไปขึ้นอีกขบวนได้ทันเวลา (มีเวลาแค่ 8 นาทีในการย้ายตัวจากขบวนนึงไปขึ้นอีกขบวนนึงอ้ะ) พอขึ้นขบวนใหม่ปั๊บคราวนี้ไม่ต้องดูอะไรมากละ ดูวิวข้างทางไปก็พอ... วิวสวยชะมัด แล้วเลยตัดเค้กแบ่งแซนด์วิชกันกินสนุกสนาน (เสบียงเป็นเรื่องสำคัญเจ้าค่ะ) พอไปถึงเอดินเบอระที่สถานี Edinburgh Haymarket ตอนบ่ายกว่า ๆ รีบแบกกระเป๋าย้ายของจะเอาไปเข้าห้องพักก่อน (จริง ๆ คือกระเป๋ามันหนัก ขี้เกียจแบกกันอะ) แล้วหลังจากนั้นรีบออกมากะว่าจะไปเที่ยวปราสาทเอดินเบอระละ ปรากฏว่า............ น้องที่ไปด้วยกันคนนึงทักขึ้นมาว่า... จะไปจริง ๆ เหรอพี่? ตอนนี้ (ตอนที่เพิ่งเดินออกมา) มันบ่ายสองครึ่งแล้วนะ กว่าจะเดินไปถึงปราสาทบ่ายสาม เที่ยวแค่สองชั่วโมงปราสาทมันก็ปิดละ.... ไม่คุ้มเลย เอ่อ... ชัดมาก เพราะค่าเข้าปราสาทแพงเหลือหลาย ถ้าไปแล้วได้ไปเที่ยวแป๊บเดียวเนี่ยมันก็ไม่คุ้มจริง ๆ น่ะแหล๊ะ สุดท้ายเลยซาวน์เสียงได้ความว่า งั้นไปเดินเล่นในเมืองกันก่อนละกัน เพราะสถานที่น่าเที่ยวทั้งหมดมันก็อยู่โซนเดียวเนี่ยแหละ (แต่เป็นโซนที่ใหญ่มากกกกก) เลยเดินกันไปเรื่อย (แบบว่างกฮ่ะ ไม่ยอมซื้อตั๋ววัน) หลังจากขาลากกันมาครึ่งชั่วโมงกว่า ๆ กรุ๊ปเราก็เดินผ่านโบสถ์สวยงามที่นึง ระหว่างกำลังจะหาทางไปถ่ายปราสาทจากมุมด้านล่าง (เพราะเห็นโปสการ์ดมันถ่ายมาหลายมุมเหลือเกิน จะเลียนแบบบ้างอ้ะ) โบสถ์นี้ชื่อว่าโบสถ์ St. John ข้างในมีหลุมศพ เอ๊ย สุสานเพียบเลย แต่สวยดีนา ข้างในโบสถ์มีรูปปั้น The Last Supper ติดยาวที่ข้างฝาด้วยล่ะ ตู่ดูแล้วก็พยาย๊ามพยายามส่องว่าคนไหนหว่าที่มันทรยศ ส่องนานๆ เข้า ถามบรรดาเพื่อนที่ไปด้วยกัน... ไม่มีใครรู้เรื่องเล้ย สุดท้ายเลย... ไปถามเจ้าหน้าที่โบสถ์ก็ได้นี่นา คุณลุงแกใจดีพาเดินเข้าไปดูเลย บอกว่าดูสิ คนที่ทรยศพระเยซูน่ะมีถุงเงินอยู่ในมือไง แล้วข้างหน้าเค้าก็มีขวดเกลือที่เกลือหกอยู่ ถือว่าเป็นลางร้ายไง (เพิ่งเคยได้ยินเรื่องขวดเกลือหกนี่แหละ งั้นถ้าทำเกลือหกใส่อาหารจะเป็นลางร้ายด้วยรึเปล่าหว่า??? --- น่าจะเป็นลางร้ายว่ามันคงไม่อร่อยแน่มื้อนี้ ฮ่าๆๆ) พอเดินออกมาจากโบสถ์เซนต์จอห์นแล้วต่อไปสวนสาธารณะข้าง ๆ กันแล้ว.... อึ้งค่ะ อึ้งมาก เจอมุมโปสการ์ดแล้ว!!!!!!!!!!!! จริง ๆ ไม่ใช่อะไรหรอก บังเอิญเห็นมุมนี้สวยดี ตู่เลยรีบถ่ายเก็บไว้เพียบเลย แล้วเพิ่งมาเห็นว่ามันมุมเดียวกันเด๊ะกับที่เค้าเอาไปทำเป็นโปสการ์ดขายนี่หว่า เดินต่อไปอีกนิด เจอมุมสวย ๆ อีกแล้ว เริ่มคิดได้ว่า... เอ๊ะ ไอ้ปราสาทนี้มันคลุมพื้นที่ทั้งเมืองรึไงนะ? เดินไปตรงไหนก็เจอแฮะ (แต่ก็สวยดีจริง ๆ แหละ) อยากจะเดินต่ออีกเยอะ ๆ แต่... .ไม่ไหวแล้ว หนาวมากเลยอ้ะ ก่อนไปน้องที่ไปด้วยกันเช็คอากาศแล้วคอนเฟิร์มมาว่า ไม่ต่ำกว่า 10 องศาแน่น๊อน ตู่ก็ประมาท... เฮ้ย ไม่ต่ำกว่า 10 องศา เสื้อหนาวตัวเดียวก็พอแล้วน่า พอไปถึงปรากฏว่า......... หนาวมาก มากจริงๆ คนที่นั่นใส่ผ้าพันคอกันเกือบทุกคน จริง ๆ มันก็อาจจะอุณหภูมิประมาณนั้นล่ะมั้ง แต่ดันมีลมแร๊งแรง ยังดีนะที่ตอนบ่าย ๆ อากาศมันไม่หนาวเท่าไหร่เพราะแดดออกแรง ๆ แต่ตอนเย็น ๆ หลังจากเดินกันมาทั้งวัน.... ฝนตกโปรย ๆ อ้ะ... โห๊ยยยยยยยย นรกชัด ๆ ยังดีนะได้โอกาสเข้า Royal Gallery of Scotland (ล่ะมั้ง ถ้าจำชื่อไม่ผิด) ที่นั่นมีรูปวาดสวย ๆ เพียบเลย โดยเฉพาะรูปนึงติดใจมาก ๆ เป็นรูปของเคาท์เตสคนนึง ส๊วยสวยยยยย อยากถ่ายรูปก็ถ่ายออกมาไม่ได้ จนสุดท้ายไปเจอรูปเค้าขึ้นหราอยู่ในหน้าปกหนังสือเล่มนึงเลยแอบถ่ายออกมานี่แหละค่ะ สุดท้ายคณะเดินทางทั้งห้าก็ย้ายตัวเองเดินไปที่ร้านซูเปอร์มาร์เก็ตซื้อของกินที่จะกลับไปทำกินกันที่ยูธโฮสเต็ลแล้วก็รีบกลับไปทำอาหารกินซะ แต่กว่าจะได้กินนี่... นานมากกกกก เพราะสาวจีนที่ไปด้วยกันเค้าชอบทำอาหาร ทำแบบเยอะมากและช้ามากด้วย - -" จากที่หิวจัด ๆ กว่าจะช่วยกันทำเสร็จตู่ก็เลิกหิวไปละ แต่น้องอีกคนแย่กว่า... ไม่สบายไปเลย สุดท้ายเลยไม่กินขอตัวขึ้นไปนอนซะก่อน (โชคดีนะน้องนะ) ที่ยูธโฮสเต็ลนี่ตอนตกเย็นกับตอนเช้าคนเยอะชะมัด เยอะจนแยกไม่ออกว่าใครเป็นใครเลยมีหลายเชื้อชาติปะปนกันสุด ๆ แต่ที่แน่ ๆ .... อาหารโต๊ะตู่น่ากินสุดเลย น้องที่โดนใช้ให้เฝ้าโต๊ะบอกว่าระหว่างนั่งเฝ้า ทุกคนที่เดินผ่านจะต้องหันมามองอาหารโต๊ะเรา (หวงเฟ้ย) ตู่หิวมากจนเลิกหิว แต่พอจะกินก็หิวอีกละ เลยตักมากินแค่นี้ก่อน ไม่อยากบอกว่าที่นี่อาหารเหลือ ๆ จากคนอื่นก็เยอะ ไม่ต้องซื้อไรมากก็หาอะไรแถวนั้นมากินได้เพียบเลย อิอิอิ หลังจากกินเสร็จก็แยกย้ายกันอาบน้ำแล้วไปนอน ที่นี่ลำบากอย่างตรงที่ว่านอนรวมกันห้องละหลาย ๆ คน ห้องที่ตู่นอนเนี่ยห้องหญิงล้วนอยู่ชั้น 4 (ขณะที่ไอ้พวกน้องผู้ชายได้นอนชั้น 2 เชอะ ไม่ยุติธรรมนี่หว่า!!!!) เดินกันขาลากขึ้นไปเลย กว่าจะขึ้นบันไดจากห้องครัวที่อยู่ชั้นใต้ดินขึ้นไป.... ข้าวเย็นที่กินไปหมดกันพอดี๊ เป็นอันว่าวันแรกผ่านไปแบบไม่ค่อยมีอะไรเท่าไหร่นัก ได้แต่นัดแนะกันว่าพรุ่งนี้ตื่นแปดโมง แล้วออกตอนเก้าโมงนะ จะได้รีบ ๆ เดินไปปราสาท (เพราะปราสาทเปิดตอนเก้าครึ่ง) คราวนี้ล่ะจะเที่ยวให้จุใจ เช้าวันถัดมาตู่ตื่นก่อนแปดโมงเล็กน้อย สาวจีนที่ไปด้วยก็ตื่นแล้วรีบ ๆ แต่งตัว ซักพักนึงพวกน้องผู้ชายโทร.มาตามบอกว่าไหนว่าเจอกันแปดโมง.......... เฮ้ย ไม่ได้บอกว่าเจอกันแปดโมงซะหน่อยนี่ - -"??? แต่นั่นแหละ พวกผู้ชายก็เลยต้องพยายามทำอะไรที่ทำได้รอไปก่อนในห้องครัว (เพราะหิวกันมาก ฮะๆๆ) ดีเหมือนกันแฮะเรา วันนี้ตู่แต่งตัวเตรียมพร้อมเลยนะ เพราะรู้พิษสงของอากาศที่นี่เมื่อวานแล้วว่ามันหนาวขาดใจขนาดไหน กว่าจะเดินขาลากกันไปถึงปราสาทเอดินเบอระ (ยังไม่ยอมจ่ายตังค์ค่ารถอยู่) ต้องปีนขึ้นเนินด้วย หอบกันแฮ่ก ๆ เลยละ สุดท้ายก็ไปถึงปราสาทจนได้ ปราสาทนี้สวย ใหญ่ และแพง (?) ค่าเข้าสำหรับนักเรียนน่ะ 9.8 ปอนด์นะคะ - -" แต่ก็ยอมจ่ายกันล่ะนะ เพราะว่ามันเป็นไฮไลท์ไม่ไปไม่ได้นี่นา เราใช้เวลาเที่ยวอยู่ที่นี่กันนานมากกกกกกกก ตู่กับบรรดาน้องคนไทยอีกสองคนเที่ยวกันจนบ่ายโมง เพราะมันมีทั้ง War Museum of Scotland โบสถ์ทั้งหลาย จุดชมวิวสารพัดสารเพ ดูกันไม่หวาดไม่ไหวอ้ะ เค้ามีสาธิตการใช้อุปกรณ์การรบทั้งหลายรวมทั้งโชว์ฟันดาบด้วยนา ตอนนั้นคิดว่าเราดูกันนานแล้วนา กลัวเพื่อนชาวจีนอีกสองคนจะเบื่อซะก่อน เลยกะว่ากลับกันได้แล้วฟะเรา โทร.ตามเพื่อนคนจีนปรากฏว่า...... เค้าบอกว่าไปได้เลย เพราะกำลังไปดูพิธีแต่งงานอยู่ในโบสถ์ข้างบน ไอ้พิธีแต่งงานนี่ตู่ก็เห็นเหมือนกันนะ เห็นหนุ่มหล่อในชุดประจำชาติสก็อตแลนด์ (ใส่ Kilt กันน่ะ) เดินขึ้นไปพร้อมบรรดาคุณนายแต่งตัวประชันกันสุดฤทธิ์ เอาฟะ... งั้นไปเลยละกัน แยกกันไปน่อ เพราะเพื่อนชาวจีนบอกว่าเดี๋ยวเค้าจะไปโรงงานวิสกี้ที่นี่ แต่พวกตู่อยากไปปราสาทอีกที่นึงด้วยมากกว่า (เห็นมันสวยนัก) พอลงมาจากปราสาทได้ปั๊บก็เดินดูของข้างทางไปเรื่อย หาข้าวกินข้างทางได้มาเป็นฮ็อทด็อกอร่อยดี (เฉพาะของตู่นะ) ไม่น่าเชื่อว่ามีน้องคนนึงมันสั่งไก่ 1/4 ตัวมากินเลยล่ะ - -" แถมกินเสร็จพร้อมฮ็อทด็อกหนึ่งชึ้นของเราอีกตะหาก (กระเพาะทำด้วยอาไร๊???) ระหว่างทางเดินไปปราสาทเจอป้ายน่ารัก ๆ ของ Museum of Childhood เห็นแล้วนึกถึงอะไรรึเปล่าคะ?? กว่าจะเดินไปถึงปราสาทอีกที่นึง.... เหนื่อยมากอะ ที่นี่ชื่อว่า Palace of Holyrood อยู่มุมอีกด้านนึงของ Edinburgh Castle พอดี (แปลว่าอยู่คนละมุมเมืองนั่นแหละ) ที่นี่เป็นอีกที่ที่ สวยมากกกกกกกกกกกกกกกกกก แต่ค่าเข้าก็แพงอีกแล้ว - -" เดินกันมาตั้งเป็นชั่วโมงแน่ะ เลยยอมจ่าย 7 ปอนด์เพื่อเข้าไปดูปราสาทซะหน่อย (ไม่จ่ายก็เสียดายเวลาเดิน) เสียดายที่นี่เค้าไม่อนุญาตให้ถ่ายรูปข้างใน เลยได้แต่มุมสวย ๆ จากข้างนอกนี่แหละน้า รู้สึกว่าปราสาทนี้จะเป็นที่พักของบรรดาคิงควีนทั้งหลายของอังกฤษมาหลายยุค ใครมาไม่ชอบอะไรตรงไหนก็เปลี่ยนตรงนั้นตรงนี้กันตามใจชอบ เรียกว่าบูรณะกันมาตลอดละ นอกจากตัวปราสาทจะใหญ่แล้ว สวนก็ใหญ่มากกกกกกกกกเหมือนกัน เรียกได้ว่า... มีแค่พระราชาเท่านั้นแหล๊ะที่จะอยู่หรูหราได้แบบนี้อ้ะ หลังจากออกมาจากปราสาทได้ก็เย็นแล้ว (ประมาณสี่ห้าโมงได้ล่ะมั้ง) น้องที่ไปด้วยกันตื๊อว่ามีอีกที่นึงที่อยากไปมากกกกกก มันเป็นมุมที่มองเห็นมาตั้งแต่ตอนอยู่บนยอดตรงปราสาทเอดินเบอระแล้ว ตู่ก็เห็นแล้วแหละว่าสวยดี แต่ไอ้อันนั้นก็ยอดเหมือนกันนา ขืนเดินไปล่ะก็....ปีนเขาเหนื่อยกันพอดี - -" อิดออดไปงั้น สุดท้ายก็ไป ฮ่าๆๆๆ ยอดที่เห็นจากลิบ ๆ มันเป็นเสา ๆ อย่างกะเสาโรมันแน่ะ แล้วก็มีซุ้ม ๆ อะไรซักอย่าง (จริง ๆ ไม่เรียกว่าซุ้มหรอก แต่ไม่รู้เค้าเรียกว่าอะไรนี่นา) ตู่จำได้จากตอนที่เห็นในแผนที่ตอนแรกว่ามันอยู่ค่อนข้างจะไกล แต่ก็แถว ๆ ไอ้ Holyrood นี่แหละ สุดท้ายก็ค้นพบว่า.... เงยหน้าขึ้นไปบนฟ้าเห็นเร็วที่สุด ไม่ต้องหาแผนที่เล้ย ฮะๆๆ (จริง ๆ คือดูแผนที่แล้วหาไม่เจอ) ระหว่างเดินทางท่าทางเราสามคนจะเก้ ๆ กัง ๆ กันจนขนาดมีคนเดินผ่านมาถามว่า Are you OK? แหม คนสก็อตแลนด์นี่ใจดีจังน้า ในที่สุดเราก็ล็อคเป้าหมายกันได้ กำลังเดินกันไปด้วยความอ่อนเปลี้ยเพลียแรง แหม... วันนี้เดินทั้งวันเชียวนะ - -" แล้วไอ้ย่านที่เดินเนี่ย เพิ่งจะมารู้ตัวทีหลังว่ามันก็คือย่านเมืองเก่าอันโด่งดังนี่ไงล่ะ ก็ว่าแล้วเชี๊ยวว่าทำไมมันถึงได้สวยนัก ฮึ แต่ก็เหนื่อยมากด้วยนา ตู่ร่ำ ๆ จะให้น้องสองคนที่ไปด้วยกันช่วยดันขึ้นไปแล้ว ในฐานะที่สองคนนั้นเป็นผู้ชาย (ไม่ค่อยเอาเปรียบเลยเนอะ) ในที่สุดก็ไปถึงยอดได้ด้วยความทุลักทุเลเลยล่ะค่ะ ระหว่างทางแดดออกแรงจ้า พอไปถึงยอดปั๊บ ฝนตกปรอย ๆ ขึ้นมากระทันหัน... อะไรกันฟะเนี่ย แต่ที่แน่ ๆ นะ......... ไอ้ยอดเนี่ยคุ้มค่ากับการมามาก ๆ เลย โห๊ย เจอวิวเหมือนในหนังเลยอะ ไอ้ประเภทเป็นหญ้าขึ้นสูงตลอดทาง นอนลงไปแล้วดูดี๊ดูดี ตู่เลยถ่ายรูปให้บรรดาน้องที่ไปด้วยกัน แล้วให้เค้าถ่ายเรามั่ง แต่แหม... คนมันขี้เกียจ เลยกลายเป็นนอนไปแล้วเฉยเลย แหะแหะแหะ หญ้าทั้งนั้นนา แล้วตู่บอกว่าฝนมันตกนิดนึงใช่ม้า?? อิอิ คราวนี้เลยได้เห็นรุ้งที่นี่ด้วยล่ะ!!!!! ที่เอดินเบอระเป็นที่แรกที่เห็นรุ้งเลยนะเนี่ย อยู่แมนเชสเตอร์ไม่ยักกะเคยสังเกตได้เล้ย แถมตอนแรกที่เห็นเนี่ย มันเป็นรุ้งสองตัวติดกันเลยนา ดีชะมัด ขึ้นมากินบรรยากาศพอสมควรแล้วก็คว้าน้ำและขนมออกมากินปิคนิคด้วยความสบายใจ พอนึกอะไรออกขึ้นมาว่าน่าจะเล่นลูกเล่นใหม่ซะหน่อย ตู่เลยควักมือถือขึ้นมาจะถ่ายรูปเก็บเป็นพาโนรามาซะหน่อย ถ่ายไปจนเสร็จเพิ่งเห็น.... หนอย โผล่หน้าเข้ามาในวิวของเรา ฮึ!!! ส่วนรูปนี้ น้องเจ้าของรูปในพาโนรามาอันเก่านั่นแหละเป็นคนถ่าย เห็นว่าสวยดีเลยจิ๊กเจ้าของเค้ามาซะเลย จริง ๆ แล้วเพิ่งนึกได้ว่าบนยอดเขานี่มัน... วิวโปสการ์ดอีกแล้วนี่นา ความจริงวันหลังเวลาเค้าถ่ายโปสการ์ดเนี่ย น่าจะบอกไปเลยนะว่าไปถ่ายมาจากไหน ไอ้เรารึอยากเห็นมุมสวย ๆ จะได้ไปตามดูถูกที่ เป็นอันว่าวันนี้จบลงด้วยดีไปอีกวัน เที่ยวได้แค่สามที่ แต่ก็ถือว่าคุ้มมากเลยแหละ ก็เป็นสามที่ที่สวยมาก ๆ เลยนี่หน่า (แถมที่สุดท้ายฟรีด้วย ออกแค่แรงกาย ฮ่าๆๆ) ขากลับก็ยังงกเหมือนเดิม หลังจากเดินขาลากมาทั้งวัน ตอนกลับก็เดินกลับอีก แล้วเลยเพิ่งมาพบว่าถ้าเดินทางเก่าเมื่อวานล่ะก็.. ใกล้กว่าตั้งเยอะนี่หว่า - -" ดันไปเดินในย่านเมืองเก่าอ้อมชะมัด (จริง ๆ ไม่รู้ว่ามันอ้อม หรือว่ามัวแต่หยุดถ่ายรูปก็ไม่รู้แฮะเรา) กับข้าวเย็นวันนี้ก็เหมือนเมื่อวาน ไม่มีอะไรแปลกใหม่ แต่คืนนี้คนที่นอนในห้องมากันเพียบเลย เรียกได้ว่าเกือบเต็มห้องเลยล่ะมั้ง แต่ก็นะ.... ไม่มีใครสนใจใครนี่นา เราแค่มานอนเฉย ๆ ฮะๆๆ วันที่สามตื่นมาด้วยอาการกระปรี้กระเปร่า (โกหก) รีบไปหาอะไรกิน แล้ววันนี้ก็แยกกันไปอยู่ดี เพราะว่าเพื่อนคนจีนบอกว่าอยากไปดูที่เราไปเมื่อวาน (สรุปว่าเมื่อวานเค้าไปดูโรงงานวิสกี้แล้วก็ไปช้อปปิ้งอะ) ส่วนวันนี้พวกตู่มีแผนใหม่ ไปสวนสัตว์ จริง ๆ ไม่ได้เกิดรักสัตว์อะไรขึ้นมาหรอกค่ะ เพียงแต่ว่าชาตินี้เกิดมายังไม่เคยเจอเพนกวินตัวเป็น ๆ ใกล้ ๆ ชัด ๆ ลยอ้ะ ที่สวนสัตว์นี้เค้าโฆษณาไว้ว่าจะมีเพนกวินพาเหรดด้วยนา คราวนี้ล่ะเราจะได้เห็นเจ้าเพนกวินตัวเป็น ๆ อิอิอิอิอิ ว่าแล้ววันนี้ก็ยอมจ่ายตังค์ค่ารถเพราะว่าเดินไม่ไหวแล้ว (มันไกลอ้ะ) นั่งรถไปลงสวนสัตว์ อยู่ไหนไม่รู้หรอก รู้แต่บอกคุณลุงคนขับรถไว้แล้วว่าจะถึงแล้วเรียกด้วยนะคะ คุณลุงแกก็ใจดีตะโกนเรียกให้จริง ๆ ด้วย พอมาถึงสวนสัตว์ถึงได้พบว่า.... อื้ม เคยมีความรู้สึกแบบนี้มาทีนึงล่ะ ตอนนั้นตอนไปเที่ยวญี่ปุ่น เคยไปที่ Sanrio Puro Land กับเพื่อน จริง ๆ ไม่รู้ว่ามันคืออะไร แต่มันน่าจะเป็นสวนสนุกที่มีแต่ของซานริโอเต็มไปหมด พอไปถึงถึงได้พบว่า...มีแต่พ่อแม่กับลูกอายุประมาณอนุบาลไปนี่หว่า ที่สวนสัตว์นี่ก็เหมือนกันเด๊ะเล้ย มีแต่เด็ก ๆ ไปกับพ่อแม่... เอาเหอะน่า ยังไงก็ไปถึงแล้วแหละ วันนี้อากาศหนาวบาดใจมาก ฝนตกตั้งแต่เช้าเลย ไปถึงซื้อตั๋ว (ราคา 7 ปอนด์) ปั๊บก็กระโดดไปนั่งรถพาทัวร์สวนสัตว์ นั่งไปนั่งมา... อ้าว ไม่ได้พาทัวร์หรอกเหรอ? จริง ๆ ก็ทัวร์แหละ แต่เค้าพาไปปล่อยเอาไว้บนสุดของสวนสัตว์ - -" บนเขาเลยนา ลมก็แรง ฝนก็ตก... อู๊ย หนาวดีพิลึกล่ะ (นึกภาพกะเหรี่ยงสามคนเดินตัวสั่นงันงก) ที่สวนสัตว์นี่สวยดีนะคะ ต้นไม้เยอะ ดูดีไปหมด แถมเดิน ๆ ไปมี Maze ให้เล่นด้วยนา ตู่เลยได้ฤกษ์ทดสอบทฤษฎีที่ว่าให้ยึดขวาไว้ตลอด... เออ ออกมาได้จริง ๆ ด้วยแฮะ ก่อนเข้าไปแข่งกันไว้สามคน ตู่ออกมาคนแรกเลยนา อาหารกลางวันไม่ได้เอาไป กะว่าจะไปหาอะไรกินดี ๆ หน่อยล่ะน่า คราวนี้เลยสั่งกันไม่ยั้ง ทั้งโต๊ะนั่นกินกันสามคนเรียบนะคะ ราคาก็...ใช้ได้เลย ไม่ได้แพงเว่อร์ไปนัก ทำไมมันถึงได้พอ ๆ กับซื้อเบอร์เกอร์คิงเป็นเซ็ทก็ไม่รู้แฮะ พอกินข้าวเสร็จก็ถึงเวลาไฮไลท์.... เพนกวินพาเหรดจ้ะ ตู่เดินไปถึงโอ้โห๊.... ตอนมาถึงเจ้าหน้าที่เค้าก็บอกน่ะนะ ว่าวันนี้เป็นวันที่ดีมากสำหรับเพนกวิน รับรองเพนกวินออกมาเยอะแยะแน่ในขณะที่สัตว์อื่น ๆ จะหนีกลับเข้าคอกมันไปหมด... ก็มันหนาวขนาดนี้น่ะนะ (เออ คนยังอยากหนีกลับบ้านเลยนี่) แล้วก็จริง ๆ แฮะ เดินทั้งวันไม่ค่อยเจอสัตว์ที่ไหนเท่าไหร่ แต่พอมาถึงเพนกวินเนี่ย........ เรียงกันเป็นตับ!!!!! แต่ไอ้ที่เด็ดสุดคือตัวเจ้าพ่อนี่ (จริง ๆ แล้วเค้าเรียกว่าคิงเพนกวินอะ) โดดเด่นมาแต่ไกลด้วยแถบคาดสีเหลืองที่คอ ยังก๊ะมันผูกผ้าพันคอเลยแฮะ แถมเจ้าพ่อมันรู้ตัวด้วยนา มายืนรอแถว ๆ ประตูทางออกตั้งแต่แรกเลย พอเค้าเปิดประตูปั๊บเจ้าพ่อเดินออกมา เจ้าหน้าที่ปิดประตู... เอ๊ะ... เดี๋ยวก่อน "พาเหรดเพนกวิน" เนี่ย... คือให้คนมารอดูเจ้าพ่อเพนกวินเดินเล่นเรอะ?? แง๊ ไม่ใช่เพนกวินเป็นฝูง ๆ ออกมาทักทายชาวบ้านเรอะ??? รู้สึกเหมือนโดนสวนสัตว์หลอก... แต่ไม่เป็นไร ยังไงก็ได้เห็นเจ้าพ่อนี่ใกล้ ๆ เลย น่ารักน่าแกล้งชะมัด ยิ่งเพนกวินเวลาเดินเตาะ ๆ แตะ ๆ ส่ายซ้ายไปขวามา อ๊า........ เห็นแล้วตู่อยากยื่นขาไปขัดขามันชะมัดเลยอ้ะ ถ้าไม่ติดว่าเจ้าหน้าที่สวนสัตว์เค้าอยู่ด้วยนะ.. สนุกแน่เจ้าพ่อ!!!! พอดูเจ้าพ่อเสร็จแล้วเราแต่ละคนก็รีบจับรถออกมาเลย แหม... ไม่งั้นวันนี้ได้อยู่ที่นี่ที่เดียวแน่ (หนาวด้วยแหละ) เพราะว่ามีอีกที่ที่อยากไปคือพิพิธภัณฑ์แห่งชาติ (ที่นี่เยอะมากกกกกกกก เยอะจนจำไม่ได้ว่ามันชื่ออะไรกันมั่ง) ที่พิพิธภัณฑ์นี่เข้าฟรีด้วยนา เพื่อนคนจีนไปมาเมื่อวานบอกว่าดีมาก วันนี้เราเลยมาเดินตามรอยเท้าเค้ามั่ง ระหว่างทางนั่งรถไปหลง ๆ ในเมือง เวลาก็ไม่มีมากนัก เอาฟะ เดินก็เดิน ระหว่างทางเดินตัวสั่นกันใหญ่เลย (ทำไมวันนี้มันหนาวนักก็ไม่รู้) ตาตู่เหลือบไปเห็นตึกคอฟฟี่ช็อปสีแดงตรงข้าม เอ๊ะ... คุ้น ๆ the elephant house ชื่อนี้คุ้นมาก ๆ ทายสิคะว่าอะไร?? ทายถูกกันเปล่าหว่า?? . . . . . . . . . . . เฉลยจ้า สถานที่ที่ J.K. Rowling ไปแต่งแฮร์รี่พ็อตเตอร์ไงล่า!!!! อันนี้ไม่ได้มั่วเอาเองนา เกือบลืมไปเลย เพราะเจ้าหน้าที่ของทางยูธโฮสเท็ลเค้าบอกไว้ตั้งแต่แรกแล้วแหละว่าอยู่ตรงนี้ชื่อนี้ ไอ้เราว่าถ้าว่างจะแวะไปดู (เพราะมันไม่ได้สำคัญแบบคอขาดบาดตายมากนัก) นี่ไม่ตั้งใจหายังเจอเลยแฮะ สงสัยตู่จะมีบุญกะน้องแดเนียลเนอะ? อิอิอิ พอเห็นแล้วก็เลยข้ามถนนขอไปดูใกล้ ๆ ซะหน่อยเหอะ ร้านเค้าก็เอาแฮร์รี่มาโปรโมทเหมือนกันแฮะ ตู่กะเพื่อนร่ำ ๆ ว่าจะไปนั่งกินในร้านเผื่อจะได้ไอเดียเขียนนิยายขายกะเค้ามั่ง อิอิอิ (เสียดาย วันนี้เวลาไม่เหลือเลยอ้ะ) ตู่ได้แต่แวะถ่ายรูปนิดเดียวแล้วก็ไปต่อ ก็แหม.. เวลาไม่อำนวยอ้ะ (เงินในกระเป๋าก็ไม่อำนวยด้วย) เดินไปถึงพิพิธภัณฑ์.. โห ใหญ่ไม่ใช่เล่นเลยวุ้ย ที่นี่เข้าฟรีอีกแล้ว (ดีจัง) เค้ามีเก็บประวัติของไอ้นู่นไอ้นี่เอาไว้เยอะแยะเลยล่ะ มีหลายชั้น หลายส่วน มีอยู่ที่นึงเก็บสัตว์สตั๊ฟเอาไว้... น่ากลัวชะมัดเลยอ้ะ เรามีเวลาอยู่ที่นี่แค่ครึ่งชั่วโมงเท่านั้นอะ ยังดูอะไรไม่จุใจเลยก็ต้องกลับไปเอากระเป๋าละ... ก็ไม่งั้นตกรถไฟนี่หว่า ช่วยไม่ได้ ระหว่างนั่งรถกลับไปยูธโฮสเท็ลถึงได้เห็นว่าเพื่อนคนจีนส่งข้อความมาบอกว่า.... เค้าจะไปสายหน่อยนะ เฮ้ย อะไรกันว้า ไอ้เรารึรีบกลับเพราะนัดกันเอาไว้ - -" รู้งี้เดินดูพิพิธภัณฑ์ได้อีกตั้งเยอะแน่ะ เสียดายจั๊ง แต่ก็นั่นแหละ เพราะเค้ามาสายมากกกกกก ตู่ก็เลยส่งข้อความกลับไปบอกว่า "เจอกันที่สถานี" อิอิ ช่วยไม่ได้นี่นา ก็ขามาน้องที่มาด้วยกันคนนึงดัน(ซื่อบื้อ?)ยื่นตั๋วผิดอันให้นายตรวจอะ ตั๋วขากลับเค้าเลยโดนเจาะรูไปเรียบร้อย ขณะที่ตั๋วขามาโล่งโจ้งไม่มีปัญหา แต่มันก็โดนเครื่องกินไปเรียบร้อยแล้วตอนขามาอ้ะ แต่ไปถึงไม่ยักกะมีปัญหาอะไรเลยแฮะ แถมเรื่องชานชาลาก็ไม่มีปัญหาอะไร ทุกอย่างสบายสะดวกโยธิน เลยกลายเป็นว่าไปนั่งรอรถไฟอยู่ที่สถานีตั้งครึ่งชั่วโมงรึเกือบชั่วโมงได้มั้ง กว่าเพื่อนคนจีนจะมา.. ใกล้ได้เวลารถไฟออกพอดี แหม... มาได้จังหวะเหลือเกินนะ นั่นแหละ สุดท้ายทริปเอดินเบอระก็จบลงด้วยดีในรถไฟสายขากลับนั่นแล กว่าจะกลับไปถึงแมนเชสเตอร์ก็สามทุ่มกว่าได้ กว่าจะจับรถกลับมาหอ... นู่น เกือบสี่ทุ่มแน่ะ แล้วก็มาพบกับเหตุการณ์ที่บอกไปก่อนหน้านี้นั่นแล..... นรกชัด ๆ หึหึหึ ยังไงก็แล้วแต่ ตู่ตั้งปณิธานเอาไว้ว่าจะต้องกลับไปสก็อตแลนด์อีกให้ได้ เที่ยวครั้งนี้ยังไม่สะใจเลยอ้ะ แค่สามวันเที่ยวที่นี่ไม่พอเลยนา นี่แค่เมืองเดียว แล้วไหนจะกลาสโกว์ ไหนจะไฮแลนด์... โอ๊ย ระหว่างเที่ยวนี่เห็นรูปสวย ๆ ยั่วน้ำลายหกไปหลายรอบแล้วอ้ะ รอก่อนนะสก็อตแลนด์.. อีกไม่นานเจอกัน!!!!!!!!!!! ปล. เพิ่งคิดได้ว่าทำไมไม่เลือกไปเรียนที่นั่นซะเลยฟะ มาทำไมกันล่ะเนี่ยแมนเชสเตอร์????   Create Date : 22 กันยายน 2548 13 comments Last Update : 22 กันยายน 2548 3:05:06 น. Counter : 1774 Pageviews. Share Tweet

เค้าอยากปายยยยยยยยยยยยยยย ฮือออออออ รูปสวยมากๆเลยตู่ ชอบพวกปราสาทจังเลย (ดิ้นพราดๆ) อยากปายยยย   โดย: froggie IP: 203.188.39.119 22 กันยายน 2548 10:07:51 น.

ตอนพี่ไป ค่าเข้าชม Edinburgh Castle 8 ปอนด์เอง ไหงมันขึ้นฮวบฮาบอย่างนี้ แล้วได้ไปแวะที่ Arthur Seat รึเปล่าคะ ไม่ไกลจาก palace of the holyrood house เท่าไหร่ แล้วก็ไป Shopping princess street ดูชาวสก๊อตอาบแดดที่ princess street garden คิดถึงจังเลยอยากไปอีก ครั้งที่แล้วพี่ยังพลาด ไฮแลนด์   โดย: suteera IP: 203.157.254.1 22 กันยายน 2548 11:52:24 น.

อยากไปด้วยจังเลย   โดย: กริช (กริชครับผม ) 22 กันยายน 2548 13:00:34 น.

อิจฉาจาง ยิ่งกำลังจมอยู่ในกองงานด้วยแล้ว อยากบินไปหาตู่จริงๆ   โดย: bowbow (thingummy ) 22 กันยายน 2548 13:01:39 น.

พี่กบ >> แหม ตู่ก็บอกแล้วไงคะว่าเที่ยวเผื่อพี่กบเสมอแหละ อิอิอิ คราวหน้าอยากไปที่ไหนบ๊อกกกก เราจะตามไปเที่ยวเผื่อ suteera >> ที่ไม่ได้ไปเหมือนจะเป็น Arthur Seat มั้งคะ จริงๆ คือไปมั่ว จำไม่ได้เหมือนกันว่าไปไหนมามั่ง แหะแหะ กริช >> เที่ยวเผื่อแล้วไง โบว์ >> บินมาเลย บินมาเล้ย ช่วงนี้ยังว่างอยู่อะ ยังไม่เริ่มเรียน อิอิอิ อิจฉาล่ะเซ่   โดย: too IP: 130.88.209.50 22 กันยายน 2548 16:05:24 น.

จ๊ากก เห็นแล้วเค้าก็อยากไปด้วยย แต่พอคำนวณเงินยูโร หรือเงินปอนด์แล้ว พี่คาดว่าพี่คงจะได้ไปเมื่อพี่ถูกรางวัลที่ 1 ฮา ไม่เป็นไร เห็นรูปที่ตู่มาโพสต์ก็อิ่มใจแล้วล่ะ แต่เห็นอาหารแล้วน่ากินจัง หิวเลย   โดย: แว่นน้อย (แว่นน้อย@หาดใหญ่ ) 22 กันยายน 2548 19:33:23 น.

น้องตู่ถ่ายมาได้สวยมาก โดยเฉพาะพระอาทิตย์ แล้วหนุ่มหล่อผมทองของพี่ปายหนายยยยยยย เจ้าตัวพ่อเพนกวินนี่เห็นแล้วอยากแกล้งจริงๆด้วยจ้ะ ขัดขามันคิดได้ไงเนี่ย 55555   โดย: Fruit_tea 22 กันยายน 2548 23:25:58 น.

รูปสวยมั่กๆ ชอบรูปพาโนฯ (ที่ไม่ใช่ตู่ถ่ายน่ะ) เจ้าเพนกวินน่ารักๆ เดินเชิดเชียว บ้านช้างหน้าตาอย่างนี้เอง อืมๆๆ   โดย: วีวี่ IP: 203.151.140.116 22 กันยายน 2548 23:50:29 น.

ตามมาเที่ยว รูปสวยมากคะ   โดย: กิ่งไม้ไทย 23 กันยายน 2548 9:53:48 น.

คราวหน้าไปด้วยได้ป้ะ   โดย: เกต IP: 82.109.229.219 23 กันยายน 2548 20:17:26 น.

โอวววววววววววววววววววววววววววววววว สวยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย มากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ อยากไป อยากไปๆๆๆๆๆ   โดย: simple things 25 กันยายน 2548 12:07:45 น.

นั่นสิพี่ตู่ เสียดายออก ทำไมไม่ไปอยู่ยุโรปแทน จะได้เที่ยวให้ทะลุทั้งทวีปเลย *ความฝันของเค้าเลย อืมม..ถ้าตังค์ถึง สักวันจะไปทัวร์ยุโรป โฮกก ฮากกก งื่อออ สวยเน้ เอดินเบอระ ชอบบบบบบบบบบบบ..   โดย: SeReNe~ IP: 61.90.5.223 26 กันยายน 2548 3:22:23 น.

มาเยี่ยมชมนะคะ เมืองสวยมากเลยคะ   โดย: แมวน้อยข้างบ้าน 12 พฤศจิกายน 2548 1:12:22 น.