พายสวนจริญ

  เบื่อๆจัง  วันนี้ไม่รู้จะเขียนอะไร

  เอาเรื่องไปพิมพ์ฟัน (เพื่อทำรีเทรนเนอร์)  และไปดูหนังกับเพื่อนสาว(เหรอ)ดีกว่าเนาะ  555

 แต่แอบแปลกใจ  ที่ไม่ได้เข้ามาดูบล็อคหลายวัน  มีคนเข้ามาดู  600 กว่าๆ แล้ววววววว 

(เมิงจะดีใจไปไหน  คนอื่นเค้ามีเยอะกว่านี้ เค้ายังไม่อวดเลย  เหอๆ )

เมื่อวันศุกร์  ที่ผ่านมา  เราไปพิมพ์ฟันมา เพราะว่า  รีเทรนเนอร์หักนั่นแหละ  

(ขอบอกก่อนนะว่า  อันนี้ไม่ได้ไปทำที่ร้านเสริมสวยนะ  ไม่กล้าตามกระแส 555)

พอไปถึง  ก็พากันไปพิมพ์ที่แล็ปของเพื่อนเรานี่แหละ 

......5 นาที ผ่านไป........

น.ส.ช่าง               :เธอ   ฉันต้องทำหยั๋งผ่อง(บ้าง)

เพื่อนสาว(เหรอ)       : บ่ต้องทำหยั๋งเธอ  แค่ตวงน้ำหื้อ(ให้)ฉัน  

น.ส.ช่าง               : โอเค   บอกโตย  (ตรรกะ  ในการทำแล็ปต่ำ)

เพื่อนสาว(เหรอ)       : เธอมาตวงน้ำมาใส่  เท่าเส้นที่สองเน้อออ   แล้วมานั่งด่วน

เพื่อนสาว(เหรอ)ของเราก็  ขะมักเขม้นกับการ  ผสม ผงสีขาวๆกับน้ำ  แล้วเอามาใส่ ในที่พิมพ์ฟัน  จากนั้นก็บอกให้เราอ้าปาก  แต่ไม่ต้องเหงยหน้ามาก   (เราก็ไม่รู้อะไรหรอก  แ่ค่ทำตามเพื่อนบอก  เหอๆๆ) 

...... 5 นาที ผ่านไป (รอบสอง).....

เพื่อนสาว(เหรอ)       : โอเค  เธอได้ละ  ฉันผสมเหลวไปหน่อย  โทษทีๆ  เลยต้องรอนานเลย

น.ส.ช่าง               :  ........~~(นึกในใจ)  เ่อ่อ  เร็วๆหน่อย  กูเมื่อยปากนะนั่น~~

เพื่่อนสาว(เหรอ)เธอก็ค่อยๆเอาที่พิมพ์ปาก  ออกจากปากเรา 

เพื่อนสาว(เหรอ)       : 1 2 3  ........14   x 2   = 28  ซี่    ฟันคุด  ยังบ่ขึ้นเลยเนาะ  โอเค  ครบ ๆๆ  แต่มันเป็นฟองอากาศ  อะเธอ  มันไม่Grand  อะเธอ  เดี๋ยวเราพิมพ์อีกทีดีกว่าเนาะ  เดี๋ยวเธอ  ไปล้างปาก เดี๋ยวมาช่วยฉันตวงน้ำใหม่เน้อออ

น.ส.ช่าง               :  อืม  ได้ๆ  ว่าแต่ว่าที่ไหนล้างปากได้  ห้องน้ำอยู่ไหน

เพื่อนสาว(เหรอ)       : เดินตรงไปแล้วซ้ายๆ 

เราก็เดินไปข้างปากเอาเศษที่พิมพ์ครั้งแรกออกให้หมด   เดินกลับมาช่วยเพื่อนตวงน้ำ  ผสม  กับผงสีขาวๆนั้นอีกครั้ง  แล้วก็พิมพ์ฟันบนกันอีกที  พอพิมพ์เสร็จ  ก็ผสมใหม่พิมพ์ฟันล่าง  กันละทีนี้  พิมพ์ฟันล่างครั้งเดียว  สวยงาม   แต่เพื่อนสาวก็บอกว่าพิมพ์ฟันบนอีกทีดีม่ะ  มันไม่Grand สรุปแล้ววันนั้นเราพิมพ์ฟันบนไป  3  ครั้ง  ฟันล่าง  1 ครั้ง   กว่าจะได้ไปดูหนังก็ปาเข้า   6  โมงครึ่ง  5555

 พอไปถึงห้่างสรรพสินค้า  มีชื่อแห่งหนึ่ง(ถ้ามันไม่มีีชื่อ  เวลาเราจะไปเที่ยว  จะเรียกมันว่างัยดี  นะ  "ห้างสรรพสินค้าแห่งนั้น ที่อยู่ใกล้ตรงนั้น...." ค่อนข้างที่จะเรียกยากเนาะ  ดังนั้น  โชคดีละที่มันมีชื่อ)

เพื่อนสาว(เหรอ)       :  เราดูรอบกี่โมงดีอะ

น.ส.ช่าง               :  หิวข้าวอะ  กินข้าวก่อนดีม่ะ   กินแบบไฮโซหน่อย  เงินเดือนเพิ่งเข้า งั้นเราไปซื้อตั๋วก่อนม่ะ(เข้าเรื่องสักที)

เพื่อนสาว(เหรอ)       :  อืมๆ

น.ส.ช่าง               :  เราเอารอบสักสองทุ่มดีม่ะ  จะได้มีเวลากินข้าวเยอะๆ  และจะไปซื้อพายสวนจริญ  ไปแอบไปกินในโรงหนังด้วย

เพื่อนสาว(เหรอ)       :  เอาตังค์มา  200  พอม่ะอะ 

น.ส.ช่าง               :  อย่าไปกลัววว  มากับคนเงินเดือนเพิ่งเข้า  ว่าแต่ว่ากินไรดีอะ

ต่อแถวอยู่ประมาณ 10  นาที   ก็ได้ตั๋ว  เวลา  20.20 น.   ได้ที่นั่งที่ดีที่สุด (คิดเอาเองรึป่าววะ)  แต่ทุกทีถ้าไม่ได้นั่ง  โรงใหญ่และที่นั่งตรงกลาง  เราจะไม่ค่อย  เลือกจะดูรอบนั้นนะ  แต่พอดีว่าหนังที่เราไปดูเพิ่งเข้าโรง  เลยโชคดีไปได้โรงใหญ่  นั่งตรงกลาง และที่นั่งไฮโซ  อิิอิอิ  เงินเดือนเข้าใหม่ก็งี้แหละ  5555   พอซื้อตั๋วหนัง เสร็จก็สบายใจละ ก็เป็นเรื่องที่จะต้องคิดว่า จะกินอะไร ดี  เหอๆ

น.ส.ช่าง               :  กินหยั๋งดีเธอ  เอาแบบไฮโซๆหน่อยนะ

เพื่อนสาว(เหรอ)       :  เอาตังค์มา 200  นะ   (ซื้อตั๋วหนังที่นั่งไฮโซ  กับอเมิงไปแล้วด้วย)

น.ส.ช่าง               :  อย่าไปกลัว  เงินเดือนฉันเข้าใหม่  555  กินร้านไฮโซกันดีกว่า   ฉันเลี้ยงข้าวเธอเอง

เพื่อนสาว(เหรอ)       :  ก็ได้ๆ  เดี๋ยวฉันเลี้ยงป๊อปคอร์น  กับน้ำ    ว่าแต่ว่าเฮากิ๋น  ยำแซ่บ ป่ะ

น.ส.ช่าง               :  ......(ขอบใจ  กูบอกว่ากินแบบไฮโซ)

เพื่อนสาว(เหรอ)       :  หรือว่าเธออยากจะกิ๋นอย่างอื่น  

น.ส.ช่าง               :  .....(ทฤษฎี  น.ส.ช่าง  =  คำพูดครั้งแรกเป็นจริงเสมอ  (เราเลยพูดหยั๋งเชิงไป))   ฉันก็บ่ได้กินยำแซ่บเมิน(นาน)ละ

เพื่อนสาว(เหรอ)       :  นั้นแหละๆ  เธอบ่อยากกินยำผักบุ้งกรอบ  ที่เธอชอบก๊ะ

น.ส.ช่าง               :  .ป่ะ..(ยอมไปกิน  เพราะเมิงจำได้ ว่ากรูชอบยำผักบุ้งกรอบ ร้านนี้แหละ) 

พอกินข้าวกันผ่านไป  ประมาณหนึ่งชั่วโมง  ก็เกือบสองทุ่มละ  เพื่อนสาว(เหรอ)  ก็ชวนไปเดินดูร้านหนังสือ ที่มันขายหนัง  ด้วยอะ  ไม่อยากเอ่ยชื่อนะ  เพราะว่าจะบ่นแคสเชียร์หน่อยนะวันนี้

น.ส.ช่างก็เดินไปดู  แผ่นเพลงที่หมายตาไว้นานละ  แต่ตอนนั้นมันเหลือแผ่นเดียว  และโทรมด้วย  เลยยังไม่ได้ถอยมา  พอวันนี้มีหลายแผ่นนี่  เลยสอยมา 1 แผ่น เดินมาจ่ายตังค์ พร้อมเปิดดูกระเป๋าตังค์

น.ส.ช่าง              :   ~~ตายละเมิง มีตังค์อยู่ 100 บาท  มองหาเพื่อนสาว  เสือกเดินดู ซาริโอ้  อยู่หน้าร้่านนู้น  (กูละเบื่อ)~~  เลยต้องเอาบัตรเดบิต  มารูดเสียหน่อย    ในนั้นยังมีตังค์  เพราะเงินเดือนเพิ่งออก  (ดูเหมือนเมิงจะดีใจมากเลยนะ  เงินเดือนเข้า 55)

แคสเชียร์             :   รับบัตรเฉพาะราคาตั้งแต่  300 ขึ้นไปค่ะ  

น.ส.ช่าง              :   เย้ยยยย  (เหลือบไปเห็นหมากฝรั่ง หยิบมาสองอัน  รวมกันกับซีดีเพลง  เป็นเงิน 313  พอดี  รอดตัวไปกรู)

แคสเชียร์             :   ทำหน้าไม่พอใจ  รับบัตรไปรูด  แล้วก็ทำหน้่าเครียดๆใส่เรา 

น.ส.ช่าง              :   ~~เกิน  300  แล้วเฟร้ย ~~ (แล้วก็ยืนรอ  เจ้คนนั้นเอาใบมาให้เซนต์รอเป็นชาติ  ชีก็ไม่สนใจเรา  มัวแต่ไปทำอย่างอื่น  เราเซ็งเลย   มองดูนาฬิกา  เห้ยยยยย  สองทุ่มนิดๆละนะ   เฟร้ยยยยย  กรูยังไม่ได้ซื้อพายสวนจริญเลยนะ)

.....เวลาผ่านไป  5  นาที(อีกครั้ง)..... 

เราก็จ่ายตังค์อะไรเรียบร้อย  ออกไปตามหาเพื่อนสาว(เหรอ)ที่ซาริโอ้ (กูละเบื่อ)

น.ส.ช่าง              :    เมื่อกี้ตังค์บ่พอจ่ายอะ  เธอ   ดีหนา เอาบัตรเดบิตรูดได้  อะ  ว่าจะยืมเธอ  เธอก็เมากะดูซาริโอ้

เพื่อนสาว(เหรอ)      :    ยืมไปก็เท่านั้น   มีเหลือ  60  บาทอะเธอ

น.ส.ช่าง              :     เอ่อ  ~~กรูโง่เอง  ที่หวังเมิง  ลืมไปว่าไม่มีตังค์  5555  ~~   เอ่อเธอ  ไปสวนจริญก่อนนะ  เดี๋ยวซื้อพายไปกินในโรง

เพื่อนสาว(เหรอ)      :    .......~~จะ20.20 น. ละนะเมิง~~

น.ส.ช่าง              :     ป่ะๆๆๆๆ  ~~  มิแคร์สื่่อ~~

พอซื้อพายด้วยความเร่ง เสร็จ  เราก็พากันรีบไปซื้อป๊อปคอร์นกับน้ำ ด้วยความเร่งเช่นเดียวกัน  เพราะว่าเราจะรู้สึกผิดมากกกกก  ถ้าไม่ได้ดูตัวอย่างหนังครบทุกเรื่อง   จะเศร้ามากกก  เหมือนมีอะไรบางอย่างขาดหายไป  เราจึงต้องรีบกันอย่างนี้แหละ  เหอๆๆ   

พอซื้ออะไรเสร็จหมด  คนก็เริ่มเข้าโรงละ  น.ส.ช่างอย่างเราก็รู้นะ  ว่าเค้าห้ามเอาอะไรอย่างอื่นไปกินนอกจากที่เค้าขายอะ  ก็พยายามที่จะเอายัดกระเป๋าของเรา  แต่ด้วยความที่กระเป๋าของเรา รกมากกกก  (มีทั้งกล้องถ่ายรูป (เอาไว้ถ่ายรูปงาน)  กระเป๋าตังค์  เครื่องคิดเลขแบบที่เค้าใช้กันอะ แอลจีบ้าาาาาา   อันใหญ่มากกก  ไหนจะเครื่องประทินความงามอีก  เหอๆๆ  )  พายสวนจริญของเราจึงเอาเข้ากระเป๋าไม่ได้ 

เราเลยต้องลองเสี่ยงหิ้วเข้าไปแบบ  หน้าด้านๆ  ถ้าเค้าถาม จะบอกว่าเอาไว้ฝากลูกที่บ้าน  5555  ไม่กินในโรงหนังนะ

แต่ด้วยอาศัยช่วงคนเยอะๆ  เข้าพร้อมกันๆ  เค้าเลยไม่มีเวลามามองเรา   ว่าหิ้วอะไรบ้าง  ทุกทีเค้าค้นกระเป๋าเลยนะ  ว่ามีกล้องรึป่าว  ที่ซึ่งเค้าก็ตรวจละเอียดมาก  แต่ด้วยความรอบคอบของเรา  เราก็ซ่อนกล้องไว้ละ 555  ไม่ต้องกลัวหรอกว่าเราจะทำอะไรไม่ดี  เพราะว่ากล้องเราเมมจะเต็มอยู่แล้ว  คงทำอะไรไม่ได้อะ  อิอิอิ 

 พอเค้าไปถึงโรงหนัง  คนมีไม่เยอะ  เท่าไหร่  ดีหน่อยที่หนังตัวอย่างยังไม่ทันออก อิอิ

เราก็กับเพื่อนก็เริ่ม  กินขนมกันละ  พากันกินป๊อปคอร์นกันก่อน  รอเวลา

เพื่อนสาว(เหรอ)     :  เธอกินรสชีสไปนะ  ฉันจะค้นกินข้างล่างกินรสหวาน

น.ส.ช่าง             :  ฉันก็อยากกินรสหวานอะ 

เพื่อนสาว(เหรอ)     :  อ้าว  ไหนตอนซื้อบอกอยากกินรสชีสอะ

น.ส.ช่าง             :  ตอนนี้บ่อยากกินแล้วอะ 

เพื่อนสาว(เหรอ)     :  ขอบใจเธอ  เหอๆๆ

น.ส.ช่าง             :  บ่เป็นหยั๋งเธอ  เธอค้นๆเอารสหวานขึ้นมานะ  เดี๋ยวฉันกินพายสวนจริญ  ดีกว่า 

ตอนนั้นตัวอย่างหนังเริ่มมา  แต่เรามิแคร์  เพราะว่าเรา  จะกินพาย   555  แกะกล่องดู   แม่เจ้าาาาาาาาาาา   ช้อนอยู่ไหนอะ

แล้วคุยกันแบบกระชิบๆ ว่า

เพื่อนสาว(เหรอ)     :  ช้อนอะเธอ  เอาช้อนมา  ตักกินดิ

น.ส.ช่าง             :    เีิค้าลืมเอาช้อนให้อะ

เพื่อนสาว(เหรอ)     : ไม่ต้องกินละ ตัวอย่างหนังมาละ

น.ส.ช่าง             :  .................... --" + 

Free TextEditor

Create Date : 31 สิงหาคม 2552 Last Update : 31 สิงหาคม 2552 23:58:44 น. Counter : 639 Pageviews.		0 comments
Share Tweet