)
เรื่องย่อหลังปกสมัยรัชศกหงอู่แห่งจักรวรรดิต้าหมิง ในช่วงที่แผ่นดินอันรุ่งโรจน์เพิ่งจะมั่นคง จูหยวนจางซึ่งเสด็จประพาสทางใต้ถูกวางแผนลอบปลงพระชนม์ ทว่า 'สวีอวิ๋นฉี่' และ 'ทั่วป๋าเฟิง' ได้ช่วยพระองค์ไว้ จากนั้นทั้งสองก็ได้กลายเป็นองครักษ์เสื้อแพรส่วนพระองค์ ทั้งคู่สั่งสมผลงาน เลื่อนขั้นดำรงตำแหน่งหัวหน้าและรองหัวหน้าหน่วยอี๋หลวน (หน่วยบัญชาการองครักษ์เสื้อแพร) ท่ามกลางเค้าลางของมหาสงครามแห่งยุคที่จะทำให้ทั้งราชบัลลังก์และแผ่นดินต้องสั่นสะเทือน!
เมื่อเค้าลางของมหาสงครามเริ่มปรากฏทุกชีวิตที่เข้ามาเกี่ยวข้องย่อมพลิกผันไปอย่างสิ้นเชิง อำนาจและราชบัลลังก์สามารถเปลี่ยนใจคนไปได้ถึงเพียงใด อวิ๋นฉี่ที่รับใช้ข้างพระวรกายฮ่องเต้มาหลายพระองค์ย่อมรู้ดี มีเพียงใจที่สื่อถึงกันและรักมั่นเท่านั้นที่จะช่วยให้อวิ๋นฉี่และทั่วป๋าเฟิงฝ่าฟันมรสุมแห่งโชคชะตาอันเกรี้ยวกราดนี้ไปได้ สุดท้ายแล้วลาภยศบรรดาศักดิ์คือความสุขอันแท้จริง ที่ใครต่อใครต่างพากันไขว่คว้าหรือไม่ ติดตามได้ในบทสรุปของเรื่องราวอิงประวัติศาสตร์อันแสนเข้มข้นที่ดำเนินมาจนถึงฉากสุดท้าย
คุยกันหลังอ่าน (สปอยล์มาก)รู้สึกว่าช่วงนี้อ่านงานเฟยเทียนบ่อย 55555 แต่กับเรื่องนี้เราค่อนข้างได้ยินคำวิพากย์วิจารณ์มาหนาหูตั้งแต่ช่วงที่เรื่องนี้ประกาศแอลซีใหม่ๆ เพราะว่าตอนช่วงแรกๆคนไฮป์กับข่าวเรื่องนี้มาก แต่จนกระทั่งมีคนไปดำน้ำเวอร์ชั่นจีนแล้วมาบอกว่าเรื่องนี้มี rape scene นะ เป็นการกระทำต่อนายเอกโดยคนอื่นด้วย คนก็เลยค่อนข้าง taken aback กับจุดนี้ไปนิดนึง เราก็ลังเลนิดหน่อย แต่สุดท้ายก็ยังคิดว่าอยากอ่านงานเฟยเทียนอยู่ดีค่ะ
เรื่องนี้เป็นประวัติศาสตร์ช่วงต้นราชวงศ์หมิง ฮ่องเต้สามพระองค์แรกของราชวงศ์หมิงและบุคคลสำคัญๆในช่วงนั้นก็โผล่มาในเรื่องนี้กันหมด เรียกว่าตัวละครสำคัญเกือบทั้งหมดยกเว้นพระเอกนายเอกล้วนมีตัวตนจริงในประวัติศาสตร์ เริ่มต้นที่บทนำเลยก็ได้ ถ้าใครเคยรู้เรื่องจูหยวนจางมาบ้าง ต้องรู้จักสวีต๋า แม่ทัพคนสำคัญในช่วงต้นราชวงศ์หมิงแน่ๆ สวีต๋าเป็นพ่อของนายเอกของเรานี่เองค่ะ ส่วนอีกคนในบทนำที่เราค่อนข้างเซอร์ไพรซ์เลยคือ จางซันเฟิง จางซันเฟิงนี่เป็นการอ่านแบบจีนกลาง แต่ถ้าอ่านแบบแต้จิ๋วก็คือ เตียซำฮง ที่ถ้าใครเป็นแฟนกำลังภายในต้องคุ้นหูแน่นอน เพราะเป็นผู้ก่อตั้งสำนึกบู๊ตึ้ง สามเสาหลักของยุทธภพ เตียบ่อกี้พระเอกดาบมังกรหยกก็เป็นศิษย์หลานของคนนี้
นอกจากนี้เนื้อเรื่องขององครักษ์เสื้อแพรก็เรียกได้ว่าเดินตามประวัติศาสตร์จริงๆเลย (หมายถึงโดยพลอตหลัก) เช่นจูหยวนจางตาย อวิ่นเหวินขึ้นครองราชย์แทน หลังจากนั้นไม่กี่ปีเยียนอ๋องก่อกบฏได้เป็นจักรพรรดิหย่งเล่อ และหลังจากนั้นไม่กี่ปีพระมเหสีของจักรพรรดิหย่งเล่อ สวีเหวิน บุตรสาวสวีต๋าก็ตายลง นี่ก็คือไทม์ไลน์โดยทั้งหมดขององครักษ์เสื้อแพร
พระเอกนายเอกของเรื่องคือองครักษ์เสื้อแพรในวังหลวง พระเอกทั่วป๋าเฟิง เป็นชาวทูเจวี๋ยนี่จูตี้เก็บมาเลี้ยง ส่วนนายเอกสวีอวิ๋นฉีเป็นลูกชายสวีต๋า น้องชายของสวีเหวิน
เนื้อเรื่องเล่าปัจจุบันสลับกับ flashback ในอดีตบ้าง เราค่อนข้างชอบวิธีการเล่าแบบนี้ เพราะว่าเนื้อเรื่องขององครักษ์เสื้อแพรเดินเร็วมาก ค่อนข้างเครียด แล้วก็การเล่าสลับกับอดีตที่มีความสัมพันธ์แสนงดงามในสมัยเด็กมากมายก็ทำให้รู้สึกว่าคนเราช่างไม่จีรังเอาเลย
ส่วนตัวชอบความสัมพันธ์ระหว่างพระเอกนายเอกมาก ตัวทั่วป๋าเฟิงรักสวีอวิ๋นฉีมานานนมาก นานในระดับที่เราคิดว่าเจ้าตัวเองก็คงไม่รู้ว่าตั้งแต่เมื่อไหร่ แต่ตั้งแต่เด็กมากก็รักแล้ว ชีวิตทั่วป๋าเฟิงมีสวีอวิ๋นฉีเป็นสิ่งที่สำคัญที่สุดเลย และเป็นเพียงคนเดียว (ในผู้ชายสามคนในเรื่อง ไม่รวมสวีเหวินที่เป็นพี่สาวนะ) ที่ตั้งแต่เด็กจนโต ความสำคัญนี้ก็ไม่เปลี่ยนแปลงไป
ฉากที่บรรยายความใกล้ชิดของสองคนนี้ การแสดงออกของทั่วป๋าเฟิงในช่วงเล่มแรกเราชอบมาก มันมีความ sexual awakening (ที่จริงๆก็คงตื่นไปนานแล้ว) ความหนุบหนับนัวเนีย ระยะใกล้ชิดที่บรรยายออกมาได้ดีมากก มากกกๆๆจริงๆ
ตัวสวีอวิ๋นฉี เฟยเทียนสร้างออกมาได้มีเสน่ห์มาก คนอ่านต้องรักตัวเอกคนนี้แน่นอน แต่ในขณะเดียวกันเราก็รู้สึกว่าสวีอวิ๋นฉีเป็นแนวนายเอกที่เฟยเทียนถนัด คือมีความคล้ายคลึงกับนายเอกปราชญ์ ราชันคืนบัลลังก์ และ ทัวริ่ง ปนๆกันไป
จริงๆพระเอกนายเอกของเฟยเทียนเกือบทุกเรื่องมีความคล้ายกัน นายเอกเป็นเด็กหนุ่มผู้งดงามชาญฉลาดเยาว์วัย ส่วนพระเอกมีความ alpha male อายุมากกว่า พึ่งพาได้ และ possessive มาก
ซึ่งการออกแบบคาแรกเตอร์พระเอกของคนเขียนคนนี้ เรามีส่วนที่ไม่ชอบอยู่ คือความ dominate ของตัวพระเอกนี่แหละ ความเป็นเจ้าเข้าเจ้าของ ความชอบบังคับ และในบางครั้งมันก็ทำให้เกิดฉากที่แบบเรารู้สึกว่ามัน dub con อย่างเช่นในเรื่องนี้เราว่าฉากแรกชัดมาก ฉากสุดท้ายก็นิดหน่อย
ตัวอวิ่นเหวิน ฮ่องเต้องค์ที่สองของราชวงศ์หมิง เป็นตัวละครที่รักสวีอวิ๋นฉีจากใจจริงคนหนึ่ง ในความรักนั้นส่วนนึงคงเป็นความพึ่งพา ความอยากยึดคนนี้เอาไว้เป็นหลัก ก็นับว่าเป็นตัวละครที่น่าสงสารคนนึง
ส่วนจูตี้ หรือจักรพรรดิหย่งเล่อ เป็นตัวละครที่ดีไซน์ออกมาได้มีสีสันมากกก มีเสน่ห์มาก มีเรื่องราว เรารู้สึกว่าคนเขียนคงชอบตัวละครตัวนี้มั้ง แต่ก็เป็นตัวละครที่เราไม่ได้ชอบอะไรเท่าไหร่ แถม rape scene ที่มีมาในช่วงท้าย เรารู้สึกว่าจริงๆมันไม่จำเป็นต้องมีก็ได้ (แต่มีมันก็ไม่ได้ไม่สมเหตุสมผลนะ ที่มาของการมาสู่ซีนนี้เราเข้าใจได้) แต่เรารู้สึกว่าถ้าจะให้ทั่วป๋าเฟิงกับอวิ๋นฉีต้องหนีออกมา มันก็น่าจะมีเวย์อื่นที่ไม่จำเป็นต้องมาทางพลอตนี้ก็ได้
แต่สำหรับคนที่กลัว rape scene ก็ถ้าไม่ชอบฉากแบบนี้เลยจะผ่านไปก็ได้ แต่สำหรับเราเราว่าเล่าเร็วมาก ไม่กี่หน้า แล้วก็ไม่ได้แบบ explicit มาก แต่ว่ารับรู้ได้ถึงความพังของพระนายเลย ตัวพระเอกเองก็อยู่ใกล้มาก แต่กลับช่วยไว้ไม่ทัน
การดำเนินเรื่องขององครักษ์เสื้อแพรค่อนข้างเร็วมาก มันไม่ได้มีช่วงที่ทำให้เราผูกพันกับตัวละครอื่นนอกจากพระนายมากนัก อย่าสวีเหวินเราก็ค่อนข้างชอบ เป็นตัวละครหญิงที่เท่ดี นานๆทีเฟยเทียนจะเขียนตัวละครผู้หญิงด้วย 555
แต่อย่างตอนอ่านปราชญ์ มันจะมีความผูกพันกับตัวละครอื่นค่อนข้างมาก ทำให้เรารู้สึกเข้าถึงการตัดสินใจ ความ rise and fall ของตัวละครอื่นๆมากกว่านี้
รวมๆเราก็ค่อนข้างชอบ ช่วงเล่มสองเรามีช่วงหลุดๆไปบ้าง แต่ก็ยังนับว่าเป็นเรื่องที่อ่านรวดเดียวจบ เราค่อนข้างชอบไดนามิกของพระนาย ฉากที่เราชอบที่สุดคงเป็นตอนที่ทั่วป๋าเฟิงจูบอวิ๋นฉีครั้งแรกในห้องอาบน้ำ มันทั้งงุ่มง่าม มือไม้เกะกะไปหมด แต่ก็บรรยายออกมาได้เซกซี่มากๆ ดีมากๆเลยค่ะ นอกจากนั้นก็คงเป็นฉากย้อนอดีตของทั่วป๋าเฟิงน้อยกับอวิ๋นฉีน้อยสมัยยังเด็กแหละนะ
เราคิดว่าเราให้เรื่องนี้พอๆกับราชันย์คืนบัลลังก์กับผู้ช่วยเหรียญทองแล้วกัน ส่วนที่หนึ่งยังเป็นปราชญ์ และที่สองเป็นทัวริ่งเหมือนเดิม ที่สุดท้ายให้ข้ามฟ้าหารักเหมือนเดิม 555
ผู้ติดตามบล็อก : 13 คน [
