)
เรื่่องย่อหลังปกภายในอารามร้างแห่งหนึ่งในคืนฝนพรำ เยี่ยหมิ่นอวี้ ศิษย์สำนักเทียมเมฆาเห็นความไม่ชอบธรรมจึงชักกระบี่เข้าช่วยสาวงามและด้วยเหตุนี้ทำให้เขาได้พบกับอาจารย์อาจอมเสเพลรักอิสระ....โจวเอี่ยน แค่แผนที่ขุนทรัพย์เพียงครึ่งแผ่นและนำภัยมาสู่ตัวยาวเป็นกระบวนตลอดจนทางอาจารย์อาและศิษย์หลานถูกตามล่าตามสังหารนั้นไม่เท่าไรแต่กระทั้งบุคคลที่ทำให้โจวเอี่ยนยอมละทิ้งซึ่งทุกสิ่งทุกอย่างผู้นั้นก็ยังปรากฏตัวออกมาเพื่แย่งชิงของล้ำค่าด้วยเช่นกัน! เมื่อเห็นอาจารย์อาผู้ไม่เคยแยแสแม้ชื่อเสียงเงินทองมีเลือดท่วมตัวแต่ยังคิดถึงคนผู้นั้นมิวางวาย เยี่ยหมิ่นอวี้ไม่เคยรู้สึกใจเต้นรัวอย่างน่าประหลาดเช่นนี้มาก่อน ความรักนั้นคือสิ่งใดกันแน่.... ความเชื่อใจหอมหวานตอนที่หลงรักใครสักคนเหตุใดเพียงพริบตากลับเปลี่ยนเป็นความขมขื่นถึงเพียงนี้
)
คุยกันหลังอ่านเรื่องของคุ่นคุ่น เราเคยอ่านแต่ที่ออกกับฝูค่ะ ซึ่งจะเป็นแนวปัจจุบัน อย่างกลกุณฑี หรือ เงาพรางใจ เราคิดว่างานแนวปัจจุบันของคุ่นคุ่นค่อนข้างดราม่า (พูดภาษาบ้านๆว่าน้ำเน่านิดนึง) แต่เราก็ชอบนะคะ ทั้งสองเรื่องเรายังเก็บไว้ไม่ได้ขายเลย ทั้งที่เราโละทั้งหนังสือขายไปหลายรอบมากๆ แต่สองเรื่องนี้ยังรอดพ้นมาได้ทุกครั้งค่ะ (ฮา)
ก็เรื่องนี้เป็นเรื่องแรกของคุ่นคุ่นที่เป็นแนวย้อนยุคค่ะ ก็เป็นแนวยุทธภพ พลอตเรื่องไม่ซับซ้อน พระเอกคืออาจารย์อาที่ถูกขับไล่ออกจากสำนักเพราะเคยทำเรื่องวุ่นวายรักชอบบุรุษแล้วไปชอบเจ้าสำนักเจ้าสำนักหนึ่งเข้า ส่วนนายเอกคือศิษย์หลานผู้แสนใสซื่อไร้เดียงสา เป็นนายน้อยแสนงามที่เพิ่งออกจากบ้านครั้งแรก เป็นคุณชายผู้ถือคุณธรรมอะไรทำนองนี้ ส่วนพระเอกของเราเป็นพวกเหล้ายาปลาปิ้ง 5555555
ขอสารภาพเลยว่าคิดว่าไดนามิกของคู่นี้ เหมาะกับการที่ศิษย์หลานเป็นรุกแล้วอาจารย์อาเป็นรับมาก แต่ก็แหะๆ อ่านไปก็รู้แหละค่ะว่าคนเขียนไม่พลิกโพแน่นอน นี่ไม่ใช่พีต้านี่นะ
ก็เนื้อเรื่องค่อนข้างไม่ซับซ้อน มีสับขาหลอกบ้างช่วงเฉลยเรื่องการปลอมตัว การบาดหมางของชาวยุทธต่างๆ แต่ในด้านความสัมพันธ์หลังจากที่ตกลงกันได้แล้วก็ไม่มีดราม่าอีกเลย เราคิดว่าก็อ่านเอาสนุกๆได้ค่ะ สนุกดี แต่ไม่ถึงกับเป็น A Must คิดว่าถ้าอยากได้แนวรักลึกซึ้งย่อมมีเรื่องที่ลึกซึ้งดราม่าน้ำตาแตกกว่านี้ หรือถ้าอยากได้แนวยุทธภพมันส์สุดๆก็มีเรื่องที่มันส์กว่านี้ แต่ถึงอย่างนั้นเราก็คิดว่าเพลงรักกระบี่ทองคำเป็นเรื่องกลางๆที่สามารถอ่านได้สนุกพอสมควร เหมาะสำหรับวันไม่คิดมาก คนเราไม่ได้ต้องการความเข้มข้นเบอร์นั้นตลอดเวลา ความยาวสองเล่มจบเราอ่านโดยที่เราไม่ได้วางเลย
คิดว่าคงตามงานอื่นของคุ่นๆต่อนะคะ เราว่าเรามีเงาใจในกิ่งท้อ...แต่หาไม่เจอ อยู่ไหนนะ 555555 TT^TT
วันที่: 14 กุมภาพันธ์ 2564 เวลา:15:03:46 น.
ผู้ติดตามบล็อก : 13 คน [
