Bloggang.com : Lover'sBlue : กลับมาถึงบางกอก เที่ยงคืน

กลับมาถึงบางกอก เที่ยงคืน

วันนี้ตอนจะขึ้นรถมาบางกอกแม่บอกว่า ฟาร่าสวย เวลามองดอกลั่นทม
เหมือนมองตาฟาร่า

เราก็กลับไปแต่ไม่ได้เศร้าใจมากกว่าที่นี่
เราก็แค่กลับไปยืนมองต้นไม้ที่มีดอกไม้สวยอยู่ห่างๆ

ถ้าแม่บอกว่า ดอกทุกดอกคือ สายตาของฟาร่า
เราก็เพียงแต่มองตาฟาร่าอย่างเข้าใจ

อนิจจัง อนัตตา

แม่บอกว่า ตอนที่ห่อฟาร่าลงไป
คุณย่าบอกว่า "แล้วเกิดมาเป็นลูกหลานของย่าอีกนะ"

"แล้วก็เกิดมาสวยสวยเหมือนเดิม"

เราถามแม่ว่า แล้วสวยเหรอ ถ้าฟาร่าเป็นคนจะสวยเหรอ

แม่ตอบว่า
"สวยสิ"

ขอบคุณแม่ที่ดูแลยามฟาร่าเจ็บไข้ ไม่ทอดทิ้งเลย
ขอบคุณแม่ที่อยู่กับฟาร่าจนนาทีสุดท้าย
ขอบคุณแม่ที่ไม่รังเกียจ แม้นจะเปื้อนเลือดสักเพียงใด

แม่บอกว่า พี่ตุ้มถามว่า

"ฟาร่าหลับไปแล้วเหรอ"
(ไม่มีใครกล้าใช้คำว่าตาย)

แม่ยังบอกอีกว่า พี่ตุ้มบอกว่า "ฟาร่าได้หลับอย่างมีความสุข"

ฟาร่าหลับตา

วันนีเห็นแต่ลูกสาวกำพร้าสองตัว
ตัวนึงเหมือนแม่มากมาก แต่ไม่ได้สวยได้ครึ่งนึงของแม่
มีเพียงแววตา กับสีหน้าที่ออกอาการ ชักสีหน้า
ยีนส์คือผลของกรรมเดิม ที่จะต้องเผชิญ

ก้มหน้ารับกรรม คือหน้าที่ปัจจุบันที่ ต้องสู้เพื่อผ่านไป
แต่ถ้าเมื่อใดที่ ปล่อยให้ผัสสะที่เข้ามากระทบ
กระเด็นออกไป...
เมื่อนั้นกรรมก็ทำอะไรเราไม่ได้

ก้าวต่อไป คือไม่กลัว ไม่กลัวแม้นว่าจะมีการเปลี่ยนแปลง

มันอาจจะดีกว่า

วัชรี 0142

Create Date : 04 กันยายน 2550

Last Update : 4 กันยายน 2550 1:42:59 น.

1 comments

Counter : 362 Pageviews.

เศร้าจังอะ

โดย: Aui_haui

วันที่: 11 กันยายน 2550 เวลา:12:58:51 น.