เที่ยวมาเลเซียกับ..มั่วนิ่มทัวร์ ปิดเทอมเมษาที่ผ่านมานี้เราก็ไปบ้านป่าป๊าอีกเช่นเคยแต่อยู่หลายวัน ไปหน่อยเลยชักเบื่อขึ้นมา นานาเลยชวนป๋าป๊าว่าเราขับรถเข้าไปเที่ยว"มาเล"กันดีก่า แต่ป๊าเค้าไม่กล้า "กลัวหลง"แล้วเราก็เป็นประเภทตื้อซะด้วยไม่ยอมหรอก "ชั้นต้องไป"ไม่งั้นก็ กลับบ้าน(พังงา)เลยว่างัย ป๊าเราเลยคิดหนัก (น่าสงสาร.หุหุ)ประจวบกับพี่ชายป๊าจะพาครอบครัวของเค้าไปเที่ยวพอดี งานนี้เลยได้ไปสมใจว่าแล้วก็จัดการแพคกระเป๋าเตรียมตัวเดินทางไปกัน7คนผู้ใหญ่4เด็ก3เป็นรถของพี่ชายป๊า7ที่นั่งกำลังดี..(ไม่เบียด) เราเดินทางแต่เช้าไปทางตากใบ-นราธิวาส ไปโดยไม่มีแบบแผนเพราะพี่ชายป๊าเค้าชำนาญทาง ติดต่อซื้อขายสินค้ากับคนที่นี่อยู่ นั่งรถไปซัก2ชม. ถึง เมืองตรังกานู พี่ชายบอกจะแวะบ้านเพื่อนพอเที่ยงวันพวกเราก็ท้องร้อง เริ่มหิวพี่ชายป๊าก็จอดที่ร้านอาหาร ซึ่งเป็นร้านไทย-มาเลพอเดินเข้าไปแค่นั้นแหละเจ้าของร้านก็ออกมาคุยต้อนรับพร้อมทั้งเสริฟ์อาหารทะเลจานโตๆที่พวกเราไม่ได้สั่งมาเรื่อยจนเต็มโต๊ะ ยังแอบคิดเลยว่าสงสัยต้องแลกเงินเพิ่มแล้วเรา..ว่าแล้วเมื่อถึงเวลาเช็คบิลคิดเป็นเงินไทยก็2700บ. แต่เจ้าของร้านบอก"ขอบคุณที่แวะมาเยี่ยม"ไม่ยอมรับเงินแถมบอกขากลับให้แวะมาอีก พอขึ้นรถพี่ชายป๊าก็บอกว่าเค้ามีเพื่อนที่นี่เยอะกว่าที่เมืองไทยเสียอีก ส่วนใหญ่ก็เปิดร้านอาหารเค้าบอกจะพาไปทุกร้านที่เป็นทางผ่าน นั่งรถจนเมื่อยก้นดูวิวตลอดสองข้างทางสังเกตเห็นโรงเรียนมีอยู่เยอะมากแต่ละที่กว้างและชอบทาสีแดง-ชมพูเป็นหลักรู้มาว่าที่นี่เค้าให้ความสำคัญกับการศึกษามาก เห็นแล้วอยากให้พี่ไทยเราเป็นอย่างนี้บ้างจัง .. คืนนี้มีโปรแกรมจะไปพักบ้านญาติป่าป๊าซึ่งอยู่ "ยะโฮร์"ติดกับสิงคโปร์ เค้าเปิดร้านอาหารที่นี่อยู่มา22ปีแล้ว มิน่าล่ะป๊าเราถึงไม่รู้จักเมื่อมาถึงที่พักเป็นเวลาตี 2:00 ดึกมาก เด็กๆต่างหลับด้วยความเพลีย ส่วนครอบครัวเราน้าสาวก็พาพวกเราไปกินอาหารรอบดึก ผู้คนเยอะมากที่นี่เหมือนจะเป็นตลาดโต้รุ่งน้าสาวป๊ามีร้านถึง4สาขา เรานั่งทานกันไปคุยกันไปส่วนนานา นั่งมองบรรยากาศรอบข้างดูเป็นเมืองดี พลุกพล่าน เห็นประเทศสิงค์โปร์อยู่ใกล้ๆ(อยากไปจัง)..รุ่งขึ้นตื่นกันสายหน่อยน้าสาวบอกจะพาไปสิงค์โปร์ แบบไปเช้ากลับเย็นเพราะต้องกลับมาดูแลร้าน ต้องเปลี่ยนรถนั่งรถทัวร์เข้าไปเมื่อไปถึงก็เดินเที่ยวแถวๆนั้น แวะถ่ายรูปและก็ไปทานอาหาร อยู่ที่นั่นประมาณ3-4ชม.ก็กลับเพราะเด็กๆจะไปเที่ยวสวนสนุก ที่มาเลเซียตอนกลางวันจะไม่ค่อยเจอผู้คนแต่5โมงเย็นปุ๊บเหมือนผึ้งแตกรังที่นี่เค้าเที่ยวกลางคืน ประมาณอาหรับราตรี คนที่นี่ชอบทานข้าวนอกบ้านและยังชอบทานอาหารไทยด้วย คนไทยที่มาเปิดร้านที่นี่เลยเป็นเศรษฐีไปเยอะ เรามาถึงที่(ดังงาเบย์)สวนสนุก6โมงเย็นซื้อบัตรเข้าไป สวนสนุกซึ่งติดทะเลมีร้านอาหารอยู่รอบ ของเล่นเพียบน้องอั้คตั้รดีใจเครื่องเล่นส่วนใหญ่เป็นประเภทเล่นได้ทั้งครอบครัวไม่ดูอันตราย น่าหวาดเสียวเรานั่งรถไฟกันทุกคน..รถไฟพาชมรอบสวนสนุกและไปหยุดที่แหล่งช็อปปิ้งแสงสีตอนกลางคืนบวกกับมีลมพัดตลอด รู้สึกความเป็นธรรมชาตและความทันสมัยยุคใหม่อยู่ร่วมกันได้ โดยไม่ต้องเสียสิ่งใดสิ่งหนึ่งไป นานาช็อปปิ้งจนเพลินซื้อของไปเยอะมากจนป๊าแอบบ่นว่ายังมีเวลาอีกหลายวันของที่นี่ราคาประมาณไทยบ้านเรา เลือกซื้อก็แต่ของที่แปลกตาเท่านั้น(ที่บ้านเราไม่มี)โดยเฉพาะเสื้อผ้าซื้อกลับมาใส่สวยทุกตัว(มีคนทักมายั่งงั้น).. กลับจากสวนสนุกเที่ยงคืนใกล้ปิดพอดี แวะทานข้าวร้านน้าสาวส่วนใหญ่เป็นอาหารทะเล กินได้เยอะอีกแล้วมื้อนี้ (กลับจากทัวร์มั่วนิ่มนี้อ้วนแน่เรา) แต่ตอนนี้ขอท้องอิ่มไปก่อนละกัน ..พรุ่งนี้มีโปรแกรมไปมะละกา-กัวลาลัมเปอร์.. ตอนนี้ของีบก่อนเดินช็อปจนปวดขา..แล้วจะกลับมาฝอยต่อจ้ะ ไปสวนสัตว์นกตัวใหญ่มากชอบเดินมาใกล้คน ดังงาเบย์สวนสนุกกลางคืน อีกฝั่งเป็นสิงค์โปร์ ขึ้นไปดูวิวเมือง"มะละกา" คนละ10เหรียญค่ะ(100บ.)หวาดเสียวดี มีเหตุระทึกใจเล็กน้อย (หัวใจจะวาย)เพราะคนขึ้นกันยังไม่ทันจะปิดประตู แต่เครื่องเจ้ากรรมดันพาขึ้นซะ..เร็ว..วืดดดดดดดดดดด พนักงานหน้าตาตื่นซะยิ่งกว่าอะไร แต่ยังควบคุมสติกันได้ นึกว่าต้องเอาชีวิตมาทิ้งที่นี่ซะแล้วเรา (ป่าป๊าหน้าซีดกว่าใครเพื่อน เพราะกลัวความสูงที่สุด) 555 ..ยังมีต่อน่ะ ขอพักก่อนจ้ะ.. (ขอบคุณเซียนบล็อกทั้งหลายที่มีของตกแต่งบล็อกน่ารักๆให้ใช้ ป้ามด เนยสีฟ้า ญามี่)   Create Date : 26 พฤศจิกายน 2551 1 comments Last Update : 4 มกราคม 2552 10:33:08 น. Counter : 909 Pageviews. Share Tweet

ถ้ามีโอกาสจะได้ไป ดี.จะมาอ่านซ้ำอีกครั้งค่ะ จำชื่อจขบ ได้แล้ว "เขาพิงกัน" เดี๋ยวย้อนไปดูปัตตานีด้วย   โดย: d__d♥ (มัชชาร ) 19 ธันวาคม 2551 18:03:53 น.