BlogGang.com : : kuntucky : มากมายในหลายวัน

มากมายในหลายวัน

เฮ้อ..ช่วงนี้งานเยอะจัง ไม่ค่อยได้ทำอะไรเป็นชิ้นเป็นอัน ประกอบกับมันมีสิ่งที่อยากจะทำเยอะแยะตาแป๊ะไก่ ฟุ้งซ่านด้วยมั้ง บ่น..บ่น..บ่น มาถึงก็บ่นอย่างเดียวก่อนเลย

เตะบอลเมื่อวานนี้สนุกดีแหละ..ยิงเข้าด้วยในรอบหลายนัด แต่ไม่นับหรอกนะว่าทำเสียท่าน่าขายขี้หน้าไปเท่าไหร่ อีกอย่างหนึ่งคือไม่เคยเล่นบอลแล้วอากาศเย็น (หนาวเลยละ) ขนาดนี้เลยวะ แรกๆตอนวอร์มเนื่ยเล่นไปซี้ดไปขนาดนั้น
เตะบอลเสร็จไปกินข้าวต่อ ดีใจจังร้านประจำตอนนี้อยู่ใกล้บ้านโคตร อยู่ได้พอสมควรก็ต้องลากลับใจนึงก็สงสารเจ้าของร้านที่ต้องรอเก็บโต๊ะสุดท้าย ใจนึงก็สงสารตัวเองและปูแมนที่ต้องทนทรมานกับอากาศอันเย็นยะเยือก

ได้รับข่าวที่ทำให้ผมต้องใจจดจ่ออยู่หน้าแผงหนังสืออีกแล้ว

ข่าวนี้ได้มาจากพี่ซัน (มาโนช พุฒตาล) ครับ ไม่หรอกผมกับพี่เค้าไม่ได้รู้จักกันเป็นการส่วนตัวหรอก แต่เดี๋ยวนี้ผมติดรายการวิทยุที่พี่ (เรียกพี่แล้วกันนะครับ) เค้าจัดใน the radio 99.5 ทุกเช้าครับ ชอบมากกกกกกก ความรู้สึกผมมันเหมือนกับได้นั่งอยู่ในวงเหล้ากับพี่เค้า ฟังเค้าเล่นดนตรีกับไอ้จู๊ด (กีต้าร์ตัวโปรด) เล่าเรื่องราวที่ประสบพบเจอ หนังสือที่อ่าน สุดยอดมากๆ (ท่านใดสนใจช่วยกันติดตามนะครับเพราะ sponsor น้อยเหลือเกิน อยากให้อยู่ด้วยกันนานๆ ครับ หรือ เยื่ยมชมได้ที่ //www.radiostar.co.th )

ข่าวดีมาจากตรงนี้ครับ วันนั้นพี่ซันพูดถึงเรื่องโทรศัพท์มือถือตอนที่เข้ามาแรกๆว่ามันแพงแสนแพงขนาดไหน เป็นเครื่องประดับบารมีของผู้มีอันจะรวยทั้งหลาย แล้วก็เล่าว่าถ้าเป็นเมื่อก่อนเราต้องคิดว่าใครกันนะที่จะมีโทรศัพท์มือถือได้ แต่สมัยนี้ต้องคิดกันว่าใครกันนะที่ไม่มีโทรศัพท์ใช้

แล้วพี่ซันก็ยกตัวอย่างมาคนหนึ่งครับ คุณหนึ่ง วรพจน์ พันธุ์พงศ์ สายลมอิสระที่ผมติดตามงานเขียนมานาน แล้วก็เล่าว่าขนาดมีหนังสือเรื่อง "ไม่มีโทรศัพท์และเครื่องปรับอากาศ" ขนาดนั้น พี่ซันเล่าว่าตอนนี้คุณหนึ่งกำลังเก็บตัวเขียนหนังสืออยู่เล่มหนึ่งครับ นี่แหละครับที่เล่ามาตั้งนานว่าทำไมต้องใจจดจ่อที่หน้าแผงขนาดนั้น หนังสือเล่มใหม่ของพี่หนึ่ง (นับญาติเลยแล้วกันนะครับ) เป็นเรื่องราวเกี่ยวกับจังหวัดปัตตานีครับ อดคิดไม่ได้เลยนะว่าจากเรื่องราวและมุมมองของพี่เค้ากับสิ่งที่ละเอียดอ่อนที่สุดในสังคมปัจจุบันนี้ มันจะถูกถ่ายทอด เล่าเรื่องได้น่าสนใจ และติดตามขนาดไหน

อยากบอกพี่ว่า "ไม่ต้องรีบครับ ขอเน้นๆ" สื่อออกมาในสิ่งที่พี่เห็นและมันเป็นอยู่ เอาให้คนเมืองอย่างพวกผมเข้าใจในสิ่งที่ไม่เคยมีใครสื่อสารออกมานะครับ

มีการบ้านเป็นหนังสือของเล่มใหม่ของคุณปราบดา อ่านไปหลายบทแล้วละ ว่าจะอ่านวันอาทิยต์นี้ให้จบ มีเรื่องที่อยากเขียนถึงเยอะเหมียนกัน แล้วจะมาเล่าให้ฟัง

วันนี้คงต้องพอก่อน...ขอกลับไปดูพี่ลิ เปิดบ้านเคี้ยวท็อฟฟี่เล่นๆ สักสองสามเม็ด

ขอความสุขสวัสดีจงมีแก่ท่านผู้อ่านทุกทุกท่าน
บุญรักษา
คุณตั๊กกี้

Create Date : 03 กุมภาพันธ์ 2550

Last Update : 3 กุมภาพันธ์ 2550 17:11:08 น.

2 comments

Counter : 389 Pageviews.

เป็นนักอ่านตัวยงเลยนะเนี่ย

โดย: ทาสบอย

วันที่: 3 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:22:13:20 น.

แล้วจะแวะเข้ามาอ่านใหม่นะค่ะ

โดย: ความเจ็บปวด (ความเจ็บปวด

) วันที่: 7 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:2:05:13 น.