Bloggang.com : K'runya : กล่องเก็บความทรงจำ ปี2007

กล่องเก็บความทรงจำ ปี2007

จุดเริ่มต้น(5/11/07)

ดีใจจังเลยนะ ที่เริ่มต้นทำสักที่
ถ้าไม่เริ่มทำอะไรสักอย่าง ก็จะไม่เกิดสิ่งใหม่ๆตามมา
แต่ตอนนี้ก็ยังคิดไม่ออกเลยว่าจะทำหัวข้ออะไรต่อไป
สงสยว่าในตอนแรกๆคง update แต่รูปไปก่อนเนอะ
+++hhahahah
ขอบคุณบรรดาเหล่า Blog ของแม่บ้านญี่ปุ่นทั้งหลาย
ที่ทำให้เราเริ่มต้นทำ Blog ของตัวเองขึ้น เพราะเหล่า blog
ของคุณแม่บ้านทั้งหลายชั่งน่ารักมากๆๆๆ ...อิจฉาอ่ะ
อยากทำได้ มั่งจัง สู้ๆๆๆ

โดดงานมานั่งทำ blog.(7/11/07)

Hahahahha ดูจากหัวข้อแล้ว ดูเวอร์จิงๆ
แต่จิงๆแล้วเปื่อยตังหาก ไม่รู้เป็นไร หลังจากกลับ
จากการไปทำงานต่างถิ่น รู้สึกเริ่มๆไม่สบาย จนวันนี้
เลยตกลงใจกับตัวเองว่า หยุดพักผ่อนดีกว่าเนื่องจากส่งงานเรียบร้อยแล้ว ซึ่งคาดว่าวันนี้หยุดงานคงไม่เป็นไร หลังจากนอนจนกระทั่งตื่นเกือบเที่ยงก็รู้สึกไม่อยากนอนอีต่อไปแล้ว เปิด TV ก็ไม่มีอะไรดู จึงคิดว่ามานั่งทำ blog ต่อดีกว่าตามการสอนของ Blog ป้ามดแสนใจดี แต่ปรากฎว่า.........ไม่สามารถ upload รูปไปไว้ที่ web geocities ได้ แงแงงแงแงแงงแ แล้วจะทำไงต่อไปดี
ต้องจบชิวิตการทำ blog ไว้แต่เพียงเท่านี้เหรอ......ตามดูกันต่อไปครับท่าน

พึ่งนึกขึ้นได้ว่าต้องไปเริ่มเรียนภาษาญี่ปุ่นเดือนหน้าแล้วนิ(11/11/07)

Hahahha สือเนื่องจากวันนี้ในช่วงเช้าถึงเย็นตั้งใจจะทำความสะอาดบ้านสักกะหน่อยเพราะรกมากกกกกก จนตัวเองทนไมได้ hahahha ในขณะที่เก็บชั้นหนังสืออยู่นั้น ก็รู้สึกถึงหนังสือแปลกปลอมอยู่ 2 เล่ม รวมอยู่บนชั้น ก็เลยนั่งคิอยู่ว่า มันคือของใครหว่า ....จนสติย้อนกลับมา ก็เลยจำได้ว่า เราพึ่งไปสมัครเรียนภาษาญี่ปุ่นมานิ hahhah เมื่อสองอาทิตย์ที่แล้ว (จะเรียนรอดไม๊เนี่ยเรา) ก็เลยคิดว่าหาเรื่องแท้ๆเลยเรา เพราะร้างลาการเรียนในห้องเรียนมาเกือบ 4 ปีแล้วหลังจากเรียนจบโทมา ....เอ หาเรื่องใส่ตัวเหรอเปล่าเรา... สืบเนื่องจากที่เราต้องไปเรียนเพราะว่า เราเริ่มรู้สึกว่าการสื่อสารกับคณุหมู ชอบมีปัญหาบ่อยๆ เนื่องจากคุณหมูถูกส่งตัวมาทำงานในเมืองไทย เค้าก็พูดไทยได้เยอะแต่ก็จะมีฟังไม่เข้าใจในบางครั้ง ซึ่งคุณหมูก็จะใช้วิธีเออ ออไปตลอดเวลาเราพูดเพราะเค้าไม่อยากให้เราต้องย้อนมาอธิบายอีก ซึ่งหลังๆเราจะจับมุขได้55555 จนวันนึงคุณหมูก็ถามเราว่าทำไม?
-เราไม่ไปเรียนภาษาญี่ปุ่นล่ะ (เพราะเราพูดและฟังไม่ได้สักกะนิดเลย คือไม่เคยสนใจนะ )
-เราก็งงเลยเมือ่เจอคำถามนี้ เราก็เลยย้อนกลับว่า แล้วเราทำไมต้องเรียนด้วยฟ่ะ เพราะงานที่ทำอยู่จะใช้ภาษาอังกฤษสะมากกว่า
- หมูอ้วนก็ย้อนกลับว่าเรียนเป็นงานอดิเรกไง
hahhahahah เราก็งงมากไปกว่าเดิมว่าใครเค้าจะไปเรียนอะไรที่ปวดหัวแบบบนี้เป็นงานอดิเรกฟ่ะ (งงกะพี่ท่านจริงๆๆๆ)hahhahah
ซึ่งเราก็ยังไม่สนใจที่จะไปเรียนอีก จนกระทั่งตอนหลังเริ่มมีปัญหาในเรื่องการสื่อสารอีก เราก็เลยต้องยอมรับโดยดีว่า ไปเรียน ภาษาญี่ปุ่นดีกว่า คิดว่าไปเรียนเป็นงานอดิเรกล่ะกัน...hahhaah

เราอลุ่มอล่วยเกินไปไม๊?แล้ว คนญี่ปุ่นนิสัยตรงมากไม่ค่อยอลุ่มอล่วย ? (19/11/07)

มันเป็นกระทู้ที่เราไปโพส์ไว้ที่ @Japan วนนี้ก็เลยถือโอกาษเอามาเก็บไว้ที่นี่เพื่อเตือนความทรงจำ
เราอลุ่มอล่วยเกินไปไม๊?แล้ว คนญี่ปุ่นนิสัยตรงมากไม่ค่อยอลุ่มอล่วย ?
- เนื่องจากเมื่อกี้นั่งอ่านกระทู้ข้างล่างแล้วเห็นความเห็นอันหนึ่งที่บอกว่า คนญี่ปุ่นนิสัยตรงมากไม่ค่อยอลุ่มอล่วย ทำให้เรานึกย้อนไปเมื่อ เดือนที่แล้ว เราพาเค้าไปเที่ยวตลาดบาง... เนื่องจากต้องการทำให้เค้าสนุกกับการน่งเรือข้ามแม่นำเจ้าพระยาด้วย ซึ่งเป็นอีกเส้นทางที่สามารถไปได้ ตอนแรกเค้าก็ดูตื่นตาตื่นใจและสนุกมาก แต่พอขึ้นจากท่าน้ำเราต้องขึ้นรถมอเตอร์ไซค์รับจ้างไปอีกหน่อย เราก็ไปบอกตรงคนคุมวินว่า " ไปตลาดบางน้ำผึ้ง 2 คัน" แต่หลังจากเราไปถึงเราก็ไม่เห็นเค้ามากซุกที่ เราก็เลยโทรตาม ปรากฎว่าคนขับมอเตอร์ไซค์พาเค้าไปอีกที่ ไม่แน่ใจว่าเป็น วัดบางน้ำผึ้งนอกเหรอเปล่า.... เคาก็ส่งโทรศพท์ให้คนขับพูดกับเรา หลังจากนั้นพอมาถึง ฉันก็จ่ายค่ารถไป 20 บาท ซึ่งเป็นค่ารถที่ตกลงกันไว้ (เส้นทางที่ไม่หลงนะ) แต่คนขับรถบอกไม่ยอม เค้าบอกเค้าขับรถหลงไปไกล เค้าเอา 60 บาท เพราะเค้าบอก คนของเราบอกเค้าว่าไปวัดบางน้ำ...นอก (บ้าเหรอเปล่า คนของเราไม่เคยรู้จักที่นี่มาก่อนแล้วจะบอกชื่อสถานที่แบบนี้ได้ไง) คนของเราก็เถียงขึ้นมาทันที่ ด้วยน้ำเสียงเอาจริงเอาจัง แบบที่เราไม่เคยได้ยินมาก่อน(เพราะปกติเค้าเป็นคนใจดีมากและใจเย็นมาก) เรื่องตอนนั้นดูเหมือนจะบานปลายเพราะคนก็หันมาดูกันหมด ทางนัน้ก็ดูเหมือนจะเอา 60 บาทให้ได้ แล้วพี่แกยังหันมาพูดกับเราอีกนะว่า แค่ 60 บาทเองคนญี่ปุ่นรวยอยู่แล้ว เค้าจ่ายให้หนูได้อยู่แล้ว.....โกรธมากกกก..แต่เราไม่อยากให้มีเรื่องเพราะเราเป็นคนต่างถิ่น เราก็เลยให้เงินไปเพื่อตัดปัญหาแล้วต้องใช้คำว่าลากกกกกกกกเลยล่ะ เพราะคนของเราเค้าไม่ยอมเหมือนกัน พอดึงออกมาได้เค้าโมโหเราอยู่เหมือนกัน เค้าบอกกับเราว่าเค้าไม่ได้พูด ละ 60 บาทไม่ได้มาอะไรสำหรับเค้า แต่มากเกินไปที่จะให้คนไม่ซื่อสัตย์และพูดโกหก...ทำเราอึ้งเลย

เริ่มเรียนภาษาญี่ปุ่นวันนี้แล้ว(1/12/07)

โอ้วันนี้ก็มาถึง ในการเริ่มเรียนภาษาญี่ปุ่น ก็เป็นไปดังคาดว่า
ทั้งห้อง เต็มไปด้วยน้องๆเด็กๆ เต็มไปหมดเลย โชคดีที่มีแก่ ประมาณเรารวมเพื่อนที่ไปด้วยทั้งหมด 4 คนได้ จาก 25 คน .....น้องในห้องท่าทางจะเตรียมตัวกันมาอย่างดี เพราะสามารถจะตัวอักษรกันได้อย่างรวดเร็ว ....แต่ ทำไมเราจำไม่ได้เลยอ่ะ...ตายแน่เลย ฉัน อายเด็กในห้องจังเลย วันนี้ฉันเลยหมายมั่นว่า เรียนครั้งต่อไป ฉันจะต้องจำอักษร 46 ตัว ให้ได้ สู้ๆๆๆๆๆๆ
ปล. ใครมี ทริกในการจะอักษรฮิรางานะ ได้มั่งอ่ะ (สมองด้านภาษาของเรามันฝ่อไปหมดแล้ว เลยไม่สามารถจิงๆๆแงๆๆๆๆๆ

Tag ทำดีเพื่อพ่อ(3/12/07)

เนื่องในวโรกาสที่พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวทรงเจริญพระชนมพรรษา 80 พรรษา
ในวันที่ 5 ธันวาคม 2550
พวกเราในฐานะคนเขียนบล็อก/เว็บไดอาร
ี่ ขอถวายพระพรให้พระองค์ทรงพระเจริญ
มีพระพลานามัยที่แข็งแรง
และพวกเราปรารถนาที่จะทำความดีคนละหนึ่งอย่าง
เพื่อพ่อหลวงของพวกเรา

Blog Tag ทำดีเพื่อพ่อ
คือการเขียนลงในบล็อกว่าตั้งใจจะทำความดีอะไรหนึ่งอย่างเพื่อพ่อ
แล้วส่งต่อไปให้คนอื่นอีก 5 คนเพื่อให้เขียนบล็อกแบบเดียวกัน

กติกา

1. ให้ copy เนื้อหาในหัวข้อ Blog Tag ทำดีเพื่อพ่อคืออะไร?
ที่อยู่ด้านบน และหัวข้อกติกานี้
นำไป paste ลงในบล็อกของคุณ
***ทำแล้วค่ะ***

2. เขียนบอกว่าใครที่ tag มาหาคุณ
โดยให้ทำลิงก์ไปยังบทความที่ tag มาหาคุณด้วย
เพื่อที่คนที่เข้ามาอ่านบทความของคุณ
จะได้ตามไปอ่านบทความของคนที่ tag หาคุณได้
****คุณดาว แห่งบล็อก Hoshi_naoL****
//www.bloggang.com/viewdiary.php?id=yoshida&group=9

3. เขียนความดีหนึ่งอย่างที่คุณตั้งใจจะทำเพื่อพ่อ
ถ้านึกไม่ออกว่าจะเขียนอะไร ให้เข้าไปดูในเว็บ
//www.dogood.or.th/

ความดีที่ตั้งใจจะทำเพื่อพ่อ

ข้าพระพุทธเจ้า
จะยึดถือแบบอย่างการดำเนินชีวิตอย่างพอเพียง
เป็นลูกที่ดีของพ่อและแม่
เป็นสมาชิกที่ดีของครอบครัว
เป็นประชาชนที่ดีต่อสังคม

4. ให้ tag ไปหาคนอื่นอีก 5 คน
เพื่อให้เขาทำเช่นเดียวกับคุณ
โดยให้ทำลิงก์ไปยังบล็อกของทั้ง 5 คนด้วย
และถ้าเจ้าของบล็อกเข้ามาเขียนบทความแล้ว
ก็ให้แก้ลิงก์ไปที่ตัวบทความเลย
คนที่เข้ามาอ่านบทความของคุณแล้วจะตามอ่านของคนที่คุณ tag ไปหา จะได้ไม่ต้องเสียเวลาหาว่าบทความอยู่ที่ไหนในบล็อก
ยังนึกไม่ออก เพราะยงไม่ค่อยรู้จกใครเลย
(ใครทำเเล้วจะผ่านหรือทำใหม่ก้อได้นะคะ)

5. เข้าไปขอแบนเนอร์โครงการทำดีเพื่อพ่อจากเว็บ //www.dogood.or.th/banner_exchange/ แล้วนำมาติดในบทความที่คุณเขียน

***ทำแล้วค่ะ***

6. เข้าไปแจ้งที่ //blog.macroart.net/dogood/
ว่าคุณได้เขียนบทความทำดีเพื่อพ่อแล้ว

***ทำแล้วค่ะ***

7. ข้อนี้สำคัญที่สุด เมื่อเขียนว่าจะทำดีอะไรแล้ว
ขอให้มีความตั้งใจมั่นและลงมือทำความดีที่เขียนไว้ให้สำเร็จ สังคมเราจะดีขึ้นเพียงแค่ทุกคนช่วยกันทำความดีกันคนละเล็กคนละน้อย

***ค่ะ***

ขอจงทรงพระเจริญยิ่งยืนนาน

Create Date : 05 กุมภาพันธ์ 2551

Last Update : 5 กุมภาพันธ์ 2551 14:53:33 น.

0 comments

Counter : 657 Pageviews.