Bloggang.com : kor_pink : คาราวานพิชิตดินแดนหลังคาโลก แชงกรีล่า เขตปกครองตนเองทิเบต วันที่ 3

คาราวานพิชิตดินแดนหลังคาโลก แชงกรีล่า เขตปกครองตนเองทิเบต วันที่ 3

เข้าสู่การเดินทางวันที่ 3

12 เมษายน 2558 เวลานัด 6 , 7 , 8

วันนี้สายนิดหน่อยค่ะ อาจเป็นเพราะเพลียจากการเดินทางไกลเมื่อวานนี้ แต่ก็ไม่ได้เสียเวลาอะไรมาก หลังทานอาหารเช้าวันนี้ที่โรงแรมแล้ว เราก็เดินทางโดยรถบัส ไปเที่ยวสวนป่าดงดิบ ชมฝูงนกยูงร่อนลงมากินอาหาร ชมวัฒนธรรมของชาวเขาเผ่าฮาหนี หลังจากนั้นก็ไปเที่ยวชมหมู่บ้านอนุรักษ์ของชาวไตลื้อ ที่กั่นหลั่นป้าไหว้พระที่วัดมหาราชฐานสุทธาวาส ศูนย์รวมพุทธศาสนาของชาวไตลื้อ จากนั้นก็กลับเข้าเมืองเชียงรุ้ง ชมวัดหลวงเมืองลื้อ เป็นวัดใหญ่อลังการ สร้างขึ้นอย่างงดงามบนภูเขา ช่วงเย็นหลังทานอาหารแล้ว ก็เข้าชมโชว์พาราณสี ของชาวไตลื้อ และกลับไปพักผ่อนที่โรงแรมหัวฟา โรงแรมเดิมอีก 1 คืนค่ะ

บรรยากาศด้านหน้าโรงแรมหัวฟาในช่วงเช้า

รถบัสที่จะพาเราไปเที่ยววันนี้ทั้งวันค่ะ

ทานอาหารเช้าเติมพลังก่อนท่องเที่ยว

บรรยากาศหน้าโรงแรม ร่มรื่นดีนะคะ

ออกเดินทางแล้ว มีรถของทีมงานขับตามรถบัสอีก 1 คัน และเราก็นั่งรถของทีมงานไปค่ะ

สัญลักษณ์ของอาคารต่าง ๆ ในเมืองเชียงรุ้ง ส่วนใหญ่จะเป็นรูปนกยูงเกือบทุกที่เลยค่ะ

มาถึงแล้ว สวนป่าดงดิบ และไฮไลท์ของวันนี้คือการมาดูนกยูงร่อนลงมากินอาหาร

สวนป่าดงดิบสิบสองปันนาอยู่ทางด้านทิศตะวันออกของเมืองเชียงรุ้ง โดยห่างจากตัวเมืองเชียงรุ้ง 8 กิโลเมตร เป็นป่าดงดิบเขตร้อนที่อยู่ใกล้เชียงรุ้งมากที่สุด มีพื้นที่ครอบคลุมราว 1.5 หมื่นไร่ ภายในสวนป่าดงดิบมีสภาพป่าเขตร้อนที่อุดมสมบูรณ์ ซึ่งมีพันธุ์ไม้เขตร้อนและสัตว์ป่านานาชนิดอาศัยอยู่ มีหมู่บ้านชนกลุ่มน้อยจำลองและร้านอาหารเรือนรับรองแขกอยู่ภายในสวน มีการแสดงของชนพื้นเมืองและพิธีแต่งงานของชนกลุ่มน้อยให้นักท่องเที่ยวได้เยี่ยมชม มีการแสดงการเลี้ยงนกยูงที่สวยงามน่าประทับใจ มีส่วนที่เป็นกรงสัตว์ซึ่งจะมีการแสดงของสัตว์แสนรู้ เช่น เสือ หมี ลิง เป็นต้น

เราต้องนั่งรถไฟฟ้าขึ้นไปนะคะ ด้านขวามือจะมีกรงเสือแสดงโชว์อยู่ แต่เราไม่ได้ถ่ายรูปมา

รถไฟฟ้ามาส่งเราถึงด้านบน และก็เราก็ต้องเดินข้ามสะพานนี้ไปเพื่อไปชมการแสดงของชนพื้นเมืองที่นี่อีกฝั่งหนึ่งค่ะ

ใครไม่อยากเดินลงก็สามารถโหนตัวลงแบบนี้ได้นะคะ

กำลังมีการแสดงอะไรสักอย่าง แต่เข้าไม่ถึงจริง ๆ ค่ะ คนเยอะมาก

เราเดินเล่นถ่ายรูปที่นี่ได้นิดหน่อยก็ต้องรีบแล้วค่ะ เพราะไกด์แจ้งว่าหากช้าอาจจะอดดูนกยูง ก็รีบเดินกันเลยสิค่ะ เพราะหากพลาดรอบการแสดงนี้ก็จะไม่ได้ดูเลย

มาถึงลานการแสดงนกยูงทันเวลาพอดี

เค้ามีเทคนิคในการเรียกนกยูง โดยการเป่านกหวีดและถือตะกร้าใส่อาหารไว้ ซักพักนกยูงก็บินร่อนลงมาเป็นฝูงเลยค่ะ ตื่นเต้นและสวยงามมาก

ไม่รู้ว่าเป็นช่วงสลัดหาง หรือเค้ากัดกันเองนะ หางถึงได้ไม่ค่อยสวยเท่าไหร่

เมื่อให้อาหารเรียบร้อย ก็ได้เวลาไล่นกยูงกลับรังค่ะ เค้าก็ไล่กันแบบนี้เลย

ดูการแสดงนกยูงจบแล้ว เราก็เดินทางมาที่นี่ค่ะ

หมู่บ้านกั่นหลั่นป้าเป็นหมู่บ้านไทลื้อที่ตั้งอยู่บริเวณริมแม่น้ำโขง เป็นชุมชนของชาวไทลื้อที่มีขนาดใหญ่บนเนื้อที่ ราว ๆ 50 ตารางกิโลเมตร พื้นที่บริเวณนี้เมื่อมองจากเบื้องสูงจะมีรูปร่างลักษณะคล้าย ๆ มะขามป้อม ชาวบ้านจึงเรียกที่นี่ว่า กั่นหลั่นป้า โดยคำว่า กั่นหลั่น นั้นหมายถึงมะขามป้อม ส่วนคำว่าป้า นั้นหมายถึง พื้นที่ราบโดยเล่ากันว่าพระพุทธเจ้าเคยเสด็จมาถึงบริเวณ ณ ที่แห่งนี้ ชาวบ้านได้นำผ้าแพรมาปูบนพื้นเพื่อให้พระองค์ได้เดินผ่าน เมื่อพระองค์เดินผ่านไปแล้วชาวบ้านก็ได้ม้วนห่อผ้าแพรเก็บไว้ จนภายหลังคนไทลื้อได้เรียกที่นี่ว่า เมืองหาน คำว่าหาน ในคำไทลื้อนั้นหมายถึงการม้วนห่อผ้าภายในหมู่บ้านมีบ้านยกพื้นของชาวไทลื้อ ผู้มาเยือนสามารถสัมผัสวิถีชีวิตและประเพณีของชาวไทลื้อได้

ที่นี่ยังพอพูดคุยกันเข้าใจค่ะ ใช้ภาษาไทลื้อ

มีบรรเลงเพลงขับกล่อมด้วยนะคะ พลังเสียงของคุณป้าทั้งสองสุดยอดมาก ไม่ต้องใช้ไมโครโฟน เสียงก็ก้องกังวาลไปไกลเลย Smiley

ชอบรั้วบ้านแบบนี้มากค่ะ นึกถึงบ้านสมัยก่อนที่เคยอยู่

ลานกว้างหน้าวัดมหาราชฐานสุทธาวาส

วัดมหาราชฐานสุทธาวาส ศูนย์รวมพุทธศาสนาของชาวไตลื้อ

ด้านในวิหารสวยงามมาก แต่เสียดายเค้าไม่ให้ถ่ายรูปค่ะ

เดินทางต่อมาถึงวัดหลวงเมืองลื้อ

ผู้ร่วมคณะคาราวานของเราค่ะ

วัดหลวงเมืองลื้อ เป็นวัดพุทธนิกายหินยานที่ใหญ่ที่สุดของจีน โดยการลงทุนและก่อสร้างโดยบริษัทเอกชนพัฒนาการท่องเที่ยวหยวนห้าว จำกัด สิบสองปันนา ยูนนาน ด้วยเงินลงทุนมหาศาลถึง 350 ล้านหยวน ภายในวัดมีพระพุทธรูปขนาดใหญ่ประดิษฐานอยู่ สถานที่แห่งนี้นอกจากนี้ยังเป็นที่แสดงวัฒนธรรมทางด้านศาสนาและวัฒนธรรมพื้นเมืองที่ตกทอดมาอย่างช้านานแล้ว ยังจะเป็นที่ตั้งของวิทยาลัยศาสนาพุทธสิบสองปันนา เพื่อใช้ในการศึกษาวิจัยศาสนาพุทธนิกายเถรวาท และเป็นศูนย์กลางแลกเปลี่ยนวัฒนธรรมศาสนาพุทธนิกายเถรวาท อีกทั้งยังเป็นสถานที่ที่ชาวไต หรือชาวไทลื้อในแถบเอเชียอาคเนย์ได้สืบค้นเรื่องราวบรรพบุรุษของตัวเองได้

วัดนี้ได้สร้างอย่างสวยงามบนเนื้อที่หลายพันไร่ริมเชิงเขา โดยผสมผสานระหว่างศิลปะพุทธทั้งหินยาน มหายาน และทิเบต

มองจากจุดนี้เราจะเห็นเมืองเชียงรุ้ง หรือสิบสองปันนา ได้กว้างไกลเลยค่ะ

อ่านไม่ออกค่ะ ไม่ทราบความหมายจริง ๆ ใครแปลได้ช่วยแปลให้หน่อยนะคะ Smiley

ช่วงเย็นหลังทานอาหาร เราก็เดินทางมาชมโชว์พาราณสี ของชาวไตลื้อกันค่ะ

โชว์พาราณสี เป็นชุดการแสดงที่ดีที่สุดชุดหนึ่งของจีน โดยการแสดงนี้จัดขึ้นภายในโรงละครที่รองรับผู้ชมได้กว่า 500 คน มีการแสดงชุดต่าง ๆ มากกว่า 10 ชุด โดยการแสดงในแต่ละชุดนั้นมีการจัดฉากการแสดงอย่างพิถีพิถันในการใช้ระบบแสง สี เสียงประกอบกับการแสดงที่ยอดเยี่ยมและอลังการ นักแสดงจะคัดสรรทีมนักแสดงที่มีรูปร่างหน้าตาที่ใกล้เคียงกันทั้งส่วนสูง ความสวยงามของใบหน้า ท่วงท่าและลีลาการเต้นรำที่อ่อนช้อยชวนมอง การแสดงชุดต่างๆ เป็นการจำลองภาพวิถีชีวิตความเป็นอยู่ ขนบธรรมเนียมประเพณี วัฒนธรรม ตำนาน เรื่องราวเกี่ยวกับชนกลุ่มน้อยในสิบสองปันนา นักท่องเที่ยวที่ไปเยือนสิบสองปันนาไม่ควรพลาดการแสดงชุดนี้ค่ะ