BlogGang.com : : จอมยุทธตะเกียบคู่ : P i z z a R a n g e r # 15

P i z z a R a n g e r # 15

[แนะนำตัวละคร]

อั๋นอั๋น
อายุ 18 เป็นพนักงานรุ่นน้อง ประจำตำแหน่ง Make
หรือพนักงานทำพิซซ่า เธอเป็นคนเรียนรู้ไว คุยสนุก
ยิ้มเก่ง เฮฮาไม่ถือตัว และเธอเมคพิซซ่าเก่งมาก ๆ เป็นเพื่อน
กับก๊อบ และเจ้าก๊อบก็พยายามจะเป็นเพื่อนสนิทกับเธอ

สุวรรณา
อายุ 16 ปัจจุบันเธอเรียนชั้น ม.ปลายอยู่
มาทำงานพิซซ่าเป็นรายได้เสริมในยามปิดเทอม
จะว่าด้วยจังหวะหรือความเหงาของเจ้าก๊อบก็แล้วแต่
เธอโผล่มาในช่วงที่เขากำลังจะเสียสมดุลย์บางอย่างในชีวิต
ครั้งแรกที่เขาได้สัมผัสมือเธอ เขาความรู้สึกว่าเธอคือแฟนคนแรก !!

ก๊อบ
อายุ 21 ผู้ชายหน้าตาขี้เหร่ จมูกแบน อ้วน ซื่อตรง จริงใจ ต๊อง ๆ ฮา ๆ
มีประสบการณ์เรื่องผู้หญิง(รังเกียจ)มาอย่างโชกโชน
เพราะความจริงใจทำให้เขาเจ็บมาหลายครั้ง
แต่เขาก็เลือกที่จะเป็นคนจริงใจต่อไป
เลิกจีบผู้หญิงมาหลายปี แต่หลังจากได้พบเจอกับสุ
สุทำให้เขาอยากจะจีบใครอีกสักครั้ง อยากทำอะไรเพื่อใครอีกสักครั้ง
งานนี้มีหัวใจดวงน้อย ๆ เป็นเดิมพันอีกตามเคย..

[การส่งพิซซ่าที่เร็วที่สุดในโลก]

เมื่อครู่ผมเทน้ำสะอาดลงไปในแพนพิซซ่า แล้วเอาไปใส่ในเตา
เพื่อทำน้ำอุ่น.. เอาล่ะ ! .. น้ำอุ่นได้ที่แล้ว ผมเทน้ำใส่เหยือก
แล้วฉีกซองเทผงเยลลี่สตรอเบอร์รี่ลงไปคน ๆ สักพักจนเข้ากัน

"ทำอะไรอ่ะก๊อบ?"

"ทำเยลลี่น่ะอั๋น.."

อั๋นมองผมด้วยสายตารู้ทัน

"ฮื่อ.... ทำให้ไอ้น้องสุใช่มั้ยเนี่ย หึหึ ...."

"อิอิ...เผื่ออั๋นด้วยน่า..."

ผมเตรียมถาดขนมหม้อข้าวหม้อแกงมาจากบ้านสองถาด
เทน้ำเยลลี่ที่ผสมแล้วลงไปในนั้น ได้สองถาดพอดี
ผมรีบนำไปแช่ที่ตู้ไอศกรีมหน้าร้าน
ก่อนที่น้องสุซึ่งขึ้นไปทำงานชั้นบนจะลงมาเห็นซะก่อน

เอาล่ะเสร็จ รอให้แดดร่มลมตกก็คงกินได้แล้วล่ะนะ ..

*-*-*

เสียงพี่ดำผู้จัดการร่างท้วมโวยวายหลังจากเห็นพิซซ่าสองถาดออกมาจากเตา

"เฮ้ยอั๋น เมคผิดอีกแระ ฮาวายเอี้ยนกับซูเปอร์ฯเขาสั่งถาดใหญ่โว้ย
เมคถาดกลางมาทำม้ายย ทำใหม่ด่วน หักเงินเดือนซะดีมั้ยนี่"

"อุ๊ย ขอโทษค่าพี่ดำ" กล่าวเสร็จเธอก็รีบเมคใหม่อีกครั้งให้ถูกต้อง

"แล้วสองถาดนี่เอาไงกะมันครับพี่ดำ" ผมถาม

"เอาไปวางไว้บนหลังเตาก่อน"

"ครับ"

สักพักมีออร์เดอร์ใหม่เข้ามาอีก (ยามบ่ายแบบนี้ไม่ค่อยมีออร์เดอร์เท่าไหร่)
ผมหยิบกระดาษออร์เดอร์มาอ่าน

"....."

"พี่ดำครับ ฮาวายเอี้ยนและซูเปอร์ฯถาดกลางครับ"

"เออดี เอาถาดบนเตาเมื่อกี๊ไปส่งได้เลย ฮ่า ๆ .. ไม่เสียของ"

*-*-*

บ้านที่ลูกค้าสั่ง อยู่ไม่ไกลจากร้านเลย ขับแค่ 3 นาทีก็ถึงแล้ว
ผมจอดรถถอดหมวกกันน็อค เปลี่ยนใส่หมวกแก๊ปแทน เปิดถัง
นำโอเว่น (ประเป๋าอุ่นไฟฟ้า) ออกมาเดินไปที่บ้านของลูกค้า

"พิซซ่ามาส่งแล้วคร้าบ!!!..."

สักพักมีหญิงสาวร่างท้วมออกมารับ ด้วยท่าทีประหลาดใจ !

"สวัสดีครับ ผมพิพัฒน์พงศ์จาก PizzaRanger นะครับ คุณอุ้มใช่ใหมครับ"

"ค่ะ"

"ครับ เวลาจัดส่งคือ 14.00 นะครับ"

"ค่ะ หนูเพิ่งจะวางสายไป 5 นาทีเอง มาส่งแล้วเหรอคะ
พี่ทำได้ยังไงคะ สุดยอดเลยค่ะ บริการได้รวดเร็วเว่อร์มาก ๆ"

"ครับ การบริการของเราเน้นความประทับใจของลูกค้าเป็นหลักครับ"

*-*-*

ส่งเสร็จแล้ว ได้ทิปมา 20
อิอิ รวดเร็วเวอร์แบบนี้มีทีใหนในโลก อิอิ ๆๆๆ

*-*-*-*-*

"ป้าครับ ขอ RC ขวดนึงครับ"

ผมจอดรถแวะพักก่อนเข้าร้าน (อู้งาน)
ที่ร้านชำแถว ๆ นั้นแหละ อากาศร้อน ๆ แบบนี้
ดูด RC เข้าไปแล้วมันชื่นใจจริงนะ

เฮ้อ... เหงาจัง

หน้าน้องสุแวบเข้ามาในมโนความคิด

คิดถึงน้องสุจัง ทำงานอยู่ด้วยกันแท้ ๆ
แต่ออกจากร้านมา ผมก็คิดถึงแต่เธอนี่ล่ะนะ

*-*-*-*-*-

"อั๋น เยลลี่น่าจะใช้ได้แล้วล่ะ"

ผมกล่าวกับอั๋นหลังจากเปิดตู้แช่แข็ง

"เออ น่ากินว่ะก๊อบ"

ผมถือเยลลีแฮนด์เมดกลิ่นหอมหวานสองถาดไปหลังร้าน

"น้องสุ มากินด้วยกันสิ"

"อะไรน่ะพี่อั๋น"

"เยลลี่น่ะ ก๊อบทำเองสุดฝีมือเพื่อสุโดยเฉพาะเลยนะ"

อั๋นช่วยเชียร์อีกแรง เป็นเพื่อนที่ดีจริง ๆ อิอิ
อั๋นชวนสุมานั่งรอที่โต๊ะเตรียมแป้งหลังร้าน

"อิอิ..รอแป๊บนะคับ"

ผมคว่ำเยลลี่สีแดงทับทิม (เน้นๆกลิ่นหอมหวานน่ากินมากๆ)
ลงบนเขียง แล้วใช้มีดลงมือตัดแต่งตามที่วาดฝันเอาไว้

"ทำอะไรน่ะก๊อบ"

"เดี๋ยวก็รู้อั๋น"

มีผู้ชายที่ใหนใช้วิธีทำอาหารจีบผู้หญิงบ้างนะ
ผมไม่เคยใช้วิธีนี้เหมือนกัน ผมอยากให้น้องสุรู้
ว่าผมดูแลเธอได้นะ ก็ไม่รู้ว่าวิธีนี้พอจะได้คะแนน
รึเปล่า แต่ว่าแค่ผมอยากทำอะไรเพื่อใครสักคนนึง
มันก็เป็นความสุขเล็ก ๆ ของผมแล้วในตอนนี้

"เสร็จแล้ว"

เยลลี่สีแดงทับทิมดลิ่นหอมหวานรูปหัวใจถูกจัดใส่ในจานพร้อมส้อม

"น้องสุ กินเยอะ ๆ นะคับ ไม่งั้นคนทำเสียใจแย่เลย"

ผมเสิร์ฟให้น้องสุ

"โอ้โห ไอ้ก๊อบนี่ร้ายเว้ย ทำเป็นรูปหัวใจซะด้วย"

จริง ๆ ผมแก่กว่าอั๋นสองปีนะ แต่ว่าเราคบกันแบบ
เพื่อนสนิทแซวแบบนี้คงไม่เป็นไร ผมส่งแบบธรรมดาให้อั๋นอีกจาน

"ดูสิที่ของเรางี้ธรรมดาเชียว งั่ม.." "เอ้า สุ ลองกินดูสิ อร่อยดีนะ"

"หงึก ๆ" ท่าทางน้องสุดูแปลก ๆ "งั่ม"

"เป็นไง เยลลี่ฝีมือพี่อร่อยมั้ยคับ"

"ก็..อร่อยดี ขอบคุณนะคะ"

"ไม่เป็นไรหรอก พี่เต็มใจทำให้อยู่แล้ว"

มีความสุขจังที่เธอกินแล้วอร่อย ผมรู้ว่าเธอชอบสีแดง
และของกินอะไรที่สีแดง ๆ เธอก็ชอบกินเสมอ
และเยลลี่หัวใจนี้ก็อยากจะสื่อให้เธอรับรู้ว่า
ใจของผมอยากยกให้เธอนะ

และดูเหมือนว่าเธอจะรับรู้แล้วนะ

"พี่ก๊อบ....."

"หืม..?"

"...."

"หนูมีแฟนแล้วนะ"

O_o !!

อั๋นเห็นท่าไม่ดีจึงตัดบท

"สุ พูดอะไรอย่างนั้นเล่า จีบน้องไม่ได้จีบแฟนน้องซะหน่อยเนอะก๊อบ ฮ่า...ๆ...."

"เห่อะ ... ๆ ช.. ช่าย..."

ผมหัวเราะแก้เก้อ

น้องสุมีแฟนแล้ว ... ???

อีกแล้วเหรอ...

ผมต้องเจอเรื่องแบบนี้อีกแล้วเหรอ... ??

*-*-*-*-*-*-*

เวลาจะจีบใครสักคนคุณควรถามเค้าว่าเค้ามีแฟนหรือยัง ?

ผมลืมถาม....

แล้วผมจะทำยังไงต่อไปดี ... ??

ในเมื่อผมรักไปแล้ว ....

รักไปแล้ว..

หลังจากตอกบัตรออกงาน ผมเดินหงอย ๆ ออกจากร้าน ...
แหงนหน้ามองท้องฟ้า บรรยากาศเวลาใกล้ค่ำ .. ท้องฟ้าสีแดงฉาน ..

เหงาจัง...

ความเหงามันเป็นความรู้สึกที่เจ็บปวด

แต่ก็ไม่รู้เหมือนกันนะ

ว่าความเหงาเพราะไม่มีใครให้ชอบ
กับเหงาเพราะไปชอบคนที่ไม่ชอบเรา

อย่างใหนมันเจ็บปวดทรมานกว่ากัน... ??

กลไกเดียวที่ผมใช้รักษาตัวเองเวลาเจอความรู้สึกแบบนี้

ผมมักจะคิดถึงใครคนหนึ่ง ... ความรู้สึกดีดีที่เค้าเคยมีให้กับผม

ป่านนี้เค้าจะเป็นอย่างไรบ้างนะ ..

คิดถึงส้มจัง ....

"ส้มก็คิดถึงก๊อบเหมือนกัน"

ผมไม่ได้หูฝาดไปใช่ใหม เธอบอกว่าคิดถึงผม ?
คำพูดของเธอยังคงก้องอยู่ในหัว พร้อม ๆ กับ
ความรู้สึกดี ๆ ที่บอกไม่ถูก มันชื่นใจ...

"$...#...!..@...)...(..(..*..&.๓..๒....๑"

และแล้วคาบนี้ผมก็ไม่รู้ว่าอาจารย์สอนวิชาอะไรผม

"ส้มก็คิดถึงก๊อบเหมือนกัน"

"ส้มก็คิดถึงก๊อบเหมือนกัน"

"ส้มก็คิดถึงก๊อบเหมือนกัน"

"ส้มก็คิดถึงก๊อบเหมือนกัน"

"ส้มก็คิดถึงก๊อบเหมือนกัน"

ผมมานั่งที่หลังห้องเหมือนเดิม นั่งดูเธอที่นั่งอยู่หน้าห้อง
เธอหันหลังมา...กวาดสายตา และหยุดที่ผม เธอหันมามองผม ?
เธอยิ้มให้ผมเล็กน้อย แล้วจึงหันกลับไป

......ผมรู้สึกชัดเจนว่าเลือดกำลังสูบฉีด หัวใจกำลังเต้นแรง
แค่เธอหันมามองผมและยิ้มให้นี่ทำให้ผมหวั่นไหวได้ถึงเพียงนี้เชียวหรือ ?

"ก๊อบกินข้าวกัน หิวแล้วว..."

*-*-*-*

ผมพาเธอเดินมาที่ร้านค้าสวัสดิการติดแอร์เย็นฉ่ำ (เลี้ยงขนมสาว เหอ ๆ)
เธอเดินเลือกหาขนม ส่วนผมเดินตามหลัง คอยมองเธออยู่ข้างหลัง
หอมจัง ผมเผลอแอบสูดกลิ่นผมของเธอแบบไม่ได้ตั้งใจ ...

เธอเลือกคาราด้าและนมสตรอเบอร์รี่

"ไม่เอาอย่างอื่นอีกเหรอคับ"

"ฮึ่อ.. กินเยอะเดี๋ยวอ้วน"

ผมควักกระเป๋า..

*-*-*

เราสองคนพากันมานั่งกินขนมตรงโต๊ะที่ไม่มีคน

"ส้มชอบกินนมสตรอเบอร์รี่เหรอ"

"ชอบมากด้วยล่ะ"

"อร่อยเหรอ"

"อร่อยดีหวาน ๆ"

"จริงง่ะ.."

"อือลองกินดูดิ" เธอดูดหลอดจ๊วบ ๆ แล้วส่งขวดนมให้กับผม

"จ๊วบ" อืม....

ผมส่งขวดนมให้เธอ เธอรับไปแล้วก็ดูดหลอดต่อ จ๊วบ ๆ ..

(ไม่รังเกียจน้ำลายผมเหรอ?)

"อร่อยมั้ย ?"

"อร่อยดี" อืม.. ผมหมายถึงนมที่กินหลอดเดียวกับเธออ่ะรู้สึกว่ามันอร่อยดี

ผมอยากหาคำตอบนะว่าอาหารแท้จริงอร่อยเพราะอาหารอร่อย
หรืออร่อยเพราะบรรยากาศการทานอาหารทำให้อร่อย

เราสบตากันตลอดเวลาที่คุยกัน
ผมรู้สึกเหมือนกับว่าทั้งตัวผมเองและส้มต่างเปิดใจให้แก่กัน
เหมือนกับว่าเราต่างทำลายกำแพงแห่งจิตใจที่แบ่งแยกคนเรา
ออกจากกัน แล้วเปิดใจให้กัน ผมไม่เคยคุยกับใครแบบนี้มาก่อนเลย ?
มันทำให้ผมรู้สึกและรับรู้ได้ว่าอีกฝ่ายกำลังมีความรู้สึกอะไรอยู่
ที่เขาบอกดวงตาคือหน้าต่างของหัวใจคงเป็นเรื่องจริง ..

ผมรับรู้ได้ว่าเธอรู้สึกดีกับผมนะ...

ผมรู้สึกสบายใจทุกครั้งที่ได้สบตากับเธอ
สิ่งแตกต่างจากเวลาคุยกับคนอื่นคือไม่มีความรู้สึกกังวลใด ๆ เลย ?

แค่ได้สบตากับเธอผมก็พอใจแล้ว..

แต่ถ้าสบตากับเธอนานหน่อยหัวใจผมจะเต้นแรง
และมีอาการอุ่น ๆ บริเวณใบหน้า นี่ล่ะมั้งอาการหน้าแดง

และนี่ใช่ใหม สิ่งที่เรียกว่า "รัก"

ผมรักเธอครับ...

เธอจะรักผมบ้างมั้ยนะ.. ?

*-*-*-*-*-*-*-*-*

*-*-*-*-*-*-*-*-*

ผมมึนหัวตุ๊บ แม่มาปลุกทำใมแต่เช้าเลยนะ
ก็บอกแล้วไงว่าวันนี้ไม่มีเรียน เขาจัดงานโรงเรียนกัน ขี้เกียจไป

"ก๊อบ มีเพื่อนมาหา !!"

"ใครฟะ...?" ผมงัวเงียหัวยุ่งเดินลงไปชั้นล่าง

"(ว้ากกกกกก มาได้ไง?)" ผมวิ่งขึ้นมาชั้นบนแทบไม่ทัน

คนที่มาหาผมคือส้ม !!!

"อาบน้ำแป๊บนะ"

วันนี้เธอแต่งชุดพละ เธอมาตลาดเพื่อหาซื้อของไปขายโรงเรียน
( บ้านผมอยู่แถวตลาด ) เลยแวะมาบ้านผมเพื่อชวนไปด้วยกัน

*-*-*-*

"แล้วส้มรู้ได้ไงว่าบ้านเราอยู่นี่"

"อ๋อ เราก็บอกวินมอไซค์ว่ามาโรงพลาสติก เขาก็พามาอ่ะ"

(บ้านผมทำพลาสติก)

"ออ...แล้วมาหาซื้อะไรเหรอ"

"แก้วพลาสติกกับหลอดอ่ะก๊อบ ร้านใหนมีขายมั่ง"

ผมพาเธอเดินไปหาซื้อของที่ต้องการ(เธอจะเปิดซุ้มขายน้ำอัดลม)
เมื่อซื้อเสร็จแล้วผมอาสาถือของให้เธอ ..

จะเป็นเพราะว่าเธอเป็นคนแปลกหน้า
หรือเป็นคนสวยก็ไม่ทราบได้..มองกันทั้งตลาดเลย

"แล้วจะไปโรงเรียนยังไงดีก๊อบ"

"วิน.." ผมกวักมือเรียกวิน 2 คัน..

"นั่งระวัง ๆ นะส้ม" "ไปโรงเรียนนวมินทร์ครับ"

*-*-*-
ระหว่างทางเธอหันมามองผมเรื่อย ๆ และยิ้มให้บ้าง
-*-*-*

หลังจากผมช่วยเธอจัดของที่ร้านในหอประชุมเสร็จแล้ว
จึงขอตัวออกมาหาอะไรกินที่โรงอาหาร หิวมาก..

*-*-*

ผมซัดโจ๊กไป 1 ชามแล้วไปหาที่งีบสักหน่อย ง่วง

ZzZzZz

*-*-*-*

ผมตื่นมาสักพักหนึ่งแล้ว หลังจากล้างหน้าล้างตาแล้วสดชื่นไม่น้อย

"เดินไปดูร้านแฟนเราสักหน่อยดีกว่า" ผมอุปโลกน์ตัวเอง

โอ้โห ร้านเธอป๊อปปูล่าน่าดู ท่าทางขายดี
มีเพื่อน ๆ มาช่วยขายหลายคน มีป้ายเขียนเอาไว้ด้วย ?

'ร้านน้องส้ม แก้วละ 5 บาท เหมาหมดแถมน้องส้มฟรี!'

"ก๊อบ มาอุดหนุนเลย" ส้มทักผม

ผมยิ้มตอบ

"เอากี่แก้วดีคะ?"

"เหมาหมดร้านเลยครับ"

To be Contiued ...

Create Date : 15 พฤศจิกายน 2552

Last Update : 12 เมษายน 2553 4:28:34 น.

0 comments

Counter : 639 Pageviews.