|
| 1 |
2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 |
9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 |
16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 |
23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 | |
|
|
|
|
|
|
|
สองกาย หัวใจนี้มีเพียงหนึ่ง
วันเวลาผ่านไป ฮีวอล กลายเป็นดาวอยู่ในคลับ เธอเป็นตัวทำเงินให้กับร้านแทน มีอา ที่ลาออกไปแล้ว แต่ มีอายังคงติดต่อมาหาอยู่เป็นครั้งคราว ฮีวอลเก็บเงินได้จำนวนนึงเธอจึงตัดสินใจย้ายออกจากห้องเช่าเดิม ไปยังที่ใหม่ ที่กว้างขวางและสะดวกสบายกว่า ตอนนี้เธอมีคนคอยอุปการะเธออย่างลับๆแล้วด้วย ผู้มีพระคุณคนนั้นอยากให้เธอลาออกจากงานที่ทำอยู่ แต่ด้วยความรู้ของเธอที่เรียนไปไม่จบ ม ปลายเธอเองยังไม่รู้ว่าออกจากคลับแล้วจะไปทำงานอาชีพอะไร เธอขอเวลากับผู้มีพระคุณคนนั้นเป็นเวลา 2เดือน หลังจากแม่เธอเสียไปกว่าปี ฮีวอล ตัดสินใจส่งน้องสาวเธอไปเรียนเมืองนอกทันที เงินที่ได้จากผู้มีพระคุณส่วนนึงเธอส่งเสียให้น้องที่กำลังเรียนอยู่ อีกไม่กี่เดือน น้องสาวเธอก็จะเรียนจบและจะกลับมาแล้ว เธอจึงต้องคิดหาวิธีที่จะทำอย่างไรไม่ให้น้องเธอรู้ว่า ที่ผ่านมาเธอทำงานอาชีพนี้ มีสายเข้าจากมือถือเธอ ค่ะ คุณกลับมาแล้วหรือคะ ค่ะเจอกันที่คลับ ฮีวอลเรียบลุกขึ้นอาบน้ำเตรียมตัวจะไปทำงานทันที
ว่าไงนะเธอจะลาออก ผจก นั่งคุยกับ ฮีวอลที่โต๊ะหน้าบาร์ มินซูเองก็ยืนอยู่ตรงนั้นด้วย ค่ะ ฉันเองก็อายุ มากขึ้นแล้ว และที่คลับก็รับเอาเด็กใหม่อายุน้อยๆเข้ามาเพิ่มอีก ถ้าไม่ได้แขกหรือลูกค้าประจำเรียก มันก็ลำบากจริงๆนะคะ ผจก เสียงพนักงานรุ่นเดียวกับ ฮีวอลเอ่ยสมทบ แล้วเด็กสมัยนี้ไม่มีสัมมาคาราวะด้วย มองข้ามหัวรุ่นพี่อย่างพวกเรา ไม่ให้เกรียติกันเลย เห้อ...ก็ดูแลตัวเองกันหน่อยสิพวกเธอหน่ะ ทิปก็ตั้งเยอะแยะที่พวกเธอได้ไหนจะเงินจากทางคลับอีก เอาไปทำอะไรกันหมด โธ่ พวกเราก็มีครอบครัวที่ต้องเลี้ยงดูนะคะ ผจก มีอา ก็ลาออกไปนานแล้ว เธอยังไปเปิดซาลอน ร้านทำผม ไปได้ดีด้วย ผจก น่าจะสนับสนุน พวกเราบ้างนะ ผจก มองหน้า พนักงานรุ่นเก่าๆ ที่อยู่กับคลับมานาน ถึงจะมีบางคนเกเร บ้างแต่ ก็ไม่เคยทำให้ ผจก คุมคลับอย่างเขาต้องเหนื่อยใจ แล้วจะลาออกไป ทำมาหากินอะไรกัน พวกเธอคิดกันบ้างไหม แต่ละคน ผจก มองหน้า เรียนยังไม่จบ ม ปลาย จะไปทำอะไรได้ ไหน บอกมาซิ เอ่อ... ทำซาลอนพวกเธอก็ต้องมีใบอนุญาติ ต้องเรียนและมีการสอบด้วย เรียนหนังสืออย่างเดียวพวกเธอ ยังเรียนไม่จบเลย ฉันว่า เลิกคิดเรื่องเสียเถอะ แต่ฉันว่า จะกลับไปอยู่บ้าน ที่นอกเมืองค่ะ ตั้งแต่แม่ฉันเสีย บ้านนั่นฉันก็ไม่ได้กลับไปดูแลเลย แล้วเธอจะอยู่ตัวคนเดียว อย่างนี้หรอ มินซู คอยฟังอยู่ ก็ถ้าคนอื่นรู้ว่าฉันเคยอยู่ในคลับมาก่อน ผจก ว่าเขาจะยอมรับฉันได้มั้ยคะ อืมม.. แค่20 กว่าๆ เธอยังทำงานนี้ได้ต่อไปอีกนะ สภาพร่างกายฉันมันไม่ไหวจริงๆค่ะ แต่ละคนเห็นด้วย ที่ผ่านมา ดื่มเหล้า และสูบ บุหรี่กันมากเหลือเกิน แล้วยังจะนอนไม่เป็นเวลาเหมือนคนปรกติอีก ไหนจะสถานที่ ที่อากาศถ่ายเทก็ไม่ดีด้วย รายได้ส่วนนึงบางคนจึงหมดไปกับ การไปหาหมอ เอาหล่ะๆ ฉันขอคิดดูก่อนเรื่องลาออกของเธอ ส่วนคนอื่น ที่มีหนี้สินค้างอยู่ อยากลาออก ก็เอาเงินมาเคลียร์ก่อนนะ ถ้าคิดจะหนีไปหล่ะก้อให้ นึกถึงครอบครัวของพวกเธอให้ดีๆหล่ะ
มินซู เมื่อรู้ว่า ฮีวอล พูดเรื่องลาออกเขาก็แปลกใจ เมื่อมีโอกาส อยู่ลำพังกับ ฮีวอลชายหนุ่มจึงเอ่ยถาม เธอจะลาออกจริงๆหรอ ฮีวอล อืมม ฉันขอตัวนะ ลูกค้ารอ เดี๊ยวสิ มินซูรั้งเธอไว้ นี่ ปล่อยฉันนะ ทำไม นายธนาคารนั่นขอให้เธอลาออกจากที่นี่ใช่มั้ย เอ๊ะ ฉันเจ็บนะ เธอจะลาออกไปเป็น เมียเก็บมันหรอ มันเรื่องของฉัน พี่เกี่ยวอะไรด้วย มินซูพยายามระงับและข่มความรู้สึก กลัวคนในร้านจะรู้เรื่องของเรากับ ฮีวอล ทำไม เธอกับมันไปถึงขั้นไหนกันแล้ว ปล่อยได้แล้ว ฉันเจ็บ ไม่ปล่อย เป็นไงเป็นกัน มานี่ ฉันอยากรู้นักว่าถ้า บอก กับผจก เรื่องของเรา มันจะเป็นยังไง พี่จะบ้าไปแล้วหรอ โดนซ้อมไปคราวก่อน ไม่เข็ดหรือไง ปล่อยนะ ฉันไม่เอากับพี่ด้วยหรอก ปล่อยสิ บอกให้ปล่อย มินซูออกแรงลาก ฮีวอลจากหลังร้าน อ้าว พี่ ลูกค้ารอพี่ ฮีวอลอยู่นะ แล้วนี่.. พนักงานใหม่มองคนทั้งคู่ อ้อ พี่มินซูมาตามแล้ว ฉันกำลังจะไปหน่ะ ทำไมต้องจับไม้จับมือถือแขนกันด้วย ผจก มาเห็นเดี๊ยวได้มี เจ็บตัวกันเหมือนคราวก่อนหรอก เห้อ.. พนักงานเสริฟ์ใหม่เดินจากไป คืนนั้น มินซู มายืนดักรอ หน้าที่พักของฮีวอล เกือบรุ่งสาง จึงเห็นฮีวอลลงจากรถยนต์หรูราคาแพง ชายหนุ่มรู้สึกเสียใจกับภาพตรงหน้า ทำไมเขาถึงหลงเชื่อคำพูดของผู้หญิงคนนี้นะ ที่เธอบอกจะออกจากงานนี้แล้วกลับไปอยู่บ้านที่ชานเมืองสักพัก สัญญาที่ว่า เขาเองจะลาออกตามไปแล้วไปใช้ชีวิตอยู่ด้วยกัน ถ้าเขาเก็บเรื่องที่ทั้งคู่แอบคบกัน มินซูแทบล้มทั้งยืน เมื่อ พนักงานเสริฟรุ่นน้อง มาบอกให้เขาฟัง ว่าเห็น ฮีวอลออกไปกับลูกค้า มาหลายครั้ง ทำไมเธอถึงทำแบบนี้ ทำไม...
Create Date : 09 กุมภาพันธ์ 2557 |
|
1 comments |
Last Update : 9 กุมภาพันธ์ 2557 21:31:54 น. |
Counter : 998 Pageviews. |
|
|
|
|
|
|
|
|
ฮีวอล บังเอิญมองเห็นทั้งคู่ตอนที่อยู่บนรถ นั่นมัน...คนในคลับเธอไม่ใช่หรอ เสียงคนอุปการะเอ่ย ใช่ค่ะ วันนี้ จียอนหยุด ถึงว่าไม่เห็นหน้าเลย แล้วเรื่องที่ฉันขอเธอไว้ เธอคิดว่าไง เขาวางมือบนหน้าขาขาวๆ ของฮีวอล ค่ะ ฉันจะลาออกค่ะท่าน อื้ม ก็ดีิสิ จะได้มีเวลาอยู่ด้วยกันมากขึ้นอีก หนุ่มใหญ่สวมกอด ฮีวอล หญิงสาวเอนซบอกเขา น้ำตาใสๆก้ไหลริน ฮีวอลรีบปาดน้ำตาทิ้ง ..
ขอโทษด้วยนะคะ ทางร้านเราคงซ่อม นาฬิกาของคุณไม่ได้ค่ะ อ้าว ทำไมหล่ะครับ คือ มันเป็นนาฬิกาสั่งทำพิเศษนะคะ อะไหล่ทั่วๆไปใช้ไม่ได้กับนาฬิกาของคุณลูกค้าค่ะ งั้นผมต้องนำไปซ่อมที่ไหน มินซู นำนาฬิกาที่แม่มอบให้เขา มาส่งซ่อม ที่ร้านนาฬิกาในห้างฯใหญ่ พนักงาน หน้าร้าน จึงเรียกช่างซ่อม ออกมา สอบถาม นาฬิกานี่ อะไหล่ต้องสั่งนำเข้านะครับ รุ่นนี้เป็นรุ่นพิเศษสั่งทำอะไหล่ในท้องตลาดทั่วๆไปไม่มี คงต้องใช้เวลาหน่อย คุณลูกค้า รอได้มั้ยคะ ช่างซ่อมใช้แว่นขยายส่องดูลายละเอียด ตรวจสอบว่าเป็นของแท้ อืมม นาฬิกานี่เหมือนอย่างกับเพิ่งซื้อใหม่เลยนะ คุณคงดูแลเป็นอย่างดี อ้อของขวัญแม่ผมมอบให้ครับ มันเป็นรุ่นพิเศษ แบบนี้ใช้เวลานานไหม มินซูเอ่ยถาม 5 วันครับ ขอสั่งอะไหล่จากศูนย์ ก่อน รุ่นนี้มีคนใช้ในเกาหลีไม่ถึง 5 เรือนถ้าจังหวะดีศูนย์สั่งอะไหล่มาเกิน ก็จะได้เร็วครับ ผมขอชื่อ และเบอร์โทรติดต่อกลับไว้ด้วย
ฮีบิน เรียนจบและบินกลับเกาหลีก่อนกำหนด เธอคิดถึงบ้านที่นอกเมือง จึงเดินทางกลับโดยไม่ได้บอก พี่สาว ถึงซะที บ้านที่เธอจากไปนาน หญิงสาวเอากระเป๋าเข้ามาจัดวาง และเก็บกวาดบ้าน ปัดกวาดเช็ดถู ฝุ่นที่จับหนา เสร็จ เธอคิดว่าจะไปเยิี่ยมเคารพ ที่เก็บกระดูกของแม่ แม่คะหนูกลับมาแล้วค่ะ หนูเอาใบนี้มาฝาก หนูได้เกรตินิยมด้วยนะคะ เธอพูดไปร้องไห้ไป แม่ดีใจกับหนูมั้ย ฮือๆๆ แม่คะ หนูคิดถึงแม่มากๆเลยไปอยู่ที่นั่น แม่ทำไมไม่รอหนูอีกหน่อยคะ เราจะได้อยู่กันสบายแล้ว หนูเรียนจบแล้ว จะเลี้ยงดูแม่ไม่ให้ลำบาก ทำไม แม่ถึงไม่รอหนู หญิงสาวสะอึกสะอื้น ร้องไห้ไม่หยุด
ท่านครับ ว่าไงเลขา ยุน เรื่อง หรอ เจอมันแล้วหรอ ที่ไหน มีช่างของทางร้านติดต่อมาครับ ต้องให้ท่านไปยืนยันด้วยตัวเอง
นาฬิกาเรือนนี้ใครเป็นคนส่งซ่อม ประธานเจ้าของธนาคาร M แบ๊งค์เอ่ย พนักงานหยิงใบส่งซ่อมให้กับ เลขายุน คิม มินซู เลขายุน ประธานเอ่ย ตามหา คนนี้ให้พบ ครับ ท่าน