จุดเริ่มต้นของความสนใจในภาษาเวียดนาม

  การเดินทางไปเที่ยวเวียดนามเมื่อ 2 ปีก่อน  แล้วเราเห็นตัวอักษรเค้าเป็นตัวอักษรแบบโรมัน  แต่มีวรรณยุกต์คล้ายตัวพินอินในภาษาจีน  เราก็ถามผู้นำทางเรา  ก็ได้คำตอบมาแบบงง ๆ ว่า  "นี่คือภาษาเวียดนาม ไม่ใช่และไม่คล้ายกับภาษาใด ๆ ในโลก เพราะนี่คือภาษาประจำชาติของผม"  บวกอารมณ์รักชาติและน้ำเสียงหนักแน่น  เราเลยได้แต่เก็บความสงสัยไว้  ไม่กล้าถามต่อแล้ว  หนูกลัวแล้วคะ

  อยากเท่ห์  อารมณ์แบบว่าอยากเท่ห์เพราะไม่ค่อยมีใครอยากเรียนหรือสนใจในภาษาเวียดนาม  หลินมองว่าประเทศเวียดนามเป็นประเทศที่น่าสนใจและน่าลงทุนมาก ๆ และอีกไม่นานประเทศเวียดนามจะมีชื่อเสียงอย่างมากในเวทีการค้าของโลก  หลินเลยสนใจและอยากเรียนภาษาเวียดนาม  เพราะ  แอบหวังเล็กว่าถ้าเราฝึกฝนให้มีความเชี่ยวชาญเราน่าจะหาเงินได้จากการเรียนภาษาเวียดนาม

  สถานการณ์มันพาไป  เพราะ  หลินต้องติดต่องานกับคนเวียดนามบ่อย ๆ เลยอยากได้ภาษาเค้าบ้าง  เพราะปัจจุบันที่คุยกันอยู่ก็มีภาษาไทยและภาษาอังกฤษ  เราเลยอยากได้เพราะบางครั้งการสื่อสารผิดพลาด หรือ ต้องติดต่อผ่านล่าม  บางครั้งเราก็หนักใจน่ะ  ถ้าเจอล่ามไม่ดี หรือ ไม่มีเซ้นต์ในการทำธุรกิจ  หรือบางครั้งก็สื่อสารผิด ๆ ถูก ๆ เค้าก็ทำให้เราเสียโอกาส  ก็เลยตัดสินใจเรียนเพื่อใช้ในงานของตัวเองด้วย

  หลินชอบความเป็นกันเอง และ ความน่ารัก ของคนเวียดนาม  หลินรู้จักเพื่อนชาวเวียดนาม ได้ร่วมงานกับคนเวียดนามอยู่บ่อย ๆ  ยิ่งเราจริงใจกับเค้ามากเท่าไหร่  เราจะรับได้มิตรภาพกลับมาอย่างท่วมท้นเลย 

Create Date : 22 พฤษภาคม 2554
Last Update : 22 พฤษภาคม 2554 21:21:53 น.		0 comments
Counter : 576 Pageviews.
Share Tweet