เหนือยจัง


วันนี้ผมเจ็บอ่ะครับ


วันนี้เหนื่อยมาก


แอบมาอ่านกระทู้เพื่อนๆ


หากำลังใจ

น่าสนุก จัง ได้กลับบ้าน
เราขึ้นเวรอ่ะ
อุบัติเหตุเพียบ

อ้าวนึกว่าอยู่ กทม ยังไม่กลับหรอกหรือนี่ หุหุ - -'

แวะมาหาคนนอนดึกจ้า
ตกลงดี แอบพ่อแม่มาพิมพ์ กลัวเสียงดัง 5555

555 แอบอัพบล็อก ขนาดกลัวโดนดุนะ ยังเขียนยาวขนาดนี้
ถ้าไม่โดนดุจะยาวขนาดไหน อิอิ

สิวขึ้นเหมือนกันเลย จะกลับเมืองไทย พากันแห่ขึ้นเต็มหน้า
T-T แถมแฟนยังขนซื้อโน่นนี่มาให้กิน
เพราะกลัวเราผอม
เดี๋ยวกลับบ้านกลัวที่บ้านเราจะว่าเลี้ยงเราไม่ดี
ฮือๆ เลยยิ่งอ้วนกว่าเดิม
กลับไปต้องโดนคนทักว่าอ้วนอีกแล้ว

เดินทางปลอดภัยน๊า ^^





...

เหมือนกั๋นเลยเจ้า ปิ๊กบ้านทีไรอ้วนทู๊กทีเลย ก้ออาหารมันรำถูกปากอ่ะนะ

หวานๆ ขำๆ
ตอนนี้กั๊กน้ำอัดลมจนจะบวมกันไปข้างนึงแร้ว
โฮกกกกกก >w<
แล้วมาเที่ยงหละปูนบ้างเน้อ

วันเกิดแกน่ะเมื่อไหร่วะ

โทษทีๆ

ไรท์ซีดีให้เป็นของขวัญวันเกิดแล้วนะ

ลงชื่อว่าอ่านแล้วคับ

^^

เป็นเหมือนกันเลย (โรคอ้วน) ไม่เป็นไรหรอกครับ นานๆกลับบ้านที เดี๋ยวอยู่กทม. ก็ผอมเองแหล๊ะ ขอต้อนรับกลับเมืองกรุงครับ

น่าจะเค็มค่ะ เพราะอ่านตอนกินเนื้อเค็มอยู่

สรุปให้เลยว่าไม่เข้า (ฮา)

เอาน่า เรื่องโทปิคไม่เข้ากับเนื้อหาผมเป็นบ่อย 555

แต่ว่าพี่ไม่อ้วนหรอก เชื่อเถอะ ยังงัยฟ้าก็อ้วนกว่า T_T

ดีใจด้วยครับที่มีความสุขกับวันสงกรานต์ :]

เจ๊กลับมาแล้วอะจากตจว.
คิดถึงก้องอะ
ทำงัยเราถึงจะได้คุยกัน

เข้าอ่านเรื่องหวานๆจ้า

555 ขำคุณ Marvellous Boy
มีแซวคุณตะวัน

กลับมาแล้วก็ ลดความอ้วน กับรักษาสิวซะนะก้อง...หุหุ
อ้อ...เรื่องสำคัญที่สุดก็ เรื่องเรียนน่ะ
สู้ๆ อดทน ๆ ...พยายามเข้า
อย่าท้อ
เดินทางปลอดภัยน๊า

เอ่อ พออ่านมาถึงตรงนี้

ไปค้นหาเทปที่พ่อเคยอัดสอนไว้ตอนเด็กๆ
(คือที่บ้านผมเคยอัดเทป ตอนพ่อสอนผมกะน้องสาวไว้)

ทำเอาเราน้ำตาซึมอ่ะ เปนไรไม่รู้แหะ
คือแบบว่าเราอยากได้ยินเสียงคนนี้(พ่อ)ของเราสักครั้ง
ในชีวิตอ่ะค่ะ

เก็บไว้ดีดีนะคะ....

ของฝากด้วยนะครับ อิอิ

เย้เย้ กลับมาซะทีน้อ ..
เดินทางปลอดภัยนะจ๊ะ ..
แล้วเจอกัน (ในเอ็ม) หุหุ
คิดถึ้งงงงง คิดถึง ..

ปล.ป้าแอนก็กลับมาแระ เราจาได้มาเมาท์กันเนอะ ..
ปล.2 แหะ ๆ มีของฝากด้วยก็ดีนะ ..

โรแมนติก จริง ๆ (ตอบให้เข้ากับหัวบล็อคก๊ะ 555)

เย้ๆๆๆ กลับแล้ว พูดถึงแพร่ แล้วอยากทานข้าวแต๋นขึ้นมาตะหงิดๆเลยอ่ะพี่ (ไม่พ้นของกิน- -")

ครอบครัวน่ารักดีนะค่ะ

ปล.ตอนนี้สิวขึ้นเหมือนกันค่ะ แง่มๆ T_T

ตะวันยิ้มออกแล้ว อิอิอิ มาอ่านก่อนกลับ ซำบายดีเด้อ...

^^

การที่เราได้ทำดีแล้วและดูแลเอาใจใส่คนที่เรารักแต่พวกเขาไม่เห็นความสำคัญและทำให้เราต้องเสียใจเราควรทำอย่างไรดีการคาดหวังที่จะได้รักกับมาตอบแทนจากคนที่เรารักนั้นคงเป็นไปไม่ได้ถ้าหากเขาไม่เห็นความสำคัญของเราเพราะคนเราต่างความคิดเราคิดว่าสิ่งที่สุดก็คือรู้ว่าตัวเองเสมอมาได้ทำสิ่งที่เราต้องการทำเราได้ทำไปแล้วกำลังที่ดีที่สุดคือการให้ความสำคัญกับครอบครัวและผ้ที่เขารักเรามากที่สุดคือพ่อแม่พี่น้องที่รักเรามากที่สุดไม่เคยต้องการสิ่งแลกเปลี่ยน