แบบผี-ผี ... The Contemporary Dance Piece
ตลอด 5 สัปดาห์ที่ผ่านมา กินไม่ค่อยได้ นอนไม่ค่อยหลับ เพิ่งรู้ว่าการทำงานแสดงสักชุดนี่มันเครียดอย่างนี้ ใครๆ ก็ทักว่าผอมลง ทั้งๆ ที่กิน Junk Food ถล่มทลาย เสียดายวันแสดงฝนตก แต่ก็ไม่เสียใจเท่าไหร่ ดีออก เต้นบนพื้นลื่นๆ กลางฝนตกนิดๆ สะใจๆ เหอๆๆๆ แนวคิดและที่มาของการแสดงนี้ เริ่มจากโจทย์ ................ผี................. ชื่อชุดการแสดงถูกกำหนดมาก่อนแล้ว คือ แบบผี-ผี โจทย์กว้างและน่าเล่นมากๆ ทีนี้ก็ต้องมาคิดล่ะ ว่าผีแบบไหน นั่งทำการบ้านอยู่ 3-4 คืน ก็สรุปออกมาว่าIn the ignorance, as well as the darkness, fear grows. In fear, hallucination emerges. And there lie the ghosts. Ghost of fear, ghost of darkness, in other words, ghost of not knowing. ในความมืดและความไม่รู้ ความกลัวจะบังเกิด และในความกลัว พลันบังเกิดภาพหลอนที่ลวงหลอกจิตใจ ผีอยู่ตรงนั้น ผีแห่งความกลัว ผีแห่งความมืด ผีแห่งอวิชชา ขยายความต่อได้ว่า...รอบๆ ตัวเรามีพลังงานหลากหลายที่ประสาทสัมผัสไม่อาจรับรู้ได้ เบื้องหลังการเปลี่ยนผ่าน มนุษย์คนใดจะล่วงรู้ ในความไม่รู้นั้น ความกลัวจึงบังเกิด ทั้งกลัวในสิ่งที่ไม่รู้ และกลัวความไม่รู้ เมื่อความกลัวนี้ ตกอยู่ในห้วงยามแห่งความมืด จิตใจจึงปั้นความมืดเป็นตัว ปั้นพลังงานรายรอบเป็นปีศาจ และเรียกสิ่งนั้นว่า ผี.. ผี.. ผี.. ผี.. ผี.. พลันเมื่อจิตใจพ้นจากความมืด จึงเห็นว่า เงาดำที่เฝ้าหลอกหลอนไล่จับเรานั้น แท้จริงแล้วทั้งเราและสิ่งเหล่านั้น ก็ไม่ได้ต่างอะไรกันเลย... มา มาดูการแสดงกันเถอะ ช่วย Comment ติชมด้วยนะคะ Pleeeeeeeeeeeeeeeasaaaaaaasseeee!!! งานนี้ก็ต้องขอบคุณทุกๆ ท่าน ทุกๆ ฝ่าย ทุกๆ เพื่อน ที่คอยสนับสนุน อำนวยความสะดวก ให้ความช่วยเหลือ ให้กำลังใจ ขอบคุณพ่อและแม่สำหรับทุกๆๆๆๆๆๆๆ อย่าง ขอบคุณครูติ๊บและพี่เอ๋ สำหรับโอกาสและกำลังใจ ขอบคุณแจ้ป้อมที่ช่วยเป็นธุระเอาผ้าไปเย็บ ไม่งั้นคงลำบากมากๆๆๆ ขอบคุณนุ่นและไทน์ ที่อุตส่าห์มารื้อฟื้นวิชาเดิม ควงธงให้ในงานนี้ ขอบคุณเตย ฟ้าใส และยิ้มหวาน สำหรับความทุ่มเททั้งหมด ขอบคุณโต้ และคุณพิษณุ ที่มาช่วยดึงผ้าให้ ขอบคุณคนดูที่นั่งกางร่มดู และรอดู ขอบคุณ blogger ทั้งหลายที่ช่วยคอมเม้นท์ ขอบคุณทุกๆ คนที่ไม่ได้เอ่ยนาม ณ ที่นี้ด้วย ขอบคุณจากใจเลย
Create Date : 12 พฤษภาคม 2552
20 comments
Last Update : 12 พฤษภาคม 2552 5:19:23 น.
Counter : 815 Pageviews.
เพลงสื่อถึงความรู้สึกลึกลับได้ดีมากๆเลยครับ
เหมือนคนที่ยังไม่รู้จักผีนะครับ
คลิปที่ 2 - สร้างความกลัวขึ้นในใจ
เสียงกรี๊ดท้ายคลิปนี่หลอนมากเลยครับ
คลิปที่ 3 - เหมือนกำลังพยายามทลายกำแพงแห่งความกลัวในใจ
ดูคลิป 3 ไม่สงวสัยเลยครับว่าทำไมน้ำหนักลด
ใช้พลังเยอะมากที่สุดเลยนะครับ
สำหรับการแสดงในช่วงนี้
คลิป 4 เหมือนหลุดออกมาจากความกลัวได้แล้ว
ผมก็ลองตีความตามประสาคนที่ดูการเต้นไม่ค่อยเป็นงแต่ชอบดูนะครับ
ผมว่ามนน่าทึ่งที่เราจะพูดสิ่งที่อยู่ในใจ
ออกมาด้วยภาษาร่างกาย
แทนที่จะต้องใช้คำพูดพูดกันตลอดเวลา
ปล. ขอแซวตากล้องนิดนึงนะครับ
ในคลิปที่ 4 ซูมสองหนุ่ม ตั้ง 2 หนแน่ะครับ 55555
ดูจากเวลา...ครูเสี้ยวเต้นไปประมาณ 10 นาทีได้
ผมดูแล้วยังรู้สึกเหนื่อยแทนเลยครับ
เพราะเคลื่อนไหวแทบไมไ่ด้หยุด
เป็นการแสดงที่ใช้พลังและความแข็งแรงมากจริงๆเลยนะครับ