ช่วงนี้อาการแพ้ท้องเริ่มเพิ่มขึ้นตามอายุครรภ์ หมอนัดฉันu/sทุกอาทิตย์ เจ๊หลิงบอกว่าถือว่าค่อนข้างถี่ ของเจ๊ประมาณทุก 2 อาทิตย์ อาจจะเป็นเพราะตัวเล็กของฉันเกิดมาจากกระบวนการทางวิทยาศาสตร์ หมอเลยต้องการให้ชัวร์ว่าจะไม่มีอะไรผิดปกติเกิดขึ้น

พุธที่ 12 มีนา ฉันไปu/s ตั้งครรภ์ได้ 5 อาทิตย์

เจอถุงเด็กในโพรงมดลูก 1 ถุง (ภาษาญี่ปุ่นเรียกว่า akachan no heya - baby's room) ฉันถามย้ำกับหมอว่า แน่ใจนะคะว่า 1 ไม่ใช่ 2 หรือ 3

หมอทำหน้าแบบ อีนี่...โลภจริง ๆ

ฉันนั่งรอหมอ 2 ชั่วโมงครึ่ง เพื่อรอu/s แต่ใช้เวลาเพียง 2 นาทีทุกอย่างก็เสร็จ พยายามจะถามนู่น ถามนี่กับหมอ แต่หมอไม่มีเวลาให้ฉันเลย บอกแต่ว่าอาทิตย์หน้ามาu/sใหม่

พุธที่ 19 มีนา ฉันไปu/s ตั้งครรภ์ได้ 6 อาทิตย์

หมอบอกว่าเห็นหัวใจตัวเล็กแล้ว พร้อมทั้งzoom in พยายามให้ฉันดูด้วย (รูปร่างยังกะลูกกระเดือกในปากแน่ะ) ฉันพยายามเค้นถามว่าได้ยินเสียงหัวใจเต้นของตัวเล็กหรือยัง (shin-on - heartbeat) หมอบอกว่ายังเล็กอยู่ ยังไม่ต้องเช็ค...อะไรฟระ...เจ๊หลิงบอกว่าที่ญปไม่ค่อยจะเน้นเรื่องเสียงหัวใจเต้นของเด็ก หมอจะดูจากพัฒนาการของเด็กแทน โดยจะให้u/s ค่อนข้างถี่

คงจะจริง เพราะตั้งแต่รู่ว่าฉันท้อง ก็ถูกu/s ทุกอาทิตย์เลย พุธหน้าหมอก็นัด u/s อีก

ฉันถามหมอเรื่องอาหารที่ควรกิน ไม่ควรกิน หมอว่า เคยกินอะไรมา ก็กินไปแบบนั้น เพียงแต่ขอให้ปริมาณแต่ละอย่างที่กินพอเหมาะพอควร ตัวเล็กยังเล็กมากอยู่ ยังไม่ต้องกินอะไรเป็นพิเศษ แคลเซี่ยมยังไม่ต้องกินเพิ่ม รอให้ตัวเล็กโตกว่านี้ก่อน

ถามย้ำหมอ 2-3 รอบว่าตัวเล็กไม่เป็นอะไรใช่มั้ย หมอบอกว่า เป็นปกติทุกอย่าง

อาการตอนนี้ รู้สึกมึนหัว อยากอาเจียน น้ำลายออในปากเสมอ รสชาติในปากแปลก ๆ อธิบายไม่ถูก แล้วค่อนข้างแพ้กลิ่น เวลานอน ต้องเปิดประตูห้องนอนให้อากาศถ่ายเท บังคับตาอ้วนให้เปิดหน้าต่างด้วย แต่พี่แกไม่ยอม เลยต้องเปิดประตูแทน แต่หากเป็นตอนกลางวัน ก็จะเปิดหน้าต่างให้ลมมันพัดเข้ามา....น้ำหอมที่ตาอ้วนใส่เป็นประจำ ตอนนี้ทำให้ฉันรู้สึกขาดอากาศ เวลานอนก็ต้องขอร้องให้ตาอ้วนพลิกไปนอนอีกซักหนึ่งของเตียง ไม่งั้นเหม็น

ยังคงวัดอุณหภูมิร่างกายอยู่ทุกเช้า ช่วงท้องสัปดาห์ที่ 4-5 อุณขึ้น ๆ ลง ๆ เช่น 36.83/36.77/36.67/36.84 วนเวียนกันเป็นแบบนี้ มาช่วง 3-4 วันที่ผ่านมานี้ อุณเริ่มคงที่ คือ 36.72-36.73 ทุกเช้าเหมือนกัน ใน 1 วัน บางครั้งก็รู้สึกว่าหนาวยะเยือก แบบมื้อเท้าเย็นไปหมด แต่บางครั้งก็รู้สึกว่าร้อนมาก จนต้องถอดถุงเท้านอน หรือสลัดผ้าห่มพ้นตัว

เช้า ๆ ไม่ค่อยมีอาการมากเท่าไร สงสัยฉันตื่นสาย แบบ 10-11 โมง แต่ตกเย็น ๆ ไปจนถึงดึก รู้สึกมีอาการขย้อน แล้วก็กระสับกระส่าย บางคืนนอนไม่หลับ มาหลับเอาตี 5 ก็มี เริ่มรู้สึกว่าการท้องไม่ใช่เรื่องสนุก บอกตาอ้วนว่าสงสัยท้องนี้ท้องเดียวแล้วคงพอ ไม่รู้ว่าเป็นเพราะอายุที่มากขึ้นด้วยหรือเปล่า ภูมิต้านทานการแพ้ท้องเลยไม่ค่อยมี

ท้องยังผูกเหมือนเดิม ดูเหมือนว่ายาหยดของหมอจะช่วยอะไรฉันไม่ได้เลย

อาหารที่รู้สึกอยากกิน จะเป็นอาหารที่รสชาติชุ่มชื่น แบบแกงไม่ใส่กะทิ หรือต้มจืด ต้มยำ พริกน้ำปลาต้องมีติดไว้ทุกมื้อ อาหารที่ข้น ๆ แบบแกงกะหรี่ หรือสตูว์ หรือที่อุดมไปด้วยครีม นมเนย แบบเค้ก ครีม ชีส กลับรู้สึกไม่อยากกิน แต่โดยรวมก็ยังกินได้ทุกอย่าง...ไม่ถึงกับต้องวิ่งไปอ้วก

วันก่อนหม่าม้าเอารูปหลานชายตาอ้วนให้ดู หน้าตาเปลี่ยนไปเยอะแฮะ เริ่มหน้าเหมือนแม่ขึ้น ผิดกับตอนคลอดใหม่ ๆ หน้าโขกพ่อออกมาเลย ฉันคุยกับแองเจอลีนเห็นเธอบอกว่าจะไปปรึกษาหมอที่ีมาเลเซีย ทำเด็กหลอดแก้วอีกสักคน คราวนี้ขอให้หมอเลือกเพศ เอาเด็กผู้หญิง (คราวที่แล้วทำที่ญี่ปุ่นได้ลูกชาย) หม่าม้าไม่เห็นด้วยที่จะให้ทำอีก เพราะว่าพี่ชายตาอ้วนอายุเยอะแล้ว กว่าลูกจะเรียนจบมหาลัย พี่ชายก็คงจะเกษียณไปเสียก่อน แล้วค่าใช้จ่ายการเลี้ยงดูลูกแต่ละคนต้องใช้เงินมหาศาล...หม่าม้ากลัวว่าเดี๋ยวหลานจะลำบาก แล้วก็กลัวว่าหากหลานคนโตมีน้อง ๆ จะมาแย่งความรักน่าสงสารมาก...หม่าม้าsentimentalไปเปล่าเนี่ย

จริง ๆ พี่ชายก็ไม่ได้อายุมากไปกว่าตาอ้วนสักเท่าไหร่เลย ห่างกัน 1 ปี กับ 10 เดือนเอง ฉันไม่เคยกลัวนะเรื่องนี้ ฉันถือว่าหากเราผู้เป็นพ่อแม่เตรียมการไว้ดี สอนลูกให้รู้จักประมาณตัว ยังไงลูกก็ไม่ลำบาก ฉันเคยคิดถึงขนาดว่า หากได้ลูก 3 คนพร้อม ๆ กัน จะหยอดกระปุกให้ลูกตั้งแต่บัดนี้ เดือนละ 1 หมื่นเยน และโบนัสปีละ 2 แสนเยน / คน พอลูกอายุ 18 เค้าก็จะมีเงินเก็บกับคนละเกือบ 6 ล้านเยน ก็คงพอให้เค้าเรียนในมหาลัย แล้วก็ให้ไปหางานพิเศษทำช่วยเหลือตัวเอง (ในกรณีที่ตาอ้วนเกิดมีอันเป็นไปก่อนวัยอันสมควร) แต่สงสัย"ตัวเล็ก"ของฉันจะมีวาสนากว่าพี่ ๆ น้อง ๆ โชคชะตาเลยให้ฉันมีตัวเล็กไว้เชยชมคนเดียว แทนที่จะเป็น 3

หม่าม้าให้ดูรูปลูกพี่ชาย พร้อมกับบอกว่าพี่ชายซื้อรถคันใหม่ให้ลูก เป็นรถทรงสปอร์ตคาร์สีเหลืองแจ๊ด ชนิดที่เข้าไปนั่งขับได้จริง ๆ มีล้อหุ้มยาง และสามารถเปิดไฟหน้าได้จริง ๆ หม่าม้าบอกว่าคงเอามาญปไม่ได้หรอก ต่อให้ขนกลับมาด้วยได้ แต่ก็ยัดบ้านที่ญปไม่ลงหรอก พอดีบ้านที่นู่น บริษัทเป็นผู้รับผิดชอบ มีห้องนอน 6 ห้อง เออ...เอาเถอะ ทำอะไรก็ตามสบาย ลูกอายุยังไม่ 2 ขวบเลยมั้ง เป็นฉัน ๆ คงไม่ซื้อให้หรอก...เกินตัว

ฉันเอาเรื่องนี้มาปรึกษากับตาอ้วน ฉันอาจจะเป็นแม่ที่โหดไปหน่อย แต่ว่าฉันได้รับการสอนจากคุณแด๊ดมาตั้งแต่เล็ก ๆ ว่า "ก่อนที่จะรู้จักวิธีใช้เงิน ควรจะรู้จักวิธีหาเงินให้ได้เสียก่อน" ฉันคงไม่สปอยล์ลูกแน่ ๆ แนวคิดที่ตาอ้วนเคยเชื่อมาเสมอตั้งแต่เด็กจนถึงม.ปลายที่ว่า "เงินเป็นสิ่งที่หล่นลงมาจากฟ้า ไม่ต้องไปขวนขวายจากที่ไหนก็มีให้ใช้" คงไม่ยอมให้ตาอ้วนปลูกฝังให้ตัวเล็กเด็ด ๆ ตาอ้วนคงกลัวว่าฉันจะเลี้ยงลูกเค้าแนวโหด รีบต่อรองว่า ฉันต้องยอมให้เค้าซื้อของเล่นเสริมสร้างการพัฒนาเด็กให้ลูกนะ ฉันบอกว่า ขอคิดดูก่อน แต่ยังไงลูกก็ต้องทำอะไรบางอย่างให้พ่อแม่ชื่นใจ เพื่อแลกกับของที่ลูกอยากได้แน่นอนหล่ะ

*หากจะฝากข้อความ เชิญที่ ปราศรัย นะคะ*

mahalo

Create Date : 20 มีนาคม 2551
Last Update : 20 มีนาคม 2551 15:16:07 น.		0 comments
Counter : 1657 Pageviews.
Share Tweet