ฉันเคยถามคุณหมอว่าเมื่อไหร่ตัวเล็กของฉันจะดิ้น(quickening ภาษาญปเรียก 胎動初感) คุณหมอว่าทารกในครรภ์เริ่มมีfetal movement (คุณหมอใช้ภาษาอังกฤษทับศัพท์เลย) ตั้งแต่ประมาณ 9 สัปดาห์แล้ว แต่แม่จะรู้สึกว่าลูกดิ้นโดยเฉลี่ยในราว 19 สัปดาห์...ฉันก็เลยต้องรอไปอีกหน่อย

คืนวันเสาร์ที่ 14 ราว ๆ 12.30 น. (18 สัปดาห์กับ 4 วัน) ฉันกำลังนอนดูทีวีอยู่บนเตียง ทันใดนั้นฉันรู้สึกว่าช่วงท้องน้อยเหมือนมีแก้สเกิดขึ้น ก็กำลังรอว่าเมื่อไหร่จะตดปู้ดเสียที แล้วความรู้สึกที่มีแก้สก็เกิดขึ้นอย่างต่อเนื่อง โดยที่ไม่มีเสียงปู้ดป๊าดตามออกมาแต่อย่างใด เอ๊ะ...หรือว่า....

กรี๊ด....อ้วนๆ ลูกดิ้นแล้วๆ ฉันรีบกระโดดผลุงลงจากเตียง (จริงๆๆค่อยๆพลิกตัวลงหรอก เพราะขาหมู 2 ขาหนักอึ้ง) เดินไปห้องนั่งเล่นบอกให้ตาอ้วนที่กำลังเก็บข้าวของตัวเองให้เป็นที่เป็นทาง

โอ๊ะ หน้ายิ้มอย่างหวานจ๋อย ทั้งๆที่เหงื่อแตกซ่ก พร้อมกันนั้นเองมือมาลูบพุงฉัน kawaii hito, kawaii hito (cute one, cute one) เป็นวลีสั้น ๆ ที่ตาอ้วนชอบพร่ำพูด เวลาเอามือมาลูบที่พุงฉัน

หลังจากวันนั้นตัวเล็กของฉันก็กลายเป็นปลาอานนท์พลิกตัวอย่างต่อเนื่องโดยไม่หยุดยั้ง วันแรกที่รู้สึกว่าลูกดิ้น รู้สึกช่วงท้องน้อย ที่มีอะไรมากระทุ้งเบาๆ...ตุบๆ ตุบๆ...และรู้สึกไม่ค่อยสบายท้อง บางครั้งตัวเล็กตุบๆมากๆเข้า ทำให้ฉันต้องถ่ายปัสาวะมากขึ้น

วันรุ่งขึ้นเสริชเนตทันที พออ่านเสร็จเริ่มไม่แน่ใจว่าความรู้สึกว่าตัวเล็กดิ้นครั้งแรก แท้ที่จริงแล้ว เค้าดิ้น(quickening) หรือว่าเค้าสะอึก(hiccup)กันแน่? เพราะว่าเมื่อวาน ฉันรู้สึกว่าตัวเล็กตุบๆที่ท้องสูงขึ้นกว่าเมื่อวันอาทิตย์หน่อย คือในราวช่วงสะดือ

อาการสะอึกของทารกในครรภ์ไม่ค้นพบว่าเป็นอันตรายแก่ทารกแต่อย่างใด ในทางตรงกันข้ามบ่งบอกได้ถึงสุขภาพที่แข็งแรงของเค้า การสะอึกจะช่วยให้ทารกในครรภ์ได้บริหารกล้ามเนื้อกำบังลม เพื่อเป็นการเตรียมพร้อมช่วยในการฝึกหายใจทางปอดหลังที่คลอดออกมา

ส่วนquickeningของตัวเล็กในครรภ์นั้น จะรับรู้ได้ตั้งแต่ราว 16 สัปดาห์เป็นอย่างเร็ว และ 24 สัปดาห์ เป็นอย่างช้า หากเกินกว่านี้ คุณแม่ควรรีบปรึกษาคุณหมอโดยเร็วนะคะ สำหรับคุณแม่ท้องแรก จะรู้สึกว่าตัวเล็กดิ้นช้ากว่าคุณแม่ที่เคยมีประสบการณ์ท้องมาแล้ว

คุณแม่ที่มีน้ำหนักตัวมาก ก็อาจจะรู้สึกว่าลูกดิ้นได้ช้ากว่าคุณแม่ที่ผอม นอกจากนี้จะรู้สึกว่าทารกในครรภ์ดิ้นเร็ว-ช้า ยังขึ้นอยู่กับตำแหน่งของทารก และตำแหน่งของรกอีกด้วย ช่วง 3 ทุ่ม - ตี 1 เป็นช่งวเวลาที่ทารกจะดิ้นมากที่สุด เพราะระดับน้ำตาลในเลือดของแม่ลดลง

หากกังวลใจว่าวันนี้ลูกยังไม่ดิ้นเลย ให้คุณแม่ลองดื่มน้ำส้ม 1 แก้ว แล้วเอนหลังนิ่ง ๆ สักพักตัวเล็กจะดิ้น บางทีในขณะที่คุณแม่เคลื่อนไหว จะไม่รู้สึกว่าตัวเล็กกำลังดิ้น เพราะร่างกายที่เคลื่อนไหวของคุณแม่จะโยกไกว(rock the baby)ให้ทารกรู้สึกอยากนอน หากคุณแม่นอนนิ่ง ๆ ทารกจะตื่นรู้สึกตัวและฟาดหัวฟาดหางได้ถนัดกว่า

หมอฝรั่งแนะว่าควรเริ่มนับครั้งลูกดิ้นเมื่ออายุครรภ์ 28 สัปดาห์เป็นต้นไป แล้วจดบันทึกไว้ ในเวลา 2 ชั่วโมง ทารกในครรภ์ควรดิ้นไม่น้อยกว่า 10 ครั้ง สำหรับหมอญี่ปุ่น ฉันยังไม่รู้เลย เพราะว่ายังไม่ได้บอกคุณหมอว่าตัวเล็กยุกยิกแล้ว คงต้องรอตรวจครรภ์ครั้งหน้า

ตอนนี้ทั้งตื่นเต้น ทั้งดีใจเลยหล่ะ เมื่อวานตาอ้วนเสริชเนตจะหาซื้ออุปกรณ์ที่เอาไว้คุยกับตัวเล็กในพุง ไปเจอเครื่องหนึ่งชื่อว่า Hajimete Talk (talk for the first time) ราคาก็ต่างกันไปแต่ละเวบ ตาอ้วนก็ลังเลใจ เพราะมันต้องจ่ายด้วยบัตรเครดิต พี่แกก็อยากซื้อจากเวบที่เคยซื้ออยู่เป็นประจำ เชื่อใจไว้ใจได้ แต่ลองเสริชดูแล้วไม่มีขาย ฉันเลยตัดปัญหาเดี๋ยวเสาร์-อาทิตย์นี้ไปดูที่อะกะจังฮมโปะแทน

ราคาราว ๆ 3 พันเยนนิดหน่อย (หากซื้อในเวบจะถูกกว่านี้) แล้วตาอ้วนก็เกิดอาการอยากได้เครื่องฟังเสียงหัวใจตัวเล็ก(shin-on-chan)ด้วย อันนี้ฟังได้ทั้งพ่อและแม่ เพราะแยกเป็นหูฟังแบบstethoscope 2 อัน ราคาราว 4 พันเยน แต่ฉันคิดว่าไม่จำเป็นต้องเสียเงินซื้อเลยอ่ะ กลัวว่าจะใช้ไม่คุ้ม

วันนี้ออกไปจ่ายตลาด รู้สึกว่าทั้งวันนอกจากกินๆนอนๆแล้ว ไม่ได้ทำอะไรเป็นชิ้นเป็นอันเลย เฮ่อ... จริงๆว่าจะไปจ่ายตลาดตั้งแต่เมื่อวาน แต่ขี้เกียจเพราะสะโพกคราก ทั้งถูบ้าน(ก้มลงถูกับพื้น) ซักผ้า ตากผ้า และรีดเสื้อทำงานให้ตาอ้วน ก็เลยคุ้ยๆผักในตู้เย็น ทำเส้นหมี่ราดหน้าแบบง่ายๆแทน วันนี้เลยต้องไปจ่ายกับข้าวเสียที

ก่อนอื่นก็ไปร้านผัก(八百屋さん)ซื้อผักที่ต้องการซื้อเป็นส่วนใหญ่ จริงๆติดกับร้านผักเป็นร้านขายปลา+เนื้อ วันนี้ฉันขี้เกียจซื้อเพราะว่าไม่ค่อยสะดวก (ร้านปลาแคบ และคนแน่น ไม่ค่อยชอบเบียด)

ผักที่ใช้ปรุงอาหารในญีปุ่นไม่ค่อยจ๊าบเหมือนเมืองไทย อาจจะเป็นเพราะปกติฉันไม่ทำอาหารญี่ปุ่นกินที่บ้าน ก็เลยไม่ค่อยรู้ผักพื้นเมืองสักเท่าไร เช่น ฉันไม่เคยซื้อผัก Fuki(蕗)กลับมาทำกินเลย ทั้งๆที่อยากรู้ว่าทำยังไงใจแทบขาด

ผักที่ฉันซื้อประจำก็ แตงกวา/ผักโขม/มะเขือยาว/มะเขือเทศ/หอมใหญ่/กะหล่ำปลี/ผักกาดขาว/ผักบุ้ง/หน่อไม้/มะระ/แครอท/มิซึนะ/โกโบะ/โคมัตสึนะ/ถั่วงอก/กุ้ยช่าย/หัวไชเท้า ฯลฯ อะไรที่สามารถมาดัดแปลงทำอาหารไทยพื้นๆได้

วันนี้ตั้งใจอยากซื้อสับปะรดมาสักลูกนึง ปอกกินคนเดียวให้สะใจ แต่มันมีแต่ลูกเล็กขาย ฉันเลยเอาเมล่อนมา (ปกติเมล่อนกินที่บ้านใหญ่บ่อยๆ เลยไม่ค่อยซื้อมากินเองที่บ้าน) แล้วก็แอ๊ปเปิ้ลเอามาขำๆ เพราะไม่รู้จะกินอะไรดี ผลไม้ญปสู้ผลไม้เมืองร้อนของบ้านเราไม่ได้เล้ย...กินไปนานๆก็เบื่อ

จากนั้นฉันก็กลับบ้านเอาผักไปเก็บก่อนเที่ยวนึง แล้วค่อยไปซื้อนมที่ซุปเปอร์(Daiei) เพราะนมที่ขายที่ร้านปลามีแต่นมแบบธรรมดา ฉันอยากได้นมที่เพิ่มแคลเซียมก็ต้องซื้อตามซุปเปอร์เอา

เห็นผัก+ผลไม้กองโต ฉันหิ้วเองไม่ไหวหรอกค่ะ โดยเฉพาะคนท้องไม่ควรหิ้วของหนัก แต่ฉันมีผู้ช่วย ตาอ้วนซื้อคาร์ทคันนี้ให้ตั้งแต่ฉันเริ่มรู้ตัวว่าท้องเพราะพี่แกไม่อยากให้ฉันหิ้วของหนัก ซึ่งหลายครั้งหากตรงกับเสาร์อาทิตย์พี่แกก็จะไปจ่ายตลาดแทนบ้าง

แต่ฉันชอบจ่ายตลาดเองมากกว่า เพราะควบคุมค่าใช้จ่ายได้ ตาอ้วนชอบซื้อผักที่มีอยู่แล้วในตู้เย็นมาอีก แล้วกินไม่ทัน

ถึงจะชอบจ่ายตลาดเองมากกว่า แต่ฉันก็ชอบให้ตาอ้วนทำกับข้าวให้กิน นี่เป็นหมี่เย็นสไตล์เกาหลีที่พี่แกทำให้กินมื้อกลางวันเมื่อวันอาทิตย์ที่ผ่านมา

ที่บ้านไม่มีกิมจิเหลืออยู่ พี่แกก็อุตส่าห์เอาหัวไชเท้ามาคลุกเคล้ากับโกะชูจังใส่ซอสปรุงรสนิดหน่อย ทำเป็นกิมจิขึ้นมาภายในครึ่งชั่วโมง แล้วยังเอาไก่มารวนซีอิ้วรสชาติหวานๆเค็มๆอีก ชามนี้อร่อยค่ะ เดี๋ยวเที่ยวหน้าไปตรวจครรภ์จะซื้อหมี่เย็นของร้านนี้มาไว้อีก

เย็นนี้ฉันกินข้าวคนเดียว เพราะตาอ้วนขับรถไปทำงาน กลับดึก เลยบอกให้กินข้าวมาจากข้างนอกเลย พยายามนึกเมนูอะไรดีที่ตัวเล็กในพุงจะอร่อยไปพร้อมคุณแม่แสนตะกละ ก็เลยตำน้ำพริกกะปิกินกับบร็อคโคลี่ และเห็ดเอ็นริงหงิ(เพื่อคุณแม่) ย่างปลาซาบะ(เพื่อคุณลูกได้รับสารDHA) แถมยังมีไก่ทอดที่ซื้อมาซุปเปอร์อีก เพราะตอนไปจ่ายตลาดเกิดหิวขึ้นมาอย่างกะทันหัน เลยคว้ามาหนึ่งแพ๊ค

รอตาอ้วนกลับมาก่อน ค่อยฉลองด้วยเมล่อนมื้อดึก ตอนนี้แช่ตู้เย็นไว้แล้ว จะได้เย็นฉ่ำชื่นใจ

*หากจะฝากข้อความ เชิญที่ ปราศรัย นะคะ*

mahalo

Create Date : 17 มิถุนายน 2551
Last Update : 17 มิถุนายน 2551 19:22:37 น.		0 comments
Counter : 1912 Pageviews.
Share Tweet