|
ใช้เวลาว่างในวันหยุด
เฮียค่ะ
ดีใจที่ตัดสินใจถูกว่าควรเขียนเป็นหนังสือถึงเฮีย อย่างน้อยเฮียก็เอาไว้อ่านเมื่อมีเวลาว่างไงคะ ไปเรื่อย ๆ อีกอย่างเขียนหนเดียวเผื่อใครในบ้านด้วยไม่ต้องเล่าหลายหน ฉลาดนิ .... ;)
คุณโจเห็นพิมพ์อะไรก๊อกแก๊ก ๆ ทุกวันก็บอกท่านไปว่าเขียนถึงเฮียเล่าโน่นนี่ให้ฟัง เพราะโทรหาไม่ได้ไม่มีบัตรโทรทางไกลและเขาก็ไม่ให้ถือโทรศัพท์มือถือติดตัว ยังดีมีเนทให้เล่นบ้างนิดหน่อย ที่ไม่ได้บล็อกพันติ๊บเพราะทางโรงบาลคงไม่รู้จักเวปไทย 5555
บอกคุณโจว่าไว้ถ้านาน ๆ ไปแล้วอยากอ่านที่น้องเขียนจะให้หมิงแปลให้ ภาษาหมิงดีกว่าใครเพื่อน ทั้งไทย อังกฤษ จีน ดีเท่ากันชนิดคนพื้นเมืองเลยทีเดียว
วันนี้เล่าเรื่องทั่วไปนะเฮีย คุณโจท่านสงสัยอ่ะค่ะว่าทำไมตั่วก๋อที่มีศักดิเป็นพี่ของเราแต่ทำไมอายุแก่เกือบเท่าป้าแม่เฮียและเจ้าต้าหมิงที่มีศักดิเป็นหลานในไส้อายุเท่าน้อง 555
ก็เลยเล่าให้ฟังเรื่องคุณเหล่าก๋งมีหวานใจหลายคน ลูกคนแรกที่เกิดจากหวานใจแรกกับคนสุดท้ายเลยห่างกันเป็นโยชไง ท่านว่าไม่เข้าใจทำไมเก่งดูแลครอบครัวได้ดีสงบสุข น้องว่าไม่รู้แต่ไม่เห็นมีใครก่อสงครามกันเลย แต่ไหนแต่ไรมารุ่นป้าลุงก็สงบดี ไม่มีใครมีปัญหา เวลามีเรื่องระดมความคิดก็เห็นมาประชุมกันได้ไม่เกี่ยง แอบอวด ๆ กันซะด้วยใครรวยกว่าก็ออกตังค์เยอะ ใครมีลูกมีหลานเรียนเก่งก็อาสาทำงานโน่นนี่ให้ พวกเราก็ถูกสอนมาให้รักพี่น้อง รักหลาน แต่ละรุ่นก็ดูแลกันเอง อย่างรุ่นใหญ่ก็ลุงพ่อเฮียสองเป็นคนดูแล ต่อมารุ่นลูกก็ตั๋วก๋อทำหน้าที่ ใครทำอะไร ชั่วร้าย ดีงามก็ไปเพ็จทูลท่าน ใครต้องการความช่วยเหลือท่านก็จัดประชุมระดมพลให้
รุ่นเล็กลงมาก็เฮียสองทำหน้าที่ต่อจากตั๋วก๋อ แต่ก็มีอะไรก็ปรึษาท่านตลอด พี่น้องก็ดูแลกันดี ทั้ง ๆ ที่อยู่ห่างกัน อย่างรุ่นเล็กของเราอยู่ต่างประเทศเสียค่อน เฮียก็จัดระบบการคุยติดต่อดีกว่า facebook อีก 5555 ใครหายไปได้โดนจิกหัวล้านแน่นอน
น้องลำดับญาติผู้หลานให้คุณโจฟัง ท่านตกใจเพราะตอนนี้เรา หมายถึงรุ่นเรา เป็นปู่ย่า ตายายกันถ้วนทั่วหน้าแล้ว น้องบอกไปว่าหลานคนโตของรุ่น อายุ 50 โตกว่าพวกเราหลายคน มีลูกและลูกคนโตแต่งงานแล้วและมีลูกชายหนึ่งคน ถึงตอนนี้พวกเราเป็นทวดดดดดดดด
ปวดตับ 55555
ใครไม่อยู่ในบ้านเราคงไม่เข้าใจ ทำไมจำได้ ทำไมลำดับกันถูก ก็แหมเกิดมาก็รู้แล้วว่าอยู่ตรงไหนใน family tree มีหน้าที่เป็นอะไรแล้วตอนนั้น จำได้ตั่วเฮียบอกว่าตอนน้องเกิด มีศักดิเป็นย่าแล้ว ก๊ากกกกกกกก
พูดถึงต้าหมิง คุณโจชอบเจ้านี่มากนะ เคยแย๊บ ๆ ถามเรื่องจะมาเรียนเป็นตำรวจมั๊ยเพราะพ่อก็รับราชการน่าจะสนับสนุน ไม่จำเป็นต้องเกิดอเมริกาแค่แปลงสัญชาตแล้ว ประวัติดี สื่อสารได้ดีเท่าคนที่นี่และเรียนผ่านให้ได้ก็พอ
น้องบอกไปละว่า ตั๋วก๋อคงไม่ให้ เพราะเป็นลูกชายคนเดียวที่บ้านก็มีกิจการต้องดูแล เคยคุยกะหมิงคราวโน้นค่ะ หลงไหลมากกับชุดตำรวจอเมริกัน (ตอนไปกินข้าวบ้านคุณแฟรงค์นั่งอยู่ในดงเลยนะนั่น) แต่หน้าที่กับครอบครัวยังมีก็เห็นเงียบ ๆ ไป หมิงเอ้ย...โซยโกวเนี้ยรู้น๊า หมิงคิดไรอยู่ ใจรักกับหน้าที่บางทีก็ไม่ค่อยไปด้วย
ตอนเริ่มเขียนวันนี้ว่าจะเล่าเรื่องเจ้า Willie ลืมไปว่าเฮียไม่เคยเจอ คราวที่แล้วมา หนุ่มน้อยคนนี้ยังเทียวไปเทียวมากับมหาลัย บ้าน และบ้านคุณแฟรงค์ ส่วนน้องลินนั้น คุณโจบอกว่าสองรู้จักดีไป กินข้าวด้วยกันที่ Cheese Cake factory นิ ช่าย ๆ ร้านโปรดเฮีย ลืมไป
ไว้เล่าให้ฟัง Willie น่ารัก ตอนเจอใหม่ ๆ คิดถึงน้องเอ็กซ์มาก เหมือนกันหมายถึงนิสัยบางอย่างเหมือนกันมาก แต่น้องเอ็กซ์ตัวสูงใหญ่กว่ามาก
เผื่อไว้เฮียมาอีกทีจะได้พอรู้จักบ้าง
ไปก่อนนะคะ หมอดีกะคุณโจ มาแล้ว ไม่มีรายการตรวจอะไรหรอกค่ะ มาบอกผล ถ้าผลออกมาดีอีก 2 วันคงกลับบ้านได้ คิดถึงไอ่หมอนเน่า ๆ แล้ว ไม่ได้กอดนอนไม่ค่อยสนิทอ่ะ
Create Date : 24 พฤษภาคม 2554 |
|
0 comments |
Last Update : 24 พฤษภาคม 2554 11:00:09 น. |
Counter : 402 Pageviews. |
|
|
|
|
|
|
|
* สงวนลิขสิทธิ์ ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ 2539 ห้ามผู้ใดละเมิด หรือลอกเลียน หรือนำส่วนใด ๆ ของข้อความ หรือภาพจากบล๊อคนี้ ไปใช้ทั้งโดยเผยแพร่และเพื่ออ้างอิง โดยไม่ได้รับอนุญาตเป็นลายลักษณ์อักษร จะถูกดำเนินคดี ตามที่กฏหมายบัญญัติไว้สูงสุด *
Copyright @ All Rights Reserved
|
|
|
|
|
|
|
|