Clouds are the thoughts of Heaven. It is difficult to read the thoughts of others people but you can always read those of Heaven.
Group Blog
 
<<
สิงหาคม 2554
 123456
78910111213
14151617181920
21222324252627
28293031 
 
15 สิงหาคม 2554
 
All Blogs
 
ย้ายที่คุยนะเฮีย

เครียด ๆ หน่อยคราวนี้

เมลนี้จะเป็นเมลสุดท้ายที่เขียนในบล็อค เราจะย้ายบ้านกันละนะ คุณโจออกตัวเต็มสตีม เราจะใช้เวปของฝรั่งกัน ไว้น้องบอกมาอีกที คราวนี้คงไม่มีคนอ่านยกเว้น...พวกเรา ก็จะเขียนเป็นไทยไง ไม่รู้มีฝรั่งอ่านไทยได้บ้างหรือเปล่า ถึงรู้ก็ไม่รู้จักว่าเราเป็นใครกัน คุณโจให้เอารูปทุกคนลงได้ด้วยปลอดภัยระดับหนึ่ง
ท่านว่าถึงที่สุด พวกเราก็เหลือกันเท่านี้


น้องเล่าเรื่องที่เกิดขึ้นทุกอย่างให้คุณโจฟัง เฮียคงว่าไม่รู้จักโต (อีกแล้ว) ก็ร่วมกันทำก็ต้องร่วมกันรับผิดรับชอบนิ ^^
ที่ว่าเล่า เล่าทุกอย่าง ทุกอย่างจริง ๆ บางคำพูดเป็นภาษาอังกฤษอยู่แล้วก็บอกไปได้เลย บางคำพูด โทรไปถามต้าหมิงก็ได้คำแปลดี ๆ มา

ไม่เล่าละว่าคุณโจท่านว่าไง แร๊งงงงง
ท่านผิดหวังที่คนในเหตุการณ์ไม่หนักแน่น น้องบอกนะว่าน้องทำเรื่องไว้หลายหนแล้ว ท่านว่า ท่านแต่งงานมา 30 กว่าปี เรื่องเล็กเรืองใหญ่มีมากกว่าเป็นหมื่น ๆ เรื่อง เพราะรักถึงให้อภัยได้ทุกครั้ง ท่านว่าท่านก็โกรธนะ คุณโจท่านโกรธแรงเร็ว แต่ก็หายเร็ว Matha บอกว่า โจน่ากลัวที่สุดตอนโกรธ แต่น่ารักที่สุดตอนดี

ที่ว่าเล่า
เล่าทุกอย่าง โดนว่าอะไร อย่างไร ใช้คำพูดไหน รุนแรงเพียงใด
เล่าว่าคนในเหตุการณ์ บอกว่าอะไรบ้าง อธิบายอะไรบ้าง น้องไม่ยอมหยุดและไม่เข้าใจ เพื่อนจะไม่ทำกับเพื่อนแบบนี้ backstabber ยังโดนเปรียบกับคนที่ต่ำทรามที่สุดด้วยแหละ และเรื่องของในบ้าน
คุณโจว่าพอกันที โดนทุกอย่าง มากไปแล้ว ผู้ใหญ่แล้วไม่ต้องพูดมากอีกให้เอาของไปคืนและที่เปิดบ้าน ต่อไปของในบ้านก็คือของในบ้าน เราก็หมดเรื่องที่ต้องรับผิดชอบซะ
คุณโจจะเป็นคนแรกที่จัดการให้น้องเข้ารูปเข้าร่าง ถ้าน้องออกนอกลู่นอกทาง ฉันรู้จักเธอดี... คุณโจพูดเสมอ

น้องบอกคุณโจว่า น้องไม่รู้จักโต คุณโจว่า That's your personalily. คนที่รักน้องมาก ๆ อย่างอังเคิลแซล คุณแฟรงค์ก็รักน้องตรงนี้แหละ มีเรื่องให้ปวดหัวทุกวัน ถ้าคุณสมบัติตรงนี้หายไป คงไม่ใช่น้องอีกแล้ว ....เอาเข้าไป spoil กันเข้าไป

โดนว่าอีกเรื่อง ผยองว่ามีคนรักเยอะ กวน... 555 ภูมิใจหนะเฮีย เราขาดในสิ่งทีสำคัญที่สุดในชีวิต แต่มีคนรักมากแทน ไม่ได้ผยอง แต่ภูมิใจ
ถึงตอนนี้ก็มีคนไม่รักถึงขั้นเกลียดแล้ว ...หนึ่งละ เกลียดชนิดตัดเป็นตัดตาย

คุณโจเปรียบเรื่องเฮียด้วย ท่านว่าสองจัดการเรื่องนี้ดีมาก ๆ ทั้ง 2 คน 3 คนอยู่กันอย่างมีความสุข ไม่เคยมีปัญหาให้รกหูขวางตา คนนั้นเก่งกว่ามากนะ แต่ทำไม.... ไม่รู้และคงไม่มีโอกาสรู้อีกแล้ว

เสียใจนะเฮีย ต่างคนต่างน้อยใจ เขาก็เป็น เราก็เป็น ๆ หนักด้วย เป็นผู้หญิงเสียเปรียบตรงนี้แหละเนอะ

ที่ว่าเล่าให้คุณโจฟัง เล่าจริง ๆ ใช้เวลา 3-4 ชั่วโมง ท่านว่าท่านต้องรับผิดชอบตรงนี้ด้วย ไม่ต้องหรอก ชีวิตใครก็คนนั้นรับผลกระทบไป



เข้าเรื่อง

ตกลงน้องหยูด completely หยุดเรียนและทำงาน 2 อาทิตย์ ตั้งแต่ Aug 29 - Sept 9 ก่อนจะเปิดเรียนใหญ่ Sept 12 จะไปหาหมอ ยังไม่ได้เข้าผ่าตามที่คาดไว้หมอดีไป Boston ก็ต้องรอความเห็นท่านก่อน อีกอย่างต้องไปอยู่โรงบาลที่ Loma Linda ตกลงเฮียยังไม่ต้องมานะคะ เลื่อนออกไป

จะหยุดไปหาหมอเตรียมพร้อม ช่วงนี้เหนื่อยอ่ะค่ะ หัวใจเต้นน่ากลัว วันที่ 1-2 จะเข้าอบรมพลเรือนช่วยงานคุณโจ คุณโจว่าไม่ต้องรู้มากจะสอนอีกที เพราะพลเรือนไม่ต้องเข้าระบบอะไร แค่มีเงินพิเศษและ insurance อันดีมหาศาลเป็นสิ่งตอบแทนให้ (อันนี้ชอบสุดเลยเฮีย)

ส่วนอาทิตย์ถัดมาจะไปเที่ยวกับคุณแฟรงค์และจะไปเยี่ยม grandpa สักที Matha นัดไว้คงได้ไปละคราวนี้

คร่าว ๆ ก็แค่นี้


ส่วนกลับบ้านก็ตอนหลังผ่าตัดแล้วก็หยุดเลย คุณโจจะเช่ารถแบบคราวที่แล้วไปทั้งครอบครัวไปส่งน้องหาป้า แจ๋ว่าถ้าหางานทางโน้นได้จะออกแล้วไปอยู่บ้านกัน ออกจากที่นี่ไปเลย
คุณโจถามว่าน้องจะไปเลยด้วยมั๊ย น้องตอบว่าถ้าฝึกแล้วก็ต้องช่วยงานถ้าได้ insurance ดีมาก ๆ จะเลิกเรียนแล้วช่วยงานแทน ทำงานอย่างอื่นเล็ก ๆ น้อย ๆ เพิ่มอีก
ตกลงโครงการเปิดร้านเล็ก ๆ ผุดขึ้นมาอีกแล้ว คราวนี้จะตั้งเป็น kiosk เล็ก ๆ ที่ Cal State แทน คุณโจไปดูมาให้ละ บอกว่า โรงเรียนนะดีแล้ว เปิดทั้งปี คิดของที่จะขายได้แล้วนะ นายเจจะช่วยทำแผนการค้าให้ เปิดเล็ก ๆ ที่ไม่ต้องลงทุนมาก

ตอนแรกที่น้องคุยกับคุณโจ คิดว่าคุณโจคงวางแผนให้เลิกทางนี้ไปซะ แล้วไปอยู่ทางโน้นแทน คุณโจว่าไม่ใช่ คิดว่าน่าจะเป็นผลดีแต่ดันคาดผิด คิดว่าปลุกให้ตื่นแล้วก็จะจบแบบ happy ending แต่ไม่ใช่ ผิดคาดไปไกล
ท่านก็เลยรู้สึกต้องรับผิดกับเรื่องนี้ เฮ้อ..... น้องไปก็ได้ อยู่ที่ไหนก็ได้ที่มีคนรัก รักน้องแบบพร้อมให้ชีวิตช่วงสุดท้ายของน้อง... มีความสุขที่สุด


อาจมีอะไร up date นิดหน่อยนะเฮีย ต้องไปทำงานแล้ว catering บ่ายนี้งานใหญ่ Chef 4 คน ขนม 240 ชิ้น ทำกันตายเลย เก็บตังค์เยอะ ๆ ก่อน ก่อนกลับบ้านถ้าเงินเก็บพอจะเอาไปคืนด้วย จะได้ไปลาขออโหสิกรรม ... เนอะ

น้อง


Create Date : 15 สิงหาคม 2554
Last Update : 15 สิงหาคม 2554 3:27:03 น. 0 comments
Counter : 336 Pageviews.

ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
  *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
 

gift is a present
Location :
California United States

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




* สงวนลิขสิทธิ์ ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ 2539 ห้ามผู้ใดละเมิด หรือลอกเลียน หรือนำส่วนใด ๆ ของข้อความ หรือภาพจากบล๊อคนี้ ไปใช้ทั้งโดยเผยแพร่และเพื่ออ้างอิง โดยไม่ได้รับอนุญาตเป็นลายลักษณ์อักษร จะถูกดำเนินคดี ตามที่กฏหมายบัญญัติไว้สูงสุด * Copyright @ All Rights Reserved
Friends' blogs
[Add gift is a present's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.