BlogGang.com : : gift is a present : วันที่สอง

วันที่สอง

วันนี้คุณไซมอนมารับที่บ้านคุณแฟรงค์ไม่ต้องไปที่เก่า นัดไว้ 7.30 บอกว่าเช้า ๆ ไม่ร้อน พอสายหน่อยเราจะหาที่หลบแดดกัน

น้องแต่งตัวรอแต่ 7.00 แล้ว ดื่มกาแฟกับของเช้านิดหน่อย เมื่อคืนกินข้าวเย็นหนักเช้าก็ไม่ค่อยหิว คุณแฟรงค์ให้เอาของกินติดรถไปด้วยเผื่อหิว คุณแฟรงค์ว่า พวกนี้เวลาทำงานจะเป็นหุ่นยนตร์ ไม่รู้จักหิวไม่กระหาย น้องว่า น้องไปด้วยคงต้องฟังเสียงท้องร้องดังแน่ ๆ เสียงท้องร้องของน้องดังลั่นบ้าน 5555 คุณแฟรงค์ถึงว่า ให้เอาของกินติดรถไป เสียงท้องร้องจะทำลายสมาธิ

พอคุณไซมอนมารับ คุณแฟรงค์กลับไม่ไปด้วย บอกว่าจะเตรียมเอกสารบางอย่างพรุ่งนี้จะประชุม น้องก็เริ่มไม่ค่อยสบายใจ หน้าตาคงบอก คุณแฟรงค์บอกว่า ทีมนี้ทำงานกับโจมาตลอด โจฝากชีวิตไว้กับเพื่อนในทีมนี้ได้ ฉันก็ฝากเธอไปกับเขาได้เหมือนกัน ไม่ต้องทำหน้าจะร้องไห้

ค่ะ ๆ ๆ ไปก็ไป ตอนจะไปขึ้นรถกะบะคันใหญ่ คุณไซมอนเอาเสื้อเกราะอ่อนมาให้ใส่ น้องชักกลัว ถามเสียงดังว่าจะไปถึงไหน ทำไมต้องใส่ คุณไซมอนว่า ไม่ได้ไปไกล ที่ให้ใส่จะได้รู้ว่า พวกเพื่อนที่ทำงานต้องแบกอะไรไปด้วย ต้อง get the feel and act the same ว่าไงว่าตามกัน ใส่แล้วตัวอ้วนเป็นกระปุกตังฉ่าย

คุณไซมอนบอกคร่าว ๆ จะไปไหน น้องถามว่า ผ่านไปแถว indian reservations ด้วยหรือเปล่า จะขอแวะเอาของไปให้ Sweetwater เขาได้ลูกชาย คุณไซมอนบอกผ่านให้ได้ น้องก็ไปเอาของฝาก เตรียมไว้แล้ว คิดว่าถ้าไม่ได้มาเองจะฝากใครมาให้แทน ก็เพื่อนกันนิคะ

ออกงานละนะ
คุณแฟรงค์มาส่งที่รถ บอกว่า good luck น้องถามว่า ออกไปคราวนี้ต้องมี luck ด้วยเหรอ

คุณแฟรงค์สอนต่อก่อนขึ้นรถ เปิดตาดูให้กว้าง หูฟังให้ดี สมองคิดตาม อันไหนไม่เข้าใจ ติดขัดต้องถามอย่าให้คาใจ

ไปหลายที่เฮีย ไม่เล่ามากนะคะ หลายที่ถ้ามาเองเขาคงไม่ให้เข้า เหมือนไปเดินเป็นเพื่อนคุณไซมอน อยากรู้อะไรถ้าคนไม่มีก็ถามได้ แต่ถ้ามีคนก็ต้องจด ๆ เอาไว้ถามทีหลัง น้องจดเป็นภาษาไทย คนผ่านไปผ่านมาก็ไม่รู้หรอกน้องเขียนอะไร คุณไซมอนถามเขียนอะไร น้องว่าถ้าอ่านไทยไม่ได้ก็ไม่รู้เรื่องหรอก

พอสาย 11 โมง ร้อนมากแล้ว ก็หาที่หลบแดดกัน น้องขอไปที่ indian reservations คุณไซมอนก็พาไป ตอนนี้ก็เลยเข้าใจว่า ถ้ามาเองทำไมถึงไม่มีใครอยากมา น้องถามหา Chip มีคนหนึ่งท่าทางเป็นหัวหน้าหมู่บ้านด้านนอก ทมีนทึงมาเชียว บอกว่าไม่อยู่ไปต่างเมือง น้องก็เลยว่า ฝากของให้ Sweetwater ด้วยนะ น้องเขียนการ์ดไว้ บอกว่าเปิดดูได้ ของก็เปิดดูได้แค่ใส่ถุงไว้ เขาอาจกลัวว่ามีอะไรแปลกปลอม ตอนเขาเปิดการ์ดดู น้องลงชื่อไว้ว่า Smily เขาก็ทัก Are you Smily? ก็ว่า yes ตาคนนั้นก็ให้คนเอารถเขาออกบอกว่าเดี๋ยวพาไปหา

คุณไซมอนไม่ค่อยชอบใจเท่าไหร แต่ตกลงไปด้วยกัน จอดรถไว้ข้างนอกนี่แหละ

ตอนนั่งรถไปข้างใน ยิ่งลึก ดูคุณไซมอนยิ่งไม่ชอบใจหนัก หน้าตาบอกเลยว่าไม่สบายใจ น้องก็คุยจ๋อย ๆ กับคนขับรถ เขาชื่อ จูเดน พอถึงบ้านด้านในก็มีคนมารับน้องไปหา Sweetwater เห็นลูกเขาด้วยน่ารักจัง ตัวเล็ก ๆ ผมดำปี๋เลย ชื่อ Light น่ารักมากกกกก เนอะ
คุณไซมอนถามว่าคุ้นกันมากเหรอ เห็นน้องเดินตึง ๆ ขึ้นบ้านเขามาได้เลย น้องว่ามาทุกทีก็มาเยี่ยมทุกที ส่วนใหญ่ Chip เป็นคนไปรับมาไม่เคยมาเอง คราวนี้มาเองก็ยุ่ง ๆ หน่อย

ขอบอกนะเฮีย ไม่มีการปลดอาวุธ คุณไซมอนมาเต็มยศแค่ไหนเข้าไปแค่นั้น น้องถือว่าเขาให้เกียรติเราอย่างมาก น้องบอกคุณไซมอนด้วยว่า พวกนี้เป็นเพื่อนฉัน เพื่อนที่ดีมากด้วย เราอยู่กับแม่ลูกเกือบครึ่งชั่วโมง คนของ Chip ถือโทรศัพท์มาบอกว่า Chip โทรมาจะคุยด้วย ก็ขอบอกขอบใจ ดีใจที่คิดถึงทั้งเมียและลูกเขา น้องว่าลูกชายน่ารักมากเลย ไว้ทำขวัญเดือนจะมาอีก Chip จะให้ทำพิธีเรียกขวัญ (ประมาณนี้ค่ะ) จะมาร่วมด้วยอีกที

ตอนขากลับ คุณไซมอนบอกว่าบ่ายจะขึ้น Victorville น้องก็ว่า หาของกินก่อนนะ หิวแล้ว ค่อยไปต่อ ท้ายรถมีของกิน แต่ถ้าไม่ชอบก็กินเบอร์เกอร์ง่าย ๆ ก็ได้ เราก็แวะกินข้าวจีน panda express แทน 55555 อิ่มอร่อยด้วยค่ะ

นั่งรถนาน ๆ น้องชักไม่ไหว เหนื่อย หายใจเริ่มหอบ ร้อนด้วยค่ะ หน้าตาซีดเซียว คุณไซมอนเห็นท่าไม่ดีเลยให้พักก่อน แวะไปนั่งที่สถานีตำรวจ คุณไซมอนไปทำอะไรไม่รู้ปล่อยน้องนั่งคนเดียวอยู่นานมาก สักพักก็มาบอกโจโทรมา เราจะแวะอีกทีแล้วกลับ ไหวมั๊ย ไหวอยู่แล้ว ยิ่งได้ยินคำว่าจะกลับ ยิ่งไหวใหญ่ ^^

เฮียคะ ดีใจที่มา ดีใจที่ได้เห็น ได้รู้ ทำให้เข้าใจอะไรหลายอย่างมากขึ้น ได้คำตอบให้ตัวเองแล้วว่าทำไม และทำไม ตอนนี้พอเห็นภาพและนึกถึงคนเหล่านั้นออก ผู้คนที่ดูภายนอกดีเหลือหลายแต่ภายในร้ายยิ่งกว่าปีศาจ หรือบางคนที่ดูแย่ สกปรกแต่หัวใจทองคำ หลายอย่างที่เกิดขึ้นเราก็โทษนั่นนี่ตามที่เห็นภายนอกเท่านั้น แค่รู้เห็นยังไม่พอ

เรียนรู้คราวนี้มากมายนัก การจะกล่าวโทษใครสัก หรือกล่าวหาใครสักคำ แค่เห็นกับตา ไม่พออีกต่อไป แค่อยู่ในเหตุการณ์ ก็ไม่พออีกต่อไป ต้องค้นหาที่มาที่ไป คนบางคนโดนสถานะการบังคับให้ไปตามนั้น คนบางคนเกิดมาเพื่อทำให้สถานะการต่าง ๆ เลวร้าย

ตอนโน้นที่คุณโจบอกตามทฤษฏี ตำรวจเวลาจับคนร้าย หากยังพิสูจน์ไม่ได้ว่าผิดจริง ก็ยังเป็นผู้บริสุทธิ แต่โดยทางปฏิบัติคนดี ๆ ไม่มาอยู่ในเหตุการณ์เลวร้ายแน่นอน เพราะงั้นตำรวจถึงกาหัวไว้ก่อนว่าผิด จนกว่าจะพิสูจน์ได้ว่า เป็นผู้บริสุทธิ เป็นเพราะสถานการณ์เกินควบคุม หรืออะไรก็แล้วแต่ ต้องพร้อมทั้งเห็น (ตัวคน) ทั้งหลักฐาน (สิ่งของ) และบทพิสูจน์ สถานะการณ์ประกอบด้วยหลายหลากสิ่ง กว่าจะหาคนผิดจริง ๆ ได้สักคน

ออกจาก Victorville เกือบ 2 ทุ่ม เพราะไปแวะหา Sweetwater นานไปหน่อย คุณไซมอนว่า เราจะไม่ไปต่อตอนมึด ตอนนี้ยังมึดช้า แค่ 2 ทุ่มกำลังดี

ขากลับน้องคงเริ่มหมดสภาพ นั่งตัวเหี่ยว ๆ โทรม ๆ อยู่ คุณไซมอนบอกว่า โจเห็นคงไม่ชอบใจ เขาบอกว่าเธอยังอาการไม่ดี น้องว่าไม่เป็นไรมาก แค่ตื่นเต้นหัวใจเต้นเร็วและนอนน้อยไปหน่อย เพราะตื่นเต้นแหละทำให้นอนไม่หลับ ไม่อยากให้คุณไซมอนรู้สึกแย่ด้วยค่ะ น้องขอน้ำหวานที่เอาติดมาดื่ม เดี๋ยวก็ดีขึ้น ก็จริง น้ำตาลทำให้หายเพลียไปได้มากทีเดียว

ถึงบ้าน คุณแฟรงค์เดินออกมารับ บอกทำไมหน้าตาเหนื่อยกันมาก เข้าบ้านก่อน ชวนคุณไซมอนกินอาหารเย็นแล้วค่อยกลับ น้องว่ามีอะไรกิน เมย์เขาทำอาหารไว้หลายอย่าง อิ อิ ได้กลิ่นชักหิว แต่ขอไปอาบน้ำก่อน ตัวยังกะตังเมก้อนใหญ่เหนียวหนับ บอกไม่ต้องรอกินกันเลย น้องอาบน้ำเร็ว

ตอนลงมากินข้าว หน้าตาคงดูดีแล้ว อาบน้ำทาแป้งหน้านวล โอ้ย หิว
คุณแฟรงต์ ฟาเนียกับคุณไซมอนลงมือไปบ้างแล้ว พอมาถึงก็ลงมือหม่ำอย่างอร่อย โห อร่อยมากกกกก ไก่อบซอส สลัด ซุปใส อร่อยสุด ๆ

คุณแฟรงค์บอกไซมอนบอกว่าเธออดทนมาก ไม่บ่นสักคำ เดินตามตลอดถึงไหนถึงกัน คุณไซมอนบอกไม่รู้ว่าน้องไม่สบายอยู่ จนคุณโจโทรมาบอกตอนแรกเห็นว่าดูเหนื่อย ๆ โจบอกถีงได้รู้ ทำไมไม่บอก น้องว่า ไม่เป็นอะไร ยังไหว ถ้าไม่ไหวจะบอกทุกที

หิวนะเฮียแต่กินได้นิดเดียว หนักสลัดกับซุป คือกลัวหิวมาก ๆ กินแล้วจะอาเจียร ก็เลยดม ๆ กินอย่างละนิดอย่างละหน่อย ฟาเนียบอกว่า อยากได้นมร้อนมั๊ย หน้าตาไม่สู้ดี น้องว่าตะกี้ไปอาบน้ำและกินยาแล้ว รอสักพักยาออกฤทธิคงค่อยดีขึ้น คุณไซมอนบอก ถ้าเธอเป็นอะไรจะทำไง Sal คงฆ่าตายแต่ 55555 แต่ละคนชอบล้อเรื่องนี้ซะเรื่อย อังเคิลน่ารักมาก ขี้กังวลแค่นั้นเองค่ะ

น้องถามคุณแฟรงค์ไหนว่าคุณโจจะมาไง คุณแฟรงค์ว่า ไม่มาแล้ว เพราะโทรมาถามเธอยังไม่กลับ ถึงบ้านคงหลับสลบ เขาเองก็อยู่ไกลกว่าจะมาจะกลับไปอีก เสียเวลามากไป น้องว่า เออ ตอนนี้ชินแล้วอยู่บ้านดีคนเยอะดีกว่าจริง ๆ

ก่อนลาไปนอน น้องขึ้นห้องนอนก่อนทุกคน ฟาเนียสั่งไม่ต้องล็อคประตู ไว้ก่อนจะนอนจะแวะดูอีกที โถเอ๋ย นังหนูทำให้คนอื่นเดือดร้อนอีกจนได้ น้องว่าไม่ต้องหรอกค่ะ สบายดีแล้ว จะรีบนอน พรุ่งนี้ยังต้องขับรถไกลอีก คุณแฟรงค์ว่าถ้าไม่ไหว ต้องบอกจริง ๆ นะ น้องว่า ได้นอนสักงีบ ตื่นมาจะกลายเป็น super girl

กินยาแล้วจะง่วงไงเฮีย ตาจะปิดให้ได้ ลาไปนอนก่อนนะคะ ไว้พรุ่งนี้จะเล่าเรื่องตามไปประชุมให้อ่านเล่น ๆ อีกที

อยากเป็นคนเก่งนี่ยากมากจริง ๆ เนอะ เฮียเนอะ

น้อง

Create Date : 02 กันยายน 2554

Last Update : 2 กันยายน 2554 13:37:21 น.

0 comments

Counter : 413 Pageviews.